Χτες ήταν της αγαπημένης μου.
Μου έστειλε-δια χειρός μου-την κάτωθι επιστολή.
Μαλάκα,
· θα πλένεις τα πιάτα
· θα στρώνεις το κρεβάτι σου
· θα πλένεις το σώβρακό σου
· θα φτιάχνεις τον καφέ σου
· θα με γαμήσεις όταν θελήσω εγώ
· αν βέβαια σου σηκωθεί, ανίκανε…
Τώρα εγώ είμαι η αφέντρα.
Αρκετά το έπαιξες δεσπότης τόσα χρόνια.
Ως εδώ και μη παρέκει.
Τ’ άκουσες, μαλάκα;
Ακόμα κι όταν λέω μαλακίες θα υπακούς.
Εγώ είμαι η αφέντρα, το κατάλαβες;
Πάνε οι παλιοί καιροί που μ’ έβριζες συνεχώς.
Ήρθε η σειρά μου τώρα, ανίκανε.
Θα πάρω εκδίκηση για όσα…έκανες τόσα χρόνια.
Είμαι Γυναίκα εγώ, δεν είμαι αντράκι σαν κι εσένα.
Ξέρεις, ρε, τι σημαίνει γυναίκα;
Η Γυναίκα μιλάει στην ώρα της.
Η Γυναίκα μιλάει όταν το θύμα είναι στα νύχια της.
Επιτέλους τώρα είσαι στα νύχια μου.
Θα καλοπεράσεις, μαλάκα.
Όμως σήμερα σ’ αγαπώ.
Γιορτάζω σήμερα.
Είναι η μέρα της αγάπης.
Αύριο όμως είναι η μέρα της Γυναίκας.
Θα επανέλθω.
Τ’ ακούς;
