Περί Εβραίων

Ήθελα πριν τρεις μήνες να καταχωρήσω
ένα κείμενο αντισημιτικό.
Δεν το έπραξα και προσπάθησα να επαληθεύσω
όλες τις βλασφημίες εναντίον του «πολύπαθου» αυτού λαού.

Τα ολοκαυτώματα με έβρισκαν πάντα αντίθετο.

Σιχαινόμουν πάντα τις περιουσίες,
γιατί ήξερα πώς αποκτιόνταν.
Σιχαινόμουν και τους περιούσιους λαούς,
γιατί αυτοί είχαν μόνο στόχο την περιουσία.

Συχώρεσα τους Εβραίους που σταύρωσαν τον Ιησού.
Μύθος εβραϊκός ήταν…
Συχώρεσα και τον Αδόλφο για τη «γενοκτονία» του.
Ημιτελής γενοκτονία μέσα στη διασπορά…

Σήμερα προσπαθώ να μη συγχωρήσω
αυτά τα λυσσαλέα όντα,
που κατακρεουργούν «ακτιβιστές».
Είναι χειρότερα απ’ τον Άννα και τον Καϊάφα.

Εβραίοι,
δεν είμαι Πόντιος Πιλάτος
ώστε να νίψω τας χείρας μου.

Υ.Γ.
Περιμένω κάποιον απ’ τους γνωστούς μου Εβραίους να μιλήσει.
Αν δε μιλήσει θα επαληθεύσει τον ολοκαυτωματά Αδόλφο!