Μικρός σαν ήμουν, πέντε χρονών, ο πατέρας με μαστίγωσε γιατί τόλμησα να χτυπήσω γιο γειτόνισσας. Έμαθα από τότε να μην ασκώ βία σε κανένα.
Σε δυο χρόνια ο πατέρας μ’ έστειλε να δουλέψω σ’ εργοδότη για να μάθω πώς βγαίνει το ψωμί. Έμαθα το «ο μη εργαζόμενος μηδέ εστιέτω» και δούλευα συνεχώς.
Η μητέρα οραματιζόταν αγίους και Παναγιές και μ’ έσπρωξε στην Εκκλησία να διδαχτώ τα «άγια» διδάγματά της. Αφομοίωσα τον Ιησού, τον απόγονο του παππού μου Σωκράτη.
Ο πατέρας μου δίδαξε το «ου κλέψεις» όταν πήρα κρυφά κάποιες δεκάρες απ’ το συρτάρι των οικονομιών. Μου το δίδαξε με την πανάρχαιη μέθοδο της ράβδου.
Ο Καζαντζάκης με σημάδεψε στην εφηβεία κι άρχισα να πλησιάζω την ανθρώπινη φύση του Ιησού.
Ο πατέρας ήθελε να μπω στη δουλειά από μικρός, αλλά εγώ θέλησα να μάθω γράμματα.
Ο Σιδερένιος, πριν τη χούντα, έγινε ο οδηγός μου και πίστεψα πως θα μπορούσε να φέρει το σοσιαλισμό στη χώρα.
Αργότερα διάβασα φιλοσοφία κι έμαθα το Μαρξ και τον Επίκουρο και τον Μπακούνιν κι όλους τους άλλους σοφούς. Έμαθα και τους σοφιστές …
Οι «δάσκαλοι» μου μιλάγανε συνεχώς για Αγώνες κι αποφάσισα ν’ αγωνιστώ στη ζωή.
Αγωνίστηκα τριάντα χρόνια μέχρι να μάθω ποιοι καπηλεύονται τους αγώνες.
Γέρος πια, με καρδιά εφήβου, ανακαλύπτω τι μου μάθαιναν όσοι μ’ αγάπησαν.
Βλέπω τη βία να εισβάλλει πολιτισμένα και με την ίδια φαντασία του πρωτόγονου. Αυτός ο βάρβαρος «πολιτισμός» του δεινάνθρωπου μου έμαθε πως τα ένστικτα δεν μπορεί να τα υποτάξει ο Λόγος.
Βλέπω αυτούς που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους να μιλάνε για το λαϊκό ιδρώτα και να ρουφάνε τον ιδρώτα αυτό.
Βλέπω αυτούς που σερβίρουν Παναγιές και παχιά λόγια να παχαίνουν ξεπουλώντας ψευδή οράματα στα πλήθη.
Βλέπω σήμερα αυτούς, που οι πατεράδες τους καμάρωναν κρυφά την κλεψιά τους, να κλέβουν φανερά κι ασύστολα τη δημόσια οικονομία.
Βλέπω το «δεν πιστεύω τίποτε, δεν ελπίζω τίποτε, είμαι λεύτερος» να έχει αντικατασταθεί με το «πιστεύω στο χρήμα, ελπίζω στην αύξησή του, είμαι ελεύθερος».
Βλέπω αυτούς που σπούδασαν τα γράμματα να χλευάζονται από αγράμματους λεφτάδες.
Βλέπω τους σοσιαλιστές να έχουν γίνει οι νέοι ληστές της κοινωνίας.
Βλέπω πως οι σοφιστές επικράτησαν πάνω στο Σωκράτη και τον Πλάτωνα. Ήταν «σοφοί» οι σοφιστές, ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας ήταν φιλόσοφοι μόνο.
Κράτησα τον αγώνα μέσα μου. Αριστοτελικά ευδαίμων παραμένω. Με βοήθησε αρκετά κι ο Επίκουρος. Οι Εβραίοι δεν με βοήθησαν με την ηλίθια «φιλοσοφία» τους.
