Σχόλιο του Μάκη Μίχου
Αυτό που φωνάζαμε πριν τριάντα χρόνια ήταν το «μόρφωση για όλους».
Πέρασαν τα χρόνια και βλέπαμε να στήνεται ένα σουπερμάρκετ εκπαίδευσης, τόσο μέσα στο δημόσιο σχολείο όσο κι έξω απ’ αυτό. Σαβουροτροφή πρόσφεραν μέσα κι έξω από το σχολείο, οι δημόσιοι δάσκαλοι για να δικαιολογήσουν το μισθό τους, οι δάσκαλοι της παρα-παιδείας για να δικαιολογήσουν τον παρά που έπαιρναν απ’ τους γονείς με την υπόσχεση μιας επιτυχίας των τέκνων τους στα ανώτατα ιδρύματα.
Όλα φάνταζαν ευοίωνα, αλλά κανενός ο νους δεν ταξίδευε στο μέλλον και σ’ αυτήν την πουτάνα την τεχνολογία που έφτανε ακάθεκτη. Ο νους της μάζας σκεφτόταν το μέλλον των παιδιών της, σκεφτόταν την προσκόλληση σε κάποιο κόμμα, σκεφτόταν μόνο πώς θα επιβιώσει το εγωιστικό της γονίδιο.
Την υψηλή τεχνολογία την απολάμβαναν όλοι, επειδή τους παρείχε τα καταναλωτικά αγαθά. Ορμήσανε στις σπουδές με σπουδή και κανείς δεν έβλεπε πως το σύστημα δεν ασχολιόταν μ’ αυτές τις σπουδές. Έστηνε πανεπιστήμια παντού, έστηνε περίεργες και ακατανόητες σχολές εξειδίκευσης της γνώσης, έφτιαχνε πανεπιστημιακο-καθηγητάδες άχρηστους κι όλοι αυτοί διαφημίζανε την παιδεία ως πανάκεια. Το ήξεραν οι άθλιοι πως το μέλλον της επόμενης γενιάς θα ήταν ζοφερό, όμως κρατούσαν εφτασφράγιστο το μυστικό.
Στρατιές άνεργων πτυχιούχων έχουν εμφανιστεί τα τελευταία δέκα χρόνια κι επιμένει το σύστημα να εξωθεί τους νέους στις σπουδές και στην απόγνωση. Μια απόγνωση που ξεπηδάει απ’ τα πρώτα χρόνια των σπουδών κι ολοκληρώνεται αμέσως μετά τη λήψη του πτυχίου. Μια απόγνωση που έχει για θέα την ανεργία κι επακόλουθο τις εξεγέρσεις της νεολαίας.
Η βολεμένη γενιά μας δεν μπορεί να αντιληφθεί αυτή την οργή της νεολαίας. Η γενιά μας κοιμάται μακάρια κι όταν ξυπνάει είναι έτοιμη να ρίξει πρώτη το ανάθεμα στους νέους. Είναι η βολεμένη γενιά του Πολυτεχνείου…
Μη μιλάς λοιπόν για σύστημα.
Το σύστημα είναι η βλακεία μας, που δε μας αφήνει να τρέξουμε μπροστάρηδες και να μας ακολουθήσουν οι νέοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου