Κι έτσι φτάσαμε στη δεκαετιία του '50

Άρθρο του Μάκη Μίχου , ανένταχτου της

Πανελλήνια Τσιπρομένης και Λαϊκής και Σοσιαλιστικής Νέας Δημοκρατίας

Κι έτσι επιστρέφουμε στη δεκαετία του ’50

Άκουγα το μεσημέρι ένα λαμπρό κι έξυπνο τηλε-φονιά, που μιλούσε για το οικονομικό χάλι των αγροτών. Γύρισε το μυαλό μου πενήντα χρόνια πίσω, τότες που ήμουνα παιδί της πόλης κι έτρωγα πέντε φορές τη βδομάδα όσπρια. Το κρέας δεν το γεύτηκα τότε και μόνο σαν έγινα φοιτητής το γνώρισα.

Ήταν δύσκολη εποχή η μετεμφυλιοπολεμική. Η φτώχεια είχε χτυπήσει τα αστικά κέντρα κυρίως, εκεί που είχε στείλει την αγροτιά η «βιομηχανική επανάσταση» των αστών που ήθελαν να βρουν φθηνά εργατικά χέρια. Όσοι ήταν «τυχεροί» παίρνανε τα τρένα για τη Γερμανία και γύριζαν στην πατρίδα για ν’ αφήσουν τα μάρκα και την ψυχούλα τους. Θα περνούσαν δεκαετίες για να δουν το «νόστιμον ήμαρ».

Όσοι μείνανε στα χωριά τους εκείνα τα χρόνια δεν έγιναν πλούσιοι, όμως δεν πείνασαν. Είχαν τον κήπο τους, τα ζωντανά τους, το ζεστό σπιτάκι τους. Δεν είχε ανακαλυφθεί η τηλεόραση για να ζηλεύουν τις μαλακίες των αστών.

Στις επόμενες δεκαετίες στρώσανε κάπως τα πράγματα. Η εργατική τάξη βρήκε δουλειά και η αγροτιά μπορούσε να διαθέσει τα προϊόντα της στο αγοραστικό κοινό. Κερδίζανε πάλι οι αστοί, όμως και οι «κατώτεροι» περνούσαν με αξιοπρέπεια. Δεν απόχτησαν τα αγαθά των αστών, αλλά ήταν χορτάτοι.

Ήμασταν η τυχερή γενιά…

Άκουσα λοιπόν σήμερα τον τηλε-φονιά, που κατάγεται από Θεσσαλία, να μιλάει για τον αγρότη το δυστυχισμένο. Βλέπω τα τελευταία χρόνια και τη νεολαία των 500 Ευρώ το μήνα και εξαγριώνομαι.

Ο αγρότης θα επιβιώσει, όπως και στη δεκαετία του ’50. Δεν πρόκειται να πει το ψωμί ψωμάκι.

Θα επιβιώσουν κι όλα τα «σοσιαλιστικά» λαμόγια, που κατακλέψανε τη χώρα μέσα στα τελευταία είκοσι χρόνια και που επιτρέψανε και στους δεξιούς να επαναλάβουν το έργο τους.

Η πείνα και η ληστεία θα επιστρέψει στα αστικά κέντρα.

Ο αγρότης θα επιβιώσει, αν του φτάσει το νερό…

Θα γυρίσει πάλι στην κατσίκα του και στις κοτούλες του.

Τα παιδιά των 500 πού θα πάνε;

Ευτυχώς ο Μαρξ είχε προβλέψει πως η βιομηχανική επανάσταση θα μας σώσει από το φάσμα της πείνας.

Έσωσε το Στάλιν και τον Πούτιν…

Κ. Καβάφη
Εις τα περίχωρα της Αντιόχειας

Σαστίσαμε στην Αντιόχειαν όταν μάθαμε
τα νέα καμώματα του Ιουλιανού .

Ο Απόλλων εξηγήθηκε με λόγου του , στην Δάφνη !
Χρησμό δεν ήθελε να δόσει ( σκοτισθήκαμε ! ) ,
σκοπό δεν τόχε να μιλήσει μαντικώς , αν πρώτα
δεν καθαρίζονταν το εν Δάφνη τέμενός του .
Τον ενοχλούσαν , δήλωσεν , οι γειτονεύοντες νεκροί .

Στην Δάφνη βρίσκονταν τάφοι πολλοί .
Ένας απ’ τους εκεί ενταφιασμένους
ήταν ο θαυμαστός , της εκκλησίας μας δόξα ,
ο άγιος , ο καλλίνικος μάρτυς Βαβύλας .

Αυτόν αινίττονταν , αυτόν φοβούνταν ο ψευτοθεός .
Όσο τον ένοιωθε κοντά δεν κόταε
να βγάλει τους χρησμούς του . Τσιμουδιά .
( Τους τρέμουνε τους μάρτυράς μας οι ψευτοθεοί ) .

Ανασκουμπώθηκε ο ανόσιος Ιουλιανός ,
νεύριασε και ξεφώνιζε : Σηκώστε , μεταφέρτε τον ,
βγάλτε τον τούτον τον Βαβύλα αμέσως .
Ακούς εκεί ; Ο Απόλλων ενοχλείται .
Σηκώστε τον , αρπάξτε τον ευθύς .
Ξεθάψτε τον , πάρτε τον όπου θέτε .
Βγάλτε τον , διώξτε τον . Παίζουμε τώρα ;
Ο Απόλλων είπε να καθαρισθεί το τέμενος .

Το πήραμε , το πήγαμε το άγιο λείψανον αλλού .
Το πήραμε , το πήγαμε εν αγάπη κ’ εν τιμή .

Και ωραία τωόντι πρόκοψε το τέμενος .
Δεν άργησε καθόλου , και φωτιά
μεγάλη κόρωσε : μια φοβερή φωτιά :
και κάηκε και το τέμενος κι ο Απόλλων .

Στάχτη το είδωλο . Για σάρωμα , με τα σκουπίδια .
Έσκασε ο Ιουλιανός και διέδοσε -
τι άλλο θα έκαμνε - πως η φωτιά ήταν βαλτή
από τους Χριστιανούς εμάς . Ας πάει να λέει .
Δεν αποδείχθηκε . Ας πάει να λέει .
Το ουσιώδες είναι που έσκασε .

Ένας αγαπημένος φίλος μου θύμισε το ποίημα του Καβάφη .Ήταν Έλληνας ο Καβάφης , δεν είχε καμιά σχέση με τα τρωκτικά του ιουδαϊσμού .
Ο μάρτυρας Βαβύλας εξόντωσε τον Απόλλωνα . Λέτε ο «όσιος» πράκτωρ Βαβύλης να εξοντώσει όλη τη σαπίλα που συντηρεί ο Αρχιπάπαρος μέσα στην κοινωνία ;
Μην ανησυχείτε . Ακόμη κι αν ο Αρχιπάπαρος βρει το κουράγιο να αυτοκτονήσει – πράγμα που θα έπρεπε να έχει κάνει κιόλας – υπάρχουν χιλιάδες σκουλήκια μέσα στον οίκο του Ιεχωβά που είναι έτοιμα να πάρουν τη θέση του .
Όμως ο Αρχιπάπαρος δεν έχει το θάρρος του Ιούδα .
Αυτός μόνο το τομάρι του κοίταζε πάντα και τα τομάρια γύρω του τρέχαν να τον χειροκροτήσουν . Τα τομάρια είναι έτοιμα να χειροκροτήσουν το αφεντικό που θα επιλέξει πάλι η «Ανίερη Σύνοδος» .
Έτσι κι αλλιώς οι Εβραίοι κυβερνάνε τον κόσμο με δυο θυγατρικά θρησκεύματα .
Ο χριστιανισμός κι ο μωαμεθανισμός έχουν επισκιάσει τον πλανήτη .

Αφελή ανθρωπάκο , μη ρίχνεις στο παγκάρι ούτε μια δραχμή . Τους Βαβύληδες θα ταΐζεις κι όλους τους Φαρισαίους που δείχνουν πως υπηρετούν το Λόγο . Σε λίγο καιρό θα σου φέρουν έναν καινούριο «σωτήρα» .
Αν δεν μπορείς να σώσεις εσύ τον εαυτό σου , μην περιμένεις να σε σώσουν όλοι αυτοί που έχουν στο πλάι τους τομάρια για να ταΐσουν το τομάρι τους .

Υ.Γ.
Όταν πριν εφτά χρόνια τόλμησα να κυκλοφορήσω το πρώτο μου βιβλίο , μέσα στο οποίο υπήρχε το διήγημα «Ο Αρχιπάπαρος» , δέχτηκα τους κεραυνούς της εκκλησίας . Δεν ήμουν «δημοσιογράφος» για να ψάχνω για κασέτες . Έβλεπα απλά ότι ήταν ένα φιλόδοξο άτομο , που προσπαθούσε να μεταποιήσει τον οίκο της εκκλησίας σε πολιτικό μαγαζί .
Δεν θα γίνω τώρα ο τιμητής του . Τον «τίμησα» όταν έπρεπε …
Το μόνο που μπορώ να του προτείνω είναι να παραιτηθεί , γιατί η αυτοκτονία απαγορεύτηκε απ’ το χριστιανισμό για να γλιτώσουν οι «ποιμενάρχες» της !

Αυτά γράφτηκαν πριν τρία χρόνια.
Ο Βαβύλας είναι σήμερα ελεύθερος.
Ποιος θυμάται αυτές τις ιστορίες μέσα στον καταιγισμό σκανδάλων.