Πέρασε η Μαρία της Νεφέλης απ’ το λημέρι
κι ο «εγγονός» του Σωκράτη θυμήθηκε αυτά
που έγραφε για τον παππού του πριν χρόνια.
Συνηθισμένα λόγια για όσους σκέφτονται επώνυμα
και επιμένουν να μιλάνε επώνυμα.
Ένα μικρό θεατρικό ήταν το προηγούμενο δράμα,
με αφορμή τη συνεύρεση με τις Νεφέλες του.
Το αφιερώνει στη Νεφέλη του με δάκρυ στο μάτι.
Οι άντρες δεν μπορούν να καταπιούν το δάκρυ…
1 σχόλιο:
Έφτασα στο λημέρι σου με αγωνία.
Έφυγα γεμάτη δώρα ακριβά.
Οξυγόνο για το μυαλό μου
ο Λόγος σου,
βάλσαμο για την καρδιά μου
το δάκρυ σου.
Σ'ευχαριστώ...
Δημοσίευση σχολίου