Μια φορά κι έναν καιρό, πριν τέσσερα εκατομμύρια χρόνια,
κάπου εκεί στην Αφρική έφτιαξε ο πίθηκος τον άνθρωπο.
Μια απλή μετάλλαξη ήταν, συνήθης μέσα στη Φύση.
Έτσι λένε οι ανθρωπολόγοι και οι παλαιοντολόγοι.
Ακολούθησε ο άνθρωπος τη Φυσική ρήση:
- Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην.
Όπερ και εγένετο.
Αυξήθηκε το γένος των ανθρώπων και ξαπλώθηκε στις ηπείρους.
Ήταν πιο ανθεκτικό στις φυσικές επιλογές απ’ τον «δημιουργό» του.
Κατέκτησε την Ασία κι ύστερα την Ευρώπη.
Ύστερα πέρασε στην Αμερική και στην Αυστραλία.
Άντεξε σε σκληρά κλίματα…
Κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του δημιουργού τους ήταν οι άνθρωποι,
αλλά ξέχασαν το χρώμα του.
Άλλοι μαύρισαν, άλλοι έγιναν λευκοί, άλλοι κίτρινοι
κι άλλοι ερυθρόδερμοι.
Οι πρωτόγονες φυλές ξαπλώνονταν επιθετικά,
οι επιθέσεις τους στρέφονταν κι εναντίον αγελών ομοίων τους.
Δεν αγαπιόντουσαν μεταξύ τους οι άνθρωποι.
Ακόμη και τ’ αδέρφια σκοτώνονταν μεταξύ τους.
Τρία ένστικτα συνόδευαν τους πρωτόγονους:
Της επιβίωσης, της διαιώνισης του είδους και της αρχηγίας.
Αυτά τους ακολουθούν μέχρι και σήμερα, μεταλλαγμένα.
--------------------------------------------------------------
Μετά εμφανίστηκαν οι θεοί και η θεά Ιδιοκτησία.
Οι θεοί τους άφησαν αμέσως στη μοίρα τους.
Ίδια θα ήταν η μοίρα τους με των άλλων ζώων…
Η θεά Ιδιοκτησία τους οδήγησε σε νέους δρόμους.
Οι δρόμοι αυτοί χρησιμοποιούσαν τη λογική.
Τα ένστικτα εκλογικεύονταν και η βία αυγάταινε.
Οι φυλές εξορμούσαν η μια εναντίον της άλλης
για να κλέψουν τον πλούτο τους
και ταυτόχρονα για να υποτάξει η μια την άλλη.
Ο ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΥΡΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.
Από δω και πέρα η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Το ρόπαλο έδωσε τη θέση του στο κοντάρι,
το κοντάρι στο τόξο κι αυτό στο πυροβόλο.
Ήρθαν τα τανκ και τα αεροπλάνα,
ήρθαν οι πύραυλοι και τα διαστημόπλοια, τα πυρηνικά,
τα χημικά και η τηλεοπτική αποχαύνωση των μαζών.
Η ανάγκη έδιωχνε τον πρωτόγονο απ’ την κοιτίδα του.
Η «ανάγκη του κέρδους» οδηγούσε τους «πολιτισμένους»
στον επεκτατισμό και την υποδούλωση των ασθενέστερων.
Αυτοκρατορίες εμφανίζονταν κι αφάνιζαν στο διάβα τους
κάθε ίχνος αρχαίων πολιτισμών.
Δεν διαφέρει σε τίποτε ο Ξέρξης απ’ το Μεγαλέξανδρο
ή τους Καίσαρες ή τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές.
Ψέματα λέω.
Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές είναι οι χειρότεροι.
Ό,τι έκαναν το έκαναν στ’ όνομα του Χριστού!
Εξαφάνισαν όλους τους ιθαγενείς Αμερικής και Αυστραλίας.
Άδειασαν την Αφρική και τώρα βιάζουν την Ασία.
Οι κατακτημένοι έβλεπαν τη λεηλασία
και την καταστροφή της πατρίδας τους.
Τρεις λύσεις υπήρχαν για δαύτους:
1. να γίνουν αντάρτες και να πολεμούν τον κατακτητή
2. να γίνουν δοσίλογοι (γνωστή ιστορία στη χώρα μας)
3. να φύγουν στην ξενιτιά με τη βοήθεια δουλεμπόρων
Κάπως έτσι ξεκίνησε η μοντέρνα δουλεία.
Είναι «εθελοντική» η μοντέρνα δουλεία
και το όνομα που της έδωσαν είναι «λαθρομετανάστευση».
Έχει πολλά μειονεκτήματα,
επειδή οι «χαροκαμένοι» δεν έχουν νόμιμη βίζα
για τη λαθραία είσοδό τους στις Ευρωπαϊκές χώρες.
Νόμιμη βίζα είχαν μόνο οι Νατοϊκοί εισβολείς,
που διέλυσαν τις χώρες των «χαροκαμένων».
Εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν υπήρξαμε ποτέ ρατσιστές…
Δεχτήκαμε τους Μικρασιάτες το 1922 ως αδέρφια μας
…και τους ονομάσαμε Τουρκόσπορους και παστρικές.
Αυτοί χτίσανε την προπολεμική Ελλάδα.
Ύστερα ήρθαν απρόσκλητοι οι Βορειοηπειρώτες.
Εμείς τη Βόρεια Ήπειρο θέλαμε να ελευθερώσουμε,
όχι τους Βορειοηπειρώτες.
Βαφτίσαμε Αλβανούς και κλέφτες τα «αδέρφια» μας.
Απρόσκλητοι ήρθαν και οι Αλβανοί,
γιατί οι πολιτικοί μας χρειάζονταν φτηνά εργατικά χέρια.
Ο κάθε Έλληνας μπορούσε να έχει το δούλο του.
Ακόμη καλύτερα ένιωσαν οι εργολάβοι και οι τσιφλικάδες.
Τα τελευταία χρόνια άρχισαν να έρχονται «μαυρούληδες».
Υπερπόντιο το ταξίδι τους ως τη χώρα μας κι αιματηρό.
Πιο αιματηρή η παραμονή τους στη χώρα μας.
Οι πατριδοκάπηλοι ξέσπασαν εναντίον τους…
Ξεσπάθωσαν οι «ελληνολάτρες» Καραντζαφέρηδες.
Παρασέρνουν στο προπατορικό τους αμάρτημα
τους «αντιρατσιστές» πατριώτες μου.
Αυτούς που απ’ την αρχαιότητα έκραζαν:
Πας μη Έλλην βάρβαρος.
Η βαρβαρότητα έχει χίλια πρόσωπα.
Το πιο απάνθρωπο είναι το ρατσιστικό της.
Και ο ρατσισμός δεν αφορά μόνο τους λαθρομετανάστες.
Τριγυρνά ανάμεσά μας, μέσα στους ίδιους ιθαγενείς.
Υ.Γ.
Σύντομο το παραμύθι.
Σας αφήνω το χρόνο να προσευχηθείτε.
Ο Ιησούς νιώθει πού ταξίδεψαν οι λόγοι του…
Νιώθει για ποιους σταυρώθηκε!
Κι ο Σωκράτης ξέρει για ποιους ήπιε το κώνειο!
Κι άλλο Υ.Γ.
Δε μετάνιωσα για το άρθρο μου πριν δυο χρόνια
για τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.
Διαβάστε την προχθεσινή δήλωσή του
για τους λαθρομετανάστες.
Πόσο μακριά απ’ το Χριστόδουλο
βρίσκεται αυτός ο θρησκευτικός ηγέτης!
Είπε ο Ιερώνυμος:
«Εμείς δεν φέραμε τους ξένους,
αλλά δεν είναι και ο ρόλος μας να τους διώξουμε.
Όταν όμως μάς χτυπήσουν την πόρτα μας
πρέπει να τους δώσουμε ένα πιάτο φαγητό
γιατί αυτό είπε ο Χριστός».
Αυτό δήλωσε σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών
και Πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυμος,
από το βήμα ημερίδας με θέμα
«Για μια οικονομία με ανθρώπινο πρόσωπο».
Ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας
τόνισε ότι πίσω από την οικονομική κρίση
κρύβεται μια εξίσου βαθιά πνευματική κρίση.
"Όλοι μιλάμε για την κρίση,
αλλά αν σηκώσουμε την κουρτίνα
θα δούμε τα ίδια πρόσωπα.
Ντρεπόμαστε να πούμε ότι έχουμε κρίση της εποχής μας
και μιλάμε για οικονομική, είπε,
επισημαίνοντας ότι υπάρχουν πολλές κρίσεις,
αλλά όλες ξεκινάνε από την πνευματική",
επισήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Ιερώνυμος.
