Είναι κι άλλοι θυμωμένοι…

Ο φίλος μου έστειλε το ραπόρτο.

Είναι αγνός ο φίλος και θυμώνει κι αυτός.

Έτσι όπως θυμώνω κι εγώ, Μαρία…

«Διακοπές οικογενειακές με φίλους ,

σε παραθαλάσσιο γνωστό θέρετρο.

Σε κλασική ψαροταβέρνα παραγγελία για γεύμα

και συν τοις άλλοις 3 Kgr περίπου ψάρια

από αυτά που ονομάζουμε πρώτα.

Ζύγισμα μπροστά μας.

Κάποιος από την παρέα πηγαίνει προς την τουαλέτα,

περνώντας δίπλα από την κουζίνα,

όταν ακούει από ένα χώρο της κουζίνας,

που προφανώς ετοίμαζαν τα ψάρια, τη φράση

"έχε το νου σου στην αλβανίδα

μην ξεχάσει να βγάλει τα μολύβια από τα ψάρια".

Με τρόπο, υποψιασμένος ο φίλος,

στήνει μάτι και αυτί και τι διαπιστώνει.

Από το στόμα κάθε ψαριού να βγάζει η αλβανίδα τεμάχια μετάλλου,

που ύστερα διαπιστώσαμε ότι ήταν μόλυβδος (μέταλλο)

μεγέθους από 6-12 cm σε σχήμα στυλού και βάρους,

εκ των υστέρων διαπιστωμένο και αυτό περίπου 650gr. !

Ο φίλος υποψιασμένος και αρκετά τσαμπουκαλής,

μπαίνει στην κουζίνα αρπάζει τα ψάρια και τα μολύβια

και έρχεται στο τραπέζι μας.

ΧΑΜΟΣ στην ταβέρνα.

Το αφεντικό να ψελλίζει διάφορα παλαβά.

Το προσωπικό να κοιτάζει σα χαμένο.

Μαζεύτηκαν και από τα διπλανά τραπέζια.

Ανοίγουμε ένα ακαθάριστο ψάρι,

ανοίγουμε και δεύτερο και στο τέλος όλα τα ακαθάριστα

και διαπιστώνουμε πως σε ΟΛΑ υπήρχαν

αυτοί οι μικροκύλινδροι με το μολύβι.

Η ΑΠΑΤΗ ΚΑΙ Η ΚΛΕΨΙΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ.

Κάντε τους υπολογισμούς σας.

Τιμή ψαριών 60 e ανά κιλό.

Βάρος μολύβδου 650 gr.

Άρα βάρος καθαρό 2450 gr.

Πολλοί από τις άλλες παρέες που είχαν παραγγείλει ψάρια,

τα είχαν φάει και περίμεναν το λογαριασμό

κάνουν το μαγαζί super καλοκαιρινό.

Η δική μας η παρέα δεν έδωσε συνέχεια, δικαστική κλπ.

Περί πληρωμής βεβαίως, ούτε λόγος.

Και επειδή τα νέα κυκλοφορούν γρήγορα,

τις επόμενες 6 ημέρες που καθίσαμε στην περιοχή

στη συγκεκριμένη ταβέρνα δεν κάθισε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ πελάτης,

με αποτέλεσμα να κλείσει

και στις υπόλοιπες οι πελάτες ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ

τα ψάρια να ζυγίζονται και να καθαρίζονται μπροστά τους.

Και κάποιο πουλάκι μας έλεγε

πως τα μολύβια ήταν σχεδόν κανόνας στην περιοχή.

ΑΛΗΘΕΙΑ.

Σε πόσα μέρη της Ελλάδας δεν θα κάνουν την ίδια

ή παρόμοιες απατεωνιές και θα χιλιοκλέβουν τον κόσμο;»

Υ.Γ.

Δεν τόλμησαν οι φίλοι να καλέσουν τις Αρχές.

Κακό…του κεφαλιού μας.

Σχόλιο φίλου για τις εκλογές…

Εάν θέλεις να μαυρίσεις την ΝΔ ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ,

εάν θέλεις να μαυρίσεις το ΠΑΣΟΚ ψηφίζεις ΝΔ,

εάν θέλεις να μαυρίσεις την ΝΔ

και να μην βγει το ΠΑΣΟΚ ψηφίζεις ΛΑΟΣ,

εάν θέλεις να μαυρίσεις τον δικομματισμό ψηφίζεις ΚΚΕ,

εάν θέλεις να τους μαυρίσεις όλους αυτούς και αστοχήσεις,

ψηφίζεις σύρριζα,

εάν θέλεις όλους αυτούς να τους μαυρίσεις με άλλο χρώμα

ψηφίζεις πράσινο.
Εάν θέλεις τέλος να μαυρίσεις απαξάπαντες

μαυρίζεις τον εαυτό σου σε
μια παραλία την ημέρα των εκλογών.
Τέλος αν είσαι lathrometanast δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτε,

γιατί ούτε να μαυρίσεις κανένα μπορείς

ούτε να σε ... μαυρίσει κανένας άλλος μπορεί.

μια βδέλλα του λαού

Νέοι, οράματα και βία

Ρώτησαν το μεγαλόσχημο πολιτικό καθίκι:

- Τι γνώμη έχετε για τους νέους σήμερα;

- Πάσχουν από έλλειψη οραμάτων

κι αυτό τους οδηγεί στη βία, απάντησε.

Μην ψάχνετε να βρείτε ποιο ήταν το σκουλήκι αυτό.

Όλα τα πολιτικά καθίκια την ίδια καραμέλα πιπιλίζουν.

Ξέρουν πως μόνο οι γόνοι τους έχουν οράματα,

γιατί οι γόνοι τους έχουν γαλουχηθεί από τους ίδιους.

Οι νέοι πράγματι δεν έχουν οράματα, αλλά κανένα

απ’ τα πολιτικά σκουλήκια δεν έχει το θάρρος να πει

ποιος φταίει για την έλλειψη των οραμάτων.

Δεν τολμάει να μιλήσει για την πολιτική μπόχα

που σέρνεται αναπεπταμένη στις μέρες μας,

να μιλήσει για την κρίση αξιών που κατάφερε

η δική μας ηρωική γενιά του Πολυτεχνείου,

να απολογηθεί για την απόγνωση των νέων

μπρος στο φάσμα της ανεργίας που υψώνεται

ως σινικό τείχος στα οράματά τους.

Κανείς δε μιλάει για τη σήψη που έχει εισχωρήσει

μέσα σ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα,

τα οποία προσπαθούν να αντιγράψουν τα έργα

των αρχικλεφτών της πολιτικής και της διοίκησης.

Η βία των νέων θα συνεχιστεί.

Σε λίγο θ’ αρχίσει και η βία των μεγάλων.

Επανάσταση δεν προβλέπεται για το απώτατο μέλλον!

Ούτε και χούντα προβλέπεται,

απ’ τη στιγμή που η δημοκρατορία πετυχαίνει

να ισοπεδώνει συνειδήσεις πολιτών

και να τους σέρνει σε κάλπικες εκλογές.

Υ.Γ.

Έφυγα απ’ το σχολείο πριν πέντε χρόνια.

Δεν ξέρω τι θα έλεγα στους μαθητές μέσα στην τάξη

αν ακόμη ήμουν δάσκαλός τους.

Σίγουρα ο Κροπότκιν

θα παραχωρούσε τη θέση του

στον Μπακούνιν.

Από αγανάκτηση!