Το ποίμνιο ευχαριστεί τον τσοπάνο του

Σχόλιο του Μάκη Μίχου

Ποίμνιο βέβαια είναι ο λαός της Δημητριάδας.

Τσοπάνους έχει άφθονους αυτός ο λαός, όμως μόνο αυτός ο τσοπάνος τόλμησε να τον αποκαλέσει «ποίμνιο».

Είναι ωμός και ρεαλιστής ο τσοπάνος αυτός.

Φροντίζει για το ποίμνιό του όπως όλοι οι τσοπάνηδες.

Το ταΐζει με χορτάρι μέχρι να μεγαλώσει και να γεννήσει αμνούς.

Τους αμνούς δεν τους σφάζει, τους οδηγεί σε στάβλους ιερούς.

Οι αμνοί υμνούν τον τσοπάνο τους εκεί μέσα και του μαζεύουν βιος για να επιτελέσει το θεάρεστο έργο του.

Το μοναδικό έργο του τσοπάνου είναι να αυξήσει την περιουσία του ποιμνίου του.

Για την περιουσία του ποιμνίου του μοχθεί ολημερίς…

Το ποίμνιο είναι ευτυχισμένο. Έχει μάθει να ζει μέσα στο μαντρί.

Ξέρει πως και τα ελεύθερης βοσκής πρόβατα σε άλλα μαντριά στοιβάζονται.

Εκείνα τα μαντριά είναι αντίθρησκα, ενώ το δικό τους μαντρί έχει τη θεία χάρη.

Τη θεία χάρη την έχει παραλάβει ο ποιμήν από τον προηγούμενο τσοπάνο.

Οι τσοπαναραίοι πάντα ξέρανε πώς θα εκμεταλλευτούν τα κοπάδια τους.

Το ξέρει και ο Ιγατίων…