Στο Βαγγέλη Καπούλα αφιερώνεται ο μύθος αυτός. Τώρα που μίλησε για κορύνες.
Του έλεγα πολλά πριν ένα χρόνο, για τα καπούλια του μίλαγα, αλλά ο Καπούλας έπαιζε το βουλγαρικό του παιχνίδι.
Ας πρόσεχε.
Εγώ εκ των προτέρων έγραφα και μιλούσα πάντα.
Μάταια .
Αυτοί που κερδίζουν είναι όσοι μιλούν «εκ των υστέρων».
Ρωτήστε το Σαμαρά και τον Καπούλα για λεπτομέρειες…
Βαγγέλη, ξαναδιάβασε το μύθο. Θα τον καταλάβεις μετά από ένα χρόνο.
Οι ΜΥΘΟΙ του ΜΙΧΟΥ
Ιάσων ο Β΄
Ο Ιάσων ο Β΄ ήταν εγγονός του Ιάσωνα του Α΄.
Δεν είχε πάρει τίποτε απ’ τη σοφία της Μήδειας γιατί δεν ήταν εγγονός της . Τα χαρίσματα όλα τα είχε πάρει απ’ τη γιαγιά του .
Ο παππούς του παντρεύτηκε στην Ιωλκό μια ντόπια αρχόντισσα , όταν η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της .
Αν είχαν ζήσει τα παιδιά της Μήδειας κάτι θα άλλαζε στην Ιωλκό .
Με τη δεύτερη γυναίκα του γέννησε ο Ιάσων το Μήτρονα .
Ο Μήτρων , ο πατέρας του Ιάσωνα Β΄ , πήρε τα χαρίσματα της μάνας του . Αυτή δεν είχε την ευφυΐα της Μήδειας . Μια καλοκάγαθη αρχόντισσα ήταν και το γιο της τον ανάθρεψε μέσα στα ανάκτορα με ιερατική αγωγή . Ανδρώθηκε ο Μήτρων και γαλουχήθηκε με τις ιερατικές ιδέες της μάνας του κι όταν έφτασε η ώρα να ανέβει στο θρόνο της Ιωλκού δεν ήξερε αν πρέπει ν’ ακολουθήσει τις συνταγές της μάνας του ή τον τυχοδιωκτισμό του πατέρα του .
Αποφάσισε να ακολουθήσει και τα δυο , αλλά ήταν πολύ κοντός να τα προφτάσει και τα δυο . Πότε έπιανε το ιμάτιο της μάνας του και πότε κυνηγούσε το χιτώνα του πατέρα του .
Η μάνα του φορούσε ποδήρες ιμάτιο και μπορούσε εύκολα να το αγγίξει , ο πατέρας του φορούσε «μίνι» χιτώνα κι ο Μήτρων πηδούσε για να τον πιάσει .
Ο Μήτρων το χιτώνα του πατέρα του ήθελε να φτάσει .
Ευνοήθηκε απρόσμενα ο Μήτρων απ’ τη θεά Τύχη . Ενώ σερνόταν πίσω από τον πατέρα του για ν’ ακουμπήσει το χιτώνα του , ο πατέρας του αποφάσισε ξαφνικά να πετάξει από πάνω του το χιτώνα και ν’ αποσυρθεί στην έπαυλή του , αυτήν που έχτισε με τα χέρια των δούλων της Ιωλκού .
Απόμακρα απ’ τα ανάκτορα της Ιωλκού είχε χτιστεί η έπαυλη , κοντά στη θάλασσα , αλλά ο Ιάσων ο Α΄ μπορούσε με το άρμα του να επισκέπτεται όποτε θέλει την έδρα του βασιλείου του και να νουθετεί όλους τους παλιούς υπηκόους του .
Ο Μήτρων άρπαξε με βουλιμία τον πεσμένο χιτώνα του πατέρα του κι αμέσως τον φόρεσε και βγήκε να πει στο λαό του πως αυτός είναι πλέον ο νέος άναξ της Ιωλκού . Οι κάτοικοι της Ιωλκού προσπαθούσαν μάταια να καταλάβουν πώς τους προέκυψε ο νέος άναξ , αλλά ο Μήτρων τους έπεισε πως είναι ο νόμιμος αρχηγός τους και πως σε δυο χρόνια θα καλέσει τους πολίτες σε δημοψήφισμα για την επανεκλογή του .
Επανεκλέχτηκε ο Μήτρων κι έμεινε για άλλα τέσσερα χρόνια άναξ . Κατάφερε να επιδείξει ότι πρόσφερε έργο στην Ιωλκό κι αυτό ήταν αλήθεια , γιατί ο Μήτρων καθόταν πάνω στα Καπούλια του Κένταυρου Χείρωνα . Ο Χείρων βοήθησε και το Μήτρονα , όπως είχε βοηθήσει και τον Ιάσωνα τον Α΄ .
Τα Καπούλια όμως του Χείρωνα δεν άντεξαν το βάρος που κάθισε πάνω του .
Αποφάσισαν τα Καπούλια να φύγουν απ’ την υπηρεσία του Μήτρωνα και πήγανε να μορφώσουν το γιο του Μήτρονα , τον Ιάσονα τον Β΄ .
Αυτός είχε μπλεχτεί με τα δημόσια πράγματα από μικρός , τότε που προσπαθούσαν να κυβερνήσουν στην Ιωλκό οι 114 άρχοντες . Μετά αγωνίστηκε - εφτά χρόνια - ενάντια σε μια χούντα που έστησε ο Νέστωρ με τον Αγαμέμνονα και το Μενέλαο . Δεν ήταν πρωτότυπη η αντίσταση αυτή του Ιάσονα Β΄ , γιατί μέσα σε κείνη την εφταετία εκατομμύρια Ιωλκιωτών είχαν αντισταθεί .
Έτσι δήλωναν μετά το τέλος της επταετίας .
Ο Ιάσων ο Β΄ χρησιμοποίησε τα παράσημα της αντίστασής του και κατάφερε να γίνει στρατηγός στα Μυκηναϊκά ανάκτορα . Όταν αργότερα έχασε το αξίωμα του στρατηγού αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιωλκό και να διεκδικήσει την εξουσία απ’ τον πατέρα του , το Μήτρονα .
Δύσκολο ήταν το εγχείρημα . Ο Μήτρων είχε δύναμη , ο γιος του ήταν αδύναμος μετά την απώλεια της στρατηγίας .
Απροσδόκητα μπήκαν στη δούλεψη του Ιάσονα τα Καπούλια του Κενταύρου . Δεν άντεξαν στο βάρος του Μήτρονα και πήγαν στο αντίπαλο στρατόπεδο .
Όμως πάλι δεν ήταν σίγουρο πως ο Ιάσων Β΄ θα νικούσε τον πατέρα του . Τότε ο Κένταυρος μάζεψε όλα τα νερά του βουνού του και τα έριξε στην Ιωλκό . Τα νερά κατέκλυσαν τις βιοτεχνίες των Ιωλκιωτών κι όλοι οι βιοτέχνες θεώρησαν το Μήτρονα υπεύθυνο , γιατί είχε χαλάσει τις σχέσεις του με τον Κένταυρο .
Στη μονομαχία που έγινε αναδείχτηκε νικητής ο Ιάσων Β΄ . Στο πλευρό του ήρθε και στάθηκε ο Κένταυρος με τα Καπούλια του και τον βοηθούσε , όμως αυτά τα Καπούλια δεν ήταν αρκετά για να κρατήσουν το βάρος της κακομοιριάς όλης της Ιωλκού .
Ο Ιάσων ο Β΄ είχε το γονίδιο του πατέρα του . Ό,τι καλό είδε η Ιωλκός απ’ το Μήτρονα , άλλο τόσο θα έβλεπε κι απ’ τον Ιάσονα Β΄.
Ο Ιάσων ο Β΄ είχε το ίδιο ύφος με τον πατέρα του . Μιλούσε ακατάσχετα όπως εκείνος , αλλά έργα δεν έβλεπε η Ιωλκός . Τα μόνα έργα που είδε ήταν κορύνες και δέντρα . Ο Σκυριανίων ο Κορύνιος επιστατούσε στα πρώτα , τα Καπούλια του Κενταύρου ιδρώνανε να ομορφύνουν την πόλη . Αν συνεργάζονταν μάλιστα οι δυο τους θα μπορούσαν να πετύχουν θαύματα . Αντί να βάζουν κορύνες στη μέση του δρόμου θα φυτεύανε δέντρα ψηλόκορμα και θα ομορφαίνανε την πόλη . Όμως οι κορύνες στοίχιζαν λιγότερο χρυσό απ’ τα δέντρα κι αφήνανε και κέρδος σ’ όσους τις τοποθετούσαν . Κανένας απ’ τους άρχοντες της περιοχής δε σκέφτηκε πως με τις κορύνες σκότωναν την αγορά της Ιωλκού …
Δεν πήγε το μυαλό τους στη λύση αυτή , γιατί θα έπρεπε να μικρύνουν όλα τα πεζοδρόμια στο κέντρο της πόλης και να κόψουν και τα δέντρα που είχαν πριν από χρόνια φυτευτεί . Ίσως όμως και να το σκέφτηκαν αλλά φοβήθηκαν κάποια ιερά τέρατα που ζούσαν στην πόλη και τρέχανε να σώσουν με αλυσίδες αυτά τα δέντρα . Αρχηγός των τεράτων ήταν ο Καρμιραμών , ένα τέρας που ήρθε απ’ τη μακρινή Παλαιστίνη και τρεφόταν μόνο με δέντρα , γιατί το κρέας ήταν ακριβό .
Φοβούνταν όλοι οι άνακτες της Ιωλκού τα ιερά αυτά τέρατα και προσπαθούσαν με θυσίες να τα εξευμενίσουν . Ήθελαν πλούσιες θυσίες τα τέρατα , αλλά όλοι οι άνακτες τις προσφέρανε γιατί έτσι κι αλλιώς ο λαός πλήρωνε τις εκατόμβες .
Έτσι ο Καρμιραμών χαλούσε την «οικολογική» δίαιτά του και έπινε το αίμα που χρειαζόταν ο οργανισμός του τέρατος που είχε στα σπλάχνα του .
Ο Ιάσων ο Β΄ αποδείχτηκε ίδιος με τον πατέρα του . Η μόνη λύση για την πόλη ήταν να θυμώσει ο Κένταυρος και να πάρει τα Καπούλια του απ’ την υπηρεσία των ανακτόρων . Θα μπορούσε με τη σοφία που είχε να κάνει άνακτα Ιωλκού τα Καπούλια του , αλλά η σοφία του τού έλεγε πως γύρω απ’ τα Καπούλια του όλοι οι άχρηστοι θα τρέχανε πάλι . Έπρεπε να ανακαλύψει λοιπόν καινούρια μέθοδο για τη σωτηρία της Ιωλκού .
Σκέφτηκε για μια στιγμή να καλέσει απ’ το βασίλειο των Αθηνών το Δημήτριο , τον Πολιορκητή , όμως έβλεπε πως οι κάτοικοι της Ιωλκού είχαν διαβρωθεί από τους λήσταρχους των ανακτόρων τόσα χρόνια και πως η μόνη τους προσπάθεια ήταν να αντιγράψουν τις συνταγές των αρχόντων τους .
Η Ιωλκός ήταν έρμαιο πλέον στα χέρια Ιασόνων . Κανένας δεν μπορούσε να τη σώσει . Περίμενε απλά με αγωνία να γίνουν κάποιοι αγώνες , το 2013 μ. Χ. είχαν οριστεί , όμως η Μήδεια είχε προφητέψει πως ένα χρόνο νωρίτερα θα γινόταν η δεύτερη παρουσία του Ιησού . Οι αγώνες δε θα γίνονταν και οι Ιάσονες μόνο με τη χαρά που τους έδωσε η Κίρκη θα μένανε .
Δε φοβόταν ο Ιάσων ο Β΄ . Είχε στο πλευρό του τα Καπούλια και τρέξανε δίπλα του κι όλοι οι Εκατόγχειρες . Οι Εκατόγχειρες ήταν κάποια πολιτικά τέρατα , που είχαν εκατό χέρια για ν’ αρπάζουν το βιος του κοσμάκη . Ο κοσμάκης φοβόταν στη θέα τους , αλλά προσπαθούσε ν’ αποκτήσει τις ικανότητές τους .
Οι Εκατόγχειρες βοηθούσαν τον Ιάσονα Β΄ .
Τα Καπούλια δεν αντιδρούσαν , γιατί φοβούνταν κι αυτά τους Εκατόγχειρες . Ήταν πανίσχυροι τω καιρώ εκείνω και μπορούσαν με τα εκατό χέρια τους ν’ αρπάξουν τα Καπούλια και να τα στείλουν πίσω στο Χείρωνα .
Δεν ήθελαν τα Καπούλια να επιστρέψουν στη σοφία του Χείρωνα και να ψάξουν μαζί με το κορμί και το μυαλό του να βρουν τρόπους σωτηρίας του τόπου .
Η Ιωλκός θα βασανιζόταν ισόβια από Ιάσωνες και Μήτρονες και Εκατόγχειρες .
Η κατάρα της Μήδειας είχε πιάσει .
Μάκης Μίχος , ανένταχτος της
Μυκηναϊκής Λαϊκής και Συνασπισμένης Σοσιαλιστικής Νέας Δημοκρατίας .
