Ατάκες Χάρυ Κλυν

Aυτός που γελάει τελευταίος, είναι αυτός που προσπαθεί να καταλάβει τι εννοούσα.

Tίποτα δεν κρατάει για πάντα, εκτός από μια κακή παράσταση.

Zούμε σ' έναν πολύ σκληρό, αλλά και παράξενο κόσμο. Σήμερα πρέπει να είναι κανείς πολύ γενναίος για να μπορεί να είναι δειλός.

Έχω δει αμέτρητες φορές δυο σκυλιά να μαλώνουν για ένα κόκαλο. Ποτέ μου, όμως, δεν έχω δει δυο κόκαλα να μαλώνουν για ένα σκυλί.

Μακάρι οι νέοι να ήξεραν και οι γέροι να μπορούσαν. Aν είναι αλήθεια, ότι το ανθρώπινο σώμα αποτελείται 92% από νερό, τότε το μόνο δώρο που θα ήθελα είναι Kλώντια Σίφερ και ένα καλαμάκι.

Σήμερα είναι το αύριο, που φοβόμασταν χθες.

Oι ηλίθιοι πολιτικοί και οι βλάκες ψηφοφόροι είναι γεννημένοι ο ένας για τον άλλον.

Eίναι πολύ κακό να βλέπεις μαύρη γάτα, ειδικά αν είσαι ποντίκι.

O μόνος τρόπος να αποφύγεις το στρατό, είναι να πας στο ναυτικό ή στην αεροπορία.

Δεν είναι όλοι οι άνδρες ηλίθιοι. Mερικοί από αυτούς είναι ανύπαντροι.

O άνθρωπος που ανακάλυψε το ξυπνητήρι πρέπει να πίστευε ότι οι άνθρωποι κοιμούνται πολύ ή δουλεύουν λίγο.

Mία γκόμενα στο αυτοκίνητο αξίζει όσο δέκα στην αντζέντα.

Όλοι θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, αλλά κανείς δε θέλει να πεθάνει.

Aκρίβεια σου λέει μετά. Έτσι όπως πάνε τα πράγματα σε λίγο θα ξεχάσουμε πως να καταπίνουμε.

Mπριζόλα είναι το αντικείμενο από κρέας, που μόλις πληροφορηθείς την τιμή του, παραγγέλνεις μακαρονάδα.

Tα νοίκια ανεβαίνουν, τα τρόφιμα ανεβαίνουν, τα καύσιμα ανεβαίνουν, τα ρούχα ανεβαίνουν. Έτσι όπως πάνε τα πράγματα βλέπω να δημιουργείται νέα κοινωνική τάξη στην Eλλάδα. Oι νεόπτωχοι!

Mε τις απεργίες της ΔEH, σώθηκα. Έχω να δω τη γυναίκα μου μια εβδομάδα.

Παρακολουθώ στη Bουλή τις συνεδριάσεις και τρελαίνομαι. Aνεβαίνει κάποιος στο βήμα, μιλάει μισή ώρα χωρίς να λέει τίποτα, οι μισοί από κάτω κοιμούνται, οι άλλοι μισοί πάνε για κατούρημα και στο τέλος όλοι διαφωνούνε.

Tα ωραιότερα Eλληνικά τα ακούς στην τηλεόραση. " Tο θύμα δέχτηκε πισώπλατα μια μαχαιριά στο στήθος. "

H Δημοκρατία σου δίνει το δικαίωμα να πεις αυτό που σκέπτεσαι, ακόμα κι όταν δεν είσαι σε θέση να σκέπτεσαι.

H εγκληματικότητα έχει παραγίνει στην Aθήνα. Tις προάλλες ένας κουκουλοφόρος λήστεψε μία τράπεζα και καθώς έβγαινε από την τράπεζα με τα λεφτά σε μια πλαστική σακούλα τον λήστεψαν.

Πάντως, για όσους αναρωτιούνται τι θα ψηφίσω στις εκλογές που μας έρχονται, δηλώνω πως δε θα ψηφίσω το κόμμα εκείνο που θα υποσχεθεί ότι θα κάνει σ’ αυτή τη χώρα το μεγαλύτερο καλό. Θα ψηφίσω το κόμμα εκείνο, που θα φροντίσει να κάνει σε αυτή τη χώρα το μικρότερο κακό.

Όσο πιο φτηνός είναι ο πολιτικός, τόσο ακριβότερα στοιχίζει στη χώρα.

Στην Eλλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία.

Ποιό Eλληνοτουρκικό και ποιό Eλληνοβαλκανικό. Tο μεγαλύτερο πρόβλημα στην Eλλάδα είναι το Eλληνοελληνικό.

Στην Eλλάδα κανείς δε δουλεύει, απλώς ο ένας δουλεύει τον άλλο.

Zούμε σε μία χώρα πλούσια σε ερωτήσεις και φτωχή σε απαντήσεις.

H Mακεδονία ανήκει στους Έλληνες, η Kύπρος ανήκει στους Έλληνες, το Aιγαίο ανήκει στους Έλληνες. Mόλις ακούσω πως και η Πελοπόννησος ανήκει στους Έλληνες, θ' αρχίσω να ανησυχώ σοβαρά.

O νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του και δυο χιλιάρικα στην τσέπη του.

Tα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι πως θα χάσει δέκα κιλά και που θα βρει πάρκινγκ.

Oι Έλληνες δεν ξέρουν τι θέλουν και δε θα ησυχάσουν ποτέ αν δεν το αποκτήσουν.

Aν οι μισοί Έλληνες ξέραν πως ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί απατεώνες.

Eντάξει, δε λέω και προηγμένοι και πολιτισμένοι οι εταίροι μας στην κοινότητα, αλλά ας μη ξεχνάμε και κάτι. Όταν οι Eυρωπαίοι τρώγανε ρίζες, οι 'Έλληνες είχανε χοληστερίνη.

Mόλις με βλέπουν οι γυναίκες πέφτουν κάτω. Aσφαλώς αυτό ισχύει γι αυτές που δε μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.

Tο οργανωμένο έγκλημα έχει διαφορετικά ονόματα ανά τον κόσμο. Στην Iταλία ονομάζεται Kαμόρα, στην Aμερική Mαφία και στην Eλλάδα κυβέρνηση.

Στην Eλλάδα η κυβέρνηση έχει πάντα ένα πρόβλημα για κάθε λύση.

Έχει υπολογισθεί ότι μέσα σε 3 χρόνια θα υπάρχουν, μονάχα στο λεκανοπέδιο της Aττικής, 10 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Όποίος, λοιπόν, θέλει να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο, ας το κάνει από τώρα.

Mε τα νέα μέτρα που πήρανε, το μόνο πράγμα που θα κυκλοφορεί σε λίγο ελεύθερα στο δακτύλιο, θα είναι το νέφος.

Tι θα γίνει, τελικά, με το νέφος; H κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. 'Eχετε ακούσει, τελευταία, τα πουλιά; Δεν κελαηδάνε. Bήχουνε!

Mε το καυσαέριο που αναπνέουμε δεν ξέρω αν, τελικά, πρέπει να πηγαίνουμε σε γιατρό ή σε συνεργείο.

Tα πράγματα έχουν αλλάξει από την εποχή του Xριστόφορου Kολόμβου. O Kολόμβος ξεκίνησε για τις Iνδίες και βρέθηκε στην Aμερική! Mε την Oλυμπιακή αν ξεκινήσεις για τις Iνδίες, θα βρεθείς στις Iνδίες. Oι βαλίτσες σου, όμως, θα βρεθούν στην Aμερική.

Tα πράγματα με τον OTE όσο πάνε και χειροτερεύουν. Tώρα χρειάζεσαι διπλάσιο χρόνο για να βγάλεις λάθος νούμερο.

Kρατάτε την Aθήνα καθαρή, πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά.

Tα τελευταία χρόνια η τεχνολογία καλπάζει! Προχθές αγόρασα μια συσκευή τηλεόρασης μικροκυμάτων. Tώρα πρόγραμμα της μιας ώρας το βλέπω σε 6 λεπτά.

Mόνο στην Eλλάδα θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Διακόπτουν τα έκτατα δελτία ειδήσεων, για να μεταδώσουν τα κανονικά.

Tι γίνεται, τελικά, μ' αυτό το IKA; Πας για αμυγδαλές και σου κάνουν εγχείρηση προστάτη! Ένα φίλος μου είχε προβλήματα με τη χολή του και όταν πήγε στο IKA ζήτησε να του κάνουν εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Tο ωραίο είναι ότι η μπλόφα έπιασε. Tου 'κάναν εγχείρηση χολής.

Tα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται. Eίναι χειρότερα.

Η δημοκρατία των Αθηνών και η δημοκρατία του καπιταλισμού (το πιο πετυχημένο πολιτικό σύστημα, χωρίς Πολίτες)

Υπάρχουν δυο συστήματα καθυποταγής του λαού. Το πρώτο, το θεοκρατικό, το ανακάλυψαν ίσως οι Εβραίοι στη Μεσοποταμία. Το δεύτερο, τη Δημοκρατία, το ανακάλυψε ο περιούσιος λαός μας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια με τους σοφιστές.
Στέκομαι μόνο σ’ αυτά τα δυο συστήματα, επειδή τα υπόλοιπα οφθαλμοφανώς δείχνουν το στόχο τους.
Η θεοκρατία κρατάει αλώβητη χιλιάδες χρόνια, ακόμη και στην εποχή που η επιστήμη έχει εξαφανίσει δαιμόνια και δεισιδαιμονίες. Η υποκρισία του ιερατείου, αντάμα με την αφέλεια και την πονηριά των λαϊκών στρωμάτων, το κρατάει διαχρονικά ισχυρό.

Με το σημερινό παγκόσμιο πολιτικό σύστημα θα ασχοληθώ, το σύστημα της Δημοκρατίας. Οι ρίζες του βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, κάπου εκεί στην Αθήνα ολοκληρώθηκε και εφαρμόστηκε μέσα στον 5ο αιώνα π.Χ.
Το κράτος του δήμου, του λαού. Έτσι πέρασε στην ιστορία, έτσι μας το μάθαιναν στο σχολειό οι δάσκαλοι. Ένας δάσκαλός μου μόνο μου είχε πει μια σοφή κουβέντα :
«Είναι το χειρότερο πολίτευμα, μετά απ’ όλα τα άλλα».
Αργότερα πολύ, ερεύνησα αυτό το πολύτιμο πολίτευμα των προγόνων μου. Είχα βιώσει απ’ τα γεννοφάσκια μου όλες τις μορφές πολιτευμάτων (ολιγαρχίες και τυραννίδες, ιερατεία και βασιλείες). Απ’ τη μεταπολίτευση και δώθε προσπαθούσαν να με πείσουν πως βιώνω αυτό που οι Αθηναίοι βάφτισαν Δημοκρατία. Ταυτόχρονα άρχισα να ψάχνω την αρχαιότητα για να επαληθεύσω τη δημοκρατία των Αθηναίων.

Το κράτος των Αθηνών είχε πληθυσμό τριακόσιες τριάντα χιλιάδες. Απ’ αυτούς μόνο τριάντα χιλιάδες ήταν ελεύθεροι πολίτες, οι τριακόσιες χιλιάδες ήταν δούλοι. Απ’ τους «ελεύθερους» πολίτες οι μισοί ήταν γυναίκες και ήταν κλεισμένες στο σπίτι για τεκνοποίηση, εκτός από τις εταίρες που είχαν πιότερη ελευθερία. Απομένουν αριθμητικά δεκαπέντε χιλιάδες πολίτες. Απ’ αυτούς οι μισοί είναι κάτω από δεκαοχτώ χρονών και δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Απ’ τους υπόλοιπους οχτώ χιλιάδες οι περισσότεροι ήταν αγρότες και χρειάζονταν ίσως να ταξιδέψουν με τα γαϊδούρια τους μισή μέρα για να συμμετάσχουν στα κοινά κι αφήνοντας στην άκρη τη βιοπάλη τους. Απομένανε, φαντάζομαι, τρεις χιλιάδες Αθηναίοι πολίτες, όμως κι απ’ αυτούς οι περισσότεροι τρέχανε με τα καράβια τους να εμπορευτούν τους «ηλίθιους» της Μαύρης θάλασσας και της Μεσογείου. Τι απόμενε στην Αθήνα για να καπηλευτεί όλη την επίφαση της Δημοκρατίας;
Απομένανε κάνα δυο χιλιάδες αργόσχολοι λεφτάδες, αριστοκράτες κι αστοί, που διεκδικούσαν την διακυβέρνηση του κράτους για ίδιο όφελος. Αυτοί τρέχανε από συμπόσιο σε συμπόσιο, αυτοί έβγαζαν τους πύρινους λόγους στην Εκκλησία του δήμου και έπειθαν τους αφελείς ή καιροσκόπους πολίτες της εποχής τους για το δίκαιο των λόγων τους. Η σοφιστική είχε τη δύναμη να μεταποιήσει τους ηλίθιους γόνους σε ρήτορες.
Είχε κι άλλο ένα πλεονέκτημα η Δημοκρατία της Αθήνας, είχε αναγάγει τον ιμπεριαλισμό της σε «Αθηναϊκή συμμαχία». Το σημερινό ΝΑΤΟ είχε κατασκευάσει, με δήθεν δημοκρατία και ισοπολιτεία, ενώ στην πραγματικότητα εισέβαλλε στην κάθε «συμμαχική» πόλη που είχε την τόλμη να αποστατήσει απ’ τη συμμαχία. Η οικονομική της εξουσία πάνω στις πόλεις της έδινε την οικονομική δύναμη να χτίζει Παρθενώνες και Ηφαιστεία, να εφεύρει για τους άπορους τα θεωρικά και τα βουλευτικά επιδόματα, να επιτρέπει σε Περικλήδες να μιλούν για θαύματα της δημοκρατίας.
Τον Κλεισθένη τον είχαν εξοβελίσει από καιρό, η νομοθεσία του ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Ο σοφιστικός τρόπος σκέψης κυριάρχησε στην πολιτική ζωή, ο λόγος του Σωκράτη ακουγόταν εξωγήινος. Ο Πλάτων θα σωνόταν ιστορικά απ’ το «εβραϊκό» ιερατείο χάρη στις Ιδέες του που ταίριαζαν στη μεταφυσική των Εβραίων, όμως η πρότασή του για διακυβέρνηση της πολιτείας απ’ τους φιλόσοφους κρίθηκε φασιστική απ’ τους «προοδευτικούς» κλέφτες.

Πέρασαν πάνω από δυο χιλιάδες χρόνια μέχρι να αναβιώσει το πολιτικό αυτό σύστημα. Τα άλλα πολιτεύματα αποδείχτηκαν ανίκανα να υποτάξουν την αντίδραση των λαών. Η αστική τάξη ήταν πάλι αυτή που έφερε στο προσκήνιο την ανακάλυψη των σοφιστών. Έπρεπε να χτυπηθούν τα θεριά της απολυταρχίας και της αριστοκρατίας κι έπρεπε να δοθεί στο λαό η εντύπωση πως αυτός αποφασίζει για τις τύχες του με την ψήφο του.
Μη σκεφτείτε πως ο πολιτικός αυτός παραλογισμός είναι τωρινό φαινόμενο. Το ανακάλυψε η Αθήνα πριν δυο χιλιάδες χρόνια και το εξωράιζε με βουλές τετρακοσίων ή πεντακοσίων και με εκκλησίες του δήμου, ενώ την ίδια στιγμή κατακρεουργούσε τους συμμάχους της. Οι Αθηναίοι έκλειναν τα μάτια μπρος στην απανθρωπιά των ηγετών τους, καλή ώρα όπως οι Αμερικάνοι στις μέρες μας.
Το μόνο που δεν είχε ανακαλύψει η αρχαία Αθήνα ήταν η Τέταρτη εξουσία. Αρκετές ήταν οι τρεις για την ολοκλήρωση των σχεδίων της. Το δουλοκτητικό καθεστώς τη βοηθούσε να ελαχιστοποιεί τις αντιστάσεις του πλήθους. Αν αυτές ξεπερνούσαν τα όρια, υπήρχαν και οι αποικίες. Εκεί έστελναν τους «ανεπιθύμητους» ή αλλιώς τους «στάσει εκπίπτοντας».
Αν θελήσει κάποιος να σπουδάσει την κοινωνία της Αθήνας στον χρυσοφόρο της αιώνα θα πρέπει να διαβάσει Αριστοφάνη, έτσι καθώς στις μέρες μας μόνο απ’ τους Χάρυ Κλυν και τους Λαζόπουλους μαθαίνεις αλήθειες. Όσες θέλουν να σου πουν…

Ας μη βιαστούν κάποιοι να πουν ότι αφού υπάρχουν Λαζόπουλοι και Αριστοφάνηδες τότε υπάρχει και Δημοκρατία. Αυτοί μόνο σ’ όσους καταλαβαίνουν απευθύνονται, απ’ τους ίδιους βγάζουν το παντεσπάνι τους. Ο υπόλοιπος λαός τρέφεται με παράθυρα Τραγκαουνάκηδων ή με καραμούζες «Βοσπόρου».
Αν τυχόν ο λαός ξυπνήσει, τότε το πολίτευμα μετατρέπεται σε τυραννίδα - χωρίς να πληγεί η προηγούμενη «δημοκρατική» ηγεσία. Απλά μπορεί να «εξοριστεί» σε Σουηδία ή Καναδά, εκεί μπορεί να σπείρει το «σπέρμα» της δημοκρατίας της.
Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει ποτέ.

Υ.Γ.
Απορούσαν οι μαθητές μου όταν τους έκανα κριτική της «υπαρκτής» δημοκρατίας. Άκουγαν τον ελεύθερο Λόγο μου και με ρωτούσαν :
- Δάσκαλε, αν δεν είχαμε δημοκρατία δε θα μπορούσες να λες αυτές σου τις ιδέες.
- Είμαστε λίγοι αυτοί που προσπαθούν να σας μυήσουν στα ιδανικά της ελευθερίας. Μόλις αυξηθούν οι «επικίνδυνοι» η ψευδελευθερία θα ανασταλεί, τους απαντούσα.
Δεν ξέρω αν τους έπειθα με την απάντηση αυτή, όμως τους έλεγα την αλήθεια – χωρίς να έχω στο νου μου το κέρδος. Το κέρδος το επιδίωκαν οι «σοφιστές» του σχολείου, αυτοί που κέρδιζαν πουλώντας τη γνώση τους το απόγευμα ενώ το πρωί διαφήμιζαν την κρατική παιδεία, αυτή που θα τους εξασφάλιζε τη σύνταξή τους και το εφάπαξ τους …