Βρέθηκα στο δικαστήριο σήμερα.
Ήθελα να παρακολουθήσω τη «θεία κωμωδία»,
με πρωταγωνιστή το Βολιώτη.
Ήρθε να υπερασπιστεί την τιμή του μεγάλου συντρόφου του,
του Παναγιώτη Χριστοδουλάκη.
Απαιτούσε ο Χριστοδουλάκης 800.000 Ευρώ
από τον αντινομάρχη Μαγνησίας, το Νίκο Ντίτορα.
Η τιμή του Βολιώτη αξίζει μόνο 80.000 Ευρώ.
Η τιμή του Χριστοδουλάκη αξίζει ένα μηδενικό παραπάνω.
Ο Χριστοδουλάκης δεν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο.
Ένας «καθηγητής πανεπιστημίου» είναι αφιερωμένος
στην επιστήμη και δε χάνει το χρόνο του
μέσα σε αίθουσες δικαστηρίων.
Μόνο καταμετρώντας 800.000 Ευρώ μπορεί να χάσει κάποιες μέρες,
αλλά με την καταμέτρηση αυτή βοηθάει το οικολογικό κίνημα.
Έχει ανάγκες το οικολογικό κίνημα…
Ο Ντίτορας μίλησε πολιτικά πριν κάποιους μήνες,
όπως μίλησα κι εγώ αργότερα.
Τον πολιτικό λόγο όμως δεν τον αντέχουν όλοι εκείνοι
που δήθεν έχουν πολιτικό λόγο.
Αυτοί καταφεύγουν σε αγωγές και ζητούν αμοιβή
για την τιμή τους, υπέρογκη αμοιβή.
Το περιβάλλον θα σωθεί είτε από κρατικές χορηγίες
προς τους ακτιβιστές οικολόγους,
είτε από δημεύσεις περιουσιών των εχόντων ακόμη Λόγο.
Εγώ περιμένω υπομονετικά τον Οκτώβρη.
Θα ξεκαθαρίσει το τοπίο στην πόλη μας
τώρα που άρχισαν και κάποιοι πολιτικοί μας άνδρες
να ορθώνουν πολιτικό Λόγο.
Θα ξεκαθάριζε πιο γρήγορα αν υπήρχε η Τέταρτη Εξουσία,
όμως αυτή έχει ξεπουληθεί εδώ και δεκαετίες.
