Μηδενική ανοχή

Από το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα(κίνηση Βόλου)

Περίπου 1500 μαθητές, φοιτητές, νεολαίοι, κόσμος της δουλειάς, της επισφάλειας και της ανεργίας διαδηλώσαμε χτες Κυριακή 6/12 στο κέντρο της πόλης, διεκδικώντας με αποφασιστικότητα το δικαίωμά μας στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και στον αγώνα ενάντια σε όσα κάθε μέρα μιζερώνουν τη ζωή μας. Η εξαιρετικά μεγάλη μαζικότητα και η μαχητικότητα των διαδηλωτών και των διαδηλωτριών αποτέλεσε μια βροντερή απάντηση στο κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού που συστηματικά προσπάθησαν να καλλιεργήσουν τις τελευταίες ημέρες οι ντόπιοι ασφαλίτες και τα «παπαγαλάκια» των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Ακολουθώντας πιστά το δόγμα «μηδενικής ανοχής» του πολιτικού τους προϊστάμενου, Υπουργού «Προστασίας του Πολίτη» Μ. Χρυσοχοΐδη, τα υπερπληθή για τα δεδομένα της πόλης μας ΜΑΤ, μετά το τέλος της πορείας, και εντελώς αναίτια, έπνιξαν με δακρυγόνα το κέντρο του Βόλου, παραβίασαν το άσυλο, έριξαν καπνογόνα και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας -δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας για τις εκατοντάδες φοιτητών και νεολαίων που ήσαν μέσα στο κτίριο-, δημιούργησαν για ώρες συνθήκες πολιορκίας στην πόλη. Στην ίδια πολιτική γραμμή, δεκάδες ασφαλίτες, «δικαιολογώντας» το μισθό τους, προσήγαγαν αδιάκριτα στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας 23 άτομα από τα οποία τα 3 –ανάμεσά τους μια ανήλικη μαθήτρια και ένας 18χρονος μαθητής- παραπέμφθηκαν σήμερα στην Εισαγγελία Βόλου όπου για τους δύο από τους τρεις ορίστηκε δικάσιμος την ερχόμενη Τετάρτη 9/12.

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη, το μόνο που έχει αλλάξει από την μεριά του κράτους είναι ο διαχειριστής της αστυνομικής τρομοκρατίας. Ο παραληρηματικός Μ. Χρυσοχοΐδης, με τις χουντικών προδιαγραφών δηλώσεις του «θα πατάξουμε την ανομία», ανοίγει επικίνδυνες ατραπούς για νέους Κορκονέες. Οφείλει όμως να καταλάβει ότι η κοινωνία σε μια τέτοια –απευκταία- περίπτωση θα επιδείξει μηδενική ανοχή απέναντι στον ίδιο, στους πραίτορές του, στους πατρόνες του και στο σύστημα που τον εκτρέφει.

Επειδή κανένα κίνημα, κανένας χώρος αμφισβήτησης της κυριαρχίας, δεν μπορεί να εμπνεύσει και να ελπίζει ότι θα νικήσει αν δεν μπορεί να υποστηρίζει αποτελεσματικά τα μέλη του που διώκονται, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τους δικαζόμενους διαδηλωτές, την Τετάρτη 9/12, στις 1 μμ, στο δικαστικό μέγαρο Βόλου.

Βόλος, 7 Δεκέμβρη 2009

Επώνυμο σχόλιο. Επιτέλους.

Του Άρη Μεσολογγίτη

Θα ήθελα να κάνω κάποια σχόλια όσον αφορά το κείμενο της Αυτόπτη Μάρτυρος.

Κατ` αρχήν και για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις, η απώλεια ενός ανθρώπου είναι ότι χειρότερο, ειδικά όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ένα παιδί. Βέβαια η επιμέλεια και ανατροφή ενός παιδιού είναι αποκλειστική ευθύνη των γονιών του και ποιες αρχές θα του δώσουν. (έχω και εγώ παιδιά και γνωρίζω κάποια πράγματα).

Η αυτόπτης μάρτυρας έγραψε ένα κείμενο στο οποίο μας αναφέρει τα πιστεύω της. Κάνει μια μικρή αναφορά στο συμβάν και από εκεί και πέρα θέλει να μας πείσει ότι κάποιοι κάτοικοι μιας περιοχής είναι τα μεγάλα θύματα του κράτους. Βέβαια πέφτει σε αντιφάσεις με τα ίδια της τα λόγια.

-Έλληνες μπάτσους να προκαλούν μια μάχη προσβάλλοντας ανθρώπους. Είναι πολύ συνηθισμένο ότι η αστυνομία βρίζει τους ανθρώπους, αλλά αυτό ήταν πάρα πολύ.- Λίγο πιο κάτω όμως αναφέρει - Προφανώς κάποιος είχε ρίξει ένα πλαστικό μπουκάλι στο αυτοκίνητο της αστυνομίας και ίσως τους φώναξε κάτι καθώς περνούσαν και οι αστυνομικοί απάντησαν με τη ρίψη της χειροβομβίδας από το περιπολικό. Αυτά δεν είναι τόσο ασυνήθιστα εδώ. Είναι φυσιολογικό κάποιος να φωνάξει, όλοι στην Ελλάδα φωνάζουν ο ένας στον άλλο. Δηλαδή όταν κάτι γίνετε από τους κάτοικους της γειτονιάς της και μόνο από αυτούς είναι σωστό. - Σε άλλο σημείο αναφέρει - Συνήθως ήταν επεισόδια μεταξύ των ανθρώπων και της αστυνομίας, μάχες ή αντιπαραθέσεις, ύβρεις, συνθήματα. , οι αστυνομικοί δηλαδή δεν είναι άνθρωποι κατά τη γνώμη της. Σε άλλο σημείο λέει - Φυσικά, στα δέκα χρόνια που έχω ζήσει σε αυτό το διαμέρισμα, έχω παρατηρήσει κάθε χρόνο τη σταδιακή αύξηση της παρουσίας της αστυνομίας, την εντατικοποίηση της καταστολής. Οι αστυνομικοί άρχισαν να εμφανίζονται σε κάθε γωνιά της γειτονιάς, σε ομάδες, και επίσης ήταν πάνοπλοι. Η αίσθηση του να παρατηρείς πάνοπλους αστυνομικούς σε πλήρη εξάρτηση να μεταφέρουν πιστόλια, όπλα, γκλομπς, ασπίδες, δακρυγόνα αέρια, και πολυβόλα- γινόταν όλο και πιο έντονη – και θέλει να μας πει ότι για τη γειτονιά της είναι υπερβολικό να εμφανίζονται αστυνομικοί, ίσως γιατί ζει στην τέλεια γειτονιά η ίσως γιατί δεν υπάρχουν κάποιοι άλλοι κάτοικοι που να θέλουν την παρουσία της αστυνομίας. Στο τέλος αναφέρει - Ανησυχώ για το πώς θα αισθάνομαι προς το δικηγόρο που τον υπερασπίζεται, γιατί υπερασπίζεται ένα πολύ κακό άτομο. – σε αντίθεση με την γειτονιά της που όλοι είναι στην κατηγορία αγγέλων και πάνω. Μα στο τέλος βγάζει τον πραγματικό της εαυτό και λέει - Και φοβάμαι πάρα πολύ ότι αν δεν καταδικαστεί αυτός ο μπάτσος, ίσως η αντίδρασή μου θα με ρίξει στην φυλακή.

Με τα λεγόμενά της καταλαβαίνω πως η θέση της είναι στη φυλακή αλλά ακόμη δεν έχει βρει το δρόμο της.

Ένα μόνο πράγμα ξέρω, τα άρρωστα άτομα σαν την αυτόπτη μάρτυρα, είναι αυτά που φέρουν την ευθύνη για τον θάνατο του 15χρονου και μόνο αυτά. Όσο και να θέλουν να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους είναι οι μόνοι που ευθύνονται και οι μόνοι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί. Με λίγα λόγια είναι οι εμπνευστές και οι τροφοδότες της άρρωστης αυτής κατάστασης. Δε θέλω να καταχραστώ την φιλοξενία της σελίδας και θα σταματήσω εδώ. Είναι πολλά αυτά που θέλω και πρέπει να πω, αλλά κάποια άλλη φορά.