Έβλεπα όμως το φανατισμό των «γαύρων» τόσα χρόνια στις σύγχρονες αρένες της νέας αποχαύνωσης του πλήθους και καθόμουνα κι έκανα τις συγκρίσεις με την αρένα της πολιτικής που έστηνε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια.
Τον άκουγα και σήμερα αυτόν το φανατισμό. Νίκησε ο Ολυμπιακός τη Μπενφίκα και οι γαύροι ούρλιαζαν πανευτυχείς. Το ίδιο όπως νιώθουν τα πασόκια από σφυγμομετρήσεις του «κώλου».
Το ΠΑΣΟΚ παραμένει εδώ, ενωμένο δυνατό.
Θα κυβερνήσει ξανά τον τόπο, για ν’ αρπάξει και την τελευταία ικμάδα του. Ύστερα θα τα φορτώσει στη «δεξιά» και θα ξαναπεί ο Γιωργάκης ο Μαργαριταρένιος τη γνωστή ρήση του Σιδερένιου ότι «παρέλαβε καμένη γη».
Η γη ήταν καμένη χιλιάδες χρόνια, από όλα τα ρεμάλια που την κυβέρνησαν.
Μόνο κάποιοι χουντικοί την προφύλαξαν κάποτε, όμως εμείς αντισταθήκαμε στην ωμή βία τους. Δεν μπορούσαμε ακόμη να δούμε την άλλη βία που ερχόταν ακάθεκτη με τους όψιμους δημοκράτες.
Τώρα τρέμω, γιατί δίπλα στους πασόκους θα συμπορευτούν και τα συριζωμένα λαμόγια των Αλαβανών και του Τσίπρα.
Τους περιμένουν καλύτερες μέρες και σε σας χειρότερες.
Μόνο αυτοί που έχουν μάθει να μεταπηδούν μυστικά από κόμμα σε κόμμα θα βολέψουν πάλι το τομάρι τους.
Το διαβάζω το blog και έχεις δίκιο οτι μας έχουν "χαρίσει" αυτη τη ψευδαίσθηση ελευθερίας. Το είδος αυτό της επικοινωνίας περιορίζεται σε ένα μικρό κομμάτι του πληθυσμού και προς το παρόν δεν παίζει ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Μένει να αποδειχθεί αν θα εξελιχθεί σε ένα ουσιαστικό μέσο κοινωνικής-πολιτικής παρέμβασης. Μέχρι τώρα είναι μια επικοινωνία μεταξύ συγκεκριμένων κύκλων και αυτό έχει ένα νόημα, αν απο πίσω υπάρχει ουσιαστική παρέμβαση αυτών των κύκλων, στις πραγματικές κοινωνικές-πολιτικές σχέσεις.
Παναγιότατε, ορθώς πράξατε και δεν καταθέσατε στην εξεταστική επιτροπή.
Θα γελοιοποιούσατε την Εκκλησία του ένδοξου Βυζαντίου μας με την υποταγή σας σε ηλίθιους «αυτοκράτορες».
Εσείς μόνο αυτοκράτορες και σουλτάνους μπορείτε να προσκυνάτε. Αυτοί σας χάρισαν και χρυσόβουλα και φιρμάνια για να επιτελέσετε τους φιλάνθρωπους στόχους σας.
Διαφώνησα όμως σε κάτι μαζί σας.
Δεν έπρεπε να παρουσιαστείτε στη Βουλή.
Έπρεπε να πάρετε ως συνήγορο τον Ευάγγελο Βενιζέλο και να δηλώσει αυτός εκ μέρους σας «Ωσεί παρών»…
Έτσι ωμά, όπως το δήλωσε κι ο Σιδερένιος πριν χρόνια στο Ειδικό Δικαστήριο…
Έβλεπα όμως το φανατισμό των «γαύρων» τόσα χρόνια στις σύγχρονες αρένες της νέας αποχαύνωσης του πλήθους και καθόμουνα κι έκανα τις συγκρίσεις με την αρένα της πολιτικής που έστηνε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια.
Το ΠΑΣΟΚ παραμένει εδώ, ενωμένο δυνατό.
Θα κυβερνήσει ξανά τον τόπο, για ν’ αρπάξει και την τελευταία ικμάδα του. Ύστερα θα τα φορτώσει στη «δεξιά» και θα ξαναπεί ο Γιωργάκης ο Μαργαριταρένιος τη γνωστή ρήση του Σιδερένιου ότι «παρέλαβε καμένη γη».
Η γη ήταν καμένη χιλιάδες χρόνια, από όλα τα ρεμάλια που την κυβέρνησαν.
Μόνο κάποιοι χουντικοί την προφύλαξαν κάποτε, όμως εμείς αντισταθήκαμε στην ωμή βία τους. Δεν μπορούσαμε ακόμη να δούμε την άλλη βία που ερχόταν ακάθεκτη με τους όψιμους δημοκράτες.
Τώρα τρέμω, γιατί δίπλα στους πασόκους θα συμπορευτούν και τα συριζωμένα λαμόγια των Αλαβανών και του Τσίπρα.
Τους περιμένουν καλύτερες μέρες και σε σας χειρότερες.
Μόνο αυτοί που έχουν μάθει να μεταπηδούν μυστικά από κόμμα σε κόμμα θα βολέψουν το τομάρι τους.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας . Καθώς τώρα τελευταία τα πολιτικό-οικονομικά σκάνδαλα στην ελληνική κοινωνία έγιναν μια πικρή καθημερινότητα, επειδή πολλά μέχρι χτες «καταξιωμένα» και χρυσοπληρωμένα «golden boys» μέσα στο γενικό κλίμα της οικονομικής ύφεσης που προέκυψε και στην Ελλάδα αποβάλλονται καθημερινά από το Σύστημα και επειδή τα σενάρια για ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ και πρόωρες εκλογές φουντώνουν, θεώρησα σκόπιμο να κάνω την σημερινή προσφορά – ΔΩΡΕΑΝ – σε υποψήφιους βουλευτές και βουλευτίνες και σε νέα στελέχη που φιλοδοξούν να κάτσουν στις…στελεχιακές καρέκλες που…αδειάζουν στην Βουλή και στον κόσμο των επιχειρήσεων… (σε εκείνες και εκείνους που ΔΕΝ διαθέτουν χιούμορ λέω…sorry!) Το παρακάτω κείμενο μπορεί να το χρησιμοποιήσει ελεύθερα όποιος και όπως θέλει.
ΜΑΘΗΜΑ 1ο Ένα κοράκι καθόταν πάνω σε ένα δέντρο, χωρίς να κάνει τίποτα
Ένα κουνελάκι το βλέπει και το ρωτάει: - Μπορώ να κάθομαι και εγώ σαν εσένα όλη τη μέρα χωρίς να κάνω τίποτα;
Το κοράκι απαντά: - -Ασφαλώς γιατί όχι;
Έτσι το κουνελάκι ξάπλωσε νωχελικά κάτω από το δέντρο
Ξαφνικά εμφανίζεται μια αλεπού, ορμάει πάνω στο κουνελάκι και το καταβροχθίζει.
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Για να κάθεσαι όλη μέρα χωρίς να κάνεις τίποτα, πρέπει, στην διοικητική ιεραρχία της πολιτικής και των επιχειρήσεων να κάθεσαι… πολύ ψηλά.
ΜΑΘΗΜΑ 2ο Μια γαλοπούλα συζητούσε με ένα ταύρο: - «Θα μου άρεσε πολύ να κατορθώσω να φτάσω στη κορυφή αυτού του δέντρου..» λέει η γαλοπούλα, «..αλλά δεν έχω τη δύναμη»
-« Γιατί δεν δοκιμάζεις να φας τα περιττώματά μου..» λέει ο ταύρος, «είναι πολύ δυναμωτικά»
Η γαλοπούλα δοκιμάζει λίγα και ανακαλύπτει ότι της δίνουν δύναμη για να ανέβει στο πρώτο κλαδί.
Την επομένη τρώει κι άλλα και ανεβαίνει στο δεύτερο κλαδί
Τελικά κατορθώνει να φθάσει στη κορυφή
Ξαφνικά, τη βλέπει ένας αγρότης, την πυροβολεί και πέφτει από το δέντρο
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Τρώγοντας «σκατά» μπορείς να φθάσεις σε κορυφαίες θέσεις της πολιτικής ιεραρχίας ή της επιχειρηματικής δομής, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα παραμείνεις εκεί για πολύ...
ΜΑΘΗΜΑ 3ο Ένα πουλάκι αποδημούσε για να ξεχειμωνιάσει
Έκανε πολύ κρύο, όμως, και έπεσε αναίσθητο σε ένα λιβάδι
Ενώ πάγωνε στο χώμα, έφθασε μια αγελάδα και το… έχεσε
Το πουλάκι μέσα στη κοπριά άρχισε να ζεσταίνεται και να νιώθει καλύτερα…Χαρούμενο λοιπόν άρχισε να τραγουδάει
Ένας γάτος πονηρός, ακούει το τραγούδι και πάει να δει τι γίνεται
Βρίσκει το πουλάκι σκεπασμένο με τη κοπριά, το βγάζει έξω και το καταβροχθίζει…
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α (Αυτή η ιστορία έχει 3 συμπεράσματα): Όλοι όσοι σε «ξεχέζουν» δεν είναι εχθροί σου
Όλοι όσοι σε βγάζουν από τα σκατά δεν είναι φίλοι σου
Όταν είσαι μέσα στα σκατά, βούλωστο!..
"Ο φίλος -μανάβης στο κέντρο- έλαβε μια μέρα, στο ταχυδρομικό του κουτί μια πιστωτική κάρτα από την τράπεζα που είχε λογαριασμό (τη γνωστή που σας έχει σπάσει τα νεύρα, τόσα μεσημέρια!).
Ιδεολόγος εναντίον των πιστωτικών, τηλεφωνεί εκνευρισμένος στο διευθυντή της τράπεζας στη Θεσσαλονίκη.
-Σας ζήτησα εγώ κάρτα, γιατί μου τη στείλατε χωρίς να με ρωτήσετε;
-εντάξει κύριε, δεν είναι υποχρεωτικό να την κρατήσετε.
Αν δεν τη θέλετε ελάτε να την ακυρώσουμε, αλλιώς θα σας χρεώνεται ετήσια συνδρομή.
Πράγματι, την άλλη μέρα πηγαίνει στην τράπεζα για να ακυρώσει την πιστωτική κάρτα. Αλλά όχι μόνος.
Είχε μαζί του και ένα μεγάλο τσουβάλι πατάτες! Πάνω από 20 κιλά!
Μπαίνει μέσα, ακυρώνει την κάρτα και κατόπιν πηγαίνει στον διευθυντή.
Του αφήνει τις πατάτες, πάνω στο γραφείο και του λέει:
"Δεν είναι υποχρεωτικό να τις κρατήσετε. Αν δεν τις θέλετε φέρτε τις πίσω στο μανάβικο, αλλιώς θα πρέπει να τις πληρώσετε".
Όλοι ασχολούνται με το πώς θα διασφαλιστεί το καθεστώς των τραπεζιτικών ληστειών!!! Ή με τα «βαταοπαίδια», τους Τατούληδες και άλλα τέτοια …σοβαρά!!!
Ο πολιτικός κόσμος και τα ιδεολογικά τους φερέφωνα σέρνονται μέσα σε ένα φαύλο κύκλο εσωτερικής καταναλωτικής απάτης και στους χορευτικούς ρυθμούς που έχουν επιβάλλει οι «Νταβάδες» και κυρίως οι Αμερικανοί «νταβάδες» που για… το καλό μας, θέλουν να μας αλλάξουν τα φώτα, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις!!!!!!!!
Δεν μένει χρόνος σαν αυτόν τον «ωραίο» κόσμο των απολογητών και φερέφωνων της ληστείας και της απάτης να ασχοληθεί με τίποτε άλλο…
Αλλά ούτε στην «αριστερά» των καθεστωτικών οικοτροφείων και ιερατείων μένει χρόνος να ασχοληθεί με τα μεγάλα εγκλήματα και τη βαρβαρότητας του αδηφάγου καπιταλιστικού τέρατος. Αυτά θεωρούνται παρωχημένα και «συντηρητικά» πράγματα, «εθνικιστικά» ολισθήματα, αν όχι και τίποτα χειρότερο.
Έτσι κανείς δεν μιλάει για τη σύγχρονη νεοταξική δουλεία που προωθείται και επιβάλλεται από τα υπερεθνικά μονοπώλια.
Κανείς δεν αγγίζει το θεμελιώδες ζήτημα της εποχής μας: Ότι σήμερα μας ξαναγυρίζουν σε εποχές φεουδαρχικής και δουλοκτητικής βαρβαρότητας.
Κανείς δεν φωτογραφίζει το σύγχρονο εφιάλτη και την κτηνωδία του πλανητικού καπιταλισμού, Ενός καπιταλισμού που δεν νοιάζεται πλέον ούτε για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, δίδοντας ένα ελάχιστο, έστω, μέρος από την υπεραξία που κλέβει από τους εργάτες.
Είναι τέτοιες οι στρατιές των εξαθλιωμένων που έχει δημιουργήσει ο παγκόσμιος καπιταλισμός, που, παρέχοντας μόνο ένα ξεροκόμματο, τους ξεζουμίζει και όσο ζήσουν. Υπάρχουν άπειροι αντικαταστάτες για ξεκλήρισμα: Πνευματικό, ψυχικό και βιολογικό.
Δύο είναι οι στρατηγικές του πολυεθνικού κεφαλαίου γι’ την κατασκευή και εξόντωση των νέων δούλων.
α). Η εξαγωγή κεφαλαίων και επιχειρήσεων σε χώρες, όπως η Ινδία, που τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων δουλεύουν μόνο για να ζήσουν. Φρικώδη υπερεκμετάλλευση και των παιδιών, δηλαδή αυτά δεν θα προλάβουν ούτε να μεγαλώσουν: Αποτροπιασμός!!!
β). Εισαγωγή εξαθλιωμένων, αλλοδαπών δούλων σε χώρες με εργατικές κατακτήσεις για την ισοπέδωση όλων των κεκτημένων και τη μετατροπή και των εγχώριων εργατών σε εξαθλιωμένους δούλους.
Η μαζική εισβολή αλλοδαπών δούλων ΕΞΙΣΩΝΕΙ τα μεροκάματα προς τα κάτω: στον παρανομαστή των εξαθλιωμένων εισαγόμενων, αυτό του απλού ξεροκόμματου για λίγα χρόνια ζωής.
Εκτός αυτής της κτηνωδίας, με την εισαγωγή των εξαθλιωμένων, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, αντικαθίστανται όλα τα πρωτοπόρα και αγωνιστικά στοιχεία της εργατικής τάξης, γεγονός που ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΙ κάθε βάση για αγώνες.
Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό στην Ελλάδα. Θέλουν να τη μετατρέψουν σε τριτοκοσμική χώρα, σε Ινδίες κ.λπ
Αυτά είναι τα «ανοικτά σύνορα» μέσα στον καπιταλισμό: Δουλεία και κτηνωδία των πάντων.
Και γι αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα των υπερεθνικών, ουδείς ασχολείται. Αντίθετα η ροζ «αριστερά» το ευλογεί και έχει μετατραπεί σε ιδεολογική αστυνομία της Νέας Τάξης, με τα τρομοκρατικά της ιδεολογήματα του «αντιρατσισμού» και «αντιεθνικισμού»: Τα ιδεολογήματα των πολυεθνικών!!!
Όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι», πλήθος από σαλτιμπάγκους της «αριστεράς», πολιτικάντηδες παντός καιρού και χρώματος και επιτήδειους γραφειοκράτες της δημοσιογραφίας, μεθυσμένοι από την αλαζονική ανοησίας τους, ξερνούν καθημερινά τα τρομερά «αντιρατσιστικά» και «αντιεθνικιστικά» τους δηλητήρια, αλλά για τα γεγονότα και τις επιπτώσεις της αλλοδαπής δουλείας δεν βγάζουν άχνα. Δεν θέλουν καν να σκεφτόμαστε για όλα αυτά. Και όσοι έχουν τη συνήθεια και την ικανότητα να σκέφτονται, αυτοί λιθοβολούνται: Τους πνίγουν μέσα στη νεροποντή της κυρίαρχης «αριστερής» βλακείας.
Οι πραγματικότητα, όμως, δεν κουκουλώνεται με τις ιδεολογικές και πολιτικές ακαθαρσίες.
Μέρα με την ημέρα η ζωή στην Ελλάδα γίνεται αφόρητη: Οικονομικά και κοινωνικά.
Η ανεργία μαστίζει τους Έλληνες εργάτες, αφού αντικαταστάθηκαν από τους φτηνούς αλλοδαπούς. Τώρα με την κρίση ούτε οι αλλοδαποί δούλοι θα βρίσκουν δουλειά…
Η ακρίβεια καλπάζει, βυθίζοντας σε δραματικά επίπεδα φτώχειας όλο και περισσότερες ελληνικές οικογένειες.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η άνοδος της εγκληματικότητας κάνει ακόμα πιο ανυπόφορη τη ζωή των ανθρώπων, ιδιαίτερα στις φτωχογειτονιές των μεγάλων πόλεων.
Η ανεξέλεγκτη είσοδος αλλοδαπών δημιούργησε πρωτόγνωρες καταστάσεις για την Ελλάδα και πρόσθεσε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο λέξεις, όπως «Μαφία», «Γκέτο», κ.α. Έκανε απροσπέλαστους τους δρόμους, ακόμα και για την αστυνομία. Το κέντρο της Αθήνας μοιράστηκε μεταξύ αλλοδαπών συμμοριών: Σομαλών, Ρουμάνων, Αλβανών, Βουλγάρων, Πακιστανών και άλλων.
Τα εμπορικά καταστήματα κλείνουν, οι Έλληνες κάτοικοι, όσοι μπορούν μετακομίζουν και η δήθεν «αριστερά» οργανώνει «πολυπολιτισμικά» και «αντιρατσιστικά» πανηγύρια…
Από τα γραφεία τους, όλοι αυτοί οι «αριστεροί» επαγγελματίες αντιρατσιστές, δεν βλέπουν τίποτα. Στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη δεν δουλεύει κανείς και πίσω ή πέριξ από την πλατεία Θεάτρου δεν μένει κανείς από όλους αυτούς…
Γι’ αυτό δεν «βλέπουν» ούτε τις μάχες των αλλοδαπών συμμοριών, ούτε τα «γκέτο», ούτε την τρομοκρατία που ασκούν στις γειτονιές οι συμμορίες, ούτε τα ναρκωτικά που διακινούνται, ούτε τις διαπλοκές κράτους και συμμοριών.
ΟΛΟΙ αυτοί οι «ευαίσθητοι» που ουρλιάζουν σαν ύαινες περί «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και άλλων «ωραίων» δεν βλέπουν ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που διαδραματίζονται στην Αθήνα σε βάρος των κατοίκων της, των περιουσιών, των ιστορικών της μνημείων και του πολιτισμού της.
Είναι η επαγγελματική «ευαισθησία» των νεοταξικών ιδεολογημάτων, των έμμισθων ιδεολογικών γενίτσαρων του καθεστώτος…
Η έκρηξη της αγανάκτησης δεν θα αργήσει να έρθει….
Για να μην είναι τυφλή, θα πρέπει οι γειτονιές να οργανωθούν. Η υπεράσπιση της εργασίας μας, του πολιτισμού μας, της γειτονιάς μας, του δικαιώματος να είμαστε άνθρωποι είναι υπέρτατο καθήκον μας.
Πρέπει να αντισταθούμε, συνειδητά και οργανωμένα, κατά γειτονιά, στο νόμο της ζούγκλας που θέλουν να μας ρίξουν οι δυνάστες μας και οι γενίτσαροί τους…
ΣχόλιοτουΜάκηΜίχου
Δεν αυτοκτονώ άμεσα. Δεν τους κάνω τη χάρη…
Αυτοί όμως θα με πεθάνουν.
Κλεισμένος μέσα στο blog είμαι.
Επικοινωνώ με τους φίλους μόνο.
Αποκλεισμένος από τα ΜΜΕ, γιατί μιλάω την αλήθεια.
Συνήθισα αυτούς τους αποκλεισμούς, όπως είχα συνηθίσει και τους αποκλεισμούς μου από τις διευθυντικές καρέκλες στο χώρο της εκπαίδευσης.
Εκείνο όμως που μέχρι τώρα δεν έχω πάθει είναι να με φιμώνουν από επιστημονική ανακοίνωση. Το γνώρισα κι αυτό πρόσφατα.
Νόμισα πως έκανα μια μικρή αρχαιολογική ανακάλυψη και ζήτησα να συμμετάσχω στο αρχαιολογικό συνέδριο, που θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο το Δεκέμβρη. Δέχτηκαν την πρότασή μου, μου ζήτησαν να τους στείλω περίληψη της εισήγησής μου, μου έστειλαν το προσωρινό πρόγραμμα όπου με κατέτασσαν στους εισηγητές και μετά από ένα μήνα μου έστειλαν με θράσος το επίσημο πρόγραμμα. Στο επίσημο πρόγραμμα με «τιμούσαν» με μια «παρουσίαση τοίχου»…στις δυόμισι το μεσημέρι.
Κανείς δε με κόλλησε στον τοίχο μέχρι σήμερα, γιατί πάντα ήμουν καθαρός.
Σιχαίνομαι όμως τις «επιστημονικές» μηχανορραφίες όσο και τις πολιτικές. Άτομα, που βρέθηκαν ανάξια σε πανεπιστημιακές καρέκλες, νομίζουν ότι μπορούν να εξοβελίσουν τις ελεύθερες φωνές για να κρύψουν τη γύμνια τους.
Αιδώς Αργείοι πανεπιστημιακοί, αν και η αιδώς έχει χαθεί σ’ όλη την κοινωνία.
Η απώλεια αυτή οφείλει τα μέγιστα στους «δασκάλους» του γένους.
Περίλυπος εστίν η ψυχή μου, κ. Ιντζεσίλογλου.
Σας ευχαριστώ.
Σας χαρίζω και το άρθρο που δημοσίευσα πέρυσι σε τοπική εφημερίδα.
