Ισλανδία: Η ζωή μετά την πτώχευση

Με αξιοπρέπεια και χιούμορ οι Ισλανδοί αρνούνται να πληρώσουν τα σπασμένα τραπεζιτών και κυβερνήσεων



Πολλοί γνωρίζαμε την Ισλανδία χάρη στη σκοτεινή μούσα Μπγιορκ, τους Σίγκουρ Ρος, άντε και τις «παγωμένες» αλλά γεμάτες χιούμορ και ανθρωπισμό ταινίες του Μπαλτασάρ Κορμακούρ, του Νταγκούρ Κάρι και των άλλων σπουδαίων νεαρών σκηνοθετών του ισλανδικού σινεμά. Μετά, τον Οκτώβρη του 2008, μάθαμε ότι η Ισλανδία, εκτός από παγετώνες, θερμοπίδακες και αμέτρητα ενεργά ηφαίστεια, τα οποία συγκροτούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία στον κόσμο, διέθετε και μια αδηφάγο τραπεζική ελίτ. Αλόγιστα δανειζόμενοι και δανείζοντες, αυτοί οι κοστουμαρισμένοι μάνατζερ κατάφεραν σε μικρό διάστημα να φαλιρίσουν μια φαινομενικά πλούσια και ευνομούμενη χώρα χάρη στην ένοχη ανοχή των κυβερνώντων της. Η οικονομία κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, τα αλιευτικά τους σκάφη. Το νόμισμα κόπηκε στη μέση από τις κερδοσκοπικές επιθέσεις και οι τιμές των προϊόντων εκτοξεύθηκαν στα ύψη. Χιλιάδες πολωνοί και άλλοι ανατολικοευρωπαίοι οικονομικοί μετανάστες επέστρεψαν άρον άρον στις πατρίδες τους: Τι ψωμί να βγάλεις σε μια κατεστραμμένη οικονομία; Η αισιοδοξία όμως δεν λείπει από τη μικρή νησιωτική χώρα. Υπάρχει ζωή και μετά την οικονομική καταστροφή, διατρανώνουν οι κάτοικοί της. Με αξιοπρέπεια και με χιούμορ. Και με τη βεβαιότητα ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για την ασυδοσία άλλων.

Λονδίνο, Άμστερνταμ και Βερολίνο, από κοντά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αξιώνουν από τους Ισλανδούς πολίτες να πληρώσουν δισεκατομμύρια ευρώ στους 450.000 βρετανούς, ολλανδούς και άλλους ξένους καταθέτες που έχασαν τις επισφαλείς οικονομίες τους όταν το «ταχύπλοο» των ισλανδικών τραπεζών, ιδίως η διαδικτυακή «φούσκα» Ιcesave, προσέκρουσε σε παγόβουνο. Και βούλιαξε σαν Τιτανικός.

Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο στο μακρινό Ρέικιαβικ έβρεχε καταρρακτωδώς και φυσούσε αέρας παγωμένος, ακόμη και για τους πιο σκληροτράχηλους Ισλανδούς. Οι απόγονοι των Βίκινγκς όμως αψήφησαν το κρύο και τις απειλές και πήγαν ομαδικά στις κάλπες για να πουν «Όχι», με ένα απίστευτο 93%, στους (κατά γενική ομολογία επαχθέστατους) όρους αποζημίωσης των βρετανών και ολλανδών καταθετών για την οποία είχε δεσμευθεί η κυβέρνησή τους. Το «Ναι» πήρε μόλις 1,8% - ακόμη και τα λευκά ήταν περισσότερα.

«Το "Όχι" μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε στην κοινωνικοποίηση του χρέους των ιδιωτών. Δείχνει ότι είναι πλέον καιρός η Βρετανία να μας αντιμετωπίσει ως κυρίαρχο κράτος και όχι σαν αποικία της. Και ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να μας εκβιάζουν για την υπόθεση "Ιcesave"» τονίζει η αριστερή βουλευτής Μπιργκίτα Γιονσντοτίρ.

Ούτε την Ευρώπη βλέπουν πια σαν σωτήρα, ιδίως μετά το χρηματοπιστωτικό δράμα της Ελλάδας. «Τα ψάρια μας είναι το μόνο που μας έχει απομείνει τώρα που οι τράπεζές μας κατέρρευσαν και τα μεγάλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλουν να μας τα πάρουν κι αυτά!» λέει οργισμένος ένας ταξιτζής, ο Χέλγκι Γιόνσον.

Στις απειλές των κυβερνώντων πως αν πουν «Όχι» θα γίνουν... «Κούβα του Βορρά» απαντά με χιούμορ μια 22χρονη φοιτήτρια, η Ελισαμπέτ Ρουν Σιγκουρντοτίρ, πίνοντας τον καφέ της σε ανοιχτό(!) καφενείο του Ρέικιαβικ. «Και λοιπόν; Στη χειρότερη περίπτωση, σε 20 χρόνια θα γίνουμε πράγματι σαν την Κούβα, με παλιά αυτοκίνητα στους δρόμους. Μόνο που τα δικά μας παλιά αμάξια θα είναι Range Rover!» λέει χαμογελώντας. Οι απειλές είχαν λοιπόν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και τώρα η Ισλανδία των 320.000 κατοίκων προκαλεί πονοκεφάλους, ανάβει φωτιές. Τι θα συνέβαινε, αλήθεια, αν αυτοί οι ανυπότακτοι απόγονοι των Βίκινγκς βρουν μιμητές, αν οι πολίτες και άλλων χωρών αρνηθούν να πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών ή τα χρέη που στοιβάζουν εν ονόματί τους οι διαπλεκόμενες κυβερνήσεις τους; Μήπως έχουμε όλοι μέσα μας έναν... Βίκινγκ και δεν το ξέρουμε;

«Οι Ισλανδοί έγιναν οι πρώτοι στον κόσμο αντάρτες ενάντια στην ιδέα ότι οι πολίτες πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό μιας ανεξέλεγκτης ιδιωτικής τράπεζας» έγραψε χαρακτηριστικά η Ροβένα Μέισον στη βρετανική εφημερίδα «Daily Τelegraph».

Αυτή η λαϊκή εξέγερση παρακολουθείται με άγχος από πολλές υπερχρεωμένες κυβερνήσεις στην Ευρώπη, οι οποίες φοβούνται μήπως αυτή η άρνηση γίνει «μεταδοτική».

Έγραψε ο ΚΥΡ

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ...Ο ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ ΤΑ ΧΩΝΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ!!!

Ότι και να κάνουν, ότι και να πουν οι ρουφιανοδημοσιογράφοι και τα βοθροκάναλα,
όση αβάντα και να παρέχουν στην «κυβέρνηση ανέκδοτο»,
που μέσα στους εφτά μήνες που βρίσκεται στην εξουσία
κατάφερε τα «ακατόρθωτα»,
δεν είναι σε θέση να αποτρέψουν το μοιραίο…
Ο λαός ξύπνησε και είναι αποφασισμένος να βουλώσει
τα «μπουκωμένα στόματα» και στραπατσάρει τα σινιέ κουστουμάκια και τα ταγιεράκια…
Και δεν είναι ούτε οι «αναρχοαυτόνομοι», οι «αντεξουσιαστές», οι «γνωστοί άγνωστοι» και οι «μπαχαλάκηδες»
των καλών οικογενειών των βορείων προαστίων…
Είναι οι άνθρωποι του μόχθου, οι οικογενειάρχες,
οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι,
που όταν σηκώσουν το χέρι τους θα δείτε τον ουρανό σφοντύλι και θα πείτε το Δεσπότη Παναγιώτη…
Τηλεοπτικά απορρίμματα…
ΤΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΤΕ ΡΕ....

ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ
30-6-2010

Π.Α.Σ.Ο.Κ.

Ψηλά, στο χωριό, στο Στέκι του Στεφανή.
Απομεσήμερο έφτασε ο «Παττακός»,
γραφικός και σοφός γέροντας του χωριού.
Μας βρήκε να συζητάμε την περιρρέουσα πολιτική δίνη.

Ο φίλος δίπλα μου τα φόρτωνε στη χούντα,
που διόγκωσε το κράτος…
Εγώ τα φόρτωνα στις πελατειακές σχέσεις του ΠΑΣΟΚ…

Ο γέρων πετάχτηκε σοφά κι επεξήγησε τα αρχικά:
- Ξέρετε τι σημαίνει ΠΑΣΟΚ;
«Πατέρα, Αναπαύσου,
Συνεχίζω Ολοκληρωτική Καταστροφή».

Επανήλθε το σύνθημα του Σιδερένιου μετά από 30 χρόνια.
ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΑ πλέον κι ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ.

Άρθρο δημοσιευμένο δυο χρόνια πριν σε Βολιώτικη φυλλάδα.

Άρθρο του Μάκη Μίχου , ανένταχτου της
Πανελλήνια Τσιπρομένης και Λαϊκής και Σοσιαλιστικής Νέας Δημοκρατίας

Εκεί που χρειάζονταν εκατό δούλοι , τώρα χρειάζεται μόνο ένας .
Τι θα φάνε οι άλλοι ενενηνταεννιά ;

Πάντα καθυστερημένος ήμουν , όταν δεν ήμουν Κασσάνδρα .

Αφορμή η 1η του Μάη και όλοι οι παχύρρευστοι λόγοι που εκστομίστηκαν από τα πολιτικά μας πρόσωπα . Χιλιοειπωμένα λόγια , εθιμοτυπικά , χωρίς να έχουν τη διάθεση αφύπνισης των εργαζόμενων. Το ξέρουν οι πολιτικοί άρχοντες πως η αφύπνιση του λαού σηματοδοτεί και την απώλεια της δικής τους εξουσίας .
Ψάχνοντας μέσα στα διάσπαρτα κείμενά μου ανακάλυψα μια μπροσούρα που την είχα μοιράσει ανήμερα την Πρωτομαγιά του 2001 , επί Σημίτη άρχοντος . Ήταν η χρονιά που ο «μισός» ανήρ είχε αναθέσει στο Γιαννίτση το νέο συνταξιοδοτικό , αυτό που δεν κατάφερε τότε να ψηφιστεί για να ψηφιστεί στις μέρες μας από τη Ν.Δ.
Η μπροσούρα είχε τίτλο «Γηράσκω αεί εργαζόμενος» και αναφερόταν σ’ όλους τους «τυχερούς» που είχαν καταφέρει να βρουν δουλειά και θ’ αργούσαν να βγουν στη σύνταξη .

Ένα μικρό απόσπασμα εκείνου του κειμένου παραθέτω , γιατί σήμερα άλλαξαν τα πράγματα άρδην :
… Μετά ο Γιαννίτσης θέλησε να λύσει το πρόβλημα του ορίου της φτώχιας , που έδιναν κάποιες υπηρεσίες των υπουργείων . Αυτές ισχυρίζονταν ότι το όριο της φτώχιας ήταν οι 170 χιλιάδες δρχ. εισόδημα το μήνα .
Υπήρχαν συνταξιούχοι που έπαιρναν 120 χιλιάδες το μήνα . Αυτοί ήταν υποχρεωμένοι να σέρνονται στις πλατείες και στα παγκάκια για να περάσουν την ώρα τους και προσβάλλανε τη χώρα με τη μιζέρια τους .
Ο Γιαννίτσης αποφάσισε να τους περικόψει αυτή την πενιχρή σύνταξη . Αν παίρνανε μόνο 90 χιλιάδες , δε θα τολμούσαν να βγουν στο δρόμο . Θα μένανε μέσα στο σπίτι τους μέχρι να φτάσει ο χάρος .

Θέλησε να λύσει το πρόβλημα του έκλυτου βίου στη συνέχεια . Είδε πως οι απόμαχοι της εργασίας γέμιζαν τα καφενεία και τα κουτούκια . Αν ανέβαζε το όριο συνταξιοδότησης , οι εργάτες θα πέθαιναν αξιοπρεπώς μέσα στο χώρο της εργασίας τους και θα είχαν την τιμή που τους άξιζε : θα άκουγαν τον επικήδειο απ’ το αφεντικό τους . Τα καφενεία θα κλείνανε σιγά-σιγά κι όλοι θα τρέχανε μέχρι να πεθάνουν για να εξασφαλίσουν τον άνετο βίο των βουλευτών . Άλλωστε κι αυτοί οι καημένοι για τη χώρα μοχθούσαν .
Πριμοδότησε και μ’ άλλο τρόπο την αλλαγή στο συνταξιοδοτικό του νομοσχέδιο . Επέτρεψε στους νέους εργαζόμενους να φύγουν πριν τα εξηνταπέντε τους με σύνταξη , αν έβρισκαν δουλειά από τα δεκαπέντε τους . Ήξερε ο άθλιος υπουργός ότι κανένας από τους νέους δεν θα μπορούσε να βρει δουλειά στα επόμενα χρόνια , όμως αυτός τους έδινε δώρα κάλπικα .
Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες έτριβαν τα χέρια τους . Είδαν ότι ήταν λάθος τους που χτυπούσαν το «σοσιαλισμό» όλα τα προηγούμενα χρόνια . Άλλαξαν αμέσως τις φωτεινές επιγραφές έξω από τα γραφεία τους και έβαλαν καινούριες :
«ΙΔΙΩΤΙΚΉ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ»
«Ο ΦΑΤΑΟΥΛΑΣ»

Ήταν τυχερή η γενιά μας , ίσως η πιο τυχερή απ’ την απελευθέρωση της χώρας και δώθε . Γλίτωσε τη μετανάστευση , γλίτωσε την ανεργία , χάρη στο Μεταξά είχε «καταφέρει» και το οχτάωρο , είχε κατοχυρώσει και τα συντάξιμα όριά της . Αυτό που περίμενε μέσα απ’ τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας ήταν να μειωθεί κι ο εργάσιμος χρόνος και το ωράριο εργασίας , να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος για όλους τους εργαζόμενους και να δουν «καλύτερες μέρες» .
Δυστυχώς κανένα απ’ τα οράματα αυτά δεν υλοποιήθηκε κι αντίθετα η εργατική τάξη έφτασε στο μέγιστο σημείο απόγνωσης , μέσα σε μια καταναλωτική κοινωνία και μια ολιγαρχική οικονομία . Το χειρότερο απ’ όλα είναι πλέον η εύρεση εργασιακής θέσης και η κάλυψη των αναγκών του ενστίκτου επιβίωσης .
Ο τίτλος του άρθρου φαίνεται χλευαστικός , όμως αντικατοπτρίζει την αδήριτη πραγματικότητα . Η υψηλή τεχνολογία έχει ελαχιστοποιήσει τις θέσεις εργασίας κι οι εργοδότες μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Καμιά ιστορική περίοδος δεν μπορεί να παραβληθεί μ’ αυτή που διανύουμε ως προς την εκμετάλλευση του λαού , ούτε καν οι ιμπεριαλιστικές αυτοκρατορίες . Θα το νιώσουν – αν δεν το ‘χουν νιώσει – οι νέοι της χώρας μας και κυρίως όσοι σπουδάζουν με στόχο μια καλύτερη ζωή από κείνη των γονιών τους .
Διάβαζα στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ του Σαββάτου , 3-5-08 , την έκθεση του ΔΝΤ . Αυτό «το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης ζητάει να παρθούν νέα - πιο σκληρά μέτρα - στο Ασφαλιστικό , να επιβληθούν νέοι φόροι καθώς και να γίνουν ανατροπές στην αγορά εργασίας με καθήλωση μισθών και ευελιξία στο όριο απολύσεων» .
Αυτό που κράτησα στη μνήμη μου είναι μόνο η τελευταία του επιταγή : ευελιξία στο όριο απολύσεων, λες και υπάρχουν προσλήψεις στην εποχή μας ( δεν ξεχνώ τις προσλήψεις των ημετέρων από τα παράθυρα ) . Σε ποιες απολύσεις άραγε αναφέρεται η σύγχρονη νομισματική μαφία ; Στις απολύσεις των ανέργων ;
Ίσως δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό το πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία , μιας και η γενιά μας έχει την δύναμη να βοηθήσει βιοποριστικά τους γόνους της και να τους στηρίξει μέχρι να φτάσουν στη μέση ηλικία . Όσοι κατάφεραν μάλιστα μέσα στα τριάντα τελευταία χρόνια να κλέψουν το δημόσιο πλούτο έχουν ακόμη περισσότερες ελπίδες να διαιωνίσουν την κοινωνία που οραματίζεται το ΔΝΤ και η παγκόσμια Αρχή .
Τι απομένει στους νέους που προέρχονται από λαϊκά στρώματα ; Ήδη άρχισε να δείχνει το πράγμα . Πολύωρη απασχόληση για τριακόσια Ευρώ το μήνα και με το φόβο να χάσουν αυτή την απασχόλησή τους στο παραμικρό παράπτωμά τους . Ήδη η νεολαία έχει αφήσει τη χειρονακτική εργασία , παραμυθιασμένη από τους πολιτικούς της τελευταίας τριακονταετίας που υπόσχονταν καλύτερες μέρες μέσα από την παιδεία και τα πανεπιστήμια . Οι χειρονακτικές εργασίες έχουν περάσει στα χέρια των οικονομικών μεταναστών , που αργά και σταθερά - με την αιώνια αποταμιευτική νοοτροπία του μετανάστη - γίνονται η νέα μεσαία οικονομική τάξη . Η «εκπαιδευτική» βιομηχανία απορροφά τους νέους και το μόχθο των γονιών τους χωρίς αντίκρισμα επαγγελματικό , αλλά ούτε κι ανθρωπιστικό .

Ποιο θα είναι το μέλλον αυτής της χώρας ; Η Ευρωρωμαϊκή αυτοκρατορία είναι μια παραλλαγή της Ρωμαϊκής . Σήμερα χρειάζονται ελάχιστοι εξειδικευμένοι δούλοι κι αυτούς προστατεύει η σημερινή αυτοκρατορία , το δημοκρατικό της προσωπείο δεν επιτρέπει την αρένα για την εξόντωση των πολλών . Η αρένα βρίσκεται τώρα στις χωματερές και τους κάδους απορριμμάτων , όπου συνωστίζονται για τη λεία τους οι «ελεύθεροι» πολίτες της χώρας . Ο πόλεμος για νερό και λίγο ψωμί ίσως να ξεκινήσει πολύ σύντομα , αλλά πάλι οι χορτάτοι θα κερδίσουν .

Υ.Γ.
Πέρασε ο φίλος από το σπίτι την ώρα που κατέγραφα τις μαύρες σκέψεις μου και μου μίλησε για μια αισιόδοξη προσπάθεια … κοινοβιακής συνδιαχείρισης των πραγμάτων .
Τα είχα βιωμένα όλα αυτά απ’ τα φοιτητικά μου χρόνια και τα είχα μελετήσει ιστορικά . Δεν είχα το κουράγιο να είμαι αισιόδοξος όπως ο φίλος , είχα βιώσει πολλούς «επαναστάτες» στη ζωή μου και γι’ αυτό το λόγο απόμενα μονάχος μες στο πιθάρι μου …
Είμαι έτοιμος να βγω απ’ το πιθάρι με το λυχνάρι στο χέρι και να συμπορευτώ σε καθαρές ιστορίες , όμως τα πράγματα είναι πιο δύσκολα σήμερα από τις μέρες του Διογένη …

Υπουργείο προστασίας των πολιτικών

Για κοίτα ποιοι κινδυνεύουν…

ΕΚΤΑΚΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ – ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ ΥΠ. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Του Γ. Αντύπα

ΠΡΕΖΑ TV

Φόβος για χτύπημα σε βουλευτή την ημέρα ψήφισης ή την
επομένη του Ασφαλιστικού έχει καταλάβει την ΕΛ.ΑΣ. Τα στοιχεία προς αυτή την κατεύθυνση είναι πολλά: απειλές κατά βουλευτών μέσω του Διαδικτύου, ανώνυμα sms και συνθήματα σε τοίχους απέναντι από πολιτικά γραφεία. Για τις επόμενες μέρες, και βλέπουμε, οι ρόλοι βουλευτή - αστυνομικού θα αλλάξουν. Οι δεύτεροι θα δίνουν οδηγίες στους πρώτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κινητά των αστυνομικών που συνόδευαν τους υπουργούς χθες στη Βουλή χτυπούσαν δαιμονισμένα. Κάθε τρεις και λίγο δέχονταν ένα τηλεφώνημα ή ένα γραπτό μήνυμα από τη Διεύθυνση Ασφάλειας Υψηλών Προσώπων. Σύμφωνα με τις νέες εντολές:

* Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος της περιμέτρου γύρω από το σπίτι πριν παραληφθεί ο επίσημος.
* Οι διαδρομές από και προς το γραφείο θα πρέπει να αλλάζουν καθημερινά.
* Όσοι δουν την παραμικρή ύποπτη κίνηση να ειδοποιήσουν άμεσα την ομάδα «ΔΙΑΣ». Είτε αφορά σε παρακολούθηση στον δρόμο είτε στην περιοχή όπου βρίσκεται το γραφείο.
* Όταν τους μετακινούν σε ραντεβού, να βγαίνουν πάντα αυτοί και να τους ανοίγουν την πόρτα.
* Όταν ο επίσημος βρίσκεται σε κάποιον δημόσιο χώρο, να είναι πάντα δίπλα του.
* Όταν έχει ραντεβού σε καφέ ή εστιατόριο, να τον έχουν πάντα υπό τη διακριτική τους παρακολούθηση.
* Οι γραμματείς των βουλευτών να μην ανοίγουν την πόρτα σε αγνώστους.
* Στους βουλευτές έφτασε σύσταση να ακυρώσουν τα ραντεβού τους με ψηφοφόρους, γιατί κανείς δεν ξέρει ποιος θα είναι αυτός που θα βρεθεί απέναντί τους στο γραφείο τους.
* Όσοι υπηρετούν δίπλα σε υπουργούς και βουλευτές ενημερώθηκαν από την υπηρεσία ότι σύντομα θα κληθούν για να γίνει έλεγχος των ικανοτήτων τους. Γιατί είναι κοινό μυστικό πως πολλοί πολιτικοί επιλέγουν τους αστυνομικούς τους με κριτήρια πελατειακών σχέσεων και όχι ασφαλείας.
* Ενημερώθηκαν ακόμη πως για τις επόμενες εβδομάδες θα ενισχυθούν οι πεζές περιπολίες -ένστολων και αστυνομικών με πολιτικά- στους δρόμους γύρω από πολιτικά γραφεία και υπουργεία. Οι «μυστικοί» αστυνομικοί θα αναφερθούν στους συνοδούς των βουλευτών, ώστε να αποφευχθούν παρεξηγήσεις.
* Όσοι υπηρετούν σε βουλευτές εντέλλονται να αρνούνται αλλότριες απασχολήσεις, π.χ. σούπερ μάρκετ, και να κρατούν την προσοχή τους εστιασμένη στο πρόσωπο που προστατεύουν. Αν πιαστούν σε λάθος θέση, θα κατηγορηθούν από την υπηρεσία τους και οι ίδιοι, ασχέτως του τι εντολές είχαν από τους πολιτικούς.

Από όλα αυτά γίνεται σαφές ότι οι ανέμελες μέρες για τους βουλευτές και τους αποσπασμένους σε αυτούς αστυνομικούς ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί υπουργοί, κατά την προσέλευσή τους στο χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο, εξέφραζαν φόβο ακόμη και για μέλη της οικογένειάς τους.
Γυναίκα υπουργός αποκάλυψε πως δέχεται απειλές ο γιος της επειδή θα σπουδάσει στο εξωτερικό, ενώ αρκετοί βουλευτές έδειχναν το sms που είχαν δεχθεί στα κινητά τους: «Θα σας κάψουμε και εσάς και τα παιδιά σας για να μην ξαναβγάλει φύτρα η γενιά σας»! Τις πιο πολλές απειλές τις δέχονται όσοι προέρχονται από τον συνδικαλιστικό χώρο. Τους δίνεται τελεσίγραφο να μην ψηφίσουν τον ασφαλιστικό νόμο, αλλιώς, σύμφωνα με τους άγνωστους αποστολείς, θα γνωρίσουν την οργή της κοινωνίας.

Η κυβέρνηση δίστασε να ανάψει το «πράσινο φως» σ’ αυτά τα έκτακτα μέτρα, καθώς δεν θέλει να δώσει σήμα στους τρομοκράτες πως φοβάται και στην κοινωνία ότι υπάρχει κίνδυνος. Γι’ αυτό και επιλέχθηκε η οδός της εμπιστευτικής ενημέρωσης από την υπηρεσία στα στελέχη της. Από την άλλη, όμως, κρίθηκε ότι αν συμβεί κάποια νέα επίθεση, οι επιπτώσεις θα είναι μεγαλύτερες. Το πλαίσιο το έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, σε ένα τμήμα της τοποθέτησής του στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο δεν δόθηκε στη δημοσιότητα.
Ο Γ. Παπανδρέου μίλησε για «έντονες πολιτικές ενάντια στη βία κάθε μορφής» και «πρακτικά μέτρα» που θα ανακοινώσουν ο Μ. Χρυσοχοΐδης και ο Γ. Ραγκούσης. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, που πήρε στη συνέχεια τον λόγο, μίλησε για «ύπουλο χτύπημα», ανέφερε ότι στόχος είναι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, μίλησε για «γραφεία υπό κατάληψη από αριστεριστές» και ζήτησε «κοινό μέτωπο όλων των πολιτικών δυνάμεων». «Κάποιοι, βέβαια, κρατούν ουδέτερη στάση ή αδιαφορούν», προσέθεσε με νόημα. Έκτακτα μέτρα θα ληφθούν και για την ασφάλεια των δημόσιων κτιρίων.

Μετά το Υπουργικό Συμβούλιο ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε στο Μέγαρο Μαξίμου τους επιτελείς του και κορυφαίους υπουργούς. Το παζλ που πρέπει να λύσει η κυβέρνηση είναι πολύ σύνθετο: να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις, τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων, τις «ιδιαίτερες» δράσεις του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και την τρομοκρατική βία που έκανε δυναμική επανεμφάνιση στη χώρα μας. Η ανησυχία χτύπησε κόκκινο από τα νέα για τον εκρηκτικό μηχανισμό.
«Δεν είναι ελληνικός - η εκρηκτική ύλη μάς είναι άγνωστη», υπογράμμισε στο «Έθνος» ανώτερη κυβερνητική πηγή. Μας μετέφερε ακόμη τις υποψίες στελεχών της Αντιτρομοκρατικής για τυφλό χτύπημα σε δημόσιο χώρο. Ένα ενδεχόμενο πραγματικά εφιαλτικό, τόσο για το τι μπορεί αυτό να σημαίνει σε ανθρώπινες ζωές όσο και για τη σταθερότητα και τη διεθνή εικόνα της χώρας.

Μπορεί η κυβέρνηση να στηρίζει πλήρως τον Μ. Χρυσοχοΐδη, αλλά στον κύκλο των συνεργατών του πρωθυπουργού αποτελεί κοινό τόπο η θέση ότι «αυτό το γεγονός δεν μπορεί να περάσει χωρίς να πέσουν κεφάλια». Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε αλλαγές στην ΕΛ.ΑΣ., είτε με τη μορφή αποπομπών, είτε με τη μορφή παραιτήσεων. Σε τι «βάθος» και «ύψος» θα φθάσουν αυτές οι αλλαγές είναι άγνωστο, καθώς η ηγεσία της αστυνομίας έχει στα υπέρ της τις συλλήψεις για τον «Επαναστατικό Αγώνα». «Όχι στις εν θερμώ αντιδράσεις» λένε από την άλλη στελέχη της Κατεχάκη, που δεν θέλουν να δουν τον μηχανισμό τους να αποσυντίθεται.

Ξεκάθαρο μήνυμα στους τρομοκράτες ότι η πολιτεία δεν τρομοκρατείται έστειλε από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, με αφορμή το δολοφονικό χτύπημα στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, το οποίο καταδίκασαν οι αρχηγοί του ΚΚΕ, και του ΣΥΡΙΖΑ, με διαφορετικές ωστόσο προσεγγίσεις. «Ας γνωρίζουν οι δολοφόνοι ότι θα αποτύχουν, γιατί έχουν απέναντί τους την πολιτεία και ολόκληρη την κοινωνία. «Η κοινωνία μας δεν τρομοκρατείται» τόνισε ο Γ. Παπανδρέου, που έκανε λόγο για «αποτρόπαιη τρομοκρατική ενέργεια», «κρούσμα τυφλής και απάνθρωπης βίας» από «άνανδρους και κρυπτόμενους δολοφόνους».

Εκεί, στη Ρουμανία, υπάρχει δικαιοσύνη ακόμη

Ρουμανία: Δικαστικό «μπλόκο» στα μέτρα του ΔΝΤ

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανέβαλε την εκταμίευση
δανειακής δόσης ύψους 2 δισ. προς τη Ρουμανία,
μετά την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας,
που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Το πακέτο λιτότητας που υιοθέτησε το Βουκουρέστι
–στο πλαίσιο της συμφωνίας του με το ΔΝΤ για δανεισμό 20 δισ. ευρώ-
προέβλεπε μεταξύ άλλων περικοπή κατά 25% των μισθών
και κατά 15% συντάξεων,
ρυθμίσεις που κρίθηκε ότι αντιβαίνουν στο σύνταγμα της χώρας

Μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης,
το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι αναβάλλει τη συνεδρίαση
του διοικητικού του συμβουλίου για τη Ρουμανία.
«Αναμένουμε τη λήψη εναλλακτικών μέτρων
δημοσιονομικής προσαρμογής από την ρουμανική κυβέρνηση»,
δήλωσε ο εντεταλμένος του Ταμείου για τη Ρουμανία, Τζέφρι Φρανκς.

Ο κ. Φρανκς εμφανίστηκε βέβαιος ότι το Βουκουρέστι
θα παρουσιάσει νέα μέτρα «πολύ σύντομα».
Εκτιμάται ότι η κεντρώα κυβέρνηση συνασπισμού προσανατολίζεται
σε αναθεωρημένο πακέτο που θα περιλαμβάνει αύξηση φόρων.

Υ.Γ.
Πού είναι τα δικά μας συνδικάτα;
Μεγάλε Σιδερένιε, πέτυχε η πολιτική σου.
Εξαφάνισες τα συνδικάτα.
Τώρα ο ηλίθιος γιος σου θα εξαφανίσει κι εμάς.

Επίκαιρο

Την ίδια μέρα

Ένας αξιωματικός της αστυνομίας «εξερράγη».
Μέσα στο στέκι «προστασίας» του πολίτη.
Ο υπουργός του δεχόταν γαμήλια δώρα στο «στέκι» του…
Δεν είχε σπίτι ο φουκαράς για να δεχτεί τα δώρα…
Αστυνομικοί υπάλληλοι απασχολούνται και αμείβονται
προκειμένου να ταξινομήσουν τα δώρα του υπουργού.
Τα ΜΜΕ έστρεψαν την προσοχή της κοινωνίας
στην τρομοκρατική ενέργεια.

Την ίδια μέρα ένας άνεργος πολίτης της Λάρισας αυτοκτόνησε.
Αυτοκτόνησε επειδή δεν μπορούσε να θρέψει τη φαμελιά του.
Κανένα Μέσο δεν ανάφερε το «ασήμαντο» αυτό γεγονός.

Ο υπουργός δεν αυτοκτόνησε.
Ούτε καν παραιτήθηκε απ’ τη θέση του.
Δάκρυσε όμως ο καημένος.
Από χαρά, γιατί η μπόμπα δεν εξερράγη πάνω του.

Οι μπόμπες είναι πάντα «άστοχες».
Εύστοχοι είναι μόνο οι δημοσιοκάφροι,
που εκτρέπουν την προσοχή του κοσμάκη
από τη μάστιγα που μαστίζει την κοινωνία μας.

Υ.Γ. 1
Είμαι και ήμουν αντίθετος με την τρομοκρατία,
την τρομοκρατία που στοχοποιεί αθώους
κι αφήνει αλώβητους τους λαϊκούς δυνάστες.

Υ.Γ. 2
Η προβοκάτσια δεν μπορεί να φύγει απ’ το μυαλό μου.

Υ.Γ. 3
Αθώος ήταν κι ο αυτόχειρ πολίτης της Λάρισας.

Υ.Γ. 4
Πότε θ’ αρχίσουν ν’ αυτοκτονούν οι δοσίλογοι;
Δεν νιώθει ένοχος ο Χρυσοχοΐδης για το χαμό του συνεργάτη του…;

Αυτό είναι μουντιάλ...

Active Member

Στου μπαρμπα Γιάννη τη βεράντα μυρίζει γιασεμί
φέρμα κουβέντα στριφτάρι κι αβέρτα οι στοχασμοί.
Των ματιών το βούρκωμα θυμάμαι και τα γέλια,
τις μνήμες για σπουδαίους και για κενά βαρέλια.
Την βύθισή του στα μαύρα περασμένα
(τα για όλους ξεχασμένα) την 'εκανε για μένα
στα χαρτογραφημένα απ' τους αποθηριωμένους
με πήγε από μέρη λεύτερα τόπους ξεσφραγισμένους.
Πάμε Ακροναυπλία γι’ αρχή μ’ αψηφισιά
για κάποιους μοναξιώτες μ’ ένα φεγγίτη μοιρασιά.
Θυμάμαι από τη Θήβα έναν λεβέντη γιατρό
η «ΟΠΛΑ» του ‘χε τάξει να τον βρούνε μισερό.
Τον βρήκαν κρεμασμένο θα ‘βγαινε σε έναν μήνα
και κλέψαν το τεφτέρι του που θα δινε στον Στίνα.
Να σε πάω Ικαρία, Μακρόνησο ή Γιάρο
για τη σιωπή μου εκεί κάποιοι με λέγαν «Χάρο».
Δεν ήμουν στα κοπαδιαστά, στους κωλοπετσωμένους
ήμουνα ήδη στους νεκρούς τους κατασταλαγμένους.
Ξέρεις, απ’ τα κοπάδια κάποιους τους είδα υπουργούς,
κυβερνήτες πατεράδες και γυιούς.
Μα φτου στο διόλο, σκατά στο στόμα μου
στην ψυχή ο παραδαρμός κι όχι στο σώμα μου.
Εμάς, του «τίποτα» μας σκοτώναν με το γάντι
ή ύστερα απ’ το πετσόκομα μας δίναν πασαβάντι
και την στάμπα τους σε κάθε τρισκατάρατο,
γιατί η ιστορία στον τόπο αυτό είναι κατουροκάνατο
και αυτή που λες εσύ, μικρή κοσμογωνιά,
μια χαμηλοβλεπούσα είναι στην απολησμονιά.
Θα σου πω στα γρήγορα (πράγμα δυσκολοκάμωτο)
για κάθε προτάτο πλανερό και ατσαλάκωτο.
Το ΕΑΜ, τη Βάρκιζα, τα μαζεμένα «Yes»,
το κόμμα και την αποχή από τις εκλογές.
Τον Παπάγο, τον Πλαστήρα και τον βασιλιά,
τους αποστάτες και της Χούντας τη ληστοφωλιά,
το ΠΑΚ, την αντίσταση απ’ το παράνομο κόμμα
- οι εκλεκτοί στα Παρίσια κι οι άτυχοι στο χώμα.
Για το νόμιμο κόμμα, το δώρο του εθνάρχη,
την αλλαγή, το καθεστώς του όπως λάχει,
τους κοσκωτάδες και το ροζέ ’89
σερί πάει η γεννοβολιά μέχρι τούτη τη γενιά.
Θα ‘θελα να με ρώταγες ποιος σκότωσε τον Άρη,
ποιος έδωσε τον Ράπτη και τον Καστοριάδη,
ποιος τον Λαμπράκη σκότωσε και ποιος τον Παναγούλη,
ποιος κρυβόταν πίσω από το μάυρο κουκούλι.
Τίνος Ρέμβη ήτανε η χουντομορταρία
και ποιοι οι ανθρωποφύλακες στα κελιά τα κρύα.
Ποιοι λοιδωρούσαν τα παιδιά στο Χημείο
και ποιοι της λευτεριάς δεν περάσαν το πορθμείο.
Ρώτα με λεβέντη μου, μέρες να σου λέω,
γι’ άλλα θα βλέπεις να γελώ και γι’ άλλα ίσως να κλαίω.
Κοντεύω τα εκατό – μεγάλη σερμαγιά
μα έξω απ’ το μνημούρι μου η απολησμονιά.


Αν θέλετε ακούστε και το τραγούδι στη διεύθυνση:
http://www.youtube.com/watch?v=dhFxvzmowbA

Ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει Αριστερά»,

του Χρόνη Μίσσιου

07:14 - Δευ 21/06/2010, tvxsteam



Εμβληματική μορφή της Αριστεράς, συγγραφέας, σήμερα, στα 80 του, εξακολουθεί να αναζητεί έναν καινούργιο δρόμο και μιλάει για την κρίση, το ΔΝΤ, τις διασπάσεις και τις επαναδιασπάσεις του αριστερού χώρου
Συνέντευξη του Χρόνη Μίσσιου στον Άρη Παπαστάθη, για την εφημερίδα το Βήμα, της 20ης Ιουνίου του 2010

«Ο Μανόλης Αναγνωστάκης μου έμαθε γράμματα στη φυλακή, ήμασταν θανατοποινίτες στο Γεντί Κουλέ» λέει ο Χρόνης Μίσσιος στο «Βήμα», στο περιθώριο της συνέντευξης που παραχώρησε ένα καυτό μεσημέρι της περασμένης εβδομάδας στο σπίτι του, στο Μικροχώρι Αττικής. Εμβληματική φυσιογνωμία της Αριστεράς, συγκλόνισε το πανελλήνιο το 1985,όταν αποκάλυψε τη διαδρομή της ζωής του, από τα 17 ως τα 43 του χρόνια σε φυλακές και εξορίες (1947-1973), στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς».Στα 80 του ζει πλέον αποτραβηγμένος με τη σύζυγό του Ρηνιώ και τα τρία σκυλιά τους σε ένα αγροτόσπιτο, περιτριγυρισμένο από νεοελληνικές βίλες. Για να τον συναντήσει κανείς πρέπει να ακολουθήσει κανόνες... συνωμοτικότητας. Ένα ημιφορτηγό μάς περίμενε στην ταβέρνα «Μπάρμπα Βασίλης» για να μας οδηγήσει στο δρομάκι που καταλήγει στην πόρτα του.
- Τι σημαίνει για εσάς αυτή η κρίση;
«Πιστεύω ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι καθολική και παγκόσμια. Ο πλανήτης μας είναι πλέον μια μικρή γειτονιά γεμάτη κινδύνους και εγκληματικές συμμορίες που δεν γνωρίζουν σύνορα. Πιστεύω πως κανένας λαός, καμία χώρα δεν μπορεί να ονειρευτεί μια κοινωνία ισόνομη, ελεύθερη και ειρηνική».
- Γιατί;
«Πολλά θα μπορούσε να αναφέρει κανείς: για τον κίνδυνο του πυρηνικού ολέθρου, για την καταστροφή του περιβάλλοντος, για τον χρηματιστηριακό ιμπεριαλισμό κτλ. Πρόσφατο παράδειγμα έχουμε το έγκλημα της ΒΡ. Κι όμως κανένας δεν θα τιμωρηθεί, κανένας δεν ζητάει να σταματήσουν οι εξορύξεις στα βάθη του ωκεανού. Όλοι μιλούν για το πόσα σεντς έπεσε η μετοχή της. Η ανάγκη συνεργασίας των λαών είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε. Η ανάγκη μιας παγκόσμιας δράσης για να αλλάξουμε τους κοινωνικούς θεσμούς, τις αξίες μας και τη συμπεριφορά μας απέναντι στη φύση και στον συνάνθρωπό μας είναι στοιχειώδης προϋπόθεση».
- Τι μπορούμε να κάνουμε;
«Σήμερα είναι εύλογο το ερώτημα αν το προνόμιο της λογικής του ανθρώπου είναι όντως προνόμιο ή κατάρα. Η οικολογική κρίση του πλανήτη και των ανθρωπίνων κοινωνιών δεν είναι ένα εφιαλτικό σενάριο για το μέλλον αλλά μια οδυνηρή πραγματικότητα. Ο κόσμος του Όργουελ επιβεβαιώθηκε. Ο κόσμος του Χάξλεϋ είναι παρών. Μόνο με αυτογνωσία της ύπαρξής μας και τη συμφιλίωσή μας με αυτόν τον υπέροχο αινιγματικό κόσμο που μας γέννησε μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία μας. Χρειαζόμαστε άλλη ιεράρχηση των αξιών, άλλους κοινωνικούς θεσμούς, άλλη φιλοσοφία. Όσο η κυρίαρχη αξία των κοινωνιών μας παραμένει η κερδοσκοπία, τα βήματα της ανθρώπινης ιστορίας- όπως είπε κάποτε και ο Δαντόν- θα είναι οι ταφόπετρες των ρομαντικών».
- Λέτε ότι η ζωή μετριέται μονάχα με τις συγκινήσεις που επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη ουσία μας. Πιστεύετε ότι χάσαμε την ουσία τα τελευταία χρόνια;
«Νομίζω πως ναι. Η σημερινή κοινωνία δείχνει να έχει πέσει σε κώμα. Ο άνθρωπος από μια συμπαντική οντότητα με όνειρα, επιθυμίες, έρωτες και αισθήσεις μετατρέπεται σε ένα αντικείμενο παραγωγής και κατανάλωσης προϊόντων. Έχει χάσει τον προσανατολισμό του, έχει χάσει τις αξίες τού ευ ζην».
- Πώς βιώνετε την κρίση στην Ελλάδα;
«Αισθάνομαι ταπεινωμένος και περιφρονημένος. Νομίζω ότι ξαναζώ την εποχή του Πιουριφόι, τότε που η χώρα μας ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Δεν πίστευα πως θα ζήσω μια νέα υποτέλεια της πατρίδας μου. Λέει ο Πρωθυπουργός ότι ήμασταν ο αδύναμος κρίκος και γι΄ αυτό μας χτύπησε τόσο καίρια ο τοκογλυφικός καπιταλισμός. Γιατί όμως είμαστε ο αδύναμος κρίκος; Είναι ένα ερώτημα στο οποίο οφείλει να απαντήσει το πολιτικό μας σύστημα και άλλοι κοινωνικοί φορείς που υποτίθεται ότι διακονούν τα συμφέροντα του λαού».
- Ωστόσο ο λαός, όλοι εμείς, δεν έχουμε ευθύνη γι΄ αυτό που μας συνέβη;
«Αναμφίβολα ναι. Αυτό όμως δεν είναι το κυρίως πρόβλημα. Όπως και το σύνθημα “φέρτε πίσω τα κλεμμένα”. Είναι σωστό αλλά ταυτόχρονα παραπλανητικό. Διότι το πρόβλημα είναι το σύστημα και οι θεσμοί που καθιερώσαμε. Θεσμοί που παράγουν βία, βαρβαρότητα και ψυχασθένεια, διότι πώς να κατανοήσει κανείς διαφορετικά την αφύσικη ζωή που μας υποχρέωσαν να βιώνουμε. Για να γυρίσουμε στα δικά μας: το εξοργιστικό είναι ότι μας εγκαλούν για έλλειψη πατριωτισμού όσους διαφωνούμε και αντιστεκόμαστε σε αυτά τα κατοχικά μέτρα. Είναι αυτοί που εκλέχθηκαν και ορκίστηκαν- οι περισσότεροι αλλεπάλληλες φορές- να υπερασπισθούν την πατρίδα και τα συμφέροντα του λαού της και μας οδήγησαν σε μια νέα εθνική υποτέλεια. Αιδώς, Αργείοι...».
- Είστε πολύ σκληρός.
«Στα 80 μου χρόνια δεν έχω το δικαίωμα της συγγνωστής πλάνης ούτε καμία δέσμευση για να μη λέω αυτό που σκέφτομαι και πιστεύω. Είναι τουλάχιστον ανόητο να υποστηρίζει κανείς ότι μια χώρα οικονομικά υποδουλωμένη μπορεί να είναι εθνικά και πολιτικά ελεύθερη και ανεξάρτητη. Ίσως αυτή η νέα υποτέλεια γεννήσει μια νέα εθνική αντίσταση».
- Εθνική αντίσταση; Με ποια μορφή και πότε;
«Όταν ο λαός βγει επιτέλους από τις κομματικές μάντρες. Τι όραμα θα έχει αυτή η αντίσταση; Τι μορφές θα πάρει; Δεν ξέρω. Εγώ είμαι ήδη παρελθόν και δυσκολεύομαι ήδη να κατανοήσω το παρόν. Ελπίζω οι μορφές που θα πάρει να μην είναι βίαιες και εξουσιαστικές. Είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως η βία και η εξουσία πρόδωσαν τα ωραιότερα όνειρα των επαναστατών».
- Πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη τιμωρίας των ενόχων που μας οδήγησαν εδώ;
«Δεν πιστεύω στην καταστολή. Πιστεύω στην πρόληψη. Δυστυχώς όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες στην εποχή μας έχουν εγκαταλείψει την πρόληψη, την αναζήτηση και αντιμετώπιση των αιτίων που γεννούν τα κοινωνικά φαινόμενα και επαφίενται στην καταστολή σε ολόκληρο το φάσμα του κοινωνικού γίγνεσθαι».
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΘΕΡΙΝΑΣ
- Είστε ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας της Αριστεράς στην Ελλάδα τον αιώνα που πέρασε. Αναγνωρίζετε κάποιο «ιστορικό λάθος» στη διαδρομή της από το 1974 ως σήμερα;
«Κατ΄ αρχάς θέλω να σου πω ότι η διαδρομή μου στην Αριστερά ήταν, παρά τις αντιξοότητες, από τις πιο ευτυχισμένες και πλούσιες περιόδους της ζωής μου. Εί χαμε όνειρο, είχαμε όραμα, είχαμε μύθους και ψευδαισθήσεις. Η Αριστερά είχε βαθιές ρίζες μέσα στην ελληνική κοινωνία. Παρ΄ ότι ηττήθηκε στρατιωτικά, γρήγορα ξαναγεννήθηκε και στις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 ήταν ο μόνος παραγωγός πολιτισμού στη χώρα μας. Η Αριστερά ήταν επαναστατική, όχι με τη συνωμοτική έννοια αλλά με τον πολιτισμό της, μια πορεία που ήρθε να διακόψει η δικτατορία. Ούτε όμως η χούντα τη νίκησε. Η Αριστερά ηττήθηκε στη Μεταπολίτευση. Διασπασμένη για άλλη μία φορά πολεμούσε με τα “ευαγγέλια” προσπαθώντας να στρατολογήσει η κάθε πλευρά με το μέρος της περισσότερους κομμουνιστές. Να τους κάνει τι, αλήθεια; Να τους βάλει στο μπαούλο; Δεν αντιλήφθηκε τη νέα εποχή στην οποία εισερχόταν η ελληνική κοινωνία, τις προσδοκίες και τα προβλήματά της. Έτσι ήρθε το ΠαΣοΚ, πήρε όλο το πακέτο των συνθημάτων και των αιτημάτων της Αριστεράς και το απαξίωσε. Έκτοτε η Αριστερά ψάχνει την προίκα της σε λάθος μέρος. Σήμερα ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει Αριστερά. Αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι Αριστερά δεν παράγει τίποτα, ούτε καν πολιτικό πολιτισμό».
- Τι εντύπωση σας προκάλεσε η νέα διάσπαση του Συνασπισμού;
«Επιβεβαιώνει αυτό που είπαμε προηγουμένως. Είναι ένα πείραμα που χρόνια τώρα παλεύει χωρίς να κατορθώνει να συνθέσει απόψεις. Οι διασπάσεις και οι επαναδιασπάσεις αυτού του χώρου μου φέρνουν στο μυαλό την επίδραση που έχει η ουρά της αθερίνας στον τρικυμισμένο ωκεανό».
- Άρα τι προτείνετε;
«Πιστεύω ότι ο μόνος δρόμος, η τελευταία έξοδος προς την ελευθερία του ανθρώπου και του πλανήτη είναι η ολιστική οικολογική φιλοσοφία, σκέψη, πράξη και συμπεριφορά. Η οικολογία ούτε φέρει ούτε εδραιώνει καμία εξουσία, αντίθετα την καθιστά άχρηστη. Είναι μια επανάσταση αυτογνωσίας, μια επανάσταση ανθρώπινης συνείδησης. Δεν είναι μια “πίστη” σε μια ιδεολογία αλλά μια καθημερινή πρακτική για να επανασυνδέσουμε τη λογική με τις αισθήσεις, να απελευθερώσουμε τη συμπαντική μας ιδιαιτερότητα. Να αναγνωρίσουμε τη διαφορετικότητα, την αυταξία και την αναγκαιότητα του συνόλου της ζωής. Είναι ένας δρόμος επαναπροσέγγισης του κόσμου που μας περιβάλλει, ένας δρόμος στην αναζήτηση της χαράς αντί της αγωνίας. Έχουμε ανάγκη να ξαναβρούμε την προσωπική μας αισθητική, τα προσωπικά μας μονοπάτια, του έρωτα, της αγάπης και της τρυφερότητας, το άρωμα του κόσμου και της ύπαρξής μας».

Κληρονομική κοινοβουλευτική «Δημοκρατία».

Άσκηση 1
Να βρεθεί:
Η πιθανότητα να συμβεί τρεις φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 (έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί... Παππούς, Γιος και Εγγονός της ίδιας οικογένειας.
Ξαναλέω ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΟΧΙ ΜΙΑ.

Άσκηση 2
Να βρεθεί:
Η πιθανότητα να συμβεί επτά φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 (κατοίκων έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί Πατέρας και Γιος.


Οι απαντήσεις

A) Aπό παππού σε γιο και εγγονό
O Δημήτριος Pάλλης (1844-1921) πέντε φορές πρωθυπουργός (1897, 1903, 1905, 1909 και 1920-21). O γιος του Iωάννης (1878-1946) μια φορά (κατοχικός 1943-44). Γιος και εγγονός ήταν ο Γεώργιος (1918-2006) μια φορά πρωθυπουργός ( 1980-81). Aξίζει να σημειωθεί ότι Γ. Pάλλης ήταν και εγγονός πρωθυπουργού από τη μητέρα του (κόρη του Γ. Θεοτόκη).
O Γεώργιος Παπανδρέου (1888-1968) τέσσερις φορές πρωθυπουργός (1944, 1944-1945, 1963 και 1964-65 ). O Aνδρέας Παπανδρέου (1919-1996) τρεις (1981-85, 1985- 89 και 1993-96). O εγγονός και γιος Γιώργος μόλις άρχισε την πρώτη θητεία.
O Διομήδης Kυριακός (1811-69) κατέκτησε το αξίωμα μια φορά (1863). Tο ίδιο και ογδόντα χρόνια αργότερα (1949) ο εγγονός του Aλέξανδρος Διομήδης - Kυριακός (1875-1951)
Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να προστεθεί άλλη μια περίπτωση. Πρόκειται για τον Γεώργιο Kουντουριώτη (1782-1858) , που κάθισε στην καρέκλα μια φορά (1848) και ο εγγονός του Παύλος (1855-1935) έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1924-1929).

B) Aπό πατέρα σε γιο
O Σπυρίδων Tρικούπης (1788-1873) υπήρξε ο πρόεδρος (πρωθυπουργός) του πρώτου νεοελληνικού υπουργικού συμβουλίου (1833). O γιος του Xαρίλαος (1832-1896) διατέλεσε εφτά φορές πρωθυπουργός ((1875, 1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-3 και 1893-1895).
O Θρασύβουλος Zαΐμης (1825-1889) δυο φορές πρωθυπουργός (1869-70 και 1871). O γιος του Aλέξανδρος οχτώ φορές πρωθυπουργός (1897, 1901, 1915, 1916, 1917, 1926, 1927 και 1928) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935). Aς προστεθεί ότι ο Aνδρέας πατέρας του πρώτου και παππούς του δεύτερου είχε διατελέσει πριν την έλευση του Kαποδίστρια και μετά τη δολοφονία του πρόεδρος της «Διοικητικής Eπιτροπής Eλλάδος» (αξίωμα ανάλογο του πρωθυπουργού).
O Eλευθέριος Bενιζέλος (1864-1936) εννιά φορές πρωθυπουργός (1910-15, 1915, 1917-20, 1924, 1928-29, 1929-32, 1932, 1932-33, 1933) . O γιος του Σοφοκλής ορκίστηκε πέντε φορές (1944 και κατά διαστήματα το 1950-51).
O Γεώργιος Θεοτόκης (1844-1916) τέσσερις φορές (1899-1901, 1903 και 1903-05) . O γιος του Iωάννης (1880-1961) μια (1950).

Το ξαναγράφω αυτό έγινε ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ!

ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ''ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

Δεν το πιστεύω…

Δεν το πιστεύω…
MKO: Γίνε κι εσύ επαγγελματίας υποστηρικτής λαθρομεταναστών. Έχει καλά λεφτά !

Δημοσιεύουμε την παρούσα μαρτυρία
όπως ακριβώς εστάλη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ:

" Το Σάββατο το πρωί πηγαίνοντας να πάρω τον ηλεκτρικό,
διαπίστωσα ότι έφθανε μέχρι ενός σημείου
λόγω έργων στις γραμμές.
Μας έδωσαν κατεύθυνση για κάποιο λεωφορείο
όπου θα μας εξυπηρετούσε,
αλλά πριν προλάβω να επιβιβαστώ,
άκουσα να με καλούν με το όνομά μου και γύρισα.
Είδα μία γνωστή μου κοπέλα
που είχα να τη δω περίπου τρία χρόνια.
Οδηγούσε ένα αρκετά ακριβό αυτοκίνητο,
με κάλεσε να μπω μέσα
αφού με ρώτησε πού πηγαίνω
και εφ όσον ήταν η διαδρομή
που θα ακολουθούσε κι εκείνη.

Γνωρίζοντας το οξύ οικονομικό της πρόβλημα,
με ξάφνιασε το αυτοκίνητό της και η άνεση της.

Μου είπε ότι έχει πιάσει μια
«πολύ καλή και εξαιρετικά καλοπληρωμένη δουλειά»
και ότι άλλαξε και σπίτι.
Μου είπε ότι μένει σε ένα ακριβό προάστιο,
πράγμα το οποίο με ξάφνιασε
επειδή ήξερα ότι έμενε
σε ένα νοικιασμένο μικρό σπιτάκι
σε υποβαθμισμένη περιοχή
και τα έβγαζε πολύ δύσκολα πέρα,
μεγαλώνοντας μόνη της ένα παιδί,
μάλλον «αγνώστου πατρός»
με τη βοήθεια των γονιών της από την επαρχία.
Επιπλέον μη έχοντας τυπικά προσόντα,
ήταν μακροχρόνια άνεργη.
Έβρισκε κακοπληρωμένες δουλειές
και για μικρό χρονικό διάστημα.
Το φάσμα της ανεργίας
ήταν περισσότερο απειλητικό από ποτέ,
όταν γνώρισε ανθρώπους που τη σώσανε.

Τη ρώτησα που δουλεύει,
δυσκολεύτηκε πολύ να μου απαντήσει,
έκανε έναν πρόλογο σχετικό με κάποιες οικογένειες μεταναστών
που είχαν βοηθήσει κάποτε κάποιοι κοινοί μας γνωστοί
(κάποτε πριν πολλά χρόνια
όταν η παράνομη μετανάστευση δεν είχε εξελιχθεί σε μάστιγα),
λέγοντας μου ότι εκείνη αυτό το έκανε «επάγγελμα».

Η απάντηση ήταν αυτή που υποψιαζόμουνα:

Μέσω κάποιου γνωστού,
επειδή τα κυκλώματα είναι πολύ κλειστά,
βρήκε δουλειά σε ΜΚΟ!
Εκεί οφείλει και τη σημερινή οικονομική της άνεση!
Της κολλάνε και ένσημα επίσης!

Τη ρώτησα τι ακριβώς κάνει στη νέα της δουλειά
και μου απάντησε ότι εργάζεται
για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών,
υπερασπίζονται λαθρομετανάστες,
ό,τι και να έχουν κάνει
και σε συνεργασία με άλλη ΜΚΟ
προσπαθούν να τους βγάλουν έγγραφα ασύλου
ακόμα και σε αυτούς που δεν δικαιούνται άσυλο!!!!!

Απίστευτο αλλά αληθινό!!!

Σκοπός τους είναι να μένουν
όσο γίνεται περισσότεροι λαθραίοι μετανάστες στην Ελλάδα
γι αυτό κινούν τα νήματα προς κάθε κατεύθυνση
για να μην απελαύνονται!!!
Γιατί έτσι η χρηματοδότηση μεγαλώνει
όσο μεγαλώνει το κύρος της ΜΚΟ.!!!

Τη ρώτησα από πού βρίσκονται αυτοί οι οικονομικοί πόροι
και μου απάντησε ότι δεν ξέρει αυτή,
μόνο «τα μεγάλα κεφάλια» της κάθε ΜΚΟ.

Τη ρώτησα πόσοι εργάζονται σε αυτή την επιχείρηση
και μου απάντησε ότι δεν είναι πολλοί
γιατί δεν συμφέρει να πληρώνει η ΜΚΟ πολλούς,
έτσι θα μειωθούν και οι δικές τους απολαβές.
Στην απορία μου «πώς συγκεντρώνουν κόσμο
για να προβάλλουν τις απαιτήσεις τους»
απάντησε γελώντας:

«Ποιος κόσμος;
Μόνο κάποιοι χαζοί έρχονται
που πιστεύουν ότι πραγματικά καταπιέζονται οι παράνομοι μετανάστες.
Έχουμε δημοσιογραφική κάλυψη
κι έτσι μπορεί να ακουστούν τα αιτήματά μας.»!

Ρώτησα αν δουλεύουν για λογαριασμό τους
και οικονομικοί μετανάστες που διαμένουν στην Ελλάδα
και μου απάντησε καταφατικά,
όχι μόνο εκεί αλλά και σε άλλες ΜΚΟ!

Μου είπε ότι εργάζεται για δυο - τρεις ώρες την ημέρα,
αμείβεται πάρα πολύ καλά,
το μόνο το ότι έχει ένα μικρό μειονέκτημα η δουλειά αυτή:
πρέπει να πηγαίνει σε επαρχίες, όπου της πούνε!!!

Με απορία ρώτησα πού ακριβώς και τι κάνει
και μου απάντησε ότι πηγαίνουν στη Μυτιλήνη,
στον Έβρο, στα σύνορα με την Αλβανία
και γενικά σε όσα μέρη συλλαμβάνουν παράνομους μετανάστες.

Την προηγούμενη εβδομάδα είχε πάει Πελοπόννησο
για τις «ανάγκες» της δουλειάς της.
Η δουλειά τους είναι να δημιουργούν
κλίμα αρνητικό για την αστυνομία
με σκοπό να μην μπορεί να κάνει τη δουλειά της
όπως ορίζει ο νόμος και ταυτόχρονα
κλίμα συμπάθειας προς τους λαθραίους μετανάστες.

Μου είπε και κάτι συγκλονιστικό:

Όποτε είναι εφικτό έχουν μαζί τους
και άτομα που μιλάνε αραβικά
και αυτά τα άτομα συνεννοούνται με τους λαθρομετανάστες
και τους καθοδηγούν τι ακριβώς να κάνουν
προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι.
Αυτοί τους καθοδηγούν να δηλώνουν Παλαιστίνιοι!!
Για να αιτήσουν άσυλο!

Όταν τελείωσε η εξομολόγηση
τη ρώτησα αν έχει τύψεις
απέναντι στη χώρα της και στο παιδί της το ίδιο,
το οποίο όταν μεγαλώσει
θα της καταλογίσει ευθύνες για την καταστροφή της Ελλάδας.
Μου απάντησε ότι αν είχε κάποια άλλη σίγουρη δουλειά ,
δεν θα έμπλεκε με αυτούς.
«Αλλά πρέπει κι εγώ κάπως να ζήσω».

Τη ρώτησα γιατί δεν αγωνίζεται
για να απαλλαγεί η Ελλάδα από αυτή την πληγή
που ονομάζεται λαθρομετανάστευση,
να δημιουργηθεί σωστή μεταναστευτική πολιτική,
ώστε αυτοί που θα μείνουν να ζουν
και να εργάζονται σαν άνθρωποι
με χαρτιά εργασίας και όχι ελληνική ιθαγένεια
δια γεννήσεως και να υπάρχει δουλειά
και για όλους τους Έλληνες πρωτίστως.

Μου απάντησε ότι έχω απόλυτο δίκιο,
αλλά δεν υπάρχει ΜΚΟ για δικαιώματα των Ελλήνων
κι εκείνη μου επανέλαβε ότι
«πρέπει κάπως να ζήσει».

Μου τόνισε ότι χάρη στη νέα της δουλειά
ζει σε ένα προάστιο απαλλαγμένο
από κάθε λογής περιθωριακούς και λαθρομετανάστες
κι έτσι δεν κινδυνεύει καθημερινά
όπως στο παλιό της σπίτι
και το παιδί της θα μεγαλώσει με Ελληνόπουλα!!!!

Αυτό είναι και το πιο εξοργιστικό από όλα!

Με άφησε στον προορισμό μου
με την παράκληση να μην αναφέρω πουθενά ό,τι είπαμε,
ιδιαίτερα το όνομά της,
το οποίο της υποσχέθηκα και συνέχισε,
ενώ εγώ είχα μείνει κάγκελο μετά από όλα αυτά,
τα οποία ήξερα βέβαια, μέσα από τα ιστολόγια,
αλλά πραγματικά είναι συγκλονιστικά
όταν ακούς να τα λένε άνθρωποι που είναι μέσα στα πράγματα.

Τα συμπεράσματα από τη συνομιλία με το μέλος ΜΚΟ:

1) Πρέπει όλοι οι κάτοικοι της Μυτιλήνης,
των νησιών, του Έβρου και όπου αλλού υπάρχει πρόβλημα,
όταν βλέπουν άτομα να διαμαρτύρονται
και να απειλούν για να υπερασπίζονται λαθρομετανάστες
που ήρθαν χωρίς να ρωτήσουν κανέναν,
να τους κυνηγάνε και να τους διώχνουν.
Δεν είναι ντόπιοι,
είναι άνθρωποι που κινούνται από την Αθήνα
και από άλλες πόλεις και παριστάνουν
ότι είναι μέλη τοπικών ανθρωπιστικών οργανώσεων,
«ευαισθητοποιημένοι πολίτες».
Αν τους πεις να πάνε να υπερασπιστούν
τα δικαιώματα των Ελλήνων που τους κλέβουν,
τους βιάζουν, τους σκοτώνουν
δεν πάνε πουθενά γιατί δεν πληρώνονται για κάτι τέτοιο από καμία ΜΚΟ.

2) Η αστυνομία να μην επιτρέπει την είσοδο
σε ανθρώπους των ΜΚΟ μέσα στα κέντρα κράτησης.
Δεν υπάρχει νομοθεσία που να τους το επιβάλλει
και να μην το κάνουν για κανένα άλλο λόγο.
Σε περίπτωση που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά,
να μην επιτρέπεται η παραμονή και κατ ιδίαν συνομιλία
μεταξύ λαθραίων και μέλη ΜΚΟ,
έστω κι αν είναι δικηγόροι στη μέση.
Τους καθοδηγούν μιλώντας αραβικά
τι ακριβώς να κάνουν για να παρουσιαστούν ως πρόσφυγες ενώ δεν είναι,
επίσης τους καθοδηγούν να δημιουργούν προβλήματα στην αστυνομία
και να βγαίνει η εικόνα του κακού και ρατσιστή αστυνομικού προς τα έξω
και ταυτόχρονα η εικόνα του «δυστυχισμένου» μετανάστη από την άλλη.

3) Άμεση ανάγκη τα πατριωτικά σωματεία,
οι Έλληνες οπουδήποτε και να βρίσκονται
να κινητοποιηθούν για να κλείσουν οι ΜΚΟ,
γιατί εργάζονται για την καταστροφή της χώρας μας.
Δεν φθάνει να σταματήσουν οι χρηματοδοτήσεις
από το ελληνικό κράτος,
πρέπει να κλείσουν, να τους αφαιρεθούν οι σφραγίδες,
όπως έκανε στη Ρωσία ο Πούτιν,
που μόλις αντιλήφθηκε το ρόλο τους,
τις έκλεισε αμέσως και όχι μόνο αυτό.
Ζήτησε κάτι σαν το δικό μας «πόθεν έσχες»
για τα άτομα που δραστηριοποιούνταν μέσα σε αυτές,
ιδιαίτερα στους δικηγόρους τους."
Κάντε κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση


Το παρόν εστάλη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ από : BΕΤΕΡΑΝΟΣ

Διαβάστε επίσης:

Κερδίστε χρήματα αξιοποιώντας κονδύλια.
Γίνε επαγγελματίας υποστηρικτής μεταναστών.

Έτσι εισβάλλουν στη χώρα μας οι λαθρομετανάστες - Δείτε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από την ακριτική Ελλάδα !

Το κίνημα του «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω»

Των ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ, ΜΠΑΜΠΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ

Μια νέα στάση ζωής φαίνεται πως προκαλεί σε μεγάλες ομάδες του
πληθυσμού η οικονομική κρίση. Εμπνευσμένη από την οικονομική
δυσχέρεια, τη διαφθορά και τα σκληρά μέτρα, δανείζεται τον τίτλο από
το περίφημο έργο του Ντάριο Φο «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» και μήνα με
τον μήνα λαμβάνει κινηματική μορφή.

* Όλο και περισσότερα κινήματα πολιτών -οργανωμένα ή μη- αντιδρούν και
«δεν πληρώνουν»... διόδια, εισιτήρια, βενζίνη, ακριβά τσιγάρα,
πολυτελή εστιατόρια, περιορίζουν τις εξόδους τους σε νυχτερινά κέντρα
και συναυλίες, τα μπάνια σε ιδιωτικές πλαζ με τσουχτερές εισόδους, τις
πλούσιες ανθοδέσμες, καταθέτουν τα χρήματα της ΔΕΗ στο Ταμείο
Παρακαταθηκών και Δανείων για να αποφύγουν να πληρώσουν την ΕΡΤ,
αρνούνται να πληρώσουν τα χρέη τους στις τράπεζες, γεμίζουν το καλάθι
στο σουπερμάρκετ και ύστερα το παρατάνε ως ένδειξη διαμαρτυρίας στο
ταμείο... και αυτή είναι μόνον η αρχή.

* Η έρευνα της «Κ.Ε.» αναδεικνύει μια γενικευμένη κοινωνική αντίδραση
στη νέα πραγματικότητα, που μπορεί να μην καταγράφεται τόσο στις
διαδηλώσεις εναντίον των μέτρων, όμως κυριαρχεί στην καθημερινή ζωή.
Ένα «άτυπο» μποϊκοτάζ πολιτών που ξεκίνησε ως η λεγόμενη «αντίσταση
της γειτονιάς» και που τους τελευταίους μήνες έχει καταφέρει να ρίξει
τους δείκτες κατακόρυφα.

«Στάση πληρωμών» στις τράπεζες

Στάση πληρωμών υπάρχει και έναντι των τραπεζών από μεγάλη μερίδα
δανειοληπτών. Τους τελευταίους μήνες, μάλιστα, εκτός από αυτούς που
έχουν πραγματική και αντικειμενική αδυναμία να εξοφλήσουν τις δόσεις
τους και υπολογίζεται ότι είναι δύο στους δέκα, προστέθηκε μία
κατηγορία δανειοληπτών που περιμένει τη νομοθετική ρύθμιση για...
«επαναδιαπραγμάτευση» των χρεών.

Ιδού πώς έχει η ιστορία: από την προεκλογική περίοδο του περασμένου
Σεπτεμβρίου, όταν στις εφημερίδες γράφονταν τα περί διαγραφής χρεών
προς τις τράπεζες εάν το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εκλογές, κάποιοι έπαψαν να
πληρώνουν τις δόσεις των καταναλωτικών -κυρίως- δανείων και των
πιστωτικών καρτών.

Η στάση πληρωμών προς τις τράπεζες υιοθετήθηκε και από χιλιάδες άλλους
δανειολήπτες μετά τις εκλογές, όταν η κυβέρνηση -πια- του ΠΑΣΟΚ έδινε
στον τύπο τις βασικές αρχές του σχεδίου νόμου για τα υπερχρεωμένα
νοικοκυριά, το οποίο προέβλεπε διαγραφή μέχρι και του 90% των χρεών,
υπό προϋποθέσεις βέβαια, προστασία της πρώτης κατοικίας κ.ά. Το
πρόβλημα είναι ότι από τότε που έγιναν οι εκλογές μέχρι σήμερα
κοντεύουν εννιά μήνες και το νομοσχέδιο δεν έχει κατατεθεί στη Βουλή,
λόγω «κόντρας» μεταξύ των υπουργείων Οικονομίας και Οικονομικών.

Στο μεταξύ, οι τράπεζες βλέποντας ότι προσεχώς θα μεγαλώσει η
κατηγορία των πελατών που δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει λόγω μείωσης
του εισοδήματος, επιχειρούν να διευκολύνουν ορισμένους υποτίθεται,
όπως τους δημοσίους υπαλλήλους, επιμηκύνοντας τη διάρκεια του δανείου.
Κάτι που στην πράξη σημαίνει πληρωμή περισσότερων τόκων και αλλαγή σε
όρους του δανείου...

Όχι στα διόδια

Το πρώτο ενεργό κίνημα πολιτών «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» είχε στόχο
τα διόδια των εθνικών οδών. Ξεκίνησε πριν από περίπου δύο χρόνια με
σποραδικές αντιδράσεις για τα διόδια Κορίνθου-Πατρών και επίκεντρο τον
δρόμο καρμανιόλα που στοίχισε πολλές ζωές και πλέον έχει επεκταθεί σε
όλη την Ελλάδα.

Από μία μικρή ομάδα ατόμων γεννήθηκε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα
το Πανελλήνιο Συντονιστικό Μέτωπο Ενάντια στα Διόδια, που ουσιαστικά
διεκδικεί μια καλύτερη ζωή που να κοστίζει λιγότερο.

Ένα βιντεάκι που πριν από λίγο καιρό ανέβασε στο YouTube ο Βασ.
Παπαδόπουλος, μέλος του Συντονιστικού, έγινε ανάρπαστο. Με μια
ερασιτεχνική κάμερα κατέγραψε τη διαδρομή του σε όλη τη χώρα μαζί με
την τετραμελή οικογένειά του, δίχως να πληρώσει διόδια.

«Εγώ είμαι κάτοικος Αφιδνών και εργάζομαι στα Πατήσια. Θέλω, λοιπόν,
κάθε χρόνο για να πηγαίνω και να έρχομαι από τη δουλειά μου 1.500
ευρώ», μας λέει και εξηγεί ότι σημείο αναφοράς για την γιγάντωση του
κινήματος -πλέον αριθμεί χιλιάδες μέλη σε όλη την Ελλάδα- ήταν η
παραχώρηση από τον πρώην υπουργό Περιβάλλοντος Γ. Σουφλιά των εθνικών
οδών σε ιδιώτες.

Δεν είναι τυχαίο ότι τους τελευταίους μήνες έχουν προσχωρήσει στο
Συντονιστικό ακόμη και σωματεία επαγγελματιών οδηγών.

Οι «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» περνούν από τα διόδια φορώντας το σήμα
του κινήματος, υπογράφουν ένα έγγραφο που τους δίνει ο υπάλληλος των
διοδίων και φεύγουν δίχως να πληρώσουν.

Ο Β. Παπαδόπουλος δεν τρέφει αυταπάτες, όπως υποστηρίζει. Γνωρίζει ότι
οι πολίτες τα έχουν βάλει με πολυεθνικά συμφέροντα και είναι δύσκολη η
μάχη, αλλά αυτό δε σημαίνει και τίποτα.

Πρόσφατα εκδόθηκε δικαστική απόφαση εις βάρος ιδιωτικής εταιρείας που
εκμεταλλεύεται τμήμα εθνικής οδού για αυθαίρετες κατασκευές και
περιβαλλοντικές παραβάσεις. Είναι κι αυτό μια νίκη, πιστεύει.

Περιορίζουν καφέδες-delivery

Σε 20% με 30% κινείται η πτώση σε καφετέριες και γνωστές αλυσίδες
delivery. Στα μεν καφέ ο κόσμος δεν πάει τις καθημερινές και όσοι
πηγαίνουν «σπάνε» σχετικά νωρίς, ενώ το «φαΐ απ' έξω», είτε είναι
σουβλάκια, είτε πίτσες, αποτελεί μία από τις βασικότερες πηγές
εξοικονόμησης χρημάτων για τα νοικοκυριά.

Ενδεικτικό είναι ότι ακόμη και τώρα που το Μουντιάλ παίζει σε
γιγαντοοθόνες και τηλεοράσεις η αντιστροφή του κλίματος σε καφέ και
delivery δεν είναι εφικτή.

Και διαβάζουν λιγότερο

Η τάση πλέον δείχνει πως αγοράζουμε λιγότερα βιβλία, αλλά διαβάζουμε
περισσότερα από το Ιντερνετ. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική
Υπηρεσία, οι πωλήσεις στα βιβλιοπωλεία σημείωσαν πτώση περίπου 20%.
Στο ίδιο ποσοστό κινείται και η πτώση στα δισκοπωλεία, μία αγορά που
ήταν ούτως ή άλλως «ρημαγμένη» από το downloading τραγουδιών στο
Ιντερνετ. Εννοείται πως δισκογραφικές εταιρείες και εκδοτικοί οίκοι
έχουν προχωρήσει στις σχετικές περικοπές νέων κυκλοφοριών.

Περικοπές στα θεάματα

Από την οικονομική κρίση δεν την «σκαπουλάρουν» ούτε οι συναυλίες του
καλοκαιριού. Οι διοργανωτές τους έλεγαν εδώ και μήνες ότι φέτος θα
φέρουν λιγότερα συγκροτήματα από το εξωτερικό. Πράγματι, το φεστιβάλ
Synch, για παράδειγμα, που πραγματοποιήθηκε με επιτυχία πριν από δύο
εβδομάδες στην Αθήνα, από τριήμερο έγινε διήμερο φέτος για
οικονομία... «δυνάμεων».

Άρχισαν όμως και οι ακυρώσεις πολλών συναυλιών, όπως του Elvis
Costello στη Μαλακάσα, των Active Member, του Θ. Πολυκανδριώτη και
άλλων στο φεστιβάλ Πέτρας. Οι διοργανωτές στις σχετικές ανακοινώσεις
κάνουν λόγο για δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και χαμηλή προπώληση
εισιτηρίων. Να σημειωθεί ότι ανάμεσα στις ακυρωθείσες υπήρχαν
συναυλίες που είχαν εισιτήριο 40 και 50 ευρώ, αλλά και 15 ευρώ.

Οι «Ρομπέν» του Μετρό

Στην Αθήνα μπορεί να μη συνέβη κάτι ανάλογο, ωστόσο ένα άλλο κίνημα,
αυτό των «Ρομπέν των Εισιτηρίων» όπως χαρακτηρίστηκε κατάφερε να
προβληματίσει την εταιρεία ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε., η οποία παρατήρησε πτώση
στα έσοδά της κατά 3%.

Πτώση που δεν οφειλόταν σε μείωση του επιβατικού κοινού αλλά στην απλή
σκέψη κάποιου που στη συνέχεια έγινε «μόδα» και σήμερα πλέον αποτελεί
συνειδητή κίνηση εκατοντάδων επιβατών του ΜΕΤΡΟ.

«Αφού το εισιτήριο έφτασε το 1 ευρώ, ας εκμεταλλευτούμε τη διάρκεια
της μιάμισης ώρας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά». Ανταλλαγή
εισιτηρίου και η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ αντεπιτίθεται με απειλές περί παράνομης
πράξης που επιφέρουν εκτός από βαριά πρόστιμα στους παραβάτες, ακόμη
και φυλάκιση 3 μηνών για κάθε επιβάτη που δίνει το εισιτήριό του στον
επόμενο.

Βενζίνη με το σταγονόμετρο

Ο περιορισμός των μετακινήσεων με το αυτοκίνητο έχει ρίξει την αγορά
των καυσίμων σε ποσοστό που φτάνει ακόμη και το 35%, σύμφωνα με
στοιχεία του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών.

Σύμφωνα με την Τροχαία, η μείωση των αυτοκινήτων εντός Αθήνας
εκτιμάται στο 5%. Όσο για την Αττική Οδό, συγκριτικά με τα στοιχεία
του 2009, πλέον διέρχονται από τα διόδια 15.000 λιγότερα αυτοκίνητα το
μήνα. Στελέχη της εταιρείας επισημαίνουν ότι η μείωση μέχρι το τέλος
του χρόνου αναμένεται να αγγίξει το 8%.

Στα διόδια των εθνικών οδών παρατηρείται μείωση διέλευσης κατά 20% και
από τη γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου κατά 10%. Την ίδια ώρα οι επιβάτες σε
λεωφορεία και τρόλεϊ σημειώνουν αύξηση κατά 14%.

Φθηνότερη μάρκα ή το κόβουν...

Η τελευταία αύξηση στην τιμή των τσιγάρων οδήγησε αρκετούς να το
κόψουν ή να το περιορίσουν και άλλους να επιλέξουν φθηνότερη μάρκα από
αυτήν που μέχρι τώρα κάπνιζαν. Σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας
Ομοσπονδίας Περιπτερούχων, οι πωλήσεις στα ακριβά είδη καπνού
μειώθηκαν κατά 15% το πρώτο τρίμηνο του 2010.

Πηγές από τον κλάδο των πρατηριούχων καπνοπωλών αναφέρουν ακόμη και
μία πιθανή μείωση της τάξης του 30% μέχρι τέλος του χρόνου! Την ίδια
ώρα τα φθηνά τσιγάρα αυξήθηκαν κατά 28%.

Όχι στην ΕΡΤ

Ανάλογο ξεκίνημα έχουν κάνει κι άλλα κινήματα με στόχο αυτή τη φορά
την κρατική τηλεόραση. Εμφανίστηκαν δειλά δειλά στο Ιντερνετ και πλέον
φαίνεται να έχουν πάρει μια πιο οργανωμένη μορφή. «Δεν πληρώνω ΕΡΤ»
και ομάδες πολιτών συμβουλεύονται ακόμη και νομικούς ώστε να πάψουν να
πληρώνουν το πάγιο τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Μάλιστα, δεν
είναι λίγοι όσοι μέχρι στιγμής έχουν προσφύγει στο Ταμείο
Παρακαταθηκών και Δανείων ώστε να πληρώνουν τη ΔΕΗ -δίχως να πληρώνουν
την ΕΡΤ- για να μην τους κόβουν το ρεύμα.

«Η διαδικασία που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να μην πληρώνει
την ΕΡΤ μέσω λογαριασμού της ΔΕΗ έχει να κάνει με την άρνηση
αναγνώρισης χρέους. Δηλαδή: εάν κάποιος σου χρεώνει μια υπηρεσία ή ένα
προϊόν που εσύ δεν θέλεις να χρησιμοποιήσεις (για παράδειγμα,
τηλεοπτικό πρόγραμμα), μαζί με μια υπηρεσία που αποδέχεσαι και
χρησιμοποιείς (για παράδειγμα ηλεκτρικό ρεύμα) με ένα ενιαίο
τιμολόγιο, λογαριασμό ή οτιδήποτε, μπορείς να απαιτήσεις να πληρώσεις
μόνον το δεύτερο. Σε περίπτωση που ο πιστωτής δεν δεχτεί την πληρωμή,
πηγαίνεις στο Παρακαταθηκών και Δανείων και καταθέτεις μόνον το ποσό
της υπηρεσίας που αποδέχεσαι και όχι το υπόλοιπο».

Ήταν λίγες ημέρες μετά τη διαρροή σε blog των προκλητικών μισθών
στελεχών και ορισμένων υπαλλήλων της ΕΡΤ, όταν κυκλοφόρησε αυτή η
συμβουλή από νομικό μέλος του κινήματος «Δεν πληρώνω ΕΡΤ». Αρκετοί απ'
όσους δηλώνουν πως δε θέλουν να πληρώνουν ΕΡΤ, ισχυρίζονται πως δεν
έχουν τηλεόραση και άλλοι θεωρούν πως η συγκεκριμένη χρέωση είναι
«χαράτσι».

Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, «στο κοινόχρηστο ρεύμα της
πολυκατοικίας χρεώνουν ΕΡΤ», αλλά μην πάμε και πολύ μακριά διότι
«ακόμη και στα νεκροταφεία χρεώνουν ΕΡΤ»!

Όχι στα εισιτήρια

Κι αν η συνέχεια δείξει τι θα συμβεί με τη χρέωση για την ΕΡΤ, στη
Θεσσαλονίκη επιτροπές πολιτών δεν άφησαν και μεγάλο περιθώριο στον
Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) να χαρεί τις
πρόσφατες αυξήσεις που έκανε στα εισιτήρια (1 ευρώ) στις συγκοινωνίες.

Η οργάνωση «Ακρίβεια STOP» κινητοποίησε ομάδες πολιτών που βγήκαν
στους δρόμους με φυλλάδια που παρακινούσαν τον κόσμο να μην πληρώνει
εισιτήριο και έπειτα από τις έντονες αντιδράσεις και τα επεισόδια ο
ΟΑΣΘ πήρε πίσω τις αυξήσεις.

Το κίνημα της Θεσσαλονίκης χαρακτηρίστηκε ως πολύ ισχυρό και παραμένει
ενεργό διεκδικώντας φθηνότερες, αλλά και δημόσιες συγκοινωνίες.

Πίνουν λιγότερο

Κάτι ανάλογο συνέβη και με την αγορά του αλκοόλ, που την περασμένη
χρονιά έκλεισε με πτώση της τάξης του 10%. Μεγαλύτερη ήταν η πτώση στα
μπαρ και τα κέντρα διασκέδασης που η μείωση στην κατανάλωση έφτασε το
20%, ενώ πιο συγκρατημένη ήταν η πτώση στα σουπερμάρκετ (περίπου -5%).

Το εισαγόμενο ουίσκι, που καλύπτει το 40% της κατανάλωσης -σύμφωνα με
κλαδική έρευνα της ICAP-, μετά και την τελευταία φορολόγηση σημειώνει
επιπλέον πτώση στις πωλήσεις που εκτιμάται γύρω στο 8%.

Επίσης, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της ίδιας εταιρείας για την εγχώρια
αγορά μπίρας, το ερχόμενο διάστημα προβλέπεται ότι θα υπάρξει πίεση
και στις... «ξανθές», λόγω της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των
νοικοκυριών. Η αναμενόμενη πτώση, πάντως, εκτιμάται ότι θα
λειτουργήσει εις βάρος της λεγόμενης «κρύας αγοράς» (μπαρ, καφετέριες)
και υπέρ της «ζεστής» (σουπερμάρκετ).

Προς ανιθαγενή Νίκο

Διαβάζω με προσήλωση τα σχόλιά σου.
Πάντα όμως ήθελα να ξέρω με ποιον μιλάω.
Να τον κοιτάζω στα μάτια,
με τεντωμένα ώτα.

Η ανωνυμία με τρομάζει.
Μόνο εγώ θα ξέρω ποιος είσαι.
Οι άλλοι θα βλέπουν το εύστοχο «ανιθαγενής».

Υ.Γ.
Θα μπορούσα να το γράψω στα σχόλια,
όμως ίσως δε θα το πρόσεχες.
Όπως και να ‘χει, σ’ ευχαριστώ.

Και τι έγραφα εγώ στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ πριν δυο χρόνια…

Άρθρο του Μάκη Μίχου, ανένταχτου της
Πανελλήνια Λαϊκής και Συριζωμένης Σοσιαλιστικής Νέας Δημοκρατίας

Νοσταλγός της Χούντας …

Είχα αγριέψει μια μέρα με κάποιους όψιμους αριστερούς και κραύγασα
- Μια Χούντα μας χρειάζεται για να ξεβρομίσει ο τόπος.
Κόντεψαν να με λιντσάρουν εξαιτίας της δήλωσής μου. Αυτοί ήταν επαναστάτες, εγώ ένας ασήμαντος συνταξιούχος ήμουν.
Προσπάθησα να σκεφτώ τα λόγια μου αργότερα. Να κριτικάρω τον εαυτό μου.
- Είχαν δίκιο οι αριστεροί, είπα από μέσα μου. Δεν μπορείς να συγκρίνεις τη χούντα με τη «Δημοκρατία» που έχουμε σήμερα.

Το «κράτος του Δήμου» είναι κυρίαρχο σήμερα, το κράτος που υπηρετεί τους πολίτες και πολίτες που υπηρετούν το κράτος, όπως στα χρόνια του Περικλή. Τα συγκοινωνούντα δοχεία τα ανακάλυψαν οι επιστήμονες μέσα από κοινωνιολογικές έρευνες κι όχι μελετώντας τους φυσικούς νόμους. Οι φυσικοί νόμοι δεν μπορούν να ερευνηθούν εύκολα απ’ τους αφελείς, η κοινωνιολογική παρατήρηση μπορούσε να γίνει κτήμα τους γονιδιακά και με το παραμύθι της μάνας.
Προχώρησα πιο βαθιά τη σκέψη μου στο φαινόμενο της χούντας, αν κι εγώ είχα νιώσει το «πέος» της μέσα μου τότε που οι άλλοι έκαναν πως δεν βλέπουν.
Το «πέος» της χούντας δεν είχε στραφεί στα δικά τους πισινά. Αυτοί φυλούσαν τα πισινά τους κι έκαναν οικονομία στα μπροστινά τους για το μέλλον.

Τότε λοιπόν είχαμε Χούντα.
Είχαμε εξορίες και ξερονήσια.
Οι κομμουνιστές κοιμόντουσαν σ’ αντίσκηνα κι όχι σε βίλες.
Οι συνταγματάρχες έβγαζαν τα τανκ στους δρόμους όταν κινδύνευε το καθεστώς.
Οι μελλοντικοί «σοσιαλιστές» χειροκροτούσαν τους συνταγματάρχες.
Υπήρχαν τα κοινωνικά φρονήματα και δεν μπορούσες να πιάσεις δουλειά στο δημόσιο χωρίς να προσκομίσεις χαρτί απ’ την Ασφάλεια.
Οι συνταγματάρχες δεν είχαν την τύχη να έχουν δημοσιογραφικά τέρατα πλάι τους. Μόνο ένα Μαστοράκη πήραν κοντά τους.
Οι συνταγματάρχες τρώγανε μόνο το μισθό τους και δεν αφήνανε βίλες πίσω τους.
Οι συνταγματάρχες δεν έκλεβαν.
Όλοι είχαν δουλειά εκείνα τα χρόνια.
Τότε δούλευε μόνο ο άντρας και ζούσε όλη η οικογένεια.
Απαγορευόταν ο Θεοδωράκης κι ευτυχώς επιτρεπόταν ο Χατζιδάκις.

Σήμερα έχουμε ευτυχώς Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν εξορίες και ξερονήσια.
Δεν υπάρχει Μπουμπουλίνας και ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Η Μπουμπουλίνας έχασε τη «νεοκλασική αίγλη» της και μεταφέρθηκε σε νέα γραφεία, χωρίς ποντίκια και φάλαγγες.
Δεν υπάρχει κομμουνιστικός κίνδυνος ούτε κομμουνιστοσυμμορίτες.
Δεν υπάρχει Σοβιετία.
Δεν υπάρχει στρατιωτική βία και τανκ.
Δεν υπάρχει λόγος για εξεγέρσεις και νέα πολυτεχνεία.
Σήμερα υπάρχουν μόνο «καταλήψεις» μαθητών κι εφήβων.
Δεν υπάρχουν Δαμανάκια και Λαλιώτηδες να κάνουν τη φιγούρα τους. Αυτοί τώρα είναι μεγαλόσχημοι πολιτικοί.
Δεν υπάρχουν κοινωνικά φρονήματα. Αυτά έχουν αντικατασταθεί από κομματικά. Πρέπει όμως ν’ αλλάζεις κόμμα κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση.
Οι αντιστασιακοί σήμερα αποκαλούνται γραφικοί ή ρομαντικοί.
Όλα τα μέλη της οικογένειας δουλεύουν για να τραφεί η οικογένεια.
Όλοι είναι χορτάτοι κι ευτυχισμένοι. Έτσι τους έμαθαν να λένε.
Πιο χορτάτοι είναι οι ηγέτες της Δημοκρατίας. Αυτοί, αντίθετα απ’ τους ηγέτες της χούντας, αφήνουν πίσω τους περιουσίες.
Ο λαός απλά προσπαθεί να μιμηθεί το έργο τους.
Πιστεύει ότι υπάρχει Δημοκρατία ο λαός σήμερα και γι’ αυτό δεν ξεσηκώνεται.
Ευτυχώς.

Νοσταλγός της Χούντας είμαι μ’ αυτές μου τις σκέψεις;
Όχι. Απλά προσπαθώ να κρατήσω το πνεύμα μου καθαρό κι αδέσμευτο, ώστε να μπορεί να βλέπει τις κοινωνικές μεταλλάξεις.
Βλέπω την πολιτική σήψη που έφερε η Δημοκρατία και ανατρέχω νοσταλγικά σε κείνες τις μαύρες μέρες της επάρατης επταετίας. Έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύω ότι θα δούμε το κράτος του Δήμου. Πάντα οι ισχυροί κυβερνούσαν και οι ανίσχυροι πίσω απ’ τους ισχυρούς σέρνονταν.
Εγώ όμως δεν έχω καμιά διάθεση να τα βάλω με τους ανίσχυρους. Με κείνους τους γελοίους πολιτικάντηδες τα βάζω, μ’ αυτούς που ισχυρίζονται ότι θέλουν να σώσουν τον κόσμο και στην ουσία μόνο το τομάρι τους φροντίζουν.
Αυτά τα «τομάρια» καταφέρνουν να ελίσσονται μέσα σ’ όλες τις εκτροπές αυτού του πολιτικού μας βίου και να είναι πάντα ταγοί. Δεν έχουν στόχο την αλλαγή του πολιτικού μας σκηνικού, ούτε και τους ενδιαφέρει η αλλαγή.
Όταν η «αλλαγή» χρησιμοποιείται από το στόμα τους τρέμω. Ξέρω πως μόνο η αλλαγή των διαχειριστών της «μαρμίτας» και της «κουτάλας» έρχεται.

Αυτή η «κουταλοδρομία» οδηγεί κάποιους πολίτες στη νοσταλγία της χούντας και στην εμφάνιση «λαϊκών» κομμάτων, που αποκτούν δύναμη στα κοινοβούλια.
Απ’ την αρχαιότητα αυτοί ήταν οι λόγοι που οδηγούσαν σε Πεισιστρατίδες. Όταν η Δημοκρατία καθοδηγείται από Αλκιβιάδηδες και Κλέωνες, που μόνο στο καλό της πόλης τους δε στοχεύουν, τότε οι πολίτες ακουμπούν τις ελπίδες τους πάνω σε δικτάτορες.
Αυτό με κάνει να επιστρέψω στον ορισμό του Αριστοτέλη για τα πολιτεύματα:
Υπάρχουν, έλεγε, τριών ειδών πολιτεύματα: η μοναρχία, η αριστοκρατία και η δημοκρατία. Υπάρχουν όμως και οι εκτροπές αυτών των πολιτευμάτων κι αυτές είναι: η τυραννίδα, η ολιγαρχία και η οχλοκρατία.
Τι έχει αλλάξει απ’ τα χρόνια του Αριστοτέλη;

Προσωπικά μόνο τις εκτροπές των πολιτευμάτων έχω βιώσει.
Θα ήμουν έτοιμος να υπηρετήσω οποιοδήποτε καθαρό πολίτευμα, αλλά τέτοιο δεν υπάρχει περίπτωση να εμφανιστεί.
Προτιμώ να μένω ανένταχτος και να σκέφτομαι. Η αλαζονεία της εξουσίας ποτέ δε με παρέσυρε στις ατραπούς της κονόμας.
Αυτό ίσως με αναγκάζει να υπερασπιστώ κάποιες φορές τους δικτάτορες του 67. Αυτοί δεν κλέψανε!
Ξέρω επίσης πως αν γινόταν σήμερα μια δικτατορία, εγώ θα ήμουν διώκτης της και προσκυνητές της θα ήταν πάλι αυτοί που ουρλιάζουν για σοσιαλισμό και για δημοκρατία.

Αρνήθηκα εν ζωή κάθε δικτατορία, είτε συνταγματαρχών είτε του προλεταριάτου. Και οι δυο αυτές εκτροπές οδηγούν είτε στην ολιγαρχία είτε στην οχλοκρατία.
Η αριστοκρατία είναι το πολίτευμα που θα υπηρετούσα με θέρμη, αριστοκρατία του Πλάτωνα και του πνεύματος.
Πόσοι όμως είναι αυτοί που οραματίζονται κάτι τέτοιο;

Όπως κι αν έχει όμως κι απαντώντας στους επικριτές μου τους δηλώνω πως η δικτατορία των συνταγματαρχών ήταν αγαθοεργός σε σχέση με σταλινισμούς και μαοϊσμούς.
Η δικτατορία των συνταγματαρχών μας ανάγκαζε να συλλογιστούμε.
Οι «δημοκρατίες» των τηλεοπτικών παραθύρων μόνο στην αποβλάκωση οδηγούν.

Ακόμη και οι ψιθυριστές έχουν χαθεί σήμερα. Σήμερα επικρατούν οι απόστρατοι σταλινικοί, που με χειμαρρώδη λόγο προσπαθούν να συγκαλύψουν την παλιά τους γύμνια.

Ανάμεσα σ’ αυτή τη «γύμνια» και τη στολή προτιμώ τη στολή.
Οι στολές όμως σπάνια είναι καθαρές στις μέρες μας.
Έχουν κι αυτές λερωθεί απ’ τη «δημοκρατία».

Ευτυχώς όμως που εγώ καταφέρνω ακόμη να εντοπίσω τις καθαρές και να πάρω το άρωμά τους.

Τι έγραψε ο ανώνυμος…

Καταραμένε Παπαδόπουλε.! Τρισκατάρατε Συνταγματάρχη Γεώργιε Παπαδόπουλε!
40 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της νέας τάξης, τόσο που κάθε μέρα μας βάζουν και ένα άρθρο για σένα μήπως και αναστηθείς, ή ακόμα χειρότερα μήπως κάποιος άλλος αρχίσει να σκέπτεται σαν και σένα και τους βάλει σε μπελάδες.
Κανείς πια δεν θυμάται ότι μας άφησες με άδεια κασόνια από όπλα να πολεμήσουμε τους Τούρκους, και πήγες και πήρες, χωρίς ντροπή, μόνο κάτι Phantom F4, κάτι υποβρύχια, κάτι Αεροσκάφη Corsair, κάτι Άρματα AMX-30 και κάποιες πυραυλάκατους!
Γιατί βρε άθλιε;
Κανείς δεν θυμάται ότι μου στέρησες την λάμπα πετρελαίου και τον χωματόδρομο μου, που τόσο αγαπούσα, και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και που μου έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να την κάνω σπίτι, με μόνο όρο να έχει την τουαλέτα μέσα.
Άθλιε εγώ την αγαπούσα την καλυβούλα μου, και όταν βλέπω στον Sky σκηνές από την Αφρική, όλο κλαίω, γιατί μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια.
Και ειλικρινά τσατίζομαι γιατί το κάθαρμα ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει τα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την ΜΟΜΑ... Γιατί ρε χάλασες την πιάτσα? σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα εργολάβο για να βγάλει και εκείνος κανένα φράγκο παραπάνω και μην ανησυχείς δεν θα σε άφηνε και εσένα έτσι.... Ακούς εκεί τσάμπα!
Ποιος σου είπε ρε καθίκι ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα? Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες... Για να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί τόσα χιλιόμετρα από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται... Ποιος σου είπε ρε ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα? Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε! Ακούς εκεί η Ελλάδα Βιομηχανική χώρα... Κάθαρμα ε κάθαρμα!
Δεν φτάνει αυτό γελοίε δικτάτορα, αλλά νόμιζες ότι μπορούσες να μιμηθείς και τον Σόλωνα και εφάρμοσες και σεισάχθεια διαγράφοντας τα αγροτικά χρέη του μπαμπά μου. Βέβαια εσύ ποτέ δεν έμαθες ότι ο διευθυντής της Αγροτικής, κ. Δρακουμέλ, έπαθε καρδιακό μετά αυτό, αλλά εγώ το έμαθα μετά όταν είδα το όνομα του στους νεκρούς του ...πολυτεχνείου.
Αλήθεια ρε φίλε μου για πες μας πως γίνεται αυτό;
Σαν να μην έφταναν όλα, αυτά έστελνες και εκείνο τον ηλίθιο τον Μακαρέζο και έκανε συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους με του Βορειοβιετναμέζους και τους πουλούσες και το σιτάρι που έβγαζε ο μπαμπάς και δεν το έδινες στον δημοκράτη τον Λούλη να ζήσει και αυτός.
Τί κατάφερες άτιμε;
Τώρα όμως είμαι ευτυχισμένος και το δίνω σε δυο μόνο (δημοκρατικές) εταιρίες και ξεσκίζομαι στο φράγκο, τόσο, που κάθε Χριστούγεννα δίνω δωράκια στην Εθνική.
Καταραμένε βλάκα με την κακία σου έμεινες.
Τόλμησες και πήρες και βραβείο οικονομικής ανάπτυξης το 73 χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη, και το λέω για να δείξω στους νεώτερους πόσο αντιδημοκρατικός ήσουν και το θυμήθηκα το 2002, όταν ο μεγάλος Σημίτης έφτασε στον ίδιο πληθωρισμό με σένα που τόσο ύπουλα μας είχες φέρει, έστω και με λίγο πειραγμένα στοιχεία.... Τι όλα θα τα λέμε στις κουφάλες τους Ευρωπαίους!
Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έφαγες, έφαγες, μας φλόμωσες στο ψέμα, στο τέλος είχες και το θράσος να μην αφήσεις καμιά περιουσία και το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να ήταν η στολή σου! Και αντί να την δωρίσεις τρομάρα σου στο Κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν με αυτήν! Αφού σκέφτομαι να σε ξεθάψω να την πάρω και να την δώσω στον λαμπρό Πετσάλνικο να την βγάλει σε πλειστηριασμό και τα έσοδα να δοθούν υπέρ της πατρίδας.
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί έβγαλες τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες με τους γείτονες μας Τούρκους?;
Αλλά ξέρω εγώ τι νόμιζες? Σίγουρα σκόπευες στην μόλυνση της ατμόσφαιρας μιας και ήσουν Αμερικανοκίνητος.
Φυσικά και τα εργοστάσια που πρόσθεσες στην Πτολεμαΐδα και εκείνο που συμφώνησες και πλήρωσες στους Φιλίππους με τους Ρώσους για τον ίδιο λόγο τα έκανες, άθλιο υποκείμενο.
Ρε ζώον ποιος σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο? Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω την πόρτα... Ναι ρε εγώ ήθελα να την αμπαρώνω με 10 σύρτες και να βάζω και μια καρέκλα από πίσω! Ποιος σου είπε ότι ήθελα τους μπάτσους να κάνουν περιπολίες σε όλους τους δρόμους και να ελέγχουν όποιον τους φαινόταν ύποπτος.... Ποιος σου είπε ότι δεν ήθελα να υπάρχει ποικιλία στην κοινωνία μας από όλους τους τύπους πχ κλεφτρόνια, πρεζόνια, νταβατζήδες, κλπ... Για την ασφάλεια μου? Ποιος σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής παλιοφασίστα?
Τέλος σιχαμερέ φασίστα αντί να κάνεις μνημεία για τον Ζαχαριάδη και όλα τα καλά παιδιά που πάλεψαν να μην υπάρχει Έλληνας πάνω από τον Όλυμπο, εσύ τους έστειλες εξορία και ακύρωσες όλα τα σχέδια τους που θα μας έκαναν ένα ευτυχισμένο παράδεισο με κολεχτίβες και κολχόζ, όπως τα κατάφεραν οι πλούσιοι γείτονες μας οι Βούλγαροι οι Αλβανοί οι Ρουμάνοι και λοιποί τυχεροί, ενώ σήμερα έχουν και συντάξεις και μνημεία και μουσεία.
Νάνε καλά ο εθνάρχης μας και ο λαμπρός του ανιψιός.
Αλλά μετά την γκέλα του πολέμου του Γιομ Κιπουρ, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους ισραηλίτες και την βρήκες από τον θεό (τον ιδιωτικό τους θεό, ναι υπάρχει και τέτοιος!!). Και έβαλαν να σε ρίξει ο Ιωαννίδης - και καλά σου έκανε άθλιε! Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους για χάρη των Αράβων!!!!!
Όλα αυτά τα γράφω γιατί μετά από 47 χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον παλαβό τον γείτονα μου, που μου πρήζει,να βγαίνει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα ΖΗΤΩ Η 21 AΠΡΙΛΙΟΥ!!!
Ουστ Φασισταριά ... Εγώ είμαι Δημοκράτης και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η Τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και ας ταλαιπωρούμε από τον δυνάστη-υπάλληλο του ΟΑΕΔ όταν πάω για το επίδομα ανεργίας και ας κοιμάμαι κλειδαμπαρωμένος το βράδυ μπας και κάνει ντου κανένας Αλβανός...
Είμαι ....Δημοκράτης!

Άντε να χαθείς κάθαρμα... γελάς κιόλας... παξιμαδοκλέφτη που δεν αξιώθηκες να κάνεις μια περιουσία της προκοπής στην ζωή σου! Άχρηστε!
Μέχρι και ο άχρηστος ο Κουλούρης που δούλευε στην ΔΕΗ ως καταμετρητής των ρολογιών, σε πέρασε με την βιλάρα που έκανε και τις πουράκλες του! Ακαμάτη!

ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Μια εναλλακτική κοινωνική οικονομία για τη Μαγνησία είναι έτοιμη να μπει
σε εφαρμογή. Το Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας παρακάμπτει το χρήμα και δίνει την ευκαιρία σε όλους να προσφέρουν, να δημιουργήσουν και να λάβουν υπηρεσίες και προϊόντα, να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις τους
να επιβιώσουν, να βοηθήσουν στη μείωση της οικον. κρίσης, με το να γίνουν
μέλη του Δικτύου. Το Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης είναι μελετημένο και έχει ήδη δoκιμαστεί με επιτυχία στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει εκμετάλλευση απο άνθρωπο σε άνθρωπο, δεν υπάρχουν τόκοι ή ανατοκισμοί. Υπάρχει μόνο προσφορά και ζήτηση στα πλαίσια των ανταλλαγών ανάμεσα στα μέλη του Δικτύου. Η εκτίμηση της οποιασδήποτε προσφοράς σε προϊόντα η υπηρεσίες όπως και η αντίστοιχη ζήτηση γίνεται με την Τοπική Εναλλακτική Μονάδα (ΤΕΜ) . πχ, κάποιος προσφέρει ένα προϊόν ή baby-sitting και αμείβεται με χ ΤΕΜ απο το μέλος του Δικτύου που δέχτηκε την προσφορά. Με τα ΤΕΜ που μαζεύει στο λογαριασμό του στο Δίκτυο,
μπορεί να αγοράσει απο οποιοδήποτε άλλο μέλος του Δικτύου πχ. είδη διατροφής
ή υπηρεσίες ηλεκτρολογικές και να πληρώσει με τα ΤΕΜ που έχει ο λογαριασμός του.
Η τοπική εναλλακτική οικονομία λύνει προβλήματα, φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, γιατί Ανταλλαγή σημαίνει και Αλληλεγγύη. Όσο μεγαλύτερο γίνει το Δίκτυο τόσο μεγαλύτερα και καλύτερα τα αποτελέσματα.
''Φαντάσου όλους τους ανθρώπους να μοιράζονται τον κόσμο, να μην υπάρχει ανάγκη για απληστία ή πείνα, μια ανθρώπινη αδελφότητα, Φαντάσου....." απο
το "Imagine'' του John Lennon.
Ας μη το φανταζόμαστε μόνο. Το Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας δημιουργήθηκε για να πλησιάσει αυτο το στόχο στον τόπο μας.
πληρ. στο site: tem-magnisia.gr και στα τηλ. 24280 99152 ή
6932568396

Τα πρόσθετα μέτρα που επιβάλλονται από τους Ευρωπαίους!

1. Ο γελών πληρώνει: Οι Έλληνες πρέπει να σταματήσουν να κυκλοφορούν μ΄ αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη: Προδίδει μια παράλογη αισιοδοξία για το μέλλον, η οποία είναι ασύμβατη με τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει. Στο εξής όλοι οι υπήκοοι της Επιτηρούμενης θα πρέπει να διάγουν ζωή περίκλειστη, να είναι, να δείχνουν, αλλά και να συμπεριφέρονται ως τρομερά στενοχωρημένοι. Κάθε απόκλιση από τη διαταγή αυτή θα θεωρείται
προσβολή προς τους Επιτηρητές και θα φορολογείται αναλόγως.
Προσοχή !!! Δεν εξαιρούνται του μέτρου όλες οι τσιτωμένες με μόνιμο
χαμόγελο (Τρέμη - Ντόρα - κλπ) . Και για να μην υπάρξουν στο μέλλον τέτοια φαινόμενα καταργείται το επάγγελμα του πλαστικού γιατρού στην Ελλάδα .
Εξαίρεση: οι επανορθωτικές αυτές επεμβάσεις δεν αφορούν την ανόρθωση γλουτών.

2. Μετά την κατάργηση του Δώρου Πάσχα, καταργείται και το Πάσχα: Ο Χριστός θα σταυρώνεται κανονικά, αλλά δεν θα.. ανασταίνεται. Έτσι οι επιτηρούμενοι θα μπορούνε να τη βγάζουν με λαχανίδα , ελιές , ταχινόσουπα και τσιτσίραυλα για όλο το χρόνο , ενώ περικόπτονται τα ενοχλητικά έξοδα για γλέντια, συναθροίσεις και σπληνάντερα μετά μουσικής που ανέκαθεν ενοχλούσαν με τη βαρβαρότητά τους τους Επιτηρητές.

3. Κάθε αργία που βγάζει τριήμερο μετατίθεται αυτομάτως σε άλλη, εργάσιμη μέρα, σε απόσταση ασφαλείας από την κοντινότερη σχόλη. Από μελέτες προκύπτει ότι τίποτα δεν σπάει τα ούμπαλα του Έλληνα περισσότερο από να του τσακίσεις τη λεγόμενη «γέφυρα», τύπου «συρταρώνω την -Πρωτομαγιά -με –το Πάσχα-και μην τον είδατε»

4. Οι Επιτηρούμενοι είναι υποχρεωμένοι να κάνουν θυσίες. Για να εντυπωθεί το μήνυμα, κάθε μήνα θα θυσιάζεται τελετουργικά, στη εκπομπή του Πρετεντέρη και σε ζωντανή διακαναλική σύνδεση, εναλλάξ ένας Δημόσιος Υπάλληλος, μαζί με τα ένσημα και τα επιδόματά του και ένας άνεργος . Τον τυχερό θα επιλέγει τριμελής επιτροπή αποτελούμενη από δημοσιογράφους με πρόεδρο το Πάνο Σόμπολο . Κατά προτίμηση οι θυσιαζόμενοι πρέπει να ανήκουν σε αντιεξουσιαστικές ή αντισυστημικές οργανώσεις . Απαγορεύεται να θυσιαστούν συνδικαλιστές και μέλη της ΑΔΕΔΥ . Αυτή θα είναι και η μόνη μαζική ψυχαγωγία που επιτρέπεται και εγκρίνουν οι Επιτηρητές.

5. Επιγραφές και συνθήματα τα οποία παραφράζουν τις μητρικές γλώσσες των Επιτηρητών όπως π.χ. «Κλάϊν μάϊν πούτς», «τέϊκ μάϊ θρί»» και «βουλεβού κουσέ αβέκ μουά Κάρλα;» θα τιμωρούνται με ραγδαίες ανατιμήσεις στα βασικά είδη διατροφής.

6. Επιβάλλεται από πρώτης τρέχοντος ο Φόρος του Μαλάκα: Κάθε Έλληνας θα φορολογείται με 0,35 λεπτά του ευρώ κάθε φορά που θα λέει τη λέξη «μαλάκας». Σύμφωνα με μακροοικονομικές προβλέψεις, με το ρυθμό αυτό το έλλειμμα του ΑΕΠ θα συρρικνωθεί σημαντικά μέσα σε τρεις μόνο εβδομάδες .
Για να είναι πιο αποδοτικό το μέτρο αυτό και για να συγκεντρωθεί πιο
γρήγορα το απαιτούμενο ποσό υποχρεούνται να εμφανίζονται στην τηλεόραση οι κάτωθι :
Πάγκαλος 6 φορές την εβδομάδα
Χρυσοχοΐδης 5 φορές την εβδομάδα
Παναγόπουλος 5 φορές την εβδομάδα
Αν τα μέτρα δεν έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα θα γίνει κοινή τηλεοπτική εμφάνιση του Γιωργάκη, του Κωστάκη και του Αντωνάκη.

7. Αναβάλλεται η έλευσις της Ανοίξεως, καταργείται η θερινή ώρα και
απαγορεύονται τα θαλάσσια μπάνια, οι Πανσέληνοι και οι διακοπές παντός είδους. Ως γνωστόν, οι Επιτηρούμενοι παρουσιάζουν τάσεις ευτυχίας κατά τους θερινούς μήνες, και αυτό οι Επιτηρητές δεν μπορούν πλέον να το ανεχθούν.
Επιπροσθέτως, οι Επιτηρούμενοι υποχρεούνται να συνεχίσουν να φορούν
χειμωνιάτικα ρούχα, σκουφιά και κασκόλ καθόλον το διάστημα του έτους, για να μην τους μπαίνουν ιδέες τύπου νησιά, κραιπάλες και άλλες αηδίες.

8. Τα όνειρα μεγαλείου θα λογοκρίνονται: Εξαιρούνται αυτά των φιλάθλων του Ολυμπιακού , που έχουν στιγμιαία διάρκεια.

9. Τα λαϊκά είδωλα θα πρέπει να ζητούν και να λαμβάνουν την άδεια των
Επιτηρητών πριν προβούν σε εντυπωσιακές κινήσεις (γάμοι, βαπτίσεις,
διαζύγια κλπ), διότι οι λεπτομέρειες του βίου τους δύνανται να
καλλιεργήσουν εις τους επιτηρούμενους ατμόσφαιρα φαιδρότητος και χάχανου
(βλέπε μέτρο 1).

10. Απαγορεύεται το σύνθημα:
Δε θα πάρεις πίσω τα Καγιέν, Όλι Ρεν Όλι Ρέεεεν !!!

11. Η τήρησις των ανωτέρω μέτρων σαφώς δεν επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Σκύψτε, ευλογημένοι!

Δε σε θέλει ο λαός, πάρ’ τη μάνα σου και μπρος.

Ήταν το σύνθημα που φώναζα ως φοιτητής.
Για τον Κοκό και τη Φρειδερίκη.
Νόμιζα πως τέλειωσε το σύνθημα το 1968,
όταν έφυγε ο Κοκός.

Σήμερα ξαναγίνεται επίκαιρο.

Γιωργάκης ο Μαργαριταρένιος…
Να πάρει τη μάνα του
και να γυρίσει στην πατρίδα του.

Να πάρει μαζί του κι άλλα κωλόπαιδα.
Μαζί με τις μανάδες τους.

Υ.Γ.
Τότε υπήρχε λαός ακόμη.
Ο λαός είναι ναρκωμένος σήμερα.
Δε βγάζει άχνα.
Τον νάρκωσε ο σοσιαλισμός…

Πώς βγαίνουν τα ανέκδοτα

Στο στέκι του Στεφανή, καταμεσήμερο.
Τριάντα βαθμούς χτυπούσε το θερμόμετρο,
σε υψόμετρο 600 μέτρων.
Παρέα ο παλιός τσοπάνος του χωριού,
ο χασάπης κι ο ταξιτζής.

Πέρασε ένα αγροτικό φορτωμένο ζωοτροφές.
Το οδηγούσε αγρότισσα.
Ο τσοπάνος, που καθόταν πλάι μου, έκραξε:
- Αγρότισσα, μόνη, ψάχνει.
Αμέσως ήρθε το συμπλήρωμα από μένα:
- Τσοπάνος μουνί ψάχνει.

Γέλιο άκρατο στην παρέα.

Αυτοσχεδιασμοί, τσίπουρο και κρασάκι.
Φτηνά πράγματα, που δεν μπορούν
να νιώσουν τα «αρχίδια» της Ευρώπης…

Ανοίγω αντιευρωπαϊκό μέτωπο.
Τι σχέση έχουμε με τους Ευρωβαρβάρους;
Η ΕΛΛΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ.

Οι δέκα εντολές του Μαργαριταρένιου

Η ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΣΤΗΝ ΛΕΤΟΝΙΑ

Για όσους δε γνωρίζουν, η για όσους γνωρίζουν και κάνουν το κορόιδο, οι Λετονοί πολίτες οδήγησαν την κυβέρνηση τους στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, που υπέγραψε συμφωνία με του ΔΝΤ και τους έκοψε μισθούς και συντάξεις, και ΚΕΡΔΙΣΑΝ... Η κυβέρνηση της χώρας αυτής είναι υποχρεωμένη να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προ ΔΝΤ επίπεδα... .!!
Σύμφωνα με την απόφαση είναι αντισυνταγματική η μείωση των συντάξεων και των μισθών διότι ο μισθός αποτελεί αδιαμφισβήτητο μέρος του δικαιώματος ιδιοκτησίας ενός φυσικού προσώπου…και η μείωση αυτού του δικαιώματος αποτελεί κατάφωρη παράβαση εκ
μέρους του κράτους απέναντι στο μισθωτό η τον συνταξιούχο.
Το κράτος μπορεί να επικαλεσθεί αδυναμία πληρωμής...αλλά όχι αυθαίρετη μείωση μισθού η σύνταξης.
Καλά θα κάνουν όσοι ασχολούνται ή κάνουν ότι ασχολούνται με το δίκαιο των εργαζομένων, να ανοίξουν τα μάτια τους.
ΤΩΡΑ.!!!

Διόδια στην πράξη

Επαναστάτησα πάλι.
Πέρασα δυο φορές την εθνική οδό
χωρίς να πληρώσω το χαράτσι.

Απλό ήταν.
Ζήτησα απ’ την υπάλληλο να σηκώσει τη μπάρα.
Αυτή είπε πως θα καλέσει τον υπεύθυνο.
Εγώ βγήκα αρρενωπά ημιθανής
κι έσυρα τη μπάρα στο πλάι.
Ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Πέρασα τα διόδια γλιτώνοντας 5,5 Ευρώ.
Τα έκλεψα απ’ τον εργολάβο,
την ώρα που το κράτος με ληστεύει.
Την ώρα που ο εργολάβος με ληστεύει.

Την επόμενη φορά θα ορμήσω ενάντια στο κράτος,
στο κράτος που υπηρέτησα με συνέπεια.

Ας έρθει κάποιος απ’ τους πολιτικάντηδες
να κατακρίνει την κλοπή μου.
Αρματολός κι αμαρτωλός δε θα γίνω.

Το Λόγο υπηρετώ.

Έτσι νιώθω κι εγώ…

Η τελευταία μέρα
Ξύπνησε αργά το πρωί, ευδιάθετος, ήπιε τον καφέ του και κάπνισε με απόλαυση. Τα χάπια που έπαιρνε κάθε πρωί δεν τα πήρε. Θα ήταν άχρηστα άλλωστε Στα εβδομήντα πέντε του χρόνια (σήμερα τα έκλεινε) είχε ζήσει πολλές αλλαγές στο μέρος που έμενε.
Η καταπληκτική εξέλιξη της τεχνολογίας έκανε τα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας που διάβαζε όταν ήταν μικρό παιδί να φαίνονται απλοϊκές προφητείες.
Βέβαια υπήρξε και κάποιο κόστος… Μόλις που μπορούσε να θυμηθεί την τελευταία φορά που πήγε εκδρομή στο δασάκι που ήταν κοντά στο σπίτι του πριν κτιστεί στη θέση του το τεράστιο εμπορικό κέντρο της Εταιρίας του λαού (πολυεθνική στην πραγματικότητα).
Επί έναν ολόκληρο χρόνο έπαιρνε σύνταξη. Ο νόμος όριζε ότι στα 74 όλοι ανεξαιρέτως οι εργαζόμενοι (εκτός των βουλευτών και των εκφωνητών των ΜΜΕ) θα έπαιρναν σύνταξη από τον έναν ασφαλιστικό φορέα, είτε δούλευαν στο Δημόσιο είτε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Βέβαια οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων εξαιρούντο.
Η σύνταξη αυτή παρείχετο για έναν ολόκληρο χρόνο. Στο χρόνο αυτό ο συνταξιούχος είχε τη δυνατότητα να ζήσει μια ανέμελη ζωή με δυο ταξίδια στο εξωτερικό και πέντε στη χώρα.
Με το κλείσιμο του χρόνου έρχονταν η μεγάλη μέρα του.
Σε εορταστική ατμόσφαιρα (ύστερα από αυστηρές οδηγίες από την πολιτεία), με την παρουσία των πλησιεστέρων συγγενών και δυο φίλων, που έπαιρναν ειδική άδεια (μετ’ αποδοχών), ο «εορτάζων» δέχονταν την τελευταία ιατρική φροντίδα από τον γιατρό του ΙΚΑ της περιοχής του. Η πολιτεία είχε φροντίσει το φάρμακο της ενδοφλέβιας ένεσης να είναι αποτελεσματικό και ανώδυνο. Έτσι ο αναχωρών μετέβαινε από τον ένα κόσμο στον άλλο χωρίς να υποφέρει.
Θυμήθηκε τις αντιδράσεις μερικών αναρχικών, που δε λέγαν να πειστούν ότι για να σωθεί η χώρα από τη χρεωκοπία θα πρέπει οι εργαζόμενοι να αποχωρούν από τη ζωή με το κλείσιμο του

εβδομηκοστού πέμπτου έτους της ηλικίας τους.
Με προσπάθειες από την πολιτεία και με τη βοήθεια των ΜΜΕ ο λαός είχε συνειδητοποιήσει πως με τον τρόπο αυτό:
Θα σώζονταν τα ασφαλιστικά ταμεία
Θα μειώνονταν δραστικά τα έξοδα υγειονομικής περίθαλψης
Θα βελτιώνονταν οι αποδοχές των εργαζομένων.
Ο νόμος όριζε πως οι πλησιέστεροι συγγενείς που δικαιούνται να κληρονομήσουν τον αποχωρούντα, θα πάρουν επίδομα αναχώρησης για την αντιμετώπιση των εξόδων ταφής ή καύσης.
Σε λίγη ώρα θα έρθει ο γιατρός, φίλος και συμμαθητής του στο Γυμνάσιο και οι δυο κολλητοί του,( συγγενείς δεν είχε), για την «τελετή» της αναχώρησής του. Ετοιμάστηκε στα γρήγορα και πήγε στο σαλόνι, έτοιμος για την υποδοχή τους. Έφτασαν σχεδόν μαζί ο γιατρός και οι φίλοι του. Πέρασαν στην τραπεζαρία, όπου τους περίμενε ένα πλούσιο γεύμα, προσφορά κι αυτό της πολιτείας, και αφού κάπνισε το τελευταίο τσιγάρο του, αστειευόμενος με το γιατρό, (το κάπνισμα σκοτώνει!!), πήγε στην κρεβατοκάμαρα ακολουθούμενος από το γιατρό και τους φίλους του. Αισθανόταν πιο άνετα που δεν είχε οικογένεια, καμιά φορά η γυναίκα ή τα παιδιά δημιουργούν πρόβλημα στην «αναχώρηση», ξάπλωσε στο κρεβάτι του και ο γιατρός ετοίμασε την ένεση. «Τυχερός είσαι», του είπε. «Εγώ που θα αναχωρήσω σε ένα μήνα, θα με περιποιηθεί εκείνος ο αχώνευτος ο Κώστας που κάνει ότι τα ξέρει όλα».
Η βελόνα μπήκε στη φλέβα του. Ύστερα όλα σκοτείνιασαν.
«Έφυγε ένας ακόμη συνειδητός πολίτης», σχολίασε ο γιατρός.

Ρε, τι έγραφα πριν είκοσι χρόνια… Γράφουν κι άλλοι όμως.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ,

ΤΟ ΨΑΡΕΨΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΟ http://gataros.blogspot.com/2010/06/ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΔΗΜ. ΝΑΤΣΙΟΥ.
ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ΜΕ ΜΟΡΦΗ " ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ "

ΜΕΤΑ ΑΠ' ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ.
ΕΝΑΣ ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ :
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΣΥΝΕΧΗ - ΜΟΝΙΜΟ ΕΛΕΓΧΟ, ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΟΡΚΩΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ
ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΜΕ !
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΜΕ !
ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (WWW.PAMET.GR) ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΜΕ ΚΑΙ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΡΩΝΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

ΦΙΛΙΚΑ

ΑΝΤ. ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ
Δημήτρης Νατσιός

Ήλθε στην Ελλάδα φορώντας το περίφημο «ζιβάγκο»,
ένδυμα που τότε παρέπεμπε σε αγώνες για τη Δημοκρατία,
υποδήλωνε και την φτωχή πλην όμως έντιμη βιοτή του... ζιβαγκοφόρου.
Τα ένδοξα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα βρισκόταν
-όχι στις φυλακές πλάι στον Παναγούλη-
αλλά «έλιωνε» και «μάτωνε»
γλεντοκοπώντας για τούτη την πατρίδα,
στην Γερμανία ή στην Σουηδία.
Κατέφθασε δαφνoστεφανωμένος,
φορτωμένος παράσημα,
τώρα η ταλαίπωρη πατρίδα του όφειλε πολλά,
ανήκε στους απελευθερωτές της.
Θα τον πλήρωνε πολύ ακριβά.
Τριάντα χρόνια μετά και αφού ανταμείφθηκε
με 17 περίπου χρόνια υπουργικής θητείας,
αποκαλύπτεται, συνάντησε την Νέμεσιν.
Όπως όλοι οι τυχοδιώκτες επιβεβαίωσε
τον αειθαλή αρχαίο αφορισμό
«προς γαρ το τελευταίον εκβάν
έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται»
ό,τι πράξεις στο τέλος
- στα «τιμημένα» γηρατειά σου, για παράδειγμα –
προσδιορίζει και τα προηγούμενα.
Κλασική, συνήθης η ιστορία του.
Φθορά και κατόπιν διαφθορά,
όπως πολλοί συνοδοιπόροι του.
Αναρρίχηση στην εξουσία, μεγαλείο,
δόξα και χρήμα, χρήμα πολύ γύρω τους.
Στην αρχή το δίλλημα «να κλέψω ή να μην κλέψω» (φθορά).
Κατόπιν μπάζωμα της συνείδησης
και αλλοίωση επί τα χείρω του διλήμματος,
«θα με πιάσουν ή δεν θα με πιάσουν» (διαφθορά).
Δεν θα συνεχίσω την γραφή,
για ανθρώπους που «κοπροκρατούν το μέλλον» (Παλαμάς).
Παραπέμπω σ' άρθρο μου, του 2001 (εφ. ΧΡΟΝΟΣ)
με τίτλο «διαπλοκή: η νόσος των χορτάτων».

Αιματοφάγους που τρων σπίτια
και καταπίνουν χωράφια ονομάζει ο Παπαδιαμάντης
τους «χαλασοχώρηδες» πλουτοκράτες της εποχής του.
Αμείλικτος ο αγωνιστής αυτός της αλήθειας,
της ηθικής τάξης, της δικαιοσύνης,
θεωρεί την πλουτοκρατία και τον νεοπλουτισμό,
τα δυο αποφώλια τέρατα, νόσημα των χορτάτων.
Επίκαιρος και διαχρονικός ο μέγας Σκιαθίτης,
μας παραδίδει έναν μεγαλοφυή ορισμό,
μια μάλλον γενεαλογία της πάντα παρούσας διαπλοκής.
Γράφει με την «κυματισμένη από ζωντανά στοιχεία» γλώσσα του:
«Η αργία εγέννησε την πενίαν.
Η πενία έτεκεν την πείναν.
Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν.
Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν.
Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν.
Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.
Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου.
(Αλ. Παπαδιαμάντη, Οι χαλασοχώρηδες, εκδ. Γιοβάνη).
Την εποχή του Παπαδιαμάντη οι πολιτικοί
αποτελούσαν κυριολεκτικά μάστιγα του τόπου,
διαφθαρμένοι σχεδόν όλοι και αδίστακτοι απατεώνες
με βουλευτική ή υπουργική «πατέντα».

«Το έθνος ημών»,
γράφει το 1877 ο έτερος αδυσώπητος στηλιτευτής της τότε «διαπλοκής»,
ο Ροΐδης,
«υφίσταται πολιτικήν τινά ζύμωσιν
καθ' ην τα ακαθαρτότερα στοιχεία ανέρχονται
και επιπλέουν επί της επιφανείας,
εν είδει εξαφρίσματος.
Ο τοιούτος αφρός,
κατέχων κατά τους νόμους της φυσικής τα ανώτερα στρώματα,
θέλει κυβερνά, φλυαρεί και κλέπτει ασυστόλως την Ελλάδα».
(Από τον «Ασμοδαίο»).
Πέρασαν 125 περίπου χρόνια από την ροϊδική αυτή επισήμανση - καταγγελία
και τα «ακαθαρτότερα στοιχεία»
θέλουν και πάλι να κυβερνούν,
να κλέπτουν και να αποστραγγίζουν τους εθνικούς πόρους.

Αλλά και παλαιότερα ακόμη,
την μεταεπαναστατική εποχή,
κυριαρχούν οι καταχραστές, οι λυμεώνες,
οι διάφοροι «ψαλιδόκωλοι»,
(η υπέροχη χλεύη με την οποία υποδέχτηκε
ο εξαθλιωμένος λαός τους άκαπνους
φραγκοαναθρεμμένους πολιτικάντηδες τύπου Κωλέττη),
που κατάπιαν τα περιβόητα Δάνεια της Ανεξαρτησίας,
για να επικρατήσει έκτοτε η λέπρα της ξενοκρατίας
και της υποτέλειας στις Προστάτιδες Δυνάμεις.
Θρηνολογεί στα «Απομνημονεύματα» του ο στρατηγός Μακρυγιάννης,
γιατί «τις πρόσοδες της πατρίδας τις κλέβομεν,
από υποστατικά δεν την αφήσαμεν τίποτας,
σε 'πηρεσίαν να μπούμεν
ένα βάνομεν εις το ταμείον, δέκα κλέβομεν.
Αγοράζομεν πρόσοδες,
(σ.σ. παίρνουμε δάνεια ή επιδοτούμαστε
από διάφορα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης),
τις τρώμεν όλες».

Σήμερα όλοι μιλούν για δέκα - δώδεκα ονόματα,
παμφάγα και αδηφάγα,
που μέσα σε ελάχιστο χρόνο έφτιαξαν τεράστιες περιουσίες.
Περιουσίες που αν τις υποβάλουμε σε χημική ανάλυση,
όπως θα έλεγε και ο Ροΐδης,
θα τις βρούμε να απαρτίζονται «εκ των ακολούθων στοιχείων»:
Δάκρυα μικροαποταμιευτή 20%,
πείνα συνταξιούχου 10%,
απόγνωση «εγκλωβισμένου» (Χρηματιστήριο) 20%,
νωθρότης εισαγγελέων 20%,
εύνοια πολιτικής εξουσίας 30%.
Και αφού από την πολιτική δεν αναμένουμε
την «κάθαρση» του δημόσιου βίου,
εφ' όσον αποτελεί μέρος του προβλήματος,
μέσω της ευνοιοκρατίας, του «ανεψιασμού»
(η λέξη παράγεται από το ανίψι),
ή της απευθείας ανάθεσης,
το έργο της απολύμανσης από την «σηπεδόνα» της διαπλοκής,
πέφτει στους ώμους της Δικαιοσύνης,
η οποία πρέπει να αντιληφθεί
πως η αξιοπιστία και το κύρος της
δέχονται ανεπανόρθωτα πλήγματα,
από την στιγμή που βοά ο τόπος για «αρχαγγέλους»
και «αρχιμάγειρες» της συναλλαγής και αυτή σιωπά.
Μήπως πρέπει να υποθέσουμε πως ισχύει τελικά
το υπό του αρχαίου νομοθέτη Σόλωνα λεχθέν,
ότι δηλαδή ο Νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης,
που συγκρατεί τα μικρά και αδύναμα έντομα,
ενώ τα ισχυρά και «υψηλά ιστάμενα» τον διασπούν και ξεφεύγουν;
Δεν αυτοχειριάσθηκε η «πολλών χρυσίων τιμιώτερον»,
κατά τον Πλάτωνα, Δικαιοσύνη,
με την περιβόητη υπόθεση «Κοσκωτά»;
Ποιος εχέφρων πολίτης αυτής της χώρας
πιστεύει ότι τιμωρήθηκαν οι ηθικοί ή φυσικοί αυτουργοί
της τρισάθλιας αυτής υπόθεσης
που μόλυνε την πολιτική ζωή της χώρας
και στοίχισε δεκάδες δις στο δημόσιο;
Υπάρχουν και σήμερα δεκάδες «Κοσκωτάδες»
που δημιούργησαν, εκ του μη όντος,
αυτοκρατορίες χάρις σε σκανδαλώδεις επιδοτήσεις
και προμήθειες ή με τις διαβόητες απευθείας αναθέσεις δημοσίων έργων.
Ο Κοσκωτάς έκανε το σφάλμα
να κονταροχτυπηθεί με τους δεινόσαυρους της διαπλοκής,
οι οποίοι σήμερα δεν αρκούνται στην χειραγώγηση,
μέσω των ΜΜΕ, της πολιτικής εξουσίας,
αλλά, κατά την μπερλουσκόνειο τακτική,
βγαίνουν από το ημίφως
και απροκάλυπτα επιζητούν και την ίδια την Εξουσία,
που επιμένουμε να λέμε πως πηγάζει εκ του λαού και δια του λαού.
Αυτή βέβαια η «εκπήγασις» διαρκεί μόνο για ένα λεπτό.
Την ώρα που το χέρι του πολίτη ρίχνει στην κάλπη την ψήφο.
Η ευθύνη του τεκμηριώνεται μόνον εκείνη την στιγμή,
τότε είναι «κυρίαρχος λαός».
Στην συνέχεια επαναφέρεται στην τάξη
και αντιμετωπίζεται ως μάζα,
άμορφη και χυλώδης,
που οφείλει να γεμίζει, αδιάκοπα,
τον πίθο των Δαναΐδων,
την χύτρα του προϋπολογισμού
με τα αιωνόβια «προγράμματα λιτότητας»,
ούτως ώστε οι διάφοροι αιματοφάγοι κοχλιαροφόροι
να την ευρίσκουν πάντοτε γεμάτη.

Αν ψάχνουμε αιτίες για αυτή την διάδοση
του «νοσήματος των χορτάτων»,
δεν έχουμε παρά να στραφούμε σε παλαιότερες εποχές,
όπου ένας πρωθυπουργός δήλωνε ανενδοίαστα
ότι δανείστηκε από υπουργούς και επιχειρηματίες
για να προσφέρει ένα παλάτι
στην «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» σύζυγο του,
εισάγοντας κι εδώ πρωτόγνωρα ήθη,
κοντά στην παλαιότερη κατανόησή του
για το μικρό «δωράκι» που ένας δημόσιος λειτουργός
μπορεί να κάνει στον εαυτό του
από το δημόσιο ταμείο
ή για κάποιες κεφαλές του έθνους
που εκχωρούσαν «απευθείας» δημόσιο οργανισμό
σε αρχιδιαπλόκο επιχειρηματία.
Και το άσχημο είναι πως ο Σόλωνας,
όπως και στην περίπτωση του Κροίσου, προβλέπει σωστά :
ο ιστός του Νόμου παραμένει διάτρητος.

Αναδημοσίευση από τη Γνώμη (Κιλκίς - Παιονίας)