Μετρητής

Σάββατο, Φεβρουαρίου 19, 2011

Ο Στάθης απ’ το Αφγανιστάν.

του Γ. Μακριδάκη




Ο Στάθης είναι από το Αφγανιστάν. Βασανισμένη ψυχή. Εγώ τονε λέω Στάθη. Σάφι είναι το όνομά του μα δεν το κατάλαβα καλά σαν μου πρωτόδωσε γνωριμία και του κόλλησα το Στάθη.
Πάει ένας χρόνος από τότε. Ένα πρωί ήτανε, ό,τι που είχε φέξει, χειμώνας, Φλεβάρης αν θυμάμαι καλά, και κατέβηκα στο χτήμα να ταΐσω τα ζώα. Ο ποταμός ήτανε φουσκωμένος καλά, υγρασία να σε περονιάζει. Άξαφνα, μες στο ντάμι που είχα τις προβατίνες βλέπω ένανε μαυριδερό και είχε τραφιάσει σε μια γωνιά, έτρεμε σύγκορμος, τα ζώα ήτανε αναστατωμένα, είχα και μια γκαστρωμένη, παραλίγο να μου τη χαλάσει ο κερατάς.
Βρε, ποιος είσαι συ, τονε ρωτώ. Κουβέντα. Ρε από πού μπήκες μες στο χτήμα; Τσιμουδιά. Μονάχα με κοιτούσε και έτρεμε. Τα μάτια του φέγγανε. Πήγα κοντά του και τονε σήκωσα. Ήτανε βρεμένος μέχρι το κόκαλο, γι’ αυτό έτρεμε ο κακομοίρης. Άρχισε να λέει κάτι λόγια δικά του, δεν καταλάβαινα γρυ. Με τα πολλά τον έβγαλα όξω, να ησυχάσουνε οι προβατίνες και τον έχωσα στα γρήγορα μες στο καλύβι να μην ψοφήσει από το κρύο. Του ’δωσα κάτι δικά μου παλιόρουχα, του ’ναψα και τη σόμπα να συνεφέρει. Του ’ψησα τρία αυγά μελάτα και τα ρούφηξε μαζί με μισό καρβέλι ψωμί, του ’βγαλα και τυράκι και μια σούμα να ζεστοκοπηθούνε τα μέσα του μα δεν το άγγιξε το πιοτό, μόνο νερό ήπιε. Άμα συνέφερε για τα καλά αρχίσαμε να βρίσκουμε μια συνεννόηση. Άρτζι μπούρτζι και λουλάς.
Εκείνη τη μέρα μου ’πε πως τονε λένε Σάφι και πως είναι Αφγανός. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου Αφγανό για να ξέρω αν μου λέει αλήθεια. Ήτανε όμως να τονε λυπάσαι ο άνθρωπος.
Τέλος πάντων για να μην τα πολυλογώ το Στάθη τονε κράτησα στο χτήμα από τότε. Εδώ ένα σκυλί σε παίρνει ξαφνικά από πίσω ή έρχεται στην πόρτα σου και σκέφτεσαι πως σε διάλεξε, πως ήτανε το τυχερό σου και είναι αμαρτία να το παρατήσεις. Τον άνθρωπο θα αφήκεις; Άσε που μόλις τον είδα θυμήθηκα αμέσως τον συχωρεμένο τον πατέρα μου. Έτσι έφτασε κι εκείνος στην Τουρκία τότε, με την πείνα, βρεμένος ίσαμε το μεδούλι και γιατάκωσε μέσα σ’ ένα παλιόσπιτο μαζί με δυο γελάδες μέχρι που τονε βρήκε η γριά η τουρκάλα και τονε φίλεψε κι αυτόν αυγά, ψωμί και τυρί. Δεν το ξεχνώ ποτέ αυτό, τόσες φορές μου το ’λεγε ο πατέρας μου, κυρίως πια στα τελευταία του που έλεγε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια.

Τον Στάθη λοιπόν τονε κράτησα στο χτήμα. Να με βοηθάει και στις δουλειές. Σκαψίματα, φυτέματα, ζώα. Ήξερε κιόλας απ’ αυτά, δεν ήτανε αρμπάνης, μάλλον και στα μέρη του με τα ίδια πράματα ανακατευότανε. Ίδιοι είναι οι άνθρωποι τελικά σε όλο τον κόσμο. Δεν έχω πάει πουθενά για να ξέρω, αλλά έτσι κατάλαβα με τον Στάθη. Πολύ καλό παιδί και πρόθυμος βγήκε, πολύ πρόθυμος. Γρήγορα γρήγορα άρχισε να μαθαίνει και τα ελληνικά και να συνεννοούμαστε πιο καλά.
Μια μέρα μετά από κάμποσο καιρό, εκεί που αρμέγαμε την αγελάδα, μου ’πε πως στην πατρίδα του τονε κυνηγάνε κάποιοι από το καθεστώς για να τονε σκοτώσουνε και πως η μανούλα του τον πρότρεψε να φύγει για να μη δει το παιδί της πεθαμένο μια μέρα και πως του λείπει η μάνα του και θέλει να τη δει.
Τι λες ρε Στάθη. Τινάχτηκα απάνω, με πιάσανε τα διαόλιά μου, ανέβηκε το αίμα μου στο κεφάλι. Ποιος θέλει ρε Στάθη να σε σκοτώσει και γιατί; Ας έρθει εδώ και θα ’χει να κάμει μαζί μου ρε, θα τονε ζέψω στο μάγκανο να ανασέρνει νερό όλη μέρα μέχρι να ξεκάμει και να κάτσει κάτω ο πούστης. Τώρα πια είσαι υπό την προστασία μου, του πα, δε θα φοβάσαι τίποτα κατάλαβες; Από την ώρα που πέρασες τα σύνορα του χτήματος, ανήκεις εδώ πια, εγώ είμαι εδώ, κατάλαβες; Κατάλαβε. Πώς δεν κατάλαβε. Μου φιλούσε τα χέρια το παιδί, ήτανε και θεοβρώμικα, μες στην κοπριά. Έκλαιγε και γελούσε μαζί. Σιγά σιγά ηρέμησε.

Πέρασε ο καιρός. Ένας χρόνος ακριβώς. Ο Στάθης τώρα είναι σαν γιος μου, αγαπά πιο καλά από μένα το χτήμα και τα ζώα. Μα είναι παράνομος λέει στην Ελλάδα, δε μπορώ να του βγάλω χαρτιά και είμαι παράνομος κι εγώ που τονε κρύβω, έτσι μου ’πανε οι δικηγόροι. Μα εγώ δεν κρύβω κανένανε εγκληματία. Έναν άνθρωπο που ήρθε στην πόρτα μου έχω, τι να ’κανα, να τον άφηνα στο έλεος του Θεού; Και τώρα βάζω την τηλεόραση και ακούω κάθε μέρα για τους άλλους, που κάνουνε λέει απεργία πείνας και ζητάνε τα δικαιώματά τους, να ζήσουνε σαν άνθρωποι κι αυτοί.
Και δε μπορώ να καταλάβω. Ήρθανε στο χτήμα μας, μας χτυπήσανε την πόρτα μας κι εμείς θέλουμε να τους διώξουμε; Να τους αφήσουμε να πεθάνουνε; Πότε ήτανε ρε έτσι οι Έλληνες; Πότε διώξανε ρε φτωχό και κατατρεγμένο άνθρωπο από την πόρτα τους; Ποιος σας τα ’μαθε ρε όλα τούτα και τα κάνετε στους άμοιρους ανθρώπους; Κι όλο περνάνε οι μέρες κι όλο εξασθενούνε που δεν τρώνε τίποτα.
Έτσι μου ’ρχεται να πάρω ρε ένα τσαποστέλιαρο και να κατέβω στην Αθήνα, να ’ρθω μέσα στα Υπουργεία και να σας κάνω μελανούς όλους. Να σας φέρω ρε πούστηδες, να σας ζέψω από τη γραβάτα στο μάγκανο, να ποτίζετε όλη μέρα το περιβόλι, και τη νύχτα να σας δένω από το ποδάρι σε μια μαντερινιά. Υπουργοί να σου πετύχουνε. Αποβράσματα. Χαλάσανε την Ελλάδα, τη ρεζιλέψανε. Δεν έχετε ψυχή ρε, δεν έχετε τσίπα απάνω σας, αϊ σιχτίρ.

16 σχόλια:

RAMMA Apos είπε...

Ράγισαν και τα πεζοδρόμια από τη δακρύβρεχτη ιστορία, ρε Μάκη. Δε μας είπες ποιος είναι ο βοσκός-συγγραφέας-στοχαστής...

RAMMA Apos είπε...

...συγγνώμη. Ξέχασα να πω και ...χτηματίας.

Μάκης Μίχος είπε...

Εσύ, RAMMA, είσαι κολλημένος με το έθνος, που ποτέ δεν υπήρξε.
Ψάξε λίγο μέσα στην ιστορία, με τα μάτια ανοιχτά.
Αν μπορείς να τα κρατήσεις ανοιχτά.
Αλλιώς θα καταντήσεις Κνίτης...

Μάκης Μίχος είπε...

Το συμπλήρωμά σου «περί χτηματία» ήρθε καθυστερημένα,
Μη μου πεις πως συνδιαλέγομαι με κάποιον αντιεξουσιαστή ή αναρχικό.
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, μπορώ να μακρύνω το Λόγο μου...

RAMMA Apos είπε...

Δεν έχω κανένα απολύτως κόλλημα με έθνος, κράτος , θρησκεία, αίμα, ξένους κτλ. Δεν είμαι κατά της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης.Έχω τεράστιο πρόβλημα όμως με το ισλαμ και τον τρόπο ζωής που πρόκειται μοιραία να μας επιβληθεί. Δε μπορείς να καταλάβεις κι ούτε περιμένω κάτι τέτοιο. Όμως, το επαναλαμβάνω΄ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν ζυμωθεί με μίσος και φανατισμό. Ο fictional ''Στάθης'', όταν θα βρεθεί με αρκετούς ''Στάθηδες'' ακόμη, θα θελήσει κι εσένα να σε μετατρέψει σε ''Σταθη'' ή να σε καρατομήσει. Απλά σου λέω ότι με τέτοια μυαλά, προετοιμάσου.... για περιτομή ή καρατομή.

Όσον αφορά το δεύτερο σχόλιό σου, δεν κατάλαβα απολύτως τίποτα. Πάντως, αυτό το παραμύθι δεν πείθει. Κάποιος λαθρομετανάστης έφυγε από το Αφγανιστάν στα τυφλά (όλοι έχουν συγγενείς & γνωστούς στην Ευρώπη-τσέκαρέ το- και κατευθύνονται στοχευμένα) για να κοιμάται σε ένα μαντρί στο πουθενά. Έχεις δει πολλούς Αφγανούς να δουλεύουν ως βοσκοί; Είκοσι χρόνια στα βουνα, μόνο Αλβανούς έχω συναντήσει. Ο λευκός ιππότης σε ποιο σημείο της ιστορίας μπαίνει;;

Μάκης Μίχος είπε...

Πέρασαν είκοσι χρόνια μέχρις ότου συμβιβαστείς με τους Αλβανούς.
Θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμη για να νιώσεις τι σημαίνει νόστος και τι σημαίνει μετανάστης.
Τις ιδέες σου τις εμπέδωσα μέσω του ANGEL...
Γηράσκω...

RAMMA Apos είπε...

Και τα είκοσι χρόνια λίγα είναι... Δε με ενοχλεί η αλβανική τους καταγωγή. Ποτέ δε με ενοχλούσε. Είχα φίλους συναθλητές Αλβανούς. Έχω φιλοξενήσει Αλβανό συνάδελφο και έχω προστατέψει Αλβανό από ξυλοδαρμό. Με ενοχλούν όμως αφόρητα ποιοτικά χαρακτηριστικά στην κοινωνική τους συμπεριφορά στα οποία παρουσιάζω εξίσου δυσανεξία όταν προέρχονται από Έλληνες . Στο ξαναλέω. Δεν είμαι ναζί. Είμαι υπέρ της ευγένειας και της αρμονικής συμβίωσης. Αυτό ομως με αυτούς ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΠΟΤΕ. Μπορείς να πιπιλάς επ' αόριστο την καραμέλα της ανθρωπιάς αλλά προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου. Εύχομαι περισσότερο από οποιονδήποτε να είμαι λάθος και να μου το υπενθυμίζεις για πολλά χρόνια , με οποιοδήποτε ύφος. Όμως, να 'χουμε την υγεία μας, φοβούμαι ότι σε μερικά χρόνια δε θα έχεις αυτήν την άποψη...
Όσον αφορά στις ιδέες μου, είκοσι λεπτά απέναντι τραπέζια στου Στεφανή , ούτε σε mentalist δε θα αρκούσαν για να με ψυχογραφήσει και να με ηθογραφήσει...

RAMMA Apos είπε...

Λέγοντας ''αυτούς'' στο παραπάνω σχόλιο,σαφώς και δεν εννοώ τους Αλβανούς.

Μάκης Μίχος είπε...

Ηθογραφήσεις...
Ψυχογραφήματα...
Περιμένω το «συμπόσιο», μπας και καταλάβω ποιος είσαι και μπας και καταλάβεις ποιος είμαι.

Εγώ, ο άνθρωπος.

RAMMA Apos είπε...

Τηλεφώνησέ μου, για όποιο μεσημέρι ή βράδυ θέλεις. Περιμένω παρομοίως...

RAMMA Apos είπε...

Kαι για να μην ξεχνιώμαστε, μερικά ακόμη χαρακτηριστικά του ''Στάθη'' :

http://redskywarning.blogspot.com/2010/05/41.html

http://redskywarning.blogspot.com/2009/09/graves.html

http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/religion/6194354/Mohammed-is-most-popular-name-for-baby-boys-in-London.html

http://redskywarning.blogspot.com/2011/01/blog-post_6830.html

http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/12/blog-post_9708.html

Μάκη, αν ψάξω θα σου βρω χιλιάδες παρόμοια. ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΩ.
Για ποιο λόγο σου φαντάζουν τόσο μακρινά;; Και γιατί ο ''Στάθης'' να διαφέρει από όλους αυτούς;; Απλά, η ιστορία του είναι πέρα για πέρα φανταστική , ή ίσως, διαθέτει κάποια ψήγματα -και μόνο- αλήθειας, δηλαδή ο συγγραφέας κάποτε συνάντησε έναν Αφγανό .-

Μάκης Μίχος είπε...

Απάντηση:
Τετάρτη μεσημέρι ή βράδυ θέλεις να γίνει το «συμπόσιο»;
Θα μου τα αναλύσεις όλα εκεί...
Αν θέλεις κάλεσε και τον ANGEL.

Ανώνυμος είπε...

Υγιαίνετε.
Ημουν εκτός περιοχής γιά λίγες μέρες και ευτυχώς μακριά από το "σακατιλίκι-H/Y".
Μόλις πριν λίγο μπήκα για να σας "διαβάσω".
Σχόλια δεν κάνω επί της αναρτήσεως, γιατί οι απόψεις μου είναι γνωστές και δεν είναι του χαρακτήρα μου να οξύνω τα πνεύματα.
Εφερα "οίνον άκρατον", από το αμπέλι του παππούλη.
Ευχαριστώ τον Μάκη γιά την "ηθική αυτουργία" στην πρόσκληση.
5 τις 10 οκάδες, είναι διαθέσιμες για το συμπόσιο!
Περιμένω να αποφασίσει ο RAMMA A+...

Ανώνυμος είπε...

Προς RAMMA A+.

Προτιμώ να σε αποκαλώ RAMMA A+, είναι πιό μυστικιστικό και αποκρυφιστικό, παραπέμπει σε αρχαία Αίγυπτο.
Οπως ίσως κατάλαβες πιστεύω και σε κάτι άλλο πέρα από τις περιορισμένες ανθρώπινες δυνάμεις και δυνατότητες'το Αpos μου θυμίζει Αποστόλης, όπως λέμε "η Μίτσους".
Φιλικά.

RAMMA Apos είπε...

RAMMA A+ (APOS-itive) ήταν το ταμπελάκι που είχα στην εξάρτυσή μου κάτω , στο εξωτικό Αφγανιστάν, για πρακτικούς-όπως φαντάζεσαι-λόγους. Τετάρτη μεσημέσρι φαντάζει μια χαρά. Αναμένω μετά περισσείας ανυπομονησίας.

ANGEL of the TIME είπε...

Το φως του ήλιου με ενοχλεί, όμως σαν ANGEL of the TIME, φρόντισα να μην έχω πρόβλημα.
Είμαι αρκετά ψηλά στην ιεραρχία, σε εκείνο το τάγμα....
Σκοτάδι και κρύο είναι το φυσικό μου περιβάλλον.....