Τον συνάντησα τυχαία στην κάβα του Σωτήρη.
Απ’ έξω ήταν σταθμευμένη η σκουπιδιάρα,
μόλις απαλλαγμένη απ’ το δύσοσμο φορτίο της.
Πιάσαμε κουβέντα.
- 360 παίρνω, μου είπε.
- Το μήνα;
- Ναι.
- Δηλαδή 12 Ευρώ τη μέρα;
- Ναι.
Ήταν ένας νέος κι «ευτυχής» δημοτικός υπάλληλος.
Έβγαζε με το μισθό του τον καφέ του και τα τσιγάρα του.
Ίσως και μια φρατζόλα ψωμί.
Ίσως και να ένιωθε ευτυχής
μετά την αποπομπή των stagers.
Οι άλλοι προσπαθούν να σώσουν το δέντρο.
Το δάσος δεν το βλέπουν.
Ούτε και το δάσος νιώθει τη δύναμή του.
Το έχουν κατακάψει οι πολιτικές…
