Σάββατο, Αυγούστου 28, 2010
Πέμπτη, Αυγούστου 26, 2010
«Να η εποχή των δολοφόνων.» (Α. Ρεμπό)
Τα μελλούμενα πριν να συμβούν προπομπό στέλνουν τη σκιά τους.
17 Απριλίου 2009, 22:12
Ελευθέριος Ανευλαβής
Ενώ,
«εις την οδόν/ έξω,
ουδέν ακούουν οι λαοί»
(Κ. Καβάφης).
Εκείνοι οι βάρβαροι, που τους περιμέναμε, ήρθαν!
Ανάμεσα στο δάχτυλο και τη σκανδάλη, μαγκωμένη η ανθρωπιά! Δολοφονημένη!
Μέσα στη γενική σφαγή και τις εκατόμβες των νεκρών των πολέμων.
Μέσα στις στρατιές των πεινασμένων απόκληρων της ζωής, που ψάχνουν στα σκουπίδια των χορτάτων.
Μέσα στα απλανή μάτια των πρόωρα γερασμένων παιδιών, που ατενίζουν το κενό της ύπαρξής των. Την κενότητα των ανθρώπων.
Μέσα στις ορδές των αδιάφορων, αλλοτριωμένων ανθρώπων, που «πάντα βιαστικοί μέσα στους άσκοπους δρόμους προφασιζόμενοι κάποιο μεγάλο σκοπό» (Μανόλης Αναγνωστάκης), δεν έχουν καιρό να κοιτάξουν γύρω τους∙ μέσα τους∙ τον διπλανό τους.
Μέσα στο σχολείο που αποδιώχνει τα παιδιά του, αποπαίδια μιας παραπαιδείας, παρά παιδιά παιδείας. Με δάσκαλους πενόμενους, αδιάφορους, απαίδευτους, που παιδεύονται και παιδεύουν τα παιδιά μας.
Μέσα στα πανεπιστήμια, όπου ο έρωτας για τη γνώση και την έρευνα εκφυλλίσθηκε σε πάθος για την Έδρα και παροχή άχρηστων πτυχίων, που η κορνίζα τους αξίζει περισσότερο από το περιεχόμενό της.
Μέσα σε μια «πολιτεία», που δεν θέλει πολίτες, αλλά ευνούχους.
Και πονηροί πολιτικάντηδες, αποδιοπομπαίοι από το ίδιο τους το κόμμα, σκάνε μύτη, πάλι, στο γυαλί, σαν τα σαλιγκάρια, μετά από βροχή.
Γυμνοσάλιαγκες, έρποντας, γλύφοντας και με τα κέρατά τους, σκαρφαλώνουν πάλι στα κορφοβούνια της θεαματικότητας, για να τους βλέπει το θύμα τους, ο ψηφοφόρος, νομίζοντας πως έχει ξεχάσει τις ντροπές τους.
Αδιάντροποι, επιδεικνύουν, αναιδώς, τα γυμνά τους οπίσθια.
Ξεβράκωτοι.
Και η αφασική διανόηση και ο κατινισμός στα αιμοβόρα, σπερμοβόρα, αιδοιόφρονα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εξανδραποδισμού).
Και αργυραμοιβοί ρασοφόροι κολλυβιστάδες που θησαυρίζουν θησαυρούς επί της γης, πουλώντας στους μακαρίους πτωχούς τω πνεύματι, την βασιλεία των ουρανών και απολαμβάνοντας αυτοί, τις επί γης Βιστωνίδες.
Και οι άνθρωποι, απονευρωμένοι. Μουνουχισμένοι οι άνθρωποι. Στερημένοι το όραμα και την ελπίδα. Βουβοί, μοναξιασμένοι, μέσα στην εκκωφαντική σιωπή του πλήθους. Ψοφοδεείς του αύριο. Ακυρωμένοι. Βρικολακιασμένοι Κάιν, μιας άλλης εποχής.
«Συντρίβουμε τους τρόπους του σκέπτεσθαι. Συντρίψαμε πια τους δεσμούς της πατρικής, μητρικής, υιικής στοργής, της φιλίας και του έρωτα. Αν θέλετε μια εικόνα της ζωής, φανταστείτε ένα πέλμα που θα συντρίβει τη μορφή του ανθρώπου.». (Όργουελ. 1984)
Πολτός το ανθρώπινο πρόσωπο.
Η ψυχή άδεια από αγάπη.
Το μυαλό φουσκωμένο με τεχνολογία και οίηση.
Και ο άνθρωπος να παραδέρνει μοναχικός, κενός, άδειος, στα σταυροδρόμια του κόσμου.
Μηχανοποιήθηκε κι αυτός από το τέχνημά του. Δουλειά καθημερινή με ωρολογιακή ακρίβεια, ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της ύπαρξής του. Δεν τον γεμίζει. Αγγαρεία για να επιβιώσει και όχι για να ζήσει είναι.
Μια μηχανή παραγωγικότητας ο άνθρωπος, απασχολήσιμος, αναλώσιμος, αντικαταστατός.
Ελαστική εργασία και ανελαστική βαρβαρότητα των κατεχόντων και εχόντων, έναντι των ανυπεράσπιστων αλλοτριωμένων μαζανθρώπων.
Για να νέμονται την υπεραξία της δουλειάς του οι αχόρταγοι καπάτσοι απάνθρωποι.
Που θέλουν τον λαό «Πένητα είναι ίνα γιγνώσκει τον τιθασευτήν».
Κι ένα κράτος βιαστής, όπου η πολιτική έχει εκφυλισθεί σε διαπλοκή με την οικονομική ολιγαρχία και τα άνομα, ακόρεστα, συμφέροντα.
Και όπου ο Λόγος αδρανεί ή έχει εκλείψει ή έχει, σκοπίμως, στρεβλωθεί.
Η τεχνοποιημένη επιστήμη, χωρίς όνειρο και όριο, θέλει να μας πείσει, πως δεν είμαστε παρά ύλη πρωτονίων, ηλεκτρονίων, χημικών ενώσεων.
«Κακοί μάρτυρες τα μάτια και τα αυτιά για ανθρώπους που έχουν βάρβαρες ψυχές: Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων»! (Ηράκλειτος).
Ανέλυσε, ο άνθρωπος, τις εσχατιές της ύλης και ανεκάλυψε την αδειανή ψυχή του. Την απουσία του Θεού. Και θεοποίησε το κέρδος και το χρήμα και την κατανάλωση. Τον πλούτο.
«Ας μη σας λείψει ο πλούτος, Εφέσιοι, για να βεβαιώνεται η κακότητά σας:
Μη επιλίποι υμάς πλούτος, Εφέσιοι, ίν’ εξελέγχοισθε πονηρευόμενοι.»! (Ηράκλειτος)
Και τώρα όλα έχουν γίνει επίπεδα, μονοσήμαντα, χωρίς χρωματικές αποχρώσεις. Ένα μουντό γκρίζο απελπισίας. Και αλαλάζει, ο άφρων, για τους καινούργιους ψεύτικους θεούς του.
«Και στα αγάλματα αυτά προσεύχονται, σαν κάποιος να φλυαρεί με τα ντουβάρια, μη γνωρίζοντας τι είναι θεοί και ήρωες:
Και τοις αγάλμασι δε τουτέοισιν εύχονται οκοίον ει τις δόμοισι λεσχηνεύοιτο, ούτι γιγνώσκων θεούς ουδ’ ήρωας οίτινές εισί»! (Ηράκλειτος)
Και αιφνιδίως ακούστηκε ο πυροβολισμός.
Και ξαφνιάστηκαν οι υποκριτές. Και απορήσανε οι φαρισαίοι για το πρωτόγνωρο έγκλημα.
Ανατριχιάσανε, λέει, βλέποντας το πτώμα. Το πτώμα τους.
Σκοτωμένον τον άνθρωπο, που είχανε μέσα τους.
Σκοτωμένον από αυτούς τους ίδιους.
Και «πού ήσουνα εσύ όταν τον σκοτώνανε;». (Άρης Αλεξάνδρου).
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ο δημιουργός, αφού δημιούργησε τα πλάσματά του «κατ’ εικόναν και ομοίωσιν Αυτού», τα πέταξε στου δρόμου την άκρη; Αδιάφορος;
Μήπως πρέπει, αντί να τα βάζουμε ο ένας με τον άλλον, να τα βάλουμε με τον Δημιουργό μας;
Μια παγκόσμια, πανανθρώπινη διαδήλωση διαμαρτυρίας εναντίον του Δημιουργού!
Να εκφράσει το ανθρώπινο παράπονο της εγκατάλειψης από τον πατέρα.
«Γιατί πάντα κάπου πέρα / αόρατος / Τεράστιος και υπαρκτός / Πορεύεται ανώνυμος / Ο πόνος των ανθρώπων». (Άρης Αλεξάνδρου)
Μα δεν τα μάθατε;
«Ο Θεός πέθανε!». (Τάδε έφη Ζαρατούστρας). Τον σκοτώσανε οι δημιουργοί και δημιουργήματά του. Και ξεθεμελίωσαν τα θεμέλια της ανθρώπινης ύπαρξης.
«Το ήθος είναι στον άνθρωπο θεός: Ήθος ανθρώπω δαίμων»! (Ηράκλειτος)
Κι ανάμεσα στα χαλάσματα αντικρίζει, ο άνθρωπος, το κενό της αλαζονείας του.
Παθαίνει την αρρώστια της οίησης. Γίνεται υβριστής. Αλαζών.
Η ανθρώπινη συνείδηση πάνω στον σταυρό της αμφιβολίας, με φρίκη ατενίζει το αβυσσαλέο κενό της απουσίας του Θεού. Της απουσίας της.
Ο Κάιν αντικατέστησε την αγάπη.
Κι αυτός, ο άλλος άνθρωπος, γίνεται, πια, ένας ξένος μισητός, όσο κι ο άδειος εαυτός.
Ο αρχέγονος τρόμος της απάνθρωπης απελπισίας.
Δεν μπορεί πια ο άνθρωπος να αντικρύσει το αποκρουστικό του είδωλο στον καθρέφτη της ζωής. Και σκοτώνει αυτόν τον άλλον. Τον ξένο. Τον αποξενωμένο του εαυτό.
«Αν δεν υπάρχει Θεός όλα επιτρέπονται» (Φ. Ντοστογέφσκυ).
Μέσα στην αχαλίνωτη ελευθερία του, για να πραγματώσει τη δική του θέληση, ο άνθρωπος της απελπισίας, μια μόνο επιλογή έχει, κατά την επιχειρηματολογία του Κυρίλλωφ στους Δαιμονισμένους του Ντοστογέφσκυ. Να σκοτώσει τον εαυτό του.
Γιατί είναι αδύνατο να ζει κάποιος, αναγνωρίζοντας πως ο Θεός είναι αναγκαίος και πρέπει να υπάρχει και, ταυτόχρονα, γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει.
Η μόνη συνεπής λύση, γι αυτόν τον άνθρωπο, που η λογική του γκρέμισε όλα του τα στηρίγματα στον κόσμο, το μόνο που μένει είναι να αποδείξει, πως δεν υπάρχει Θεός, αυτοκτονώντας.
Ξεπέρασε τα όρια ο άνθρωπος, και άγγιξε το όριο της Ύβρεως.
Το όριο, το μέτρο, που κι’ ο Ήλιος αν το υπερβεί,
«οι ερινύες, οι επίκουροι της Δίκης, θα τον βρουν:
Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν.»
Μας βρήκαν οι Ερινύες.
«Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στον βούρκο παρά στο καθαρό νερό:
Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι»! (Ηράκλειτος)
Για όσους ελπίζουν, ακόμη, στον άνθρωπο,
χρειάζεται η επικίνδυνη ελευθερία της αγάπης ενός Προμηθέα, (αγάπα και κάνε ό,τι θες, φωνάζει ο Ιερός Αυγουστίνος), που θα δώσει τη φωτιά του Λόγου στην ανθρώπινη ύπαρξη, αδιαφορώντας για την κατηγορία του εμπρηστή.
Ανάσταση του Ανθρώπου (συνάμα και του Θεού), σημαίνει ανάσταση του Ανθρωπίνου Πνεύματος και του Ανθρωπίνου Λόγου.
«Πνεύμα ο Θεός… και Θεός ην ο Λόγος».
17 Απριλίου 2009, 22:12
Ελευθέριος Ανευλαβής
Ενώ,
«εις την οδόν/ έξω,
ουδέν ακούουν οι λαοί»
(Κ. Καβάφης).
Εκείνοι οι βάρβαροι, που τους περιμέναμε, ήρθαν!
Ανάμεσα στο δάχτυλο και τη σκανδάλη, μαγκωμένη η ανθρωπιά! Δολοφονημένη!
Μέσα στη γενική σφαγή και τις εκατόμβες των νεκρών των πολέμων.
Μέσα στις στρατιές των πεινασμένων απόκληρων της ζωής, που ψάχνουν στα σκουπίδια των χορτάτων.
Μέσα στα απλανή μάτια των πρόωρα γερασμένων παιδιών, που ατενίζουν το κενό της ύπαρξής των. Την κενότητα των ανθρώπων.
Μέσα στις ορδές των αδιάφορων, αλλοτριωμένων ανθρώπων, που «πάντα βιαστικοί μέσα στους άσκοπους δρόμους προφασιζόμενοι κάποιο μεγάλο σκοπό» (Μανόλης Αναγνωστάκης), δεν έχουν καιρό να κοιτάξουν γύρω τους∙ μέσα τους∙ τον διπλανό τους.
Μέσα στο σχολείο που αποδιώχνει τα παιδιά του, αποπαίδια μιας παραπαιδείας, παρά παιδιά παιδείας. Με δάσκαλους πενόμενους, αδιάφορους, απαίδευτους, που παιδεύονται και παιδεύουν τα παιδιά μας.
Μέσα στα πανεπιστήμια, όπου ο έρωτας για τη γνώση και την έρευνα εκφυλλίσθηκε σε πάθος για την Έδρα και παροχή άχρηστων πτυχίων, που η κορνίζα τους αξίζει περισσότερο από το περιεχόμενό της.
Μέσα σε μια «πολιτεία», που δεν θέλει πολίτες, αλλά ευνούχους.
Και πονηροί πολιτικάντηδες, αποδιοπομπαίοι από το ίδιο τους το κόμμα, σκάνε μύτη, πάλι, στο γυαλί, σαν τα σαλιγκάρια, μετά από βροχή.
Γυμνοσάλιαγκες, έρποντας, γλύφοντας και με τα κέρατά τους, σκαρφαλώνουν πάλι στα κορφοβούνια της θεαματικότητας, για να τους βλέπει το θύμα τους, ο ψηφοφόρος, νομίζοντας πως έχει ξεχάσει τις ντροπές τους.
Αδιάντροποι, επιδεικνύουν, αναιδώς, τα γυμνά τους οπίσθια.
Ξεβράκωτοι.
Και η αφασική διανόηση και ο κατινισμός στα αιμοβόρα, σπερμοβόρα, αιδοιόφρονα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εξανδραποδισμού).
Και αργυραμοιβοί ρασοφόροι κολλυβιστάδες που θησαυρίζουν θησαυρούς επί της γης, πουλώντας στους μακαρίους πτωχούς τω πνεύματι, την βασιλεία των ουρανών και απολαμβάνοντας αυτοί, τις επί γης Βιστωνίδες.
Και οι άνθρωποι, απονευρωμένοι. Μουνουχισμένοι οι άνθρωποι. Στερημένοι το όραμα και την ελπίδα. Βουβοί, μοναξιασμένοι, μέσα στην εκκωφαντική σιωπή του πλήθους. Ψοφοδεείς του αύριο. Ακυρωμένοι. Βρικολακιασμένοι Κάιν, μιας άλλης εποχής.
«Συντρίβουμε τους τρόπους του σκέπτεσθαι. Συντρίψαμε πια τους δεσμούς της πατρικής, μητρικής, υιικής στοργής, της φιλίας και του έρωτα. Αν θέλετε μια εικόνα της ζωής, φανταστείτε ένα πέλμα που θα συντρίβει τη μορφή του ανθρώπου.». (Όργουελ. 1984)
Πολτός το ανθρώπινο πρόσωπο.
Η ψυχή άδεια από αγάπη.
Το μυαλό φουσκωμένο με τεχνολογία και οίηση.
Και ο άνθρωπος να παραδέρνει μοναχικός, κενός, άδειος, στα σταυροδρόμια του κόσμου.
Μηχανοποιήθηκε κι αυτός από το τέχνημά του. Δουλειά καθημερινή με ωρολογιακή ακρίβεια, ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της ύπαρξής του. Δεν τον γεμίζει. Αγγαρεία για να επιβιώσει και όχι για να ζήσει είναι.
Μια μηχανή παραγωγικότητας ο άνθρωπος, απασχολήσιμος, αναλώσιμος, αντικαταστατός.
Ελαστική εργασία και ανελαστική βαρβαρότητα των κατεχόντων και εχόντων, έναντι των ανυπεράσπιστων αλλοτριωμένων μαζανθρώπων.
Για να νέμονται την υπεραξία της δουλειάς του οι αχόρταγοι καπάτσοι απάνθρωποι.
Που θέλουν τον λαό «Πένητα είναι ίνα γιγνώσκει τον τιθασευτήν».
Κι ένα κράτος βιαστής, όπου η πολιτική έχει εκφυλισθεί σε διαπλοκή με την οικονομική ολιγαρχία και τα άνομα, ακόρεστα, συμφέροντα.
Και όπου ο Λόγος αδρανεί ή έχει εκλείψει ή έχει, σκοπίμως, στρεβλωθεί.
Η τεχνοποιημένη επιστήμη, χωρίς όνειρο και όριο, θέλει να μας πείσει, πως δεν είμαστε παρά ύλη πρωτονίων, ηλεκτρονίων, χημικών ενώσεων.
«Κακοί μάρτυρες τα μάτια και τα αυτιά για ανθρώπους που έχουν βάρβαρες ψυχές: Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων»! (Ηράκλειτος).
Ανέλυσε, ο άνθρωπος, τις εσχατιές της ύλης και ανεκάλυψε την αδειανή ψυχή του. Την απουσία του Θεού. Και θεοποίησε το κέρδος και το χρήμα και την κατανάλωση. Τον πλούτο.
«Ας μη σας λείψει ο πλούτος, Εφέσιοι, για να βεβαιώνεται η κακότητά σας:
Μη επιλίποι υμάς πλούτος, Εφέσιοι, ίν’ εξελέγχοισθε πονηρευόμενοι.»! (Ηράκλειτος)
Και τώρα όλα έχουν γίνει επίπεδα, μονοσήμαντα, χωρίς χρωματικές αποχρώσεις. Ένα μουντό γκρίζο απελπισίας. Και αλαλάζει, ο άφρων, για τους καινούργιους ψεύτικους θεούς του.
«Και στα αγάλματα αυτά προσεύχονται, σαν κάποιος να φλυαρεί με τα ντουβάρια, μη γνωρίζοντας τι είναι θεοί και ήρωες:
Και τοις αγάλμασι δε τουτέοισιν εύχονται οκοίον ει τις δόμοισι λεσχηνεύοιτο, ούτι γιγνώσκων θεούς ουδ’ ήρωας οίτινές εισί»! (Ηράκλειτος)
Και αιφνιδίως ακούστηκε ο πυροβολισμός.
Και ξαφνιάστηκαν οι υποκριτές. Και απορήσανε οι φαρισαίοι για το πρωτόγνωρο έγκλημα.
Ανατριχιάσανε, λέει, βλέποντας το πτώμα. Το πτώμα τους.
Σκοτωμένον τον άνθρωπο, που είχανε μέσα τους.
Σκοτωμένον από αυτούς τους ίδιους.
Και «πού ήσουνα εσύ όταν τον σκοτώνανε;». (Άρης Αλεξάνδρου).
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ο δημιουργός, αφού δημιούργησε τα πλάσματά του «κατ’ εικόναν και ομοίωσιν Αυτού», τα πέταξε στου δρόμου την άκρη; Αδιάφορος;
Μήπως πρέπει, αντί να τα βάζουμε ο ένας με τον άλλον, να τα βάλουμε με τον Δημιουργό μας;
Μια παγκόσμια, πανανθρώπινη διαδήλωση διαμαρτυρίας εναντίον του Δημιουργού!
Να εκφράσει το ανθρώπινο παράπονο της εγκατάλειψης από τον πατέρα.
«Γιατί πάντα κάπου πέρα / αόρατος / Τεράστιος και υπαρκτός / Πορεύεται ανώνυμος / Ο πόνος των ανθρώπων». (Άρης Αλεξάνδρου)
Μα δεν τα μάθατε;
«Ο Θεός πέθανε!». (Τάδε έφη Ζαρατούστρας). Τον σκοτώσανε οι δημιουργοί και δημιουργήματά του. Και ξεθεμελίωσαν τα θεμέλια της ανθρώπινης ύπαρξης.
«Το ήθος είναι στον άνθρωπο θεός: Ήθος ανθρώπω δαίμων»! (Ηράκλειτος)
Κι ανάμεσα στα χαλάσματα αντικρίζει, ο άνθρωπος, το κενό της αλαζονείας του.
Παθαίνει την αρρώστια της οίησης. Γίνεται υβριστής. Αλαζών.
Η ανθρώπινη συνείδηση πάνω στον σταυρό της αμφιβολίας, με φρίκη ατενίζει το αβυσσαλέο κενό της απουσίας του Θεού. Της απουσίας της.
Ο Κάιν αντικατέστησε την αγάπη.
Κι αυτός, ο άλλος άνθρωπος, γίνεται, πια, ένας ξένος μισητός, όσο κι ο άδειος εαυτός.
Ο αρχέγονος τρόμος της απάνθρωπης απελπισίας.
Δεν μπορεί πια ο άνθρωπος να αντικρύσει το αποκρουστικό του είδωλο στον καθρέφτη της ζωής. Και σκοτώνει αυτόν τον άλλον. Τον ξένο. Τον αποξενωμένο του εαυτό.
«Αν δεν υπάρχει Θεός όλα επιτρέπονται» (Φ. Ντοστογέφσκυ).
Μέσα στην αχαλίνωτη ελευθερία του, για να πραγματώσει τη δική του θέληση, ο άνθρωπος της απελπισίας, μια μόνο επιλογή έχει, κατά την επιχειρηματολογία του Κυρίλλωφ στους Δαιμονισμένους του Ντοστογέφσκυ. Να σκοτώσει τον εαυτό του.
Γιατί είναι αδύνατο να ζει κάποιος, αναγνωρίζοντας πως ο Θεός είναι αναγκαίος και πρέπει να υπάρχει και, ταυτόχρονα, γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει.
Η μόνη συνεπής λύση, γι αυτόν τον άνθρωπο, που η λογική του γκρέμισε όλα του τα στηρίγματα στον κόσμο, το μόνο που μένει είναι να αποδείξει, πως δεν υπάρχει Θεός, αυτοκτονώντας.
Ξεπέρασε τα όρια ο άνθρωπος, και άγγιξε το όριο της Ύβρεως.
Το όριο, το μέτρο, που κι’ ο Ήλιος αν το υπερβεί,
«οι ερινύες, οι επίκουροι της Δίκης, θα τον βρουν:
Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν.»
Μας βρήκαν οι Ερινύες.
«Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στον βούρκο παρά στο καθαρό νερό:
Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι»! (Ηράκλειτος)
Για όσους ελπίζουν, ακόμη, στον άνθρωπο,
χρειάζεται η επικίνδυνη ελευθερία της αγάπης ενός Προμηθέα, (αγάπα και κάνε ό,τι θες, φωνάζει ο Ιερός Αυγουστίνος), που θα δώσει τη φωτιά του Λόγου στην ανθρώπινη ύπαρξη, αδιαφορώντας για την κατηγορία του εμπρηστή.
Ανάσταση του Ανθρώπου (συνάμα και του Θεού), σημαίνει ανάσταση του Ανθρωπίνου Πνεύματος και του Ανθρωπίνου Λόγου.
«Πνεύμα ο Θεός… και Θεός ην ο Λόγος».
…και ήρθε η αναμενόμενη αθώωση
Ο νομάρχης Ημαθίας ανακάλεσε τη μήνυσή του
κι έτσι ήρθε η αθώωση των «ακτιβιστών» μας.
Φωτογραφικό πρωτοσέλιδο υλικό στον Τύπο,
με χειροπέδες οι πανελλήνιοι επαναστάτες.
Τις χειροπέδες τους τις φόρεσε η αστυνομία.
Παλιότερα οι ίδιοι αλυσοδένονταν στα δέντρα
και φώναζαν τα κανάλια να τους απαθανατίσουν.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται…
Πάντα ως φάρσα;
Τετάρτη, Αυγούστου 25, 2010
Ποια είναι αυτή η telebox και τι είναι αυτά τα μηνύματα των 1.7 € ;
Πληθαίνουν καθημερινά οι καταγγελίες χρηστών κινητών τηλεφώνων για τις πρόσθετες χρεώσεις των εξήντα και εβδομήντα ευρώ που βρίσκουν κάθε μήνα στους λογαριασμούς τους από την εταιρεία - φάντασμα Telebox. Η εταιρεία στέλνει μηνύματα στα κινητά που αν κάποιος επιχειρήσει να τα διαγράψει από τα εισερχόμενα, τότε χρεώνεται με 1,70 ευρώ για το κάθε μήνυμα. Όποιος δε πάρει τηλέφωνο την Telebox δεν μπορεί να συνομιλήσει με εκπρόσωπο της παρά να ακούσει κάποιο ηχογραφημένο μήνυμα. Οι καταγγελίες στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ. είναι πολλές όπως επίσης και στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και στο ΙΝΚΑ. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας είναι εκείνες που πρέπει να παρέμβουν και να ασκήσουν δίωξη κατά τέτοιων εταιρειών, αλλά δεν το κάνουν. Και δυστυχώς, μεγάλη και περίεργη αδιαφορία επιδεικνύει απέναντι σε τέτοια φαινόμενα η COSMOTE, όπως καταγγέλλουν επωνύμως οι αγανακτισμένοι πολίτες - θύματα.
Υ.Γ.
Το βρήκα το σχόλιο σε κάποιο ιστολόγιο.
Δυστυχώς όμως κανένας απ’ τους φορείς,
ΕΛ.ΑΣ., ΙΝΚΑ, ΕΕΤΤ, συνήγορος του πολίτη,
στους οποίους προσέφυγα για βοήθεια
δεν έδειξε πρόθυμος να συνδράμει στο πρόβλημα.
Παρέπεμπε ο ένας στον άλλο,
ενώ θα έπρεπε να συνεργαστούν άμεσα
για τη δίωξη του εγκλήματος κατά των πολιτών.
Υ.Γ.
Το βρήκα το σχόλιο σε κάποιο ιστολόγιο.
Δυστυχώς όμως κανένας απ’ τους φορείς,
ΕΛ.ΑΣ., ΙΝΚΑ, ΕΕΤΤ, συνήγορος του πολίτη,
στους οποίους προσέφυγα για βοήθεια
δεν έδειξε πρόθυμος να συνδράμει στο πρόβλημα.
Παρέπεμπε ο ένας στον άλλο,
ενώ θα έπρεπε να συνεργαστούν άμεσα
για τη δίωξη του εγκλήματος κατά των πολιτών.
Τρίτη, Αυγούστου 24, 2010
Η αποθέωση της «οικολογίας».
Ο ένας ασχολήθηκε με τους νεκρούς.
Κατάφερε να αναρριχηθεί σε δημαρχίες.
Κατάφερε να είναι αρχηγός της καθαριότητας,
ενώ όλα βρωμούσαν γύρω του.
Ο δεύτερος ασχολιόταν με ψάρια, ζωντανά και ψόφια.
Απ’ τα ζωντανά περίμενε χρήμα,
απ’ τα ψόφια περίμενε δόξα.
Η δόξα σέρνει πίσω της το χρήμα.
Και οι δυο τους τα κανάλια επιδίωκαν.
Γι’ αυτό και βρέθηκαν στη μακρινή Βέροια.
Πέταξαν με «θάρρος» σάπια ψάρια πάνω στο γραφείο του νομάρχη.
Τους βοήθησαν και δυο οικολόγοι της Βέροιας.
Οικολογία πανελλαδικής εμβέλειας.
Ο νομάρχης κάλεσε την αστυνομία
κι αυτοί δέχτηκαν γελώντας τη σύλληψή τους.
Τα κανάλια και το internet
διαφήμιζαν τον ακτιβισμό τους.
Όταν ένας πολίτης διαμαρτυρηθεί για κρατικές αβλεψίες
οδηγείται στο αυτόφωρο.
Όταν ένας πολίτης αντισταθεί στον ακτιβισμό αθλίων
οδηγείται σε αστικές δίκες.
Οι ακτιβιστές διψούν για χρήμα,
όπως και οι πολιτικάντηδες.
Οι Συμπληγάδες είναι πάντα εφήμερες…
Υ.Γ.
Τι θα έκανε άραγε ένας αντιδήμαρχος καθαριότητας
αν του σερβίριζαν ένα κάδο απορριμμάτων στο γραφείο του;
Γιατί άραγε ο μέγας ακτιβιστής του Βόλου
δεν μηνύει όσους καταγγέλλουν τις νοθείες του
και καταφεύγει στην απαίτηση μαύρου χρήματος;
Ποιοι απ’ τους πράκτορες της 4ης εξουσίας
στηρίζουν αυτή τη μπόχα που σέρνεται δίπλα μας;
Κατάφερε να αναρριχηθεί σε δημαρχίες.
Κατάφερε να είναι αρχηγός της καθαριότητας,
ενώ όλα βρωμούσαν γύρω του.
Ο δεύτερος ασχολιόταν με ψάρια, ζωντανά και ψόφια.
Απ’ τα ζωντανά περίμενε χρήμα,
απ’ τα ψόφια περίμενε δόξα.
Η δόξα σέρνει πίσω της το χρήμα.
Και οι δυο τους τα κανάλια επιδίωκαν.
Γι’ αυτό και βρέθηκαν στη μακρινή Βέροια.
Πέταξαν με «θάρρος» σάπια ψάρια πάνω στο γραφείο του νομάρχη.
Τους βοήθησαν και δυο οικολόγοι της Βέροιας.
Οικολογία πανελλαδικής εμβέλειας.
Ο νομάρχης κάλεσε την αστυνομία
κι αυτοί δέχτηκαν γελώντας τη σύλληψή τους.
Τα κανάλια και το internet
διαφήμιζαν τον ακτιβισμό τους.
Όταν ένας πολίτης διαμαρτυρηθεί για κρατικές αβλεψίες
οδηγείται στο αυτόφωρο.
Όταν ένας πολίτης αντισταθεί στον ακτιβισμό αθλίων
οδηγείται σε αστικές δίκες.
Οι ακτιβιστές διψούν για χρήμα,
όπως και οι πολιτικάντηδες.
Οι Συμπληγάδες είναι πάντα εφήμερες…
Υ.Γ.
Τι θα έκανε άραγε ένας αντιδήμαρχος καθαριότητας
αν του σερβίριζαν ένα κάδο απορριμμάτων στο γραφείο του;
Γιατί άραγε ο μέγας ακτιβιστής του Βόλου
δεν μηνύει όσους καταγγέλλουν τις νοθείες του
και καταφεύγει στην απαίτηση μαύρου χρήματος;
Ποιοι απ’ τους πράκτορες της 4ης εξουσίας
στηρίζουν αυτή τη μπόχα που σέρνεται δίπλα μας;
Ακούσατε κάτι τέτοιο στα κανάλια;
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΕΚΡΑΞΑΝ ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ !!!!!
22 Αυγ 2010
Φίλος αναγνώστης του ιστολογίου και Παριανός, μας έστειλε την παρακάτω πληροφορία:
"Παιδιά γράψτε κάτι για το κράξιμο που έφαγε ο Παπανδρέου στην Πάρο λίγες μέρες πριν, γιατί έχω γυρίσει όλα τα σάιτς και μπλογκς, το 'χω στείλει παντού αλλά κανείς δεν το βάζει!
Ήμασταν παρόντες με τη γυναίκα μου σε ταβέρνα του νησιού ένα βράδυ, όταν εμφανίστηκε ο Γιώργος με τη γυναίκα του, την ασφάλειά του και μερικούς τοπικούς παράγοντες της Πάρου.
Μόλις τον αντιλήφθηκε ο κόσμος-στην πλειοψηφία του νεολαία-άρχισε ένα παρατεταμένο "ΟΥΟΥΟΥ" εν χορώ, ενώ εκτοξεύονταν απίστευτες βρισιές που ούτε λέγονται ούτε γράφονται!
Κάποιοι πήγαν να τον πλησιάσουν, αλλά τον φυγάδευσαν αμέσως οι άνδρες ασφαλείας του κι έφυγαν άρον-άρον! Το περιστατικό είναι 100% αληθινό και συζητιέται πάρα πολύ στην Πάρο, με την έκδηλη και οργισμένη απορία "γιατί κανείς δεν μιλάει" γι' αυτό!
Γράψτε λοιπόν σας παρακαλώ, για να μάθει ο κόσμος πως εμείς οι Παριανοί ούτε μπάνια κάναμε μαζί με τον Παπανδρέου, ούτε τον καλωσορίζαμε όπως λένε στα κανάλια. Αντίθετα, τα άκουσε για τα καλά!"
Η ΕΙΔΗΣΗ ΑΥΤΗ ΣΥΝΙΣΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΤΩΝ "ΑΝΕΜΕΛΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ" ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ: ΔΙΟΤΙ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΟΥΧΑΡΟΥΝ ΤΟΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ!
ΦΥΣΙΚΑ, ΤΑ ΕΓΚΑΘΕΤΑ ΜΜΕ ΘΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ, ΠΑΡΟΤΙ Η ΠΑΡΟΣ "ΒΟΥΙΖΕΙ"! ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ, ΝΑ ΒΓΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ! ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ, ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΜΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΕΝΟΧΛΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ!
ΠΗΓΗ: hellas-orthodoxy
Ο ΠΕΡΙΣΣΟΣ ΕΙΠΕ «ΟΧΙ» ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΣΑΚΝΗ! ΤΟ ΚΚΕ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΠΗΥΘΥΝΑΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Κλειστή την πόρτα του Περισσού βρήκε το νεοσυσταθέν Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης, το οποίο συγκροτούν προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό, τον πνευματικό και τον συνδικαλιστικό χώρο επιδιώκοντας να γεφυρώσουν το χάσμα που υπάρχει στο εσωτερικό της Αριστεράς ώστε να διαμορφωθεί το «ευρύτερο δυνατό λαϊκό ρεύμα ανατροπής του καταστροφικού για τα λαϊκά συμφέροντα και τη χώρα μνημονίου κυβέρνησης- ΕΕΔΝΤ» όπως αναφέρεται στην ιδρυτική διακήρυξη. Ωστόσο το ΚΚΕ γύρισε την πλάτη του στις εκκλήσεις περί ενότητας και κοινής δράσης εξαπολύοντας ιδεολογική επίθεση κατά των εμπνευστών τής εν λόγω πρωτοβουλίας, στους οποίους καταλογίζει ευθέως ότι «στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα και να βάλουν εμπόδια στην αναγκαία όσο ποτέ ριζοσπαστικοποίηση και πολιτικοποίησή του».
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Περισσός αρνήθηκε να δεχθεί αντιπροσωπία του Αριστερού Βήματος η οποία ξεκίνησε έναν κύκλο επαφών με όλα τα κόμματα της κοινοβουλευτικής και μη Αριστεράς. Από το 2001 όταν ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ κ. Δ.Κωστόπουλος επιχειρούσε με τη συγκρότηση της Κίνησης για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ) να φέρει κοντά τις αντιμαχόμενες πλευρές, δίχως ωστόσο να το καταφέρει με αποτέλεσμα ο ίδιος να αποσυρθεί, ο Περισσός έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι τα περί «ενότητας και κοινής δράσης πάνω στο πρόβλημα όχι μόνο δεν αμφισβητούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, αλλά αντίθετα εξασφαλίζουν περιθώρια νέων ελιγμών».
Αν και η ηγεσία του ΚΚΕ υπό την κυρία Αλέκα Παπαρήγα δεν έχει να επιδείξει κάτι στο πεδίο των πολιτικών συμμαχιών στην κατεύθυνση της συγκρότησης του λεγόμενου Λαϊκού Μετώπου που έχει διακηρύξει εδώ και μια 15ετία περίπου, απορρίπτει κάθε συζήτηση προσέγγισης και συνεργασίας έστω σε επιμέρους ζητήματα με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Η κυριαρχούσα άποψη είναι ότι η «συγκρότηση μιας πλατιάς λαϊκής κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας», στην οποία προσβλέπει το ΚΚΕ και η οποία προσδοκάται ότι θα προέλθει μέσα από την πολιτικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση νέων μαζών, «θα διεκδικήσει ριζικές αλλαγές που θα φθάνουν μέχρι το επίπεδο της εξουσίας». Ετσι οι εκκλήσεις περί κοινής δράσης κατά του μνημονίου βρίσκουν αδιάφορη την ηγεσία του ΚΚΕ, η οποία ήδη έχει ορθώσει «αναχώματα» προς αποφυγή τυχόν «διαρροών». Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι μεταξύ εκείνων που στηρίζουν το Αριστερό Βήμα είναι ο πρώην βουλευτής του κόμματος κ. Γ.Χουρμουζιάδης, αλλά και ο μουσικοσυνθέτης κ. Δ.Τσακνής, ο οποίος όπως δήλωσε προσφάτως με αφορμή τα σενάρια περί υποψηφιότητάς του στον Δήμο Αθηναίων με τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «πρόσκειται στο ΚΚΕ».
Από την άλλη πλευρά το Αριστερό Βήμα Διαλόγου θεωρεί ότι οι υπαρκτές διαφορές και διαφωνίες «δεν πρέπει να μεγεθύνονται σε σημείο που να παραλύουν την τόσο αναγκαία συσπείρωση και τη μαχητική διάθεση των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων εν όψει μιας ισοπεδωτικής επίθεσης σε κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα εργατικών αγώνων και στον πολιτισμό του κοινωνικού ανθρώπου». Στην κατεύθυνση αυτήν υποστηρίζουν ότι «είναι ιστορικό καθήκον όλων των πολιτικών κομμάτων και των οργανώσεων της Αριστεράς, ανεξαρτήτως του ειδικού τους βάρους, να βρουν εκείνα τα ζητήματα- και είναι πολλά- που μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα δράσης, ανταποκρινόμενα στις διαθέσεις των εργαζομένων στρωμάτων, των ανέργων και της νεολαίας για συσπείρωση των δυνάμεων του κινήματος» , απομονώνοντας παράλληλα τις «πρακτικές τυφλής βίας και αδιέξοδων δήθεν αντιεξουσιαστικών ξεσπασμάτων», όπως και «κάθε δεξιόστροφη “αριστερή” φρασεολογία που διευκολύνει τελικά τις κυβερνητικές επιλογές», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Μεταξύ εκείνων που έχουν υπογράψει την έκκληση «διαλόγου και κοινής δράσης» της Αριστεράς είναι ο σκηνοθέτης κ. Θ. Αγγελόπουλος, ο ποιητής κ. Εκτωρας Κακναβάτος, ο συνθέτης κ. Χρ. Λεοντής, η ηθοποιός κυρία Κάτια Γέρου, η τραγουδίστρια κυρία Νένα Βενετσάνου, η συγγραφέας κυρία Ιωάννα Καρυστιάνη, ο τραγουδοποιός κ. Δ. Τσακνής, ο ζωγράφος κ. Δ. Σεβαστάκης, οι πανεπιστημιακοί κκ. Γ. Χουρμουζιάδης (πρώην βουλευτής του ΚΚΕ), Ευτ. Μπιτσάκης, Αλ. Χρύσης, Γ. Μανιάτης, Κ. Λαπαβίτσας, Γ. Ανδρεάδης, Χρ. Γεωργίου, Κ. Δουζίνας, Α. Ρήγος, Γ. Ρούσης, Σ. Σακελλαρόπουλος, Κ. Σταμάτης, Ι. Πρωτονοτάριος, Στ. Κουβελάκης, Ζ. Παπαδημητρίου, Χρ. Ντούμας, Ι. Μαΐστρος, Ηλ. Νικολόπουλος, Δ. Σπαρτινός, Ι. Κουζής, Μ. Σπαθής όπως και οι κυρίες Πέπη Ρηγοπούλου, Μαρία Αντωνοπούλου, Τζίνα Πολίτη, Ελένη Πορτάλιου, Φιλαρέτη Ζαφειροπούλου, επίσης η συγγραφέας κυρία Νάντια Βαλαβάνη, η ηθοποιός κυρία Μάνια Παπαδημητρίου, ο μουσικοσυνθέτης κ. Π. Βήχος, ο ανθρωπολόγος κ. Σωτ. Δημητρίου, ο συγγραφέας κ. Τ. Εγγλέζος, ο ηθοποιός κ. Γ. Ζιόβας, η μεταφράστρια κυρία Αριάδνη Αλαβάνου, ο συγγραφέας κ. Κ. Διαμαντίδης, ο σκιτσογράφος κ. Στ. Σταυρόπουλος, ο πρώην δήμαρχος Καισαριανής κ. Σ. Τζόκας, ο τραγουδοποιός κ. Γ. Σαρρής, ο συγγραφέας κ. Χρ. Σαμουηλίδης, ο δήμαρχος Ελληνικού κ. Χρ. Κορτζίδης, η ζωγράφος κυρία Μαρία Κοκκίνου, ο σκηνοθέτης κ. Δ. Σπύρου, πολλοί εκπαιδευτικοί, συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι κ.ά.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Περισσός αρνήθηκε να δεχθεί αντιπροσωπία του Αριστερού Βήματος η οποία ξεκίνησε έναν κύκλο επαφών με όλα τα κόμματα της κοινοβουλευτικής και μη Αριστεράς. Από το 2001 όταν ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ κ. Δ.Κωστόπουλος επιχειρούσε με τη συγκρότηση της Κίνησης για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ) να φέρει κοντά τις αντιμαχόμενες πλευρές, δίχως ωστόσο να το καταφέρει με αποτέλεσμα ο ίδιος να αποσυρθεί, ο Περισσός έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι τα περί «ενότητας και κοινής δράσης πάνω στο πρόβλημα όχι μόνο δεν αμφισβητούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, αλλά αντίθετα εξασφαλίζουν περιθώρια νέων ελιγμών».
Αν και η ηγεσία του ΚΚΕ υπό την κυρία Αλέκα Παπαρήγα δεν έχει να επιδείξει κάτι στο πεδίο των πολιτικών συμμαχιών στην κατεύθυνση της συγκρότησης του λεγόμενου Λαϊκού Μετώπου που έχει διακηρύξει εδώ και μια 15ετία περίπου, απορρίπτει κάθε συζήτηση προσέγγισης και συνεργασίας έστω σε επιμέρους ζητήματα με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Η κυριαρχούσα άποψη είναι ότι η «συγκρότηση μιας πλατιάς λαϊκής κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας», στην οποία προσβλέπει το ΚΚΕ και η οποία προσδοκάται ότι θα προέλθει μέσα από την πολιτικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση νέων μαζών, «θα διεκδικήσει ριζικές αλλαγές που θα φθάνουν μέχρι το επίπεδο της εξουσίας». Ετσι οι εκκλήσεις περί κοινής δράσης κατά του μνημονίου βρίσκουν αδιάφορη την ηγεσία του ΚΚΕ, η οποία ήδη έχει ορθώσει «αναχώματα» προς αποφυγή τυχόν «διαρροών». Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι μεταξύ εκείνων που στηρίζουν το Αριστερό Βήμα είναι ο πρώην βουλευτής του κόμματος κ. Γ.Χουρμουζιάδης, αλλά και ο μουσικοσυνθέτης κ. Δ.Τσακνής, ο οποίος όπως δήλωσε προσφάτως με αφορμή τα σενάρια περί υποψηφιότητάς του στον Δήμο Αθηναίων με τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «πρόσκειται στο ΚΚΕ».
Από την άλλη πλευρά το Αριστερό Βήμα Διαλόγου θεωρεί ότι οι υπαρκτές διαφορές και διαφωνίες «δεν πρέπει να μεγεθύνονται σε σημείο που να παραλύουν την τόσο αναγκαία συσπείρωση και τη μαχητική διάθεση των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων εν όψει μιας ισοπεδωτικής επίθεσης σε κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα εργατικών αγώνων και στον πολιτισμό του κοινωνικού ανθρώπου». Στην κατεύθυνση αυτήν υποστηρίζουν ότι «είναι ιστορικό καθήκον όλων των πολιτικών κομμάτων και των οργανώσεων της Αριστεράς, ανεξαρτήτως του ειδικού τους βάρους, να βρουν εκείνα τα ζητήματα- και είναι πολλά- που μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα δράσης, ανταποκρινόμενα στις διαθέσεις των εργαζομένων στρωμάτων, των ανέργων και της νεολαίας για συσπείρωση των δυνάμεων του κινήματος» , απομονώνοντας παράλληλα τις «πρακτικές τυφλής βίας και αδιέξοδων δήθεν αντιεξουσιαστικών ξεσπασμάτων», όπως και «κάθε δεξιόστροφη “αριστερή” φρασεολογία που διευκολύνει τελικά τις κυβερνητικές επιλογές», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Μεταξύ εκείνων που έχουν υπογράψει την έκκληση «διαλόγου και κοινής δράσης» της Αριστεράς είναι ο σκηνοθέτης κ. Θ. Αγγελόπουλος, ο ποιητής κ. Εκτωρας Κακναβάτος, ο συνθέτης κ. Χρ. Λεοντής, η ηθοποιός κυρία Κάτια Γέρου, η τραγουδίστρια κυρία Νένα Βενετσάνου, η συγγραφέας κυρία Ιωάννα Καρυστιάνη, ο τραγουδοποιός κ. Δ. Τσακνής, ο ζωγράφος κ. Δ. Σεβαστάκης, οι πανεπιστημιακοί κκ. Γ. Χουρμουζιάδης (πρώην βουλευτής του ΚΚΕ), Ευτ. Μπιτσάκης, Αλ. Χρύσης, Γ. Μανιάτης, Κ. Λαπαβίτσας, Γ. Ανδρεάδης, Χρ. Γεωργίου, Κ. Δουζίνας, Α. Ρήγος, Γ. Ρούσης, Σ. Σακελλαρόπουλος, Κ. Σταμάτης, Ι. Πρωτονοτάριος, Στ. Κουβελάκης, Ζ. Παπαδημητρίου, Χρ. Ντούμας, Ι. Μαΐστρος, Ηλ. Νικολόπουλος, Δ. Σπαρτινός, Ι. Κουζής, Μ. Σπαθής όπως και οι κυρίες Πέπη Ρηγοπούλου, Μαρία Αντωνοπούλου, Τζίνα Πολίτη, Ελένη Πορτάλιου, Φιλαρέτη Ζαφειροπούλου, επίσης η συγγραφέας κυρία Νάντια Βαλαβάνη, η ηθοποιός κυρία Μάνια Παπαδημητρίου, ο μουσικοσυνθέτης κ. Π. Βήχος, ο ανθρωπολόγος κ. Σωτ. Δημητρίου, ο συγγραφέας κ. Τ. Εγγλέζος, ο ηθοποιός κ. Γ. Ζιόβας, η μεταφράστρια κυρία Αριάδνη Αλαβάνου, ο συγγραφέας κ. Κ. Διαμαντίδης, ο σκιτσογράφος κ. Στ. Σταυρόπουλος, ο πρώην δήμαρχος Καισαριανής κ. Σ. Τζόκας, ο τραγουδοποιός κ. Γ. Σαρρής, ο συγγραφέας κ. Χρ. Σαμουηλίδης, ο δήμαρχος Ελληνικού κ. Χρ. Κορτζίδης, η ζωγράφος κυρία Μαρία Κοκκίνου, ο σκηνοθέτης κ. Δ. Σπύρου, πολλοί εκπαιδευτικοί, συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι κ.ά.
Κυριακή, Αυγούστου 22, 2010
"Τα έμαθες τα νέα father;"
"Οι μ@κ@κες οι Έλληνες με έκαναν Πρωθυπουργό.
1. Στο υπουργικό συμβούλιο έχουμε λάπτοπ και προτζέκτορα.
2. Τον προϋπολογισμό του κράτους τον κατέθεσα σε τσιπάκι.
3. Το Εθνικής Παιδείας το έκανα σκέτο παιδείας.
4. Το Μακεδονίας το κατήργησα.
5. Το Ναυτιλίας το κατήργησα.
6. Το Τουρισμού το κατήργησα.
7. Το Αιγαίου το.. κατήργησα.
8. Τα Σκόπια τα προωθώ για Μακεδονία.
9. Την Κύπρο την κανονίζω για τους Τούρκους.
10. Στο Αιγαίο θα τα βρούμε.
11. Τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη τον σταμάτησα.
12. Ο κακομοίρης ο Άκης έχει μόνο 25 σπίτια.
13. Ο Μαντέλης έχει μπλεξίματα για κάτι 450.000 μάρκα.
14. Ο Τσουκάτος έφερε στο ταμείο 2.000.000 αλλά ψάχνω και δεν τα βρίσκω.
15. Κάτι ακούγεται για Γιάννο, ρε μπαμπά αυτοί που αγωνίστηκαν γαι το σοσιαλισμό, πληρώθηκαν καλά η να τους κόψω και κάποιο τσεκ ακόμα;
16. Οι ντόπιοι και ξένοι παράγοντες με στηρίζουν καλά.
17. Την Ελλάδα την έβαλα στο Δ.Ν.Τ.
18. Τους Έλληνες τους γυρίζω στην λίθινη εποχή.
19. Απο Φθινόπωρο επιστρέφω πατρίδα, μάλλον Φλόριντα ή Βοστώνη.
Γι΄αυτό:
(Π)ατέρα
(Α)ναπαύσου
(Σ)υνεχίζω
(Ο)λοκληρωτική
(Κ)αταστροφή"
Σάββατο, Αυγούστου 21, 2010
ΝΕΑΝΙΣΚΟΣ ΚΑΙ ΓΡΑΥΣ.
Νεανίσκος τις ὁδοιπορῶν ἐν ἡμέρᾳ καύσωνος ἐντυγχάνει γυναικί τινι γραῒδι, ἥτις καὶ αὐτὴ τὴν αὐτὴν ὁδὸν τῷ νεανίσκῳ συνεπορεύετο. Ὁρῶν δὲ αὐτὴν ἐκεῖνος τῷ τε καύσωνι καὶ τῷ τῆς ὁδοιπορίας καμάτῳ δεινῶς ἰλιγγιῶσαν, κατώκρειρε τῆς ἀσθενείας καὶ μηκέτι ἐξισχύουσαν ὅλως πορεύεσθαι, ἄρας ταύτην τῆς γῆς ἐπὶ τῶν νώτων αὐτοῦ διεβάσταζε.
Ταύτην δὲ ἐπιφερόμενος λογισμοῖς τισιν αἰσχροῖς δεινῶς ἐταράτετο, ὑφ’ ὧν καὶ πρὸς οἶστρον ἀκολασίας καὶ σφοδρὸν ἔρωτα ὁ αὐτοῦ ἦρτο ἰθύφαλλος· εὐθὺς δὲ τῇ γῇ καταθεὶς τὴν γραΐδα, ταύτῃ ἀκολάστως συνεγένετο.
Ἡ δὲ πρὸς αὐτὸν ἁπλοϊκῶς ἔλεγε:
“Τί ἐστιν ὃ ἐπ’ ἐμοὶ εργάζῃ;”
Ὁ δὲ αὐτῇ ἔφη ὡς:
“Βαρεῖα πέφυκας, καὶ τούτου χάριν ἀπογλύψαι σου τῆς σαρκὸς διανενόημαι” καὶ ταῦτα εἰπών καὶ εἰς τέλος αὐτῇ συμφθαρείς, πάλιν τῆς γῆς ταύτην ἐξάρας ἐπὶ τῶν ἑαυτοῦ νώτων ἐπέθετο.
Καὶ μῆκος ὁδοῦ τινος διελάσαντος αὐτοῦ, ἔφη πρὸς αὐτὸν ἡ γραῦς:
“Εἰ ἔτι βαρεῖά σοι καὶ ἐπαχθὴς πέφυκα, πάλιν με καταγαγὼν πλέον ἐξ ἐμοῦ ἀπόγλυψον”.
Οὗτος δηλοῖ ὡς τῶν ἀνθρώπων τινές, τὴν ἰδίαν πληροῦντες ἐπιθυμίαν, προφασίζονται ὡς ἐξ ἀγνοίας τὸ γεγονὸς διεπράξαντο, δόξαντες δῆθεν μὴ ἐκεῖνο, ἀλλ’ ἕτερόν τι τῶν δεόντων μᾶλλον πεποιηκέναι.
Και η μετάφραση στα νεοελληνικά:
Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Η ΓΡΙΑ
Κάποιος νέος ταξίδευε μες στο λιοπύρι κι έτυχε να συναντήσει μια γριά που πάγαινε στο ίδιο μέρος. Βλέποντάς την να ἀγκομαχάει ἀπὸ τὴ ζέστη καὶ τὴν κούραση, κατάλαβε πὼς ἀπ' ὤρα σ' ὤρα θὰ κατέρρεε. Ἔτσι, τὴν πῆρε στὴν πλάτη του καὶ συνέχισαν.
Ὅμως ἐκεῖ ποὺ πήγαιναν, ὁ νέος ἔβαλε πονηρὰ πράγματα στὸ νοῦ του καὶ φούντωσε κι ἐρεθίστηκε καὶ σηκώθηκε τὸ ἐργαλεῖο του. Χωρὶς νὰ χάσει καιρό, ἀκούμπησε τὴ γριὰ στὴ γῆ κι ἄρχισε τὰ παιχνίδια.
“Τί μοῦ κάνεις;” τὸν ρώτησε ἐκείνη, τάχα ἀνήξερα.
“Νά, ξέρεις, ἐπειδὴ παραβάρυνες, εἶπα νὰ σὲ τρύψω λίγο νὰ ἐλαφρύνεις” ἀπάντησε ἐκεῖνος καὶ τὴν πήδηξε κανονικά. Μόλις τελείωσε, τὴ φορτώθηκε πάλι καὶ ξαναπήρανε τὸ δρόμο.
Δὲν εἶχαν προχωρήσει πολύ, ὄταν ἄκουσε τη γριὰ να λέει:
“Αν σε βαραίνω, μπορεῖς νὰ μὲ τρύψεις πάλι, νὰ ἐλαφρύνω!”
Ὁ μύθος λέει πὼς ὑπάρχουν ἄνθρωποι που κάνουν το κέφι τους κι ύστερα παριστάνουν πως δεν ήξεραν τι έκαναν.
Ταύτην δὲ ἐπιφερόμενος λογισμοῖς τισιν αἰσχροῖς δεινῶς ἐταράτετο, ὑφ’ ὧν καὶ πρὸς οἶστρον ἀκολασίας καὶ σφοδρὸν ἔρωτα ὁ αὐτοῦ ἦρτο ἰθύφαλλος· εὐθὺς δὲ τῇ γῇ καταθεὶς τὴν γραΐδα, ταύτῃ ἀκολάστως συνεγένετο.
Ἡ δὲ πρὸς αὐτὸν ἁπλοϊκῶς ἔλεγε:
“Τί ἐστιν ὃ ἐπ’ ἐμοὶ εργάζῃ;”
Ὁ δὲ αὐτῇ ἔφη ὡς:
“Βαρεῖα πέφυκας, καὶ τούτου χάριν ἀπογλύψαι σου τῆς σαρκὸς διανενόημαι” καὶ ταῦτα εἰπών καὶ εἰς τέλος αὐτῇ συμφθαρείς, πάλιν τῆς γῆς ταύτην ἐξάρας ἐπὶ τῶν ἑαυτοῦ νώτων ἐπέθετο.
Καὶ μῆκος ὁδοῦ τινος διελάσαντος αὐτοῦ, ἔφη πρὸς αὐτὸν ἡ γραῦς:
“Εἰ ἔτι βαρεῖά σοι καὶ ἐπαχθὴς πέφυκα, πάλιν με καταγαγὼν πλέον ἐξ ἐμοῦ ἀπόγλυψον”.
Οὗτος δηλοῖ ὡς τῶν ἀνθρώπων τινές, τὴν ἰδίαν πληροῦντες ἐπιθυμίαν, προφασίζονται ὡς ἐξ ἀγνοίας τὸ γεγονὸς διεπράξαντο, δόξαντες δῆθεν μὴ ἐκεῖνο, ἀλλ’ ἕτερόν τι τῶν δεόντων μᾶλλον πεποιηκέναι.
Και η μετάφραση στα νεοελληνικά:
Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Η ΓΡΙΑ
Κάποιος νέος ταξίδευε μες στο λιοπύρι κι έτυχε να συναντήσει μια γριά που πάγαινε στο ίδιο μέρος. Βλέποντάς την να ἀγκομαχάει ἀπὸ τὴ ζέστη καὶ τὴν κούραση, κατάλαβε πὼς ἀπ' ὤρα σ' ὤρα θὰ κατέρρεε. Ἔτσι, τὴν πῆρε στὴν πλάτη του καὶ συνέχισαν.
Ὅμως ἐκεῖ ποὺ πήγαιναν, ὁ νέος ἔβαλε πονηρὰ πράγματα στὸ νοῦ του καὶ φούντωσε κι ἐρεθίστηκε καὶ σηκώθηκε τὸ ἐργαλεῖο του. Χωρὶς νὰ χάσει καιρό, ἀκούμπησε τὴ γριὰ στὴ γῆ κι ἄρχισε τὰ παιχνίδια.
“Τί μοῦ κάνεις;” τὸν ρώτησε ἐκείνη, τάχα ἀνήξερα.
“Νά, ξέρεις, ἐπειδὴ παραβάρυνες, εἶπα νὰ σὲ τρύψω λίγο νὰ ἐλαφρύνεις” ἀπάντησε ἐκεῖνος καὶ τὴν πήδηξε κανονικά. Μόλις τελείωσε, τὴ φορτώθηκε πάλι καὶ ξαναπήρανε τὸ δρόμο.
Δὲν εἶχαν προχωρήσει πολύ, ὄταν ἄκουσε τη γριὰ να λέει:
“Αν σε βαραίνω, μπορεῖς νὰ μὲ τρύψεις πάλι, νὰ ἐλαφρύνω!”
Ὁ μύθος λέει πὼς ὑπάρχουν ἄνθρωποι που κάνουν το κέφι τους κι ύστερα παριστάνουν πως δεν ήξεραν τι έκαναν.
Εμείς και τα διόδια: 7 κινήσεις για ελεύθερη διέλευση
Τι επιπτώσεις έχει όμως η άρνηση πληρωμής τελών στα διόδια;
Τι ακριβώς πρέπει να κάνουν όσοι έχουν επιλέξει να μην πληρώνουν; Ποια διαδικασία πρέπει ν' ακολουθήσουν μέχρι ν' ανοίξει η μπάρα να περάσουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους;
Απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα αλλά και σε πολλά άλλα, μπορούν να βρουν στο site του Πανελλαδικού Συντονιστικού Επιτροπών Αγώνα Ενάντια στα Διόδια epitropesdiodiastop.blogspot.com
Οι οδηγίες πάντως που δίνονται μέσω του site του Συντονιστικού προς τους ενδιαφερομένους είναι:
1. Ενημερώνουμε τον υπάλληλο ότι «δεν πληρώνουμε διόδια».
2. Δίνουμε μόνο τον αριθμό του αυτοκινήτου μας.
3. Αρνούμαστε να υπογράψουμε οτιδήποτε.
4. Προειδοποιούμε ότι εάν δεν ανοίξουν την μπάρα σε 10 δευτερόλεπτα θεωρούμε ότι καταστρατηγούν το συνταγματικό μας δικαίωμα για ελεύθερη μετακίνηση πολιτών. Αν δεν το κάνουν, τότε
5. Κατεβαίνουμε από το αυτοκίνητο και με μια ώθηση προς τα εμπρός η μπάρα ανεβαίνει και μετά πηγαίνει στο πλάι.
6. Συνεχίζουμε τον δρόμο μας.
7. Η μπάρα δεν παθαίνει καμιά φθορά και δεν κάνουμε τίποτα παράνομο.
«Καμιά ποινική ευθύνη δεν φέρει αυτός που αρνείται να πληρώσει», σύμφωνα με το μέλος του Συντονιστικού, Βασίλη Παπαδόπουλο, και όπως υποστηρίζει η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί βάσει της νομοθεσίας είναι η εξής: Ο υπάλληλος φωτογραφίζει τον αριθμό του αυτοκινήτου που αρνείται να πληρώσει, τον στέλνει στο υπουργείο Συγκοινωνιών, από εκεί εντοπίζεται ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου και η ιδιωτική εταιρεία τού στέλνει ένα έγγραφο μέσω του οποίου τον ενημερώνει ότι πρέπει να πληρώσει το αντίτιμο και του δίνει κάποιες μέρες περιθώριο. Εάν ο πολίτης δεν ανταποκριθεί, τότε η εταιρεία έχει το δικαίωμα να ζητήσει ως ποινή το εικοσαπλάσιο της αξίας του αντιτίμου που ο οδηγός δεν πλήρωσε.
Αυτή η διαδικασία όμως μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ποτέ και σε κανέναν, γιατί όπως εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος από τη μια μπαίνουν αντισυνταγματικά ζητήματα και από την άλλη οι ιδιωτικές εταιρείες δεν είναι εντάξει με τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει.
Τι ακριβώς πρέπει να κάνουν όσοι έχουν επιλέξει να μην πληρώνουν; Ποια διαδικασία πρέπει ν' ακολουθήσουν μέχρι ν' ανοίξει η μπάρα να περάσουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους;
Απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα αλλά και σε πολλά άλλα, μπορούν να βρουν στο site του Πανελλαδικού Συντονιστικού Επιτροπών Αγώνα Ενάντια στα Διόδια epitropesdiodiastop.blogspot.com
Οι οδηγίες πάντως που δίνονται μέσω του site του Συντονιστικού προς τους ενδιαφερομένους είναι:
1. Ενημερώνουμε τον υπάλληλο ότι «δεν πληρώνουμε διόδια».
2. Δίνουμε μόνο τον αριθμό του αυτοκινήτου μας.
3. Αρνούμαστε να υπογράψουμε οτιδήποτε.
4. Προειδοποιούμε ότι εάν δεν ανοίξουν την μπάρα σε 10 δευτερόλεπτα θεωρούμε ότι καταστρατηγούν το συνταγματικό μας δικαίωμα για ελεύθερη μετακίνηση πολιτών. Αν δεν το κάνουν, τότε
5. Κατεβαίνουμε από το αυτοκίνητο και με μια ώθηση προς τα εμπρός η μπάρα ανεβαίνει και μετά πηγαίνει στο πλάι.
6. Συνεχίζουμε τον δρόμο μας.
7. Η μπάρα δεν παθαίνει καμιά φθορά και δεν κάνουμε τίποτα παράνομο.
«Καμιά ποινική ευθύνη δεν φέρει αυτός που αρνείται να πληρώσει», σύμφωνα με το μέλος του Συντονιστικού, Βασίλη Παπαδόπουλο, και όπως υποστηρίζει η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί βάσει της νομοθεσίας είναι η εξής: Ο υπάλληλος φωτογραφίζει τον αριθμό του αυτοκινήτου που αρνείται να πληρώσει, τον στέλνει στο υπουργείο Συγκοινωνιών, από εκεί εντοπίζεται ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου και η ιδιωτική εταιρεία τού στέλνει ένα έγγραφο μέσω του οποίου τον ενημερώνει ότι πρέπει να πληρώσει το αντίτιμο και του δίνει κάποιες μέρες περιθώριο. Εάν ο πολίτης δεν ανταποκριθεί, τότε η εταιρεία έχει το δικαίωμα να ζητήσει ως ποινή το εικοσαπλάσιο της αξίας του αντιτίμου που ο οδηγός δεν πλήρωσε.
Αυτή η διαδικασία όμως μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ποτέ και σε κανέναν, γιατί όπως εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος από τη μια μπαίνουν αντισυνταγματικά ζητήματα και από την άλλη οι ιδιωτικές εταιρείες δεν είναι εντάξει με τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει.
Παρασκευή, Αυγούστου 20, 2010
Πέμπτη, Αυγούστου 19, 2010
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ διοργανώνει ανοικτή σύσκεψη την Τρίτη 24/8, ώρα 8μμ στο Δημαρχείο του Βόλου με σκοπό την ενημέρωση για το ζήτημα των διοδίων και το σχεδιασμό για την πανελλαδική κινητοποίηση στις 11/9 που θα ξεκινήσει με τη μορφή αυτοκινητοπομπής από Αθήνα έως Θεσσαλονίκη, με διαρκείς παρεμβάσεις σε όλα τα διόδια του οδικού άξονα, κεντρικό σύνθημα "Πάμε ΔΕΘ, σηκώστε τις μπάρες!" και συμμετοχή στην ανεξάρτητη πορεία στη ΔΕΘ.
Συμμετέχουμε στην πανθεσσαλική σύσκεψη που διοργανώνεται στα Τρίκαλα, την Πέμπτη 26/8, ώρα 8.30μμ με συμμετοχή όλων των επιτροπών, κινήσεων που δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλία στο κίνημα κατά των διοδίων. (Επισυνάπτεται κείμενο).
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
http://www.epitropesdiodiastop.blogspot.com/
Συμμετέχουμε στην πανθεσσαλική σύσκεψη που διοργανώνεται στα Τρίκαλα, την Πέμπτη 26/8, ώρα 8.30μμ με συμμετοχή όλων των επιτροπών, κινήσεων που δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλία στο κίνημα κατά των διοδίων. (Επισυνάπτεται κείμενο).
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
http://www.epitropesdiodiastop.blogspot.com/
Διόδια; ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!
ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
Τρίκαλα, Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010, ώρα 8.30μμ στο «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ»
Το κίνημα κατά των διοδίων έχει αποκτήσει νέα δυναμική στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, ιδιαίτερα μετά τις κινητοποιήσεις του Ιουλίου. Νέες περιοχές μπαίνουν στον αγώνα, είτε προληπτικά (Τρίκαλα, διόδια Ε-65), είτε εξαιτίας νέων διοδίων στον εθνικό οδικό άξονα (Λαμία, διόδια Θερμοπυλών).
Το κίνημά μας αναπτύσσεται παράλληλα και εξαιτίας της οικονομικής χρεοκοπίας του δημοσίου και της υπαγωγής της χώρας στην τρόικα, τη συσσώρευση ενός δυσθεώρητου χρέους πάνω από 310δις ευρώ (για το οποίο δεν ευθυνόμαστε εμείς), ενώ η παρούσα κυβέρνηση (όπως και η προηγούμενη) έχει αποφασίσει την εκχώρηση σε ιδιώτες όχι μόνο των εθνικών οδών αλλά της ΔΕΗ, των αστικών συγκοινωνιών, του ΟΣΕ, του νερού, την επέκταση των εισιτηρίων στα νέα «ολοήμερα νοσοκομεία».
Τα δε σχέδια ενοποίησης των δήμων μέσω του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», σημαίνει τη μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τις τοπικές κοινωνίες που θα οδηγήσουν σε νέες συμπράξεις του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, ανάλογες με αυτές της εκχώρησης των εθνικών δρόμων, τη περαιτέρω αύξηση της έμμεσης φορολογίας, την επιβολή της ανταποδικότητας σε ελεύθερους χώρους, δρόμους, κοινωνικές υπηρεσίες και την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων.
Οι εταιρείες που σήμερα εκμεταλλεύονται ληστρικά τους εθνικούς δρόμους, θα βάλουν μπάρες σε παραλίες, σε βουνά, σε πάρκινγκ, σε πλατείες, σε παιδικές χαρές, σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, ενώ τα λαϊκά εισοδήματα λεηλατούνται κι ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας τίθεται στην ανεργία και το περιθώριο.
Το κίνημα κατά των διοδίων έχει αγκαλιαστεί από τον εργαζόμενο πληθυσμό γιατί δεν κάνει χαρτοπόλεμο και συνδιαλλαγές με υπουργεία, κυβερνήσεις και εταιρείες διοδίων. Το σύνθημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ» αποτελεί τη δική μας νομιμότητα ενάντια στις ληστρικές πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου, ενάντια στη λεηλασία της ζωής μας.
Δεν ζητάμε να φύγουν τα διόδια από τη γειτονιά μας και να πάνε παρακάτω, δεν ζητάμε καλύτερη τιμολογιακή πολιτική από τις εταιρείες αλλά αγωνιζόμαστε για να παραμείνουν οι χιλιοποληρωμένοι εθνικοί δρόμοι δημόσιο κοινωνικό αγαθό κι ελεύθεροι για όλους. Επεκτείνουμε το δίκαιο αγώνα μας σε όλο το μήκος των εθνικών δρόμων, σε πόλεις, χωριά, γειτονιές. Οι χιλιάδες πολίτες που δεν πληρώνουν να γίνουν εκατομμύρια!
Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε εμείς, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοκινητιστές, οι μικροεπαγγελματίες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά αυτοί που ευθύνονται για τη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και δεν είναι άλλοι από τους τραπεζίτες, τους μεγαλοκατασκευαστές, το διεφθαρμένο πολιτικό τους προσωπικό.
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ – ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ!
ΟΧΙ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΗΝ Ε-65 & Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
ΝΕΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΔΡΟΜΟΙ & ΧΩΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ ΠΟΥ ΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!
ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!
18-8-2010
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ, ΛΑΡΙΣΑΣ, ΤΡΙΚΑΛΩΝ, ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Τρίκαλα, Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010, ώρα 8.30μμ στο «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ»
Το κίνημα κατά των διοδίων έχει αποκτήσει νέα δυναμική στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, ιδιαίτερα μετά τις κινητοποιήσεις του Ιουλίου. Νέες περιοχές μπαίνουν στον αγώνα, είτε προληπτικά (Τρίκαλα, διόδια Ε-65), είτε εξαιτίας νέων διοδίων στον εθνικό οδικό άξονα (Λαμία, διόδια Θερμοπυλών).
Το κίνημά μας αναπτύσσεται παράλληλα και εξαιτίας της οικονομικής χρεοκοπίας του δημοσίου και της υπαγωγής της χώρας στην τρόικα, τη συσσώρευση ενός δυσθεώρητου χρέους πάνω από 310δις ευρώ (για το οποίο δεν ευθυνόμαστε εμείς), ενώ η παρούσα κυβέρνηση (όπως και η προηγούμενη) έχει αποφασίσει την εκχώρηση σε ιδιώτες όχι μόνο των εθνικών οδών αλλά της ΔΕΗ, των αστικών συγκοινωνιών, του ΟΣΕ, του νερού, την επέκταση των εισιτηρίων στα νέα «ολοήμερα νοσοκομεία».
Τα δε σχέδια ενοποίησης των δήμων μέσω του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», σημαίνει τη μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τις τοπικές κοινωνίες που θα οδηγήσουν σε νέες συμπράξεις του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, ανάλογες με αυτές της εκχώρησης των εθνικών δρόμων, τη περαιτέρω αύξηση της έμμεσης φορολογίας, την επιβολή της ανταποδικότητας σε ελεύθερους χώρους, δρόμους, κοινωνικές υπηρεσίες και την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων.
Οι εταιρείες που σήμερα εκμεταλλεύονται ληστρικά τους εθνικούς δρόμους, θα βάλουν μπάρες σε παραλίες, σε βουνά, σε πάρκινγκ, σε πλατείες, σε παιδικές χαρές, σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, ενώ τα λαϊκά εισοδήματα λεηλατούνται κι ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας τίθεται στην ανεργία και το περιθώριο.
Το κίνημα κατά των διοδίων έχει αγκαλιαστεί από τον εργαζόμενο πληθυσμό γιατί δεν κάνει χαρτοπόλεμο και συνδιαλλαγές με υπουργεία, κυβερνήσεις και εταιρείες διοδίων. Το σύνθημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ» αποτελεί τη δική μας νομιμότητα ενάντια στις ληστρικές πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου, ενάντια στη λεηλασία της ζωής μας.
Δεν ζητάμε να φύγουν τα διόδια από τη γειτονιά μας και να πάνε παρακάτω, δεν ζητάμε καλύτερη τιμολογιακή πολιτική από τις εταιρείες αλλά αγωνιζόμαστε για να παραμείνουν οι χιλιοποληρωμένοι εθνικοί δρόμοι δημόσιο κοινωνικό αγαθό κι ελεύθεροι για όλους. Επεκτείνουμε το δίκαιο αγώνα μας σε όλο το μήκος των εθνικών δρόμων, σε πόλεις, χωριά, γειτονιές. Οι χιλιάδες πολίτες που δεν πληρώνουν να γίνουν εκατομμύρια!
Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε εμείς, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοκινητιστές, οι μικροεπαγγελματίες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά αυτοί που ευθύνονται για τη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και δεν είναι άλλοι από τους τραπεζίτες, τους μεγαλοκατασκευαστές, το διεφθαρμένο πολιτικό τους προσωπικό.
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ – ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ!
ΟΧΙ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΗΝ Ε-65 & Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
ΝΕΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΔΡΟΜΟΙ & ΧΩΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ ΠΟΥ ΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!
ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!
18-8-2010
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ, ΛΑΡΙΣΑΣ, ΤΡΙΚΑΛΩΝ, ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Τετάρτη, Αυγούστου 18, 2010
VODAFONE με συνέταιρο την TELEBOX
Η Απάτη γιγαντώνεται μέσα στην Κρίση.
Οι απατεώνες στο απυρόβλητο, όπως πάντα.
Μου ήρθε ο λογαριασμός της VODAFONE
και με έκπληξη είδα ότι χρεώθηκα επιπλέον με 34 Ευρώ
για αποστολή SMS που ουδέποτε έστειλα.
Δεν ξέρω άλλωστε να στέλνω μηνύματα.
Εξοργίστηκα και τηλεφώνησα στη VODAFONE.
Η υπάλληλος ήταν ευγενική μαζί μου.
Μου εξήγησε πως αυτό οφείλεται σε κάποια εταιρία,
την TELEBOX, που μου έστελνε μηνύματα.
Τα μηνύματα αυτά ουδέποτε διάβασα
και κάποια στιγμή είπα στο γιο μου να τα διαγράψει.
Η υπάλληλος μου εξήγησε πως η διαγραφή
ήταν η αιτία της χρέωσής μου από την εταιρία.
Για κάθε μήνυμα που μου έστελνε
με χρέωνε με 1,70 Ευρώ!
Τρελάθηκα.
Ρώτησα την υπάλληλο κάποια πράγματα:
1. Ποιος έδωσε τον αριθμό του τηλεφώνου μου
στην εταιρία της Απάτης;
2. Ποιος έδωσε το δικαίωμα στη VODAFONE
να εισπράττει τα κλοπιμαία της εταιρίας;
3. Έχει ποσοστά από τα κλοπιμαία και η VODAFONE;
4. Γιατί δεν έχει επέμβει ακόμη ο εισαγγελέας
για να σταματήσει την απροκάλυπτη ληστεία των καταναλωτών;
Μάκης Μίχος
Οι απατεώνες στο απυρόβλητο, όπως πάντα.
Μου ήρθε ο λογαριασμός της VODAFONE
και με έκπληξη είδα ότι χρεώθηκα επιπλέον με 34 Ευρώ
για αποστολή SMS που ουδέποτε έστειλα.
Δεν ξέρω άλλωστε να στέλνω μηνύματα.
Εξοργίστηκα και τηλεφώνησα στη VODAFONE.
Η υπάλληλος ήταν ευγενική μαζί μου.
Μου εξήγησε πως αυτό οφείλεται σε κάποια εταιρία,
την TELEBOX, που μου έστελνε μηνύματα.
Τα μηνύματα αυτά ουδέποτε διάβασα
και κάποια στιγμή είπα στο γιο μου να τα διαγράψει.
Η υπάλληλος μου εξήγησε πως η διαγραφή
ήταν η αιτία της χρέωσής μου από την εταιρία.
Για κάθε μήνυμα που μου έστελνε
με χρέωνε με 1,70 Ευρώ!
Τρελάθηκα.
Ρώτησα την υπάλληλο κάποια πράγματα:
1. Ποιος έδωσε τον αριθμό του τηλεφώνου μου
στην εταιρία της Απάτης;
2. Ποιος έδωσε το δικαίωμα στη VODAFONE
να εισπράττει τα κλοπιμαία της εταιρίας;
3. Έχει ποσοστά από τα κλοπιμαία και η VODAFONE;
4. Γιατί δεν έχει επέμβει ακόμη ο εισαγγελέας
για να σταματήσει την απροκάλυπτη ληστεία των καταναλωτών;
Μάκης Μίχος
Δευτέρα, Αυγούστου 16, 2010
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ακόμη
Το παρακάτω κείμενο μου το έστειλε μια φίλη.
Το μόνο που δεν αναφέρει ο λαλίστατος γραφιάς
είναι η κομματική του ταυτότητα.
Δεν είναι δύσκολο να την ανακαλύψεις εσύ!
----------------------------------------------------------
«Σου λέει κάτι??
Έχω βουλιάξει κι εγώ μες τη συλλογική κατήφεια,
μες την κατάθλιψη.
Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι,
αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μου,
για το γκρέμισμα των ονείρων μου
και των μακρυχρόνιων προσπαθειών μου.
Αλλά ακόμα και αυτά καλύπτονται από την βαθιά μου οργή.
Πού ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ;
Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εσύ, εαυτέ μου;
Πού ήσουν όταν μας κορόιδευαν, μας ξεπουλούσαν,
μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη κι εσύ τα κυνηγούσες;
Πού ήσουν όταν ο γιατρός σού ζητούσε το φακελάκι για να σε κάνει καλά
και αντί να τον καταγγείλεις τον πούστη, τον πλήρωνες αποκαλώντας τον
"γιατρέ μου"
Πού ήσουν όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να γίνονται μοντελάκια ζωής
στην τηλεόραση
και να κόπτονται για το κοινό καλό και το δίκαιο, δηλώνοντας 10,000 ευρώ
εισόδημα.
"Πόσο καλά τα λέει ο πούστης." έλεγες
Πού ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία αντί να του δώσεις γροθιά
στη μούρη του καργιόλη
αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της πολυπόθητης οικοδομής μικρό λαμόγιο
ελληνάρα.
Το σάλιο σου γαργάρα και έδινες τη μιζούλα στον πολεοδόμο, στον ικατζή που
σου έκανε τον έλεγχο στην επιχειρησούλα σου,
στον εφοριακό που ανακάλυψε τις δικές σου λαμογιές. Κάλλιο να πληρώσεις 10
σε αυτόν παρά 50 στο κράτος.
Πού ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών για να τους παρακαλέσεις να
βολέψουν το σπλάχνο σου,
το άχρηστο σπλάχνο σου, που δεν κατάφερε να κάνει τίποτα περισσότερο στη
ζωούλα του από το να γλύφει κατουρημένες ποδιές και βρώμικους κώλους.
Πού ήσουν όταν ανταγωνιζόσουν στις συγκεντρώσεις των προβάτων (ωπ! κομμάτων
ήθελα να πω),
με τους λοιπούς "συντρόφους" για το ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη σημαία.
Πού ήσουν όταν ξελαρυγγιαζόσουν λαμόγιο για το δίκαιο του λαού, πηδώντας
πάνω κάτω μόλις έβλεπες φακό
για να σιγουρευτείς ότι θα σε δει ο πολιτευτής που θα σε βάλει εποχιακό,
συμβασιούχο στο δήμο.
άλλος ένας στην πλάτη των υπολοίπων που θα καθαρίζει φασόλια στο οκτάωρό του
(όχι ρε! πλέον μπαίνεις στο φέισμπουκ, έχεις εξελιχθεί)
Πού ήσουν μικρομεγαλεπιχειρηματία όταν μαγείρευες τα δικά σου βιβλία για να
πληρώσεις λιγότερα,
για να πάρεις το τέρας συν που θα κάλυπτε τη μικροτσούτσουνη ύπαρξή σου με
το μέγεθός του.
Πού ήσουν μαντάμ σουσού όταν γελούσες σαν ηλιθία στη δασκάλα του παιδιού σου
που μαλακίες έμαθε,
μαλακίες το μαθαίνει, όταν αναγνώριζες τις μαλακίες που κάνουν στο παιδί
αλλά πού να τρέχεις τώρα έχεις κι άλλες δουλειές.
Άλλωστε το παιδί θα το στείλουμε στο Λονδίνο να σπουδάσει.
εκεί θα καλυφθούν όλες οι ανεπάρκειες του δικού μας εκπαιδευτικού
συστήματος.
Πού ήσουν συνδικαλιστή της πλάκας και του ελέους
όταν με τη δύναμη που σου δίνει το ότι βολεύτηκες σε μια γαμημένη δημόσια
επιχείρηση,
κατέβαζες τους διακόπτες μιας ολόκληρης χώρας,
δημιουργώντας τόσα προβλήματα,
ίσα για να διαμαρτυρηθείς/εκβιάσεις για τα δικά σου μικροσυμφέροντα.
Πού ήσουν όταν το ελληνικό όνειρο έσκασε μύτη;
αγόραζες πορτοκαλιές εφημερίδες λαμόγιο και έπαιζες χρηματιστήριο λες και
είναι λοτταρία.
Πού ήσουν όταν εταιρείες ανύπαρκτες, με ένα γραφειάκι 2χ3 και 1 άτομο
προσωπικό,
χτύπαγαν λίμιτ απ κάθε μέρα.
Πού ήσουν όταν έπαιρνες μετοχοδάνεια και υποθήκευες τα χωραφάκια του παππού,
πιστεύοντας ότι θα γίνεις πλούσιος σε ένα μήνα (και πολύ λέω).
Πού ήσουν όταν το χέρι σου πετάει τα σκουπίδια, δεξιά και αριστερά μέσα στο
δάσος,
όταν γεμίζεις τις παραλίες αποτσίγαρα και πλαστικά ποτήρια φραπέ (όχι φραπέ
ρε πια, φρέντο έλεος, πού ζεις;)
Πού ήσουν όταν το παιδί σου ουρλιάζει στο αυτί του διπλανού,
αδιαφορώντας για την ύπαρξή του (όλοι να καούν ρε, εγώ θα φάω τα κεφτεδάκια
μου και είμαι μια χαρά. γκρααααααου)
Πού ήσουν όταν έβλεπες τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα μετά το άλλο.
όταν οι θρησκευτικοί "άρχοντες"
αποδεικνύονταν κοσμικότεροι των κοσμικών απατεώνων.
σταμάτησες να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις, να συμμετέχεις στα κοινά της
εκκλησίας προς ένδειξιν της αηδίας σου;
σιγά ρε.. όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη.
Πού ήσουν όταν η χώρα σου καιγόταν απ' άκρη σε άκρη.
πού ήσουν όταν λίγο έλειψε να χαθεί η Ολυμπία,
πήρες το τριχίλιαρο πρόβατο και έσκασες.
τουμπεκί ψιλοκομμένο. και ναι! τους ξαναψήφισες.. ξανά και ξανά και ξανά.
Πού ήσουν όταν τα ροζ πλημμύρισαν τη ζωή σου.
έσκυψες κι εσύ στην κλειδαρότρυπα αυτό έκανες..
τι είπε, τι έκανε, πήρε καλά την πίπα;
και για το πάπλωμα κουβέντα κανείς. για την ταμπακέρα σιωπή.
Όλοι βολεμένοι στον μικρόκοσμό τους.. .ποιος θα έχει την πιο μεγάλη
τζιπούκλα,
την πιο γαμάτη γκόμενα, την πιο σικ γυναίκα, τα πιο όμορφα παιδιά.
τις πιο καλές σπουδές, το πιο γαμάτο σπίτι, το πιο μεγάλο τζάκι, το πιο
άνετο σαλόνι,
το πιο βαθύ καναπέ, την πιο μεγάλη πλασμα(τική) τηλεόραση, το πιο σύγχρονο
ηχοσύστημα.
τις πιο σικάτες διακοπές, τις πιο χλιδάτες αποδράσεις, τις πιο γκλαμουράτες
εξόδους.
Και δανειζόσουν λαμόγιο, δανειζόσουν.
όχι χρήμα.
χρόνο δανειζόσουν.
Και απλά ο χρόνος τέλειωσε.
Κάποτε θα ερχόταν η ώρα. νομοτελειακό είναι..
Τώρα μη φωνάζεις λαμόγιο, απατεωνίσκε.
Αποδέξου και μη φωνάζεις.
Γιατί ΦΤΑΙΣ για ΟΛΑ.
ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ.
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ.
Καιρός είναι να κάνουμε μια καλή αυτοκριτική.
να πούμε εγώ φταίω και να δούμε πώς θα καθαρίσουμε
τα σκατά που ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ.
που εμείς ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΟΥΝ.
Σταμάτα λοιπόν τις κορώνες,
κατέβασε τους τόνους της "δίκαιης αγανάκτησής" σου
& σκέψου τη δική σου συμμετοχή, τα δικά σου λάθη.
ΕΛΛΗΝΑΡΑ ε ΕΛΛΗΝΑΡΑ»
Το μόνο που δεν αναφέρει ο λαλίστατος γραφιάς
είναι η κομματική του ταυτότητα.
Δεν είναι δύσκολο να την ανακαλύψεις εσύ!
----------------------------------------------------------
«Σου λέει κάτι??
Έχω βουλιάξει κι εγώ μες τη συλλογική κατήφεια,
μες την κατάθλιψη.
Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι,
αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μου,
για το γκρέμισμα των ονείρων μου
και των μακρυχρόνιων προσπαθειών μου.
Αλλά ακόμα και αυτά καλύπτονται από την βαθιά μου οργή.
Πού ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ;
Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εσύ, εαυτέ μου;
Πού ήσουν όταν μας κορόιδευαν, μας ξεπουλούσαν,
μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη κι εσύ τα κυνηγούσες;
Πού ήσουν όταν ο γιατρός σού ζητούσε το φακελάκι για να σε κάνει καλά
και αντί να τον καταγγείλεις τον πούστη, τον πλήρωνες αποκαλώντας τον
"γιατρέ μου"
Πού ήσουν όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να γίνονται μοντελάκια ζωής
στην τηλεόραση
και να κόπτονται για το κοινό καλό και το δίκαιο, δηλώνοντας 10,000 ευρώ
εισόδημα.
"Πόσο καλά τα λέει ο πούστης." έλεγες
Πού ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία αντί να του δώσεις γροθιά
στη μούρη του καργιόλη
αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της πολυπόθητης οικοδομής μικρό λαμόγιο
ελληνάρα.
Το σάλιο σου γαργάρα και έδινες τη μιζούλα στον πολεοδόμο, στον ικατζή που
σου έκανε τον έλεγχο στην επιχειρησούλα σου,
στον εφοριακό που ανακάλυψε τις δικές σου λαμογιές. Κάλλιο να πληρώσεις 10
σε αυτόν παρά 50 στο κράτος.
Πού ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών για να τους παρακαλέσεις να
βολέψουν το σπλάχνο σου,
το άχρηστο σπλάχνο σου, που δεν κατάφερε να κάνει τίποτα περισσότερο στη
ζωούλα του από το να γλύφει κατουρημένες ποδιές και βρώμικους κώλους.
Πού ήσουν όταν ανταγωνιζόσουν στις συγκεντρώσεις των προβάτων (ωπ! κομμάτων
ήθελα να πω),
με τους λοιπούς "συντρόφους" για το ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη σημαία.
Πού ήσουν όταν ξελαρυγγιαζόσουν λαμόγιο για το δίκαιο του λαού, πηδώντας
πάνω κάτω μόλις έβλεπες φακό
για να σιγουρευτείς ότι θα σε δει ο πολιτευτής που θα σε βάλει εποχιακό,
συμβασιούχο στο δήμο.
άλλος ένας στην πλάτη των υπολοίπων που θα καθαρίζει φασόλια στο οκτάωρό του
(όχι ρε! πλέον μπαίνεις στο φέισμπουκ, έχεις εξελιχθεί)
Πού ήσουν μικρομεγαλεπιχειρηματία όταν μαγείρευες τα δικά σου βιβλία για να
πληρώσεις λιγότερα,
για να πάρεις το τέρας συν που θα κάλυπτε τη μικροτσούτσουνη ύπαρξή σου με
το μέγεθός του.
Πού ήσουν μαντάμ σουσού όταν γελούσες σαν ηλιθία στη δασκάλα του παιδιού σου
που μαλακίες έμαθε,
μαλακίες το μαθαίνει, όταν αναγνώριζες τις μαλακίες που κάνουν στο παιδί
αλλά πού να τρέχεις τώρα έχεις κι άλλες δουλειές.
Άλλωστε το παιδί θα το στείλουμε στο Λονδίνο να σπουδάσει.
εκεί θα καλυφθούν όλες οι ανεπάρκειες του δικού μας εκπαιδευτικού
συστήματος.
Πού ήσουν συνδικαλιστή της πλάκας και του ελέους
όταν με τη δύναμη που σου δίνει το ότι βολεύτηκες σε μια γαμημένη δημόσια
επιχείρηση,
κατέβαζες τους διακόπτες μιας ολόκληρης χώρας,
δημιουργώντας τόσα προβλήματα,
ίσα για να διαμαρτυρηθείς/εκβιάσεις για τα δικά σου μικροσυμφέροντα.
Πού ήσουν όταν το ελληνικό όνειρο έσκασε μύτη;
αγόραζες πορτοκαλιές εφημερίδες λαμόγιο και έπαιζες χρηματιστήριο λες και
είναι λοτταρία.
Πού ήσουν όταν εταιρείες ανύπαρκτες, με ένα γραφειάκι 2χ3 και 1 άτομο
προσωπικό,
χτύπαγαν λίμιτ απ κάθε μέρα.
Πού ήσουν όταν έπαιρνες μετοχοδάνεια και υποθήκευες τα χωραφάκια του παππού,
πιστεύοντας ότι θα γίνεις πλούσιος σε ένα μήνα (και πολύ λέω).
Πού ήσουν όταν το χέρι σου πετάει τα σκουπίδια, δεξιά και αριστερά μέσα στο
δάσος,
όταν γεμίζεις τις παραλίες αποτσίγαρα και πλαστικά ποτήρια φραπέ (όχι φραπέ
ρε πια, φρέντο έλεος, πού ζεις;)
Πού ήσουν όταν το παιδί σου ουρλιάζει στο αυτί του διπλανού,
αδιαφορώντας για την ύπαρξή του (όλοι να καούν ρε, εγώ θα φάω τα κεφτεδάκια
μου και είμαι μια χαρά. γκρααααααου)
Πού ήσουν όταν έβλεπες τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα μετά το άλλο.
όταν οι θρησκευτικοί "άρχοντες"
αποδεικνύονταν κοσμικότεροι των κοσμικών απατεώνων.
σταμάτησες να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις, να συμμετέχεις στα κοινά της
εκκλησίας προς ένδειξιν της αηδίας σου;
σιγά ρε.. όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη.
Πού ήσουν όταν η χώρα σου καιγόταν απ' άκρη σε άκρη.
πού ήσουν όταν λίγο έλειψε να χαθεί η Ολυμπία,
πήρες το τριχίλιαρο πρόβατο και έσκασες.
τουμπεκί ψιλοκομμένο. και ναι! τους ξαναψήφισες.. ξανά και ξανά και ξανά.
Πού ήσουν όταν τα ροζ πλημμύρισαν τη ζωή σου.
έσκυψες κι εσύ στην κλειδαρότρυπα αυτό έκανες..
τι είπε, τι έκανε, πήρε καλά την πίπα;
και για το πάπλωμα κουβέντα κανείς. για την ταμπακέρα σιωπή.
Όλοι βολεμένοι στον μικρόκοσμό τους.. .ποιος θα έχει την πιο μεγάλη
τζιπούκλα,
την πιο γαμάτη γκόμενα, την πιο σικ γυναίκα, τα πιο όμορφα παιδιά.
τις πιο καλές σπουδές, το πιο γαμάτο σπίτι, το πιο μεγάλο τζάκι, το πιο
άνετο σαλόνι,
το πιο βαθύ καναπέ, την πιο μεγάλη πλασμα(τική) τηλεόραση, το πιο σύγχρονο
ηχοσύστημα.
τις πιο σικάτες διακοπές, τις πιο χλιδάτες αποδράσεις, τις πιο γκλαμουράτες
εξόδους.
Και δανειζόσουν λαμόγιο, δανειζόσουν.
όχι χρήμα.
χρόνο δανειζόσουν.
Και απλά ο χρόνος τέλειωσε.
Κάποτε θα ερχόταν η ώρα. νομοτελειακό είναι..
Τώρα μη φωνάζεις λαμόγιο, απατεωνίσκε.
Αποδέξου και μη φωνάζεις.
Γιατί ΦΤΑΙΣ για ΟΛΑ.
ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ.
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ.
Καιρός είναι να κάνουμε μια καλή αυτοκριτική.
να πούμε εγώ φταίω και να δούμε πώς θα καθαρίσουμε
τα σκατά που ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ.
που εμείς ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΟΥΝ.
Σταμάτα λοιπόν τις κορώνες,
κατέβασε τους τόνους της "δίκαιης αγανάκτησής" σου
& σκέψου τη δική σου συμμετοχή, τα δικά σου λάθη.
ΕΛΛΗΝΑΡΑ ε ΕΛΛΗΝΑΡΑ»
Παρασκευή, Αυγούστου 13, 2010
Πράσινη φρουτοανάπτυξη το 15αύγουστο...
Γράφει ο Μικρός Ήρωας
Εδώ και τόσο καιρό η ελληνική κοινωνία
έχει ξεσηκωθεί κατά του τζόγου της γειτονιάς,
με την πανελλαδική έρευνα της VPRC να επιβεβαιώνει
τη διαφωνία των πολιτών για την εγκατάσταση
50.000 τερματικών βιντεολόττο (φρουτάκια)
στην ελληνική επικράτεια.
Την ίδια στιγμή η δημοκρατική μας κυβέρνηση,
που ακούει και διαβουλεύεται,
επιμένει να διενεργήσει τη διαβούλευση
για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο το 15αύγουστο.
Και αναρωτιέμαι:
Πόσο δίκαιη και δημοκρατική μπορεί να λέγεται μια κυβέρνηση
που έχει τον πολίτη στο επίκεντρο,
όταν θέτει τα νομοσχέδια σε δημόσια διαβούλευση
όταν θα είναι όλα κλειστά;
Την περίοδο που η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών
είναι σε άδεια και προσπαθεί να ξεφύγει
από την ιδιαίτερα βεβαρημένη τελευταία καθημερινότητα;
Και ποιος ο λόγος διαβούλευσης ενός ζητήματος,
που όπως συνηθίζεται, είναι προκαθορισμένο,
προμελετημένο, προσυμφωνημένο κλπ,
εφόσον φαίνεται ότι δεν υπολογίζεται η γνώμη των πολλών
αλλά των ολίγων και «σημαντικών»;
Ας δούμε λοιπόν πόσο πιο χαμηλά
μπορεί να φτάσει η ελληνική κοινωνία,
σε τι περιβάλλον θα ζήσουν οι νέοι,
σε ποια άβυσσο θα μας οδηγήσει
η πράσινη φρουτοανάπτυξη του Αυγούστου.
Share on Facebook Αναρτήθηκε από press-gr στις 10:30:00 π.μ.
Τετάρτη, Αυγούστου 11, 2010
Παπανδρεϊκή ωμότητα
"Είμαι 37 ετών στην καρδιά της ελληνικής πολιτικής.
Δεν ξέρω αν ο Γουόλτερ σου είπε για το υπόβαθρό μου.
Είμαι μισός Αμερικανός και μισός Έλληνας…
Γεννημένος στο Σαν Φραντσίσκο, είμαι μετανάστης στην Ελλάδα…
Ο παππούς μου και ο πατέρας μου είναι ίσως οι πιο διάσημοι και κακόφημοι πολιτικοί στην Ελλάδα από το 1900.
Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι επικεφαλής
αυτής της καταραμένης χώρας σαν πρωθυπουργός,
για ακόμη μια φορά.
Ο αδελφός μου είναι βουλευτής με το πνεύμα της δεκαετίας του ‘60.
Η μητέρα μου προήδρευε και προεδρεύει σε διάφορες γυναικείες οργανώσεις.
Ο γαμπρός μου 100% είναι πολιτικός για τα πανηγύρια.
Περιστασιακά και εγώ ο ίδιος στήνω μια παράσταση ως υιός του.
Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας με αμερικανική καρδιά…".
Νίκος Παπανδρέου
(Επιστολή προς την Αμερικανίδα φίλη του Χριστίνα Βαρντ –
Περιοδικό «Νέμεσις», τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004)
Δεν ξέρω αν ο Γουόλτερ σου είπε για το υπόβαθρό μου.
Είμαι μισός Αμερικανός και μισός Έλληνας…
Γεννημένος στο Σαν Φραντσίσκο, είμαι μετανάστης στην Ελλάδα…
Ο παππούς μου και ο πατέρας μου είναι ίσως οι πιο διάσημοι και κακόφημοι πολιτικοί στην Ελλάδα από το 1900.
Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι επικεφαλής
αυτής της καταραμένης χώρας σαν πρωθυπουργός,
για ακόμη μια φορά.
Ο αδελφός μου είναι βουλευτής με το πνεύμα της δεκαετίας του ‘60.
Η μητέρα μου προήδρευε και προεδρεύει σε διάφορες γυναικείες οργανώσεις.
Ο γαμπρός μου 100% είναι πολιτικός για τα πανηγύρια.
Περιστασιακά και εγώ ο ίδιος στήνω μια παράσταση ως υιός του.
Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας με αμερικανική καρδιά…".
Νίκος Παπανδρέου
(Επιστολή προς την Αμερικανίδα φίλη του Χριστίνα Βαρντ –
Περιοδικό «Νέμεσις», τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004)
Τρίτη, Αυγούστου 10, 2010
Τι έχουν να δουν τα μάτια μας ακόμη…
ΕΒΑΖΕ ΦΩΤΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ! ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ-ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΣΑΝ ΤΟΝ 38ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΦΩΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΙΣ ΣΒΗΝΕΙ...ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΛΑΒΟΥΝ ΣΤΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΟ...
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΧΕΙ ΞΕΦΥΓΕΙ...
ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ κατά συρροήν αποδείχθηκε 38χρονος εθελοντής πυροσβέστης, ο οποίος συνελήφθη με την κατηγορία του εμπρησμού από πρόθεση για τη φωτιά που ξέσπασε το απόγευμα της Κυριακής στον Δήμο Θιναλίων της Κέρκυρας.
Ο 38χρονος όμως άφησε με ανοικτό το στόμα το Ανακριτικό Τμήμα της Πυροσβεστικής όταν αποκάλυψε πως τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες έβαλε φωτιές σε 9 διαφορετικά σημεία στο νησί!
Σύμφωνα με πληροφορίες ο 38χρονος επικαλέστηκε την ανάγκη του να μονιμοποιηθεί στην Πυροσβεστική. Αφού άναβε τις φωτιές ενημέρωνε σχεδόν αμέσως την Πυροσβεστική και στη συνέχεια έδειχνε ιδιαίτερο ζήλο για την κατάσβεσή της.
«Οι περισσότεροι μέχρι σήμερα φερόμενοι ως εμπρηστές δάσους είναι ΄΄αυτόκλητοι΄΄ εθελοντές ή δραστηριοποιούνται σε οργανώσεις των δήμων. Επιλέγουν τον τρόπο και τον χώρο αυτό για να χαρακτηριστούν «εθελοντές» δασοπυροσβέστες, γιατί δεν προβλέπεται ούτε υπάρχει κάποιος έλεγχος των προσόντων τους και μπορούν εύκολα να διεισδύσουν, ενώ οι εθελοντές του Π.Σ. και της Πολιτικής Προστασίας ελέγχονται βάσει κριτηρίων της σχετικής κείμενης νομοθεσίας» αναφέρει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ανδριανός Γκουρμπάτσης, υποστράτηγος της Πυροσβεστικής ε.α., που έχει πραγματοποιήσει σχετική έρευνα για το προφίλ του εθελοντή πυροσβέστη - εμπρηστή.
Το φαινόμενο του εθελοντή πυροσβέστη- εμπρηστή έχει απασχολήσει αρκετές φορές την Πυροσβεστική και αρκετά συχνά υπάρχουν συλλήψεις. Όπως το 2002 στο Κιάτο Κορινθίας, το 2003 στη Σάμο, στις Σπέτσες το 2000, στην Κεφαλονιά το 2001, στη φωτιά της Πάρνηθας το 2002, στο Καλέτζι, τη Ραφήνα και τον Υμηττό το 2007.
Κίνητρο των εθελοντών πυροσβεστών- εμπρηστών, όπως έχει προκύψει από τις καταθέσεις τους είναι η πυρομανία, η διέγερση που νιώθουν από τη φωτιά που προκαλούν και σε αρκετές περιπτώσεις και το κέρδος.
Συνήθως οι εθελοντές δασοπυροσβέστες- εμπρηστές προκαλούν τις δασικές πυρκαγιές για να εμπλακούν ως εθελοντές δασοπυροσβέστες, ενεργά στην καταστολή τους. Μάλιστα αναγγέλλουν στις αρχές τις πυρκαγιές που οι ίδιοι προκαλούν και σε όλες τις περιπτώσεις ενεργούν πρώτοι και πριν καταφθάσουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις στον χώρο των πυρκαγιών, αφού επιδιώκουν να είναι κοντά στον χώρο της πυρκαγιάς. «Θέλουν να πιστωθούν την καταστολή για να επιδείξουν τις ικανότητές τους στους επικεφαλής των πυροσβεστικών δυνάμεων. Έτσι η προσφορά τους αυτή γίνεται είτε για να εκτιμηθεί από την τοπική κοινωνία, άρα κοινωνική καταξίωση, είτε για να επαινεθεί από τις πυροσβεστικές αρχές ως πράξη ηρωισμού, κι έτσι να μπορέσουν να προσληφθούν ως εποχικοί ή και μόνιμοι πυροσβέστες» συμπληρώνει ο κ. Γκουρμπάτσης.
ΠΡΕΖΑ TV
10-8-2010
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΦΩΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΙΣ ΣΒΗΝΕΙ...ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΛΑΒΟΥΝ ΣΤΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΟ...
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΧΕΙ ΞΕΦΥΓΕΙ...
ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ κατά συρροήν αποδείχθηκε 38χρονος εθελοντής πυροσβέστης, ο οποίος συνελήφθη με την κατηγορία του εμπρησμού από πρόθεση για τη φωτιά που ξέσπασε το απόγευμα της Κυριακής στον Δήμο Θιναλίων της Κέρκυρας.
Ο 38χρονος όμως άφησε με ανοικτό το στόμα το Ανακριτικό Τμήμα της Πυροσβεστικής όταν αποκάλυψε πως τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες έβαλε φωτιές σε 9 διαφορετικά σημεία στο νησί!
Σύμφωνα με πληροφορίες ο 38χρονος επικαλέστηκε την ανάγκη του να μονιμοποιηθεί στην Πυροσβεστική. Αφού άναβε τις φωτιές ενημέρωνε σχεδόν αμέσως την Πυροσβεστική και στη συνέχεια έδειχνε ιδιαίτερο ζήλο για την κατάσβεσή της.
«Οι περισσότεροι μέχρι σήμερα φερόμενοι ως εμπρηστές δάσους είναι ΄΄αυτόκλητοι΄΄ εθελοντές ή δραστηριοποιούνται σε οργανώσεις των δήμων. Επιλέγουν τον τρόπο και τον χώρο αυτό για να χαρακτηριστούν «εθελοντές» δασοπυροσβέστες, γιατί δεν προβλέπεται ούτε υπάρχει κάποιος έλεγχος των προσόντων τους και μπορούν εύκολα να διεισδύσουν, ενώ οι εθελοντές του Π.Σ. και της Πολιτικής Προστασίας ελέγχονται βάσει κριτηρίων της σχετικής κείμενης νομοθεσίας» αναφέρει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ανδριανός Γκουρμπάτσης, υποστράτηγος της Πυροσβεστικής ε.α., που έχει πραγματοποιήσει σχετική έρευνα για το προφίλ του εθελοντή πυροσβέστη - εμπρηστή.
Το φαινόμενο του εθελοντή πυροσβέστη- εμπρηστή έχει απασχολήσει αρκετές φορές την Πυροσβεστική και αρκετά συχνά υπάρχουν συλλήψεις. Όπως το 2002 στο Κιάτο Κορινθίας, το 2003 στη Σάμο, στις Σπέτσες το 2000, στην Κεφαλονιά το 2001, στη φωτιά της Πάρνηθας το 2002, στο Καλέτζι, τη Ραφήνα και τον Υμηττό το 2007.
Κίνητρο των εθελοντών πυροσβεστών- εμπρηστών, όπως έχει προκύψει από τις καταθέσεις τους είναι η πυρομανία, η διέγερση που νιώθουν από τη φωτιά που προκαλούν και σε αρκετές περιπτώσεις και το κέρδος.
Συνήθως οι εθελοντές δασοπυροσβέστες- εμπρηστές προκαλούν τις δασικές πυρκαγιές για να εμπλακούν ως εθελοντές δασοπυροσβέστες, ενεργά στην καταστολή τους. Μάλιστα αναγγέλλουν στις αρχές τις πυρκαγιές που οι ίδιοι προκαλούν και σε όλες τις περιπτώσεις ενεργούν πρώτοι και πριν καταφθάσουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις στον χώρο των πυρκαγιών, αφού επιδιώκουν να είναι κοντά στον χώρο της πυρκαγιάς. «Θέλουν να πιστωθούν την καταστολή για να επιδείξουν τις ικανότητές τους στους επικεφαλής των πυροσβεστικών δυνάμεων. Έτσι η προσφορά τους αυτή γίνεται είτε για να εκτιμηθεί από την τοπική κοινωνία, άρα κοινωνική καταξίωση, είτε για να επαινεθεί από τις πυροσβεστικές αρχές ως πράξη ηρωισμού, κι έτσι να μπορέσουν να προσληφθούν ως εποχικοί ή και μόνιμοι πυροσβέστες» συμπληρώνει ο κ. Γκουρμπάτσης.
ΠΡΕΖΑ TV
10-8-2010
Δευτέρα, Αυγούστου 09, 2010
Όταν η μαλακία πάει σύννεφο
Αισιοδοξία για την έξοδο από την κρίση εκφράζει η Alpha Bank
«Η ελληνική οικονομία που θα προκύψει στο τέλος της κρίσης θα είναι ισχυρότερη. Το ασφαλιστικό θα έχει σωθεί. Το μέγεθος του κράτους θα έχει συρρικνωθεί και οι παρεμβάσεις του στην οικονομία θα έχουν εκλογικευτεί», προέβλεψε ο Μιχάλης Μασουράκης, ανώτερος διευθυντής Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank, σε οικονομική ημερίδα της τράπεζας με θέμα «Η Αναγέννηση της Ελληνικής Οικονομίας : Από τον Κίνδυνο της Χρεοκοπίας στην Πρόκληση μίας Νέας Αναπτυξιακής Πορείας».
«Η παραοικονομία θα έχει συρρικνωθεί και θα συλλέγονται φορολογικά έσοδα ικανά να καλύψουν χωρίς ελλείμματα μικρότερες και πιο αποτελεσματικές κρατικές δαπάνες. Η μείωση των ελλειμμάτων σημαίνει μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στις διαμορφούμενες συνθήκες», ανέφερε ο κ. Μασουράκης, εκφράζοντας την απόλυτη αισιοδοξία του για την έξοδο της χώρα μας από την κρίση.
Η αγορά εργασίας θα φέρνει λιγότερα εμπόδια στην αύξηση της απασχόλησης και τα παιδιά μας θα βρουν δουλειά και, ενδεχομένως, δεν θα πρέπει να ξενιτεύονται όσοι σπούδασαν και θέλουν να βρουν ανάλογη εργασία, είπε. Ο ανταγωνισμός θα επικρατήσει παντού και θα δημιουργεί σε καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα όχι μόνο ιδιωτικές εταιρείες αλλά και δημόσιους φορείς όπως πανεπιστήμια, νοσοκομεία κ.λ.π. Τα «κλειστά επαγγέλματα» θα ανοίξουν αυξάνοντας την ευημερία των υπολοίπων εξ ημών κατακόρυφα. Όλα αυτά είναι στο πρόγραμμα να γίνουν, επισήμανε. Και πρόσθεσε: Το Πρόγραμμα που εφαρμόζεται μας έβαλε σε μια τροχιά διάσωσης. Αλλά δεν μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να εξαλείψουν την διαφθορά, δεν μπορούν να επιβάλουν την αξιοκρατία, δεν μπορούν να μορφώσουν τα παιδιά μας, δεν μπορούν να τους βρουν δουλειά, δεν μπορούν να μας φτιάξουν πανεπιστήμια, νοσοκομεία κ.λ.π. Όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε μόνοι μας. Υπάρχουν λοιπόν, τεράστιες προκλήσεις μπροστά μας.
Και κατέληξε με το αισιόδοξο μήνυμα ότι η χώρα μας οδεύει προς μια οικονομική αναγέννηση που θα έρθει εφόσον συνεχίσουμε να πορευόμαστε στην οδό της μείζονος προσπάθειας, της εργατικότητας και της αποταμίευσης. «Δεν πρέπει να φοβόμαστε τις αλλαγές. Είναι αναγκαίες. Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργεί χωρίς να αποταμιεύει. Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να ζει με δανεικά».
«Η ελληνική οικονομία που θα προκύψει στο τέλος της κρίσης θα είναι ισχυρότερη. Το ασφαλιστικό θα έχει σωθεί. Το μέγεθος του κράτους θα έχει συρρικνωθεί και οι παρεμβάσεις του στην οικονομία θα έχουν εκλογικευτεί», προέβλεψε ο Μιχάλης Μασουράκης, ανώτερος διευθυντής Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank, σε οικονομική ημερίδα της τράπεζας με θέμα «Η Αναγέννηση της Ελληνικής Οικονομίας : Από τον Κίνδυνο της Χρεοκοπίας στην Πρόκληση μίας Νέας Αναπτυξιακής Πορείας».
«Η παραοικονομία θα έχει συρρικνωθεί και θα συλλέγονται φορολογικά έσοδα ικανά να καλύψουν χωρίς ελλείμματα μικρότερες και πιο αποτελεσματικές κρατικές δαπάνες. Η μείωση των ελλειμμάτων σημαίνει μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στις διαμορφούμενες συνθήκες», ανέφερε ο κ. Μασουράκης, εκφράζοντας την απόλυτη αισιοδοξία του για την έξοδο της χώρα μας από την κρίση.
Η αγορά εργασίας θα φέρνει λιγότερα εμπόδια στην αύξηση της απασχόλησης και τα παιδιά μας θα βρουν δουλειά και, ενδεχομένως, δεν θα πρέπει να ξενιτεύονται όσοι σπούδασαν και θέλουν να βρουν ανάλογη εργασία, είπε. Ο ανταγωνισμός θα επικρατήσει παντού και θα δημιουργεί σε καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα όχι μόνο ιδιωτικές εταιρείες αλλά και δημόσιους φορείς όπως πανεπιστήμια, νοσοκομεία κ.λ.π. Τα «κλειστά επαγγέλματα» θα ανοίξουν αυξάνοντας την ευημερία των υπολοίπων εξ ημών κατακόρυφα. Όλα αυτά είναι στο πρόγραμμα να γίνουν, επισήμανε. Και πρόσθεσε: Το Πρόγραμμα που εφαρμόζεται μας έβαλε σε μια τροχιά διάσωσης. Αλλά δεν μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να εξαλείψουν την διαφθορά, δεν μπορούν να επιβάλουν την αξιοκρατία, δεν μπορούν να μορφώσουν τα παιδιά μας, δεν μπορούν να τους βρουν δουλειά, δεν μπορούν να μας φτιάξουν πανεπιστήμια, νοσοκομεία κ.λ.π. Όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε μόνοι μας. Υπάρχουν λοιπόν, τεράστιες προκλήσεις μπροστά μας.
Και κατέληξε με το αισιόδοξο μήνυμα ότι η χώρα μας οδεύει προς μια οικονομική αναγέννηση που θα έρθει εφόσον συνεχίσουμε να πορευόμαστε στην οδό της μείζονος προσπάθειας, της εργατικότητας και της αποταμίευσης. «Δεν πρέπει να φοβόμαστε τις αλλαγές. Είναι αναγκαίες. Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργεί χωρίς να αποταμιεύει. Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να ζει με δανεικά».
Κυριακή, Αυγούστου 08, 2010
ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΣΕ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Ο Θεός πήγε στους Γερμανούς και είπε
"έχω Εντολές για σας που θα κάνουν τις ζωές σας καλύτερες"
Και οι Γερμανοί ρώτησαν: "τι είναι εντολές;"
Και ο Θεός εξήγησε: "κανόνες ζωής"
"Μπορείς να μας δώσεις ένα παράδειγμα;"
"Να μη σκοτώνετε"
"Να μη σκοτώνουμε; Δεν ενδιαφερόμαστε"
Έτσι Εκείνος πήγε στους Ιταλούς και είπε
"έχω Εντολές"
Και οι Ιταλοί ζήτησαν ένα παράδειγμα, και ο
Κύριος είπε "να μην κλέβετε"
"Να μην κλέβουμε; δεν ενδιαφερόμαστε"
Τότε Εκείνος πήγε στους Γάλλους και είπε
"έχω Εντολές"
Οι Γάλλοι ζήτησαν ένα παράδειγμα και ο Κύριος είπε
"να μην επιθυμείτε τη γυναίκα του γείτονα"
"Να μην επιθυμούμε τη γυναίκα του γείτονα; δεν ενδιαφερόμαστε"
Τότε ο Κύριος πήγε στους Εβραίους και είπε,
"έχω Εντολές"
"Εντολές;" ρώτησαν, "και πόσο κάνουν;"
"Είναι δωρεάν"
"Θα πάρουμε δέκα"
"έχω Εντολές για σας που θα κάνουν τις ζωές σας καλύτερες"
Και οι Γερμανοί ρώτησαν: "τι είναι εντολές;"
Και ο Θεός εξήγησε: "κανόνες ζωής"
"Μπορείς να μας δώσεις ένα παράδειγμα;"
"Να μη σκοτώνετε"
"Να μη σκοτώνουμε; Δεν ενδιαφερόμαστε"
Έτσι Εκείνος πήγε στους Ιταλούς και είπε
"έχω Εντολές"
Και οι Ιταλοί ζήτησαν ένα παράδειγμα, και ο
Κύριος είπε "να μην κλέβετε"
"Να μην κλέβουμε; δεν ενδιαφερόμαστε"
Τότε Εκείνος πήγε στους Γάλλους και είπε
"έχω Εντολές"
Οι Γάλλοι ζήτησαν ένα παράδειγμα και ο Κύριος είπε
"να μην επιθυμείτε τη γυναίκα του γείτονα"
"Να μην επιθυμούμε τη γυναίκα του γείτονα; δεν ενδιαφερόμαστε"
Τότε ο Κύριος πήγε στους Εβραίους και είπε,
"έχω Εντολές"
"Εντολές;" ρώτησαν, "και πόσο κάνουν;"
"Είναι δωρεάν"
"Θα πάρουμε δέκα"
Πέμπτη, Αυγούστου 05, 2010
Τρίτη, Αυγούστου 03, 2010
Οι γειτονιές κόντρα στην κρίση
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΤης ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ
Αποφάσισαν να μην παραμείνουν με τα χέρια σταυρωμένα απέναντι στην πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα και την κοινωνική εξαθλίωση, στην οποία οδηγούν τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης.
Δηλώνουν έτοιμοι να αγωνιστούν, ξεκινώντας την κοινωνική τους αντίσταση από τις ίδιες της γειτονιές τους. Ο λόγος για κατοίκους της Αθήνας και της επαρχίας που τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά οργανώνονται σε αυθόρμητες Πρωτοβουλίες Πολιτών.
Με αφορμή την κρίση οι Ελληνες ανακαλύπτουν ξανά τη γειτονιά τους και τα αισθήματα απέναντι στους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που έμοιαζαν τα τελευταία χρόνια ξεχασμένα. Οι κάτοικοι των γειτονιών της Αθήνας αποφασίζουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να υπερασπιστούν τις κοινωνικές τους κατακτήσεις με όπλο την κοινωνική αλληλεγγύη.
Πρωτοπόρος υπήρξε η γειτονιά του Νέου Κόσμου στην Αθήνα, ακολούθησαν Θησείο και Πετράλωνα, ενώ σήμερα είναι δεκάδες οι Πρωτοβουλίες Πολιτών ενάντια στην κρίση και καλύπτουν γεωγραφικά τις περισσότερες περιοχές της Αττικής. Ετσι από τον Κορυδαλλό ώς το Χαλάνδρι, από τον Αλιμο ώς τον Καρέα, από τα Εξάρχεια ώς του Παπάγου, κάτοικοι όλων των ηλικιών και πολιτικών πεποιθήσεων συναντιούνται, συζητάνε μαζί, εκφράζουν απόψεις και προβληματισμούς και προτείνουν κοινές δράσεις στις γειτονιές τους. Οι συνελεύσεις, συνήθως, ολοκληρώνονται με στιγμές χαλάρωσης, αφού αυτοσχέδια τσιμπούσια οργανώνονται από τους κατοίκους με ρεφενέ.
«Κάποιους μήνες πριν αρχίσαμε να συναντιόμαστε άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις, από Νεοδημοκράτες ώς αντιεξουσιαστές, που τους ενώνει όμως η γειτονιά», λέει στην «Ε» ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος, που διατηρεί χαρτοπωλείο σε κεντρικό σημείο του Θησείου και προσθέτει: «Αισθανθήκαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Συναντηθήκαμε στην αρχή μια εικοσαριά άτομα, φτιάξαμε ένα συντονιστικό όπου καθένας μπορεί να συμμετάσχει, αφού δεν υπάρχουν ούτε πλειοψηφίες ούτε περιορισμοί. Θέσαμε το θέμα της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, των σκληρών μέτρων της κυβέρνησης, αλλά και το θέμα της αλληλεγγύης στη γειτονιά».
Συνδετικός κρίκος αυτής της άτυπης πρωτοβουλίας είναι η κοινή διαπίστωση ότι σε καθημερινή βάση οι άνεργοι αυξάνονται, μαγαζιά κλείνουν, πληθαίνουν οι κατασχέσεις. «Είμαστε τις άποψης» υπογραμμίζει ο κ. Παναγιωτόπουλος «ότι την κρίση δεν την περνάει κανείς μόνος του και λίγο-πολύ όλους θα μας αγγίξουν οι δυσκολίες που μας περιμένουν».
Την πρώτη συνάντηση των κατοίκων του Θησείου και των Πετραλώνων ακολούθησαν άλλες τρεις. Ελήφθησαν κάποιες αποφάσεις, όπως η δημιουργία ενός παρατηρητηρίου τιμών, μιας ομάδας δράσης, δηλαδή, που θα ενημερώνει σχετικά με αυξομειώσεις τιμών, κυρίως στα είδη πρώτης ανάγκης στην τοπική αγορά. Κινητοποιήθηκαν επιπλέον καθηγητές, ώστε να οργανωθούν δωρεάν μαθήματα για ανέργους, γιατροί όλων των ειδικοτήτων, από παθολόγοι μέχρι ψυχίατροι που προσφέρθηκαν να κάνουν δωρεάν εξετάσεις και να αντιμετωπίσουν νοσήματα που σχετίζονται με την κρίση, όπως άγχος, καταθλίψεις κ.λπ.
«Δεν παραβλέπουμε βέβαια το γεγονός ότι η κρίση δεν είναι τοπικό φαινόμενο», τονίζει ο κ. Παναγιωτόπουλος, «αλλά πανελλαδικό και παγκόσμιο και γι' αυτό υπάρχουν και πολιτικές προτάσεις, όπως αποχή π.χ. στις επόμενες εκλογές».
Η οικολογική συνείδηση των κατοίκων, επίσης, αποτέλεσε αφορμή για να έρθουν οι κάτοικοι των αθηναϊκών γειτονιών πιο κοντά. Ετσι, σε Θησείο και Πετράλωνα οργανώνουν τοπική παραγωγή τροφίμων, προτρέποντας τη γειτονιά να καλλιεργεί λαχανικά σε ταράτσες, ζαρντινιέρες, γλάστρες και σε όποιον ελεύθερο χώρο υπάρχει. «Οι εποχές είναι επικίνδυνες», υπογραμμίζει ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος «και φοβόμαστε για ολική κατάρρευση του συστήματος». «Βλέπετε», λέει, «ο άνεργος δεν νοιάζεται για το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας ή για τα μέτρα στήριξης της οικονομίας, νοιάζεται για το πώς θα φάει. Εφόσον λύσουμε αυτό το πρόβλημα, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στα υπόλοιπα». *
Δευτέρα, Αυγούστου 02, 2010
Αντάρτικο Ούγγρων στη χούντα ΔΝΤ-ΕΕ,
του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ
ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ (25/07/2010)
"Aν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι" έγραφε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, θα μάθαιναν στα μικρά ψαράκια ότι "το ωραίο μέλλον τότε μόνο θα είναι εξασφαλισμένο, όταν εκείνα μάθουν να υπακούνε". Αυτή ακριβώς την απόλυτη υπακοή περίμεναν οι καρχαρίες της ΕΕ και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος από χώρες που τα τελευταία χρόνια έπεσαν στην παγίδα τους και αναγκάστηκαν να επιβάλουν τρομακτικά μέτρα λιτότητας στον πληθυσμό τους. Μόνο που τις τελευταίες εβδομάδες ένα μικρό ψαράκι (ας το ονομάσουμε Ουγγαρία) είπε όχι.
Η νέα δεξιά κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν είχε το «θράσος» να ζητήσει από το ΔΝΤ και την ΕΕ όχι να απαλλαγεί από τους δυσβάσταχτούς στόχους που αυτοί θέτουν αλλά να λάβει μόνη της τις σχετικές αποφάσεις για την εκπλήρωσή τους. Χωρίς να παραβιάζει δηλαδή τους όρους του δανείου, που προβλέπουν μείωση του δημόσιου ελλείμματος κάτω από το 3,8% του ΑΕΠ, ο Όρμπαν θέλησε να ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο ο οποίος θα περιόριζε για λίγο τη συνεχή αφαίμαξη των κατώτερων στρωμάτων. Η απάντηση των διεθνών καρχαριών ήταν άμεση και λυσσαλέα. Το ΔΝΤ διέκοψε αμέσως τις συνομιλίες με την Ουγγαρία, γεγονός που σημαίνει ότι η χώρα δεν θα λάβει το τελικό πακέτο των 5 δισ. δολαρίων από το σύνολο των 20 που της είχαν υποσχεθεί.
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Με ειδικό νόμο που πέρασε (και εγκρίθηκε με ψήφους 301 υπέρ, έναντι μόλις 12 κατά) θα φορολογήσει τα αποθεματικά των τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων κατά 0,5% για διάστημα τριών χρόνων. Έτσι θα συγκεντρώσει περίπου 850 εκατ. δολάρια τα οποία θα χρησιμοποιήσει για την αποπληρωμή χρεών. Ένα από τα μυστικά της σχετικής κίνησης είναι ότι καθώς το 80% του τραπεζικού συστήματος έχει ξεπουληθεί σε ξένες εταιρείες και κυρίως σε αυστριακές και γερμανικές τράπεζες, το μεγαλύτερο τμήμα του νέου φόρου θα έρθει από το εξωτερικό. Το τοκογλυφικό κεφάλαιο δηλαδή παγιδεύτηκε από μια απρόσμενη σκακιστική κίνηση του αντιπάλου και τώρα κινδυνεύει να χάσει τη βασίλισσά του.
Σε άλλες εποχές μια τέτοια κίνηση θα θεωρούταν αυτονόητη και μάλιστα ιδιαίτερα μετριοπαθής. Στα χρόνια του ληστρικού καπιταλισμού όμως αποτελεί αιτία πολέμου. Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στους «ενσωματωμένους» δημοσιογράφους και αναλυτές που το υπηρετούν θύμιζαν περισσότερο τη ρητορική του Τζορτζ Μπους εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν – ο Όρμπαν αντιμετωπίζεται ούτε λίγο ούτε πολύ ως ένας επικίνδυνος αυταρχικός ηγέτης που απειλεί την ασφάλεια της ανθρωπότητας και πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Το τραγελαφικό είναι ότι ενώ τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από τη φορολογία των τραπεζών θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή των δανείων που έλαβε η χώρα από την ΕΕ και το ΔΝΤ, οι Βρυξέλλες και ο διεθνής τοκογλυφικός οργανισμός ήταν οι πρώτοι που καταδίκασαν την απόφαση.
Οι διεθνείς και ντόπιοι καρχαρίες του τραπεζικού συστήματος έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν αφού εάν η Βουδαπέστη τα καταφέρει σε αυτή την προσπάθεια αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες χώρες, όπως η Ρουμανία. Συνηθισμένοι σε απόλυτα εξωνημένες και υποτελείς κυβερνήσεις, όπως η Eλληνική, οι αναλυτές του ΔΝΤ και της ΕΕ δεν είχαν προβλέψει το αυτονόητο – ότι κάποιος μπορεί να αμφισβητήσει την παντοκρατορία τους.
Προφανώς η στάση της Ουγγαρίας θα έπρεπε να στέλνει μηνύματα όχι μόνο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και στην ευρωπαϊκή Αριστερά. Μια κυβέρνηση, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακροδεξιά για τα δεδομένα των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, έκλεψε πρακτικές και στάσεις που θεωρητικά ανήκουν προνομιακά στο χώρο τη Αριστεράς. Και αν στην Ουγγαρία η Αριστερά είναι εξοστρακισμένη από την πολιτική ζωή λόγω ιστορικών συγκυριών, στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν έχει και πολλές δικαιολογίες. Παραμένει άγνωστο πως πιστεύει ότι θα εξηγήσει στις επόμενες γενιές γιατί άφησε την άκρα Δεξιά να γευτεί ανενόχλητη τα σταφύλια της λαϊκής οργής.
ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ (25/07/2010)
"Aν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι" έγραφε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, θα μάθαιναν στα μικρά ψαράκια ότι "το ωραίο μέλλον τότε μόνο θα είναι εξασφαλισμένο, όταν εκείνα μάθουν να υπακούνε". Αυτή ακριβώς την απόλυτη υπακοή περίμεναν οι καρχαρίες της ΕΕ και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος από χώρες που τα τελευταία χρόνια έπεσαν στην παγίδα τους και αναγκάστηκαν να επιβάλουν τρομακτικά μέτρα λιτότητας στον πληθυσμό τους. Μόνο που τις τελευταίες εβδομάδες ένα μικρό ψαράκι (ας το ονομάσουμε Ουγγαρία) είπε όχι.
Η νέα δεξιά κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν είχε το «θράσος» να ζητήσει από το ΔΝΤ και την ΕΕ όχι να απαλλαγεί από τους δυσβάσταχτούς στόχους που αυτοί θέτουν αλλά να λάβει μόνη της τις σχετικές αποφάσεις για την εκπλήρωσή τους. Χωρίς να παραβιάζει δηλαδή τους όρους του δανείου, που προβλέπουν μείωση του δημόσιου ελλείμματος κάτω από το 3,8% του ΑΕΠ, ο Όρμπαν θέλησε να ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο ο οποίος θα περιόριζε για λίγο τη συνεχή αφαίμαξη των κατώτερων στρωμάτων. Η απάντηση των διεθνών καρχαριών ήταν άμεση και λυσσαλέα. Το ΔΝΤ διέκοψε αμέσως τις συνομιλίες με την Ουγγαρία, γεγονός που σημαίνει ότι η χώρα δεν θα λάβει το τελικό πακέτο των 5 δισ. δολαρίων από το σύνολο των 20 που της είχαν υποσχεθεί.
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Με ειδικό νόμο που πέρασε (και εγκρίθηκε με ψήφους 301 υπέρ, έναντι μόλις 12 κατά) θα φορολογήσει τα αποθεματικά των τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων κατά 0,5% για διάστημα τριών χρόνων. Έτσι θα συγκεντρώσει περίπου 850 εκατ. δολάρια τα οποία θα χρησιμοποιήσει για την αποπληρωμή χρεών. Ένα από τα μυστικά της σχετικής κίνησης είναι ότι καθώς το 80% του τραπεζικού συστήματος έχει ξεπουληθεί σε ξένες εταιρείες και κυρίως σε αυστριακές και γερμανικές τράπεζες, το μεγαλύτερο τμήμα του νέου φόρου θα έρθει από το εξωτερικό. Το τοκογλυφικό κεφάλαιο δηλαδή παγιδεύτηκε από μια απρόσμενη σκακιστική κίνηση του αντιπάλου και τώρα κινδυνεύει να χάσει τη βασίλισσά του.
Σε άλλες εποχές μια τέτοια κίνηση θα θεωρούταν αυτονόητη και μάλιστα ιδιαίτερα μετριοπαθής. Στα χρόνια του ληστρικού καπιταλισμού όμως αποτελεί αιτία πολέμου. Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στους «ενσωματωμένους» δημοσιογράφους και αναλυτές που το υπηρετούν θύμιζαν περισσότερο τη ρητορική του Τζορτζ Μπους εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν – ο Όρμπαν αντιμετωπίζεται ούτε λίγο ούτε πολύ ως ένας επικίνδυνος αυταρχικός ηγέτης που απειλεί την ασφάλεια της ανθρωπότητας και πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Το τραγελαφικό είναι ότι ενώ τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από τη φορολογία των τραπεζών θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή των δανείων που έλαβε η χώρα από την ΕΕ και το ΔΝΤ, οι Βρυξέλλες και ο διεθνής τοκογλυφικός οργανισμός ήταν οι πρώτοι που καταδίκασαν την απόφαση.
Οι διεθνείς και ντόπιοι καρχαρίες του τραπεζικού συστήματος έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν αφού εάν η Βουδαπέστη τα καταφέρει σε αυτή την προσπάθεια αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες χώρες, όπως η Ρουμανία. Συνηθισμένοι σε απόλυτα εξωνημένες και υποτελείς κυβερνήσεις, όπως η Eλληνική, οι αναλυτές του ΔΝΤ και της ΕΕ δεν είχαν προβλέψει το αυτονόητο – ότι κάποιος μπορεί να αμφισβητήσει την παντοκρατορία τους.
Προφανώς η στάση της Ουγγαρίας θα έπρεπε να στέλνει μηνύματα όχι μόνο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και στην ευρωπαϊκή Αριστερά. Μια κυβέρνηση, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακροδεξιά για τα δεδομένα των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, έκλεψε πρακτικές και στάσεις που θεωρητικά ανήκουν προνομιακά στο χώρο τη Αριστεράς. Και αν στην Ουγγαρία η Αριστερά είναι εξοστρακισμένη από την πολιτική ζωή λόγω ιστορικών συγκυριών, στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν έχει και πολλές δικαιολογίες. Παραμένει άγνωστο πως πιστεύει ότι θα εξηγήσει στις επόμενες γενιές γιατί άφησε την άκρα Δεξιά να γευτεί ανενόχλητη τα σταφύλια της λαϊκής οργής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)