Είναι ο πιο εκφραστικός όρος..
Όρος του εικοστού αιώνα είναι
κι αφορά τα σκουπίδια που αφήνει ο «πολιτισμός» μας.
Εμπνευστές του όρου είναι τα «πολιτικά» σκουπίδια.
Αυτά τα «πολιτικά» σκουπίδια ξέρουν να ανακυκλώνονται
και προσπαθούν να ανακυκλώσουν τα πάντα γύρω τους.
Η ανακύκλωση σκουπιδιών είχε αφετηρία το κέρδος.
Πάντα.
Τα «πολιτικά» σκουπίδια της Ευρωρωμαϊκής αυτοκρατορίας
βρήκανε κι άλλες «Νεαρές» για να ταΐσουν τους επάρχους.
Τους χρηματοδοτούν για ανακυκλώσεις
κι έτσι το χρήμα των εργαζομένων περνάει
στα χέρια των επάρχων.
Οι έπαρχοι αγοράζουν κάδους απορριμμάτων,
τα απορρίμματα ξεχειλίζουν από τους κάδους
κι ύστερα έρχονται τα απορριμματοφόρα
να τα οδηγήσουν στις χωματερές.
Η ανακύκλωση των σκουπιδιών πρέπει ν’ ανατεθεί
στους φίλους μου τους Αθίγγανους.
Αυτοί οι «χυδαίοι γύφτοι» είναι οι μόνοι
που προσπαθούν να καθαρίσουν κάτι απ’ το σκουπιδότοπο.
Δεν ασχολούνται με τα «πολιτικά» σκουπίδια
κι αυτό με σπρώχνει κοντά τους.
Είναι οι φίλοι μου οι Τσιγγάνοι.
Θα ‘χει συνέχεια αυτή η ιστορία…
