Σχετικά με την ανάρτηση με τίτλο «Αυτά είπε ο μέγας οικολόγος της πόλης» που έγινε στο τοπικό μπλογκ voliotaki.blogspot.com στις 30 Μαρτίου 2011 (http://voliotaki.blogspot.com/2011/03/blog-post_3246.html) και αφορούσε τις δηλώσεις του εκπροσώπου της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας κ. Κ. Βολιώτη στο «Ράδιο Ένα – 102,5» για τις αντιδράσεις στο εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών στο Βόλο επισημαίνουμε τα εξής: ...
Σύμφωνα με την αδιάψευστη ως χθες ανάρτηση στην ιστοσελίδα voliotaki.blogspot.com ο κ. Βολιώτης φέρεται να δήλωσε ότι:
· Υπάρχει ανευθυνότητα σε πολλούς όταν εκφράζονται για τη συγκεκριμένη επένδυση
· Λέγονται ανοησίες από ανθρώπους που δεν μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που έχει κατατεθεί
· Το υλικό καύσης της ENGAL έρχεται από την Ιταλία γιατί εδώ δεν γίνεται σωστή ανακύκλωση και αποτελεί προϊόν επεξεργασίας σκουπιδιών από το οποίο έχει αφαιρεθεί χαρτί, ύφασμα και ξύλο
· Σύμφωνα με την ΜΠΕ οι προδιαγραφές της μονάδας είναι ότι από την καύση θα παράγονται διοξίνες δέκα φορές κάτω από το επιτρεπόμενο όριο καύσης
· Ακούγεται ότι η προτεινόμενη τεχνολογία δεν αφήνει κατάλοιπα
· Υπάρχουν σημεία που χρήζουν διευκρινήσεων και όταν κατατεθεί η οριστική μελέτη θα μπορέσει κανείς να τοποθετηθεί.
Σε σχέση με τα παραπάνω προκύπτουν πολλά εύλογα ερωτήματα όπως:
Πως είναι δυνατόν ο κ. Βολιώτης να αναμένει ήσυχος την ΜΠΕ προκειμένου να τοποθετηθεί η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας όταν γνωρίζει ότι το βασικό πρόβλημα σχεδόν όλων των ΜΠΕ στην Ελλάδα είναι πως χρησιμοποιούνται συστηματικά για να στοιχειοθετήσουν το «νομότυπο» αντί του νομίμου έργων που στη συνέχεια προκαλούν συνήθως τεράστιες και πολλές φορές αναντίστρεπτες περιβαλλοντικές συνέπειες;
Το ερώτημα αυτό είναι εξόχως κρίσιμο να απαντηθεί αφού ο κ. Βολιώτης από την πολυετή ενασχόλησή του με τα περιβαλλοντικά ζητήματα αποκλείεται να το αγνοεί. Ειδικότερα σε ότι αφορά έργα διαχείρισης απορριμμάτων είναι βέβαιο ότι θυμάται την επιχειρηματολογία όσων από την δεκαετία του 90 προώθησαν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα των ΧΥΤΑ. Όλοι εκείνοι για να κάμψουν τις αντιδράσεις χρησιμοποίησαν ανεξαιρέτως τις προδιαγραφές που έθεταν οι ΜΠΕ ως τεκμήριο ασφάλειας και σήμερα ανακαλύπτουμε όλοι, ότι οι ΧΥΤΑ όχι μόνο δεν είναι στεγανοί αλλά ρυπαίνουν τους υπόγειους υδροφορείς με αναντίστρεπτο τρόπο με τεράστιες συγκεντρώσεις τοξικών βαρέων μετάλλων στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Ούτε ένας από αυτούς τους ΧΥΤΑ δεν στερούνταν πολυδιαφημισμένης ΜΠΕ και σήμερα σε πλειάδα περιπτώσεων ανιχνεύονται στα νερά συγκεντρώσεις μετάλλων όπως χρωμίου, ακόμα και εξαπλάσιες από αυτή του Ασωπού.
Από πού και από ποιους ακούγεται ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία δεν αφήνει κατάλοιπα; Και με ποιον τρόπο θα παράγονται διοξίνες δέκα φορές κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια; Είναι κρίσιμο ο κ.Βολιώτης να παραθέσει τις πηγές του ώστε να αξιολογηθούν οι αποδιδόμενες σε αυτόν δηλώσεις. Δεδομένου, ότι είναι δύσκολο να μην γνωρίζει ότι για να μην παραχθούν διοξίνες από καύση SRF/RDF απαιτείται καύση του υλικού σε θερμοκρασίες πολλαπλάσιες εκείνων που συνήθως χρησιμοποιούν οι λέβητες ηλεκτροπαραγωγής. Για αυτό, σε ότι αφορά μόνο τις διοξίνες, το SRF/RDF μπορεί να χρησιμοποιηθεί με σχετική ασφάλεια ως καύσιμο κυρίως από την τσιμεντοβιομηχανία (καύση τους 1.500 βαθμούς Κελσίου) και όχι για ηλεκτροπαραγωγή.
Σε ότι τώρα αφορά τα περί καταλοίπων, το μείζον πρόβλημα αυτών των εγκαταστάσεων είναι κυρίως η άκρως τοξική τέφρα που απομένει, λόγω βαρέων μετάλλων που περιέχει. Για αυτό χρειάζεται ο κ. Βολιώτης να μας πει πόση θα είναι η συνολική ετήσια ποσότητα τέφρας που θα παράγεται στο εργοστάσιο; Επιπλέον, να μας ενημερώσει αν γνωρίζει που και πως θα πάει η τέφρα. Επειδή, κατά νόμο, για την διαχείριση της απαιτείται Χώρος Υγειονομικής Ταφής Επικινδύνων Αποβλήτων και εν προκειμένω, τέτοιος χώρος δεν έχει χωροθετηθεί και δημοπρατηθεί πρό της αδειοδότησης της ENGAL.
Σε ότι αφορά την πραγματική διάσταση του προβλήματος που έχει ανακύψει από αντίστοιχες μεθοδεύσεις σε όλη την Ελλάδα, η κατάσταση έχει ως εξής:
Σε όλο τον κόσμο, λόγω των τεράστιων προβλημάτων διαχείρισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η καύση προϊόντων απορριμμάτων (SRF/RDF) για ηλεκτροπαραγωγή ανέρχεται σε 2.150.000 τόνους ανά έτος. Την ίδια ώρα, σε όλη την Ελλάδα, επιχειρείται να εγκατασταθούν μονάδες παραγωγής 2.185.000 τόνων SRF από τα 5.500.000 τόνους/έτος των ελληνικών σκουπιδιών (όλοι τους και μόνοι μας!)
Ταυτόχρονα, η ENGAL επικαλείται συμβόλαιο 5+5 ετών με την εταιρεία ECOLAUTUS για επιπλέον εισαγωγή 7.000.000 τόνων SRF μέσω του Αστακού που θα χρησιμοποιηθεί για ηλεκτροπαραγωγή σε 3 εργοστάσια: στον Αστακό, τον Βόλο και την Βόρεια Ελλάδα (Η ΡΑΕ αδειοδότησε ήδη την μονάδα του Βόλου και εκκρεμούν οι άλλες 2 αιτήσεις).
Η καύση SRF αδειοδοτείται για ηλεκτροπαραγωγή υπό την «προϋπόθεση» ότι θα καεί το 100% βιοαποικοδομήσιμου κλάσματος. Όμως στο SRF από αστικά απορρίμματα υπάρχουν αναμεμειγμένα άκρως επικίνδυνα υλικά όπως κατάλοιπα πλαστικών και ελαστικών που είναι σχεδόν ανέφικτος ο διαχωρισμός τους. Επιπλέον, λόγω των μεθοδολογιών παραγωγής τους από σύμμεικτο αστικό σκουπίδι, παντού στον κόσμο τα SRF/RDF είναι επιβαρημένα με τοξικότατα μέταλλα, όπως: μόλυβδος, ψευδάργυρος, νικέλιο, κυάνιο, κάδμιο, χρώμιο κτλ.
Κατά την καύση του SRF απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα διοξίνες και φουράνια. Είναι ουσίες καρκινογόνες που σωρεύονται στον λιπώδη ιστό και δεν αποβάλλονται εύκολα, επιδρώντας αθροιστικά με τραγικές συνέπειες στην υγεία και γι’ αυτό κανένας γιατρός, σε όλο τον κόσμο, δεν πρόκειται ποτέ δημόσια να υποστηρίξει πως υπάρχει ασφαλές επίπεδο έκθεσης σε αυτές.
Η μετατροπή των αστικών σκουπιδιών σε καύσιμη ύλη, πέραν των σχεδόν ανυπέρβλητων δυσχερειών της διαχείρισης των συνεπειών της στο περιβάλλον και την δημόσια υγεία που συνεπάγεται, αποτελεί ταυτόχρονα και την ταφόπλακα οποιασδήποτε προοπτικής ανακύκλωσης και ασφαλούς διαχείρισης των απορριμμάτων προς όφελος της κοινωνίας. Αφού οι μεγαλοεργολάβοι της καύσης έχουν κάθε συμφέρον να μην απομακρύνουν στην πράξη οτιδήποτε υλικό αυξάνει την θερμογόνο απόδοση του καυσίμου (SRF/RDF) από τα σύμμεικτα απορρίμματα (πλαστικά, λάστιχα, υφαντικές ίνες, τυπωμένο χαρτί, ξύλα κτλ.).
Συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω, επισημαίνουμε ότι:
Α. Σε ότι αφορά την σημερινή κατάσταση
Είναι σαφές ότι οι υπεύθυνοι για την κρίση και τα χάλια της χώρας μεθοδεύουν σήμερα την μετατροπή της Ελλάδας στην μεγαλύτερη τοξική χωματερή καταλοίπων σκουπιδιών του κόσμου. Αυτό γίνεται προς όφελος των βιομηχάνων του ΣΕΒΙΑΝ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Ανακύκλωσης και Ενεργειακής Αξιοποίησης) και των μεγαλοεργολάβων της καύσης, κυριολεκτικά ερήμην του ελληνικού λαού. Αυτό τεκμαίρεται, τόσο από την κατεύθυνση που παίρνουν τα έργα διαχείρισης των εγχώριων απορριμμάτων που προβλέπονται από τους υφιστάμενους σχεδιασμούς διαχείρισης απορριμμάτων της χώρας (Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων, ΠΕΣΔΑ), όσο και από τις επιχειρούμενες προσπάθειες αδειοδότησης «μεγάλων» επενδύσεων ενεργειακής αξιοποίησης σαν ΑΠΕ εισαγόμενων σκουπιδιών (Βόλος)
Β) Σε ότι αφορά την ελληνική κοινωνία
Όλοι χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι τα κινήματα που σήμερα ξεσηκώνονται σε όλη την χώρα με αφορμή τις επιλογές για τα σκουπίδια (Γραμματικό, Κερατέα, Φυλή, Άσσηρος, Λευκίμμη, Δυτ. Μακεδονία, Βόλος κτλ.) δεν μπορεί να είναι τοπικά κινήματα. Παρά τις τοπικές πτυχές τους, όλα αυτά τα κινήματα οφείλουν να συνδεθούν σε ένα, ενιαίο και ανυποχώρητο κοινωνικό αγώνα, ο οποίος θα ανατρέψει προς όφελος της κοινωνίας αυτούς τους σχεδιασμούς και θα επιβάλλει τις μόνες αρχές βιώσιμης και ασφαλούς διαχείρισης απορριμμάτων που υπάρχουν: πρόληψη, διαλογή, ανακύκλωση, αερόβια κομποστοποίηση σε μικρές, αποκεντρωμένες εγκαταστάσεις υπό συνθήκες κοινωνικού ελέγχου.
Από αυτή την άποψη, ο αγώνας των πολιτών του Βόλου, του Βελεστίνου και του Αγ. Γεωργίου, εναντίον της επένδυσης της ENGAL, είναι ο ίδιος αδιαίρετος αγώνας με εκείνον των κατοίκων της Κερατέας, του Γραμματικού, της Φυλής, της Ασσήρου και της Λευκίμμης. Είναι ένας αγώνας του οποίου το διακύβευμα είναι κυριολεκτικά το περιβάλλον και η ζωή τόσο των παρόντων, όσο και των αγέννητων γενεών στην Ελλάδα. Ακριβώς για αυτό, είναι ένας αγώνας που η κοινωνία μας είναι «καταδικασμένη» να κερδίσει, άσχετα από το πόσο ισχυροί ή αδίστακτοι, είναι αυτοί που βρίσκονται απέναντι της.
Γ) Σε ότι αφορά στις αποδιδόμενες στον κ. Βολιώτη αδιάψευστες δηλώσεις
Καλούμε τον εκπρόσωπο της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας είτε να αξιολογήσει δημοσίως τις πηγές του, είτε να τοποθετηθεί δημοσίως επί των κινήτρων του.
για τη Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση «ΞΕΚΙΝΗΜΑ»
