Ήταν συναγωνιστές και οι δυο τους.
Τότε, την εποχή του Πολυτεχνείου.
Ο ένας είχε καθαρή φωνή κι έκλαιγε.
Η άλλη εκτελούσε εντεταλμένη κομματική υπηρεσία
και ούρλιαζε τότε.
Τα χρόνια περνούσαν.
Ο Παπαχρίστος έγινε λόγιος.
Η Δαμανάκη έγινε βολευτίνα.
Πέρασε απ’ όλα τα «προοδευτικά» κόμματα…
Ο Παπαχρίστος έμεινε γνωστός σε λίγους.
Η Δαμανάκη έγινε πασίγνωστη.
Τα Κόμματα τη βοήθησαν, βοήθησε και η ομορφιά της…
Όμως χτες συνελήφθη ο Παπαχρίστος στα Εξάρχεια.
Επί Χριστοφορίδου άρχοντος.
Η Δαμανάκη ευλογεί τις συλλήψεις.
Συλλαμβάνει εύκολα αυτή, με όλους…
Υ.Γ.
Έπρεπε να περάσουν τριάντα χρόνια σχεδόν
για να καταλάβουν οι φίλοι αυτά που έβλεπα τότε.