Κάποτε η Άννα βρήκε το Γιώργο.
Η Άννα ήταν έξυπνη κι «αριστερή».
Είχε πολλές γνωριμίες μες τα κουλτουριάρικα κυκλώματα
και προωθούσε αργά και σταθερά το Γιώργο της.
Ο Γιώργος έγινε φίρμα σε λίγα χρόνια.
Ανέβηκε ψηλά και τραγουδούσε τα πάντα.
Έδινε συναυλίες παντού και κυκλοφορούσε τραγούδια άπειρα.
Μόνο κάποιος Πανούσης τον έκραζε…
Η κοινωνική προσφορά του Γιώργου εκτιμήθηκε
δεόντως από τους ντόπιους παλιανθρωπιστές
και γι’ αυτό τον έχρισαν «πρέσβη καλής θέλησης».
Περνούσαν τα χρόνια με θριάμβους, δόξα και χρήμα.
Ο Γιώργος έσωνε τη μουσική παράδοση του τόπου,
αλλά η Άννα ζούσε στη σκιά της χλιδής του.
Έπρεπε να αναρριχηθεί κι αυτή.
Χρησιμοποίησε το όνομα του Γιώργου της
και βολεύτηκε με μια θέση στο Κενοβούλιο.
Βολευτίνα και η Άννα πλέον.
Τώρα ο Γιώργος θα μπορεί να συναυλιάζεται άπειρα
και η Άννα θα λύνει τα προβλήματά μας.
Μαυρίλα μαύρη και στην πολιτική σκηνή
και στην κουλτούρα του τόπου μας.
Υ.Γ.
Προσέξτε τις συναυλίες που διοργανώνονται
για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Το χρήμα ρέει στις τσέπες απατεώνων…
Καλλιτεχνών και ανθρωπιστών.
