Ένα κείμενο-γροθιά, για όσους από εμάς θέλουμε να πιστεύουμε ότι για το χάλι μας φταίνε μόνο οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες και τα Μέσα Ενημέρωσης και ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΜΕΙΣ!
τροφή για σκέψη...και προσευχή
Aνάθεμα και κατάρα στους κλέφτες του δημόσιου βίου.
κρεμάλα στους πολιτικούς.
να πάνε φυλακή τα λαμόγια.
κάθαρση τώρα.
είναι μερικές απ' τις κραυγές των αγανακτισμένων Ελλήνων για την κρίση.
Κρίση που δείχνει αξεπέραστη όσα δις ευρώ και να μας δανείσουν, κρίση που δεν είναι μονό λογιστική, κρίση που δεν αποτυπώνεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη, αλλά είναι κρίση βαθύτατη και ριζωμένη πια στις ζωές όλων μας.
Είναι κρίση αξιών, νοοτροπίας και ήθους!
Είμαι ένας πολίτης που ζούσα και εργαζόμουν στη χώρα αυτή και θεωρώ τον εαυτό μου μοναδικό και αναντικατάστατο, σπάνιο είδος της ανθρώπινης αλυσίδας που όλοι πρέπει να φροντίζουν για μένα, γιατί έχουμε δημοκρατία.
Συνάνθρωπε μπορεί να μην καταχράστηκα δημόσιο χρήμα, μπορεί να μην έγινα πολιτικός, μπορεί να μην έχτισα βίλες, μπορεί να μην έκανα χλιδάτους γάμους στο εξωτερικό, μπορεί να μη μπήκα σε κότερο ποτέ μου, αλλά σε έκλεψα και εγώ, και θα σε κλέβω συνέχεια και καθημερινά γιατί είμαι συμφεροντολόγος, ατομιστής, νάρκισσος, ασυνεπής που δεν ξέρω τι θα πει αυτοκριτική και πάντα μου φταίνε οι άλλοι .
Σου ‘κλεψα την ησυχία σου όταν για να επιδειχτώ στη γειτονιά πέρασα από το σπίτι σου με διαπασών τη μουσική και την εξάτμιση να μουγκρίζει.
Σου ‘κλεψα την γαλήνη σου όταν προσπάθησες να περάσεις τη διάβαση πεζών και εγώ έστεκα αγέρωχος με το 36 άτοκες δόσεις αυτοκίνητο μου πάνω της.
Σου έκλεψα τη θέση πάρκινγκ βάζοντας οριζόντια τη μηχανή μου γιατί στη γειτονιά υπάρχω μόνο εγώ και η γυναίκα μου πρέπει να παρκάρει χωρίς να δυσκολευτεί όταν έρθει απ τη δουλειά.
Σου ‘κλεψα τη ουρά στο σούπερ μάρκετ, γιατί βιαζόμουν.
Σου ζήτησα 120 ευρώ για να σου βάλω ένα αιρ κοντίσιον χωρίς να σου κόψω απόδειξη.
Σου πήρα 100 ευρω την ημέρα για ένα δωμάτιο το χειμώνα σε χωριό της ελληνικής υπαίθρου γιατί μια καντηλήθρα στην παρουσίασα για τζάκι.
Σου χρέωσα 4 ευρώ τον καφέ, 6 ευρώ τη χωριάτικη και 10 ευρώ το ποτό γιατί όλοι τόσο τα έχουν.
Εκμεταλλεύτηκα την πετρελαϊκή κρίση και χωρίς καθυστέρηση σου ανέβασα την τιμή στα καύσιμα αισχροκερδώντας εις βάρος σου ενώ ξέχασα να τις κατεβάσω όταν πέρασε η κρίση.
Σου στέρησα τα δελτία κοινωνικού τουρισμού γιατί μπορώ να αποκρύπτω εισοδήματα μου και να εμφανίζομαι σαν δικαιούχος.
Πήρα επιδόματα και επιδοτήσεις με πλασματικά στοιχεία και τώρα φωνάζω να φέρουν πίσω τα κλεμμένα.
Σήκωσα κομματικές σημαίες, ένιωθα δέος όταν με κέρναγε και με χαιρετούσε ο βουλευτής στο καφενείο, ψήφιζα για ιδιοτελείς σκοπούς, ξερογλειφόμουν στα πολιτικά γραφεία για να έχω έναν άνθρωπο για τις δουλειές μου και τώρα απαιτώ να πάει φυλακή.
Έδωσα φακελάκι σε γιατρό για να σε παρακάμψω στη λίστα και να σωθώ εις βάρος σου.
Λάδωσα το μηχανικό της πολεοδομίας να κάνει τα στραβά ματιά μέχρι να σηκώσω το αυθαίρετο σε δασική έκταση και μετά πήγα στο σύνταγμα σε καντηλοφορία να κλάψω για τα δάση που κάηκαν.
Έψαξα και βρήκα γνωστό στην εφορία να γλιτώσω το πρόστιμο που μου επιβλήθηκε για φορολογικές παραβάσεις και μετά παραπονέθηκα για τη διαπλοκή.
Πέταξα το άδειο πακέτο τσιγάρων απ το αυτοκίνητο και μετά θύμωσα με την αμέλεια των αρχών να καθαρίσουν τα φρεάτια και να πλημμυρίσει η γειτονιά μου.
Σε εμπόδισα να περπατήσεις ελεύθερα στο πεζοδρόμιο γιατί άφησα το αυτοκίνητο, μιας και πετάχτηκα για δυο λεπτά σε μια δουλειά.
Τα έβαλα με τους αλλοδαπούς που μολύνουν την χώρα μου ενώ τους εκμεταλλεύτηκα για φτηνή και ανασφάλιστη εργασία.
Ενώ ήξερα πως τα τανκς που κατέβηκαν στους δρόμους, κατέλυσαν την δημοκρατία και ζημίωσαν τη χώρα μου, είδα πως οι αγρότες μπορούν να κλείνουν τους δρόμους, οι λιμενεργάτες τα λιμάνια γιατί τα αιτήματα των συντεχνιών είναι πιο πάνω απ’ τα δικά μου δικαιώματα.
Ενώ ήξερα πώς είναι να φέρεσαι σαν πολίτης και σαν άνθρωπος έχοντας υποχρεώσεις και δικαιώματα προτίμησα να φερθώ σαν καταναλωτής και χουλιγκάνος.
Ενώ έλεγα πως οι πολιτικοί είναι εντολοδόχοι ξένων συμφερόντων και υπηρετούν οικονομικούς παράγοντες, με φανατισμό τους υποστήριζα στις εκλογές δίνοντας τους μια ακόμη ευκαιρία και κάπως έτσι έφτασα να ζω το ψέμα μου συμπολίτες.
Επιδόθηκα σε ασταμάτητη κατανάλωση προκειμένου να βρω ταυτότητα.
Υποτίμησα τη σημασία της παιδείας και των αξιών και προτίμησα να μιμηθώ το life style της τηλεόρασης.
Ταύτισα την ευτυχία με το τριήμερο στην Αράχοβα, το Καγιεν και το play station.
Η αυταπάτη της παντοδυναμίας μου ενισχύθηκε με την πιστωτική κάρτα.. μπορούσα να αποκτήσω περισσότερα από όσα άντεχε η τσέπη μου.
Χωρίς εγκράτεια ζήτησα να δανειστώ για να απολαύσω αγαθά που έβλεπα να απολαμβάνουν οι πλούσιοι και ήθελα να τους μοιάσω.
Εγκατέλειψα το χωριό μου για να γίνω υπάλληλος των 700 ευρώ.
Άφησα την ποιότητα ζωής στην ύπαιθρο για να ζήσω σε ένα δυαράκι στη Κυψέλη και χλεύασα τους χωριάτες
Ένιωθα σπουδαίος αν τη Δευτέρα το πρωί μιλούσα στη δουλειά για το 2ημερο που πέρασα στα χιόνια ή την κραιπάλη στα μπουζούκια.
Χρεοκόπησα νεοέλληνα...γιατί πια δεν ξέρω τι είναι σωστό και τι λάθος, τι είναι δίκαιο και τι άδικο. ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ... δε θα λυτρωθώ απ τα spreads ούτε απ τους οίκους αξιολόγησης..
Για να σηκωθώ ξανά χρειάζεται περισυλλογή συγκέντρωση και αυτοκριτική χρειάζεται εσωτερική επανάσταση. Χρειάζεται ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Ήρθε ο καιρός να αλλάξω ,γιατί αν δε το κάνω, η νέα γενιά από λαμόγια παραμονεύει να πάρει τη θέση των απερχομένων και το νέο κύμα σκανδάλων που θα παράξει ξανά το σύστημα θα με βρει πάλι να σκούζω
Οφείλω να παραδώσω ένα καλύτερο κόσμο στα παιδιά μου.
Υ.Γ. δικό μου.
Παραγίναμε πολλοί πάλι...
Κυριακή, Μαΐου 30, 2010
Θα μπορούσε να είναι και δικό μου;
LAMOGIA ΕΜΕΙΣ Η ΟΙ ΑΛΛΟΙ ?
Έχω βουλιάξει κι εγώ μες τη συλλογική κατήφεια, μες την κατάθλιψη...
Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι, αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μου,
για το γκρέμισμα των ονείρων μου και των μακρυχρόνιων προσπαθειών μου...
Αλλά ακόμα και αυτά καλύπτονται από την βαθιά μου οργή...
Πού ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ;
Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εσύ, εαυτέ μου;
Πού ήσουν όταν μας κορόιδευαν, μας ξεπουλούσαν,
μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη κι εσύ τα κυνηγούσες;
Πού ήσουν όταν ο γιατρός σου ζητούσε το φακελάκι για να σε κάνει καλά
και αντί να τον καταγγείλεις τον πούστη, τον πλήρωνες αποκαλώντας τον "γιατρέ μου"
Πού ήσουν όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να γίνονται μοντελάκια ζωής στην τηλεόραση
και να κόπτονται για το κοινό καλό και το δίκαιο, δηλώνοντας 10,000 ευρώ εισόδημα...
"Πόσο καλά τα λέει ο πούστης..." έλεγες
Πού ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία αντί να του δώσεις γροθιά στη μούρη του καργιόλη
αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της πολυπόθητης οικοδομής μικρό λαμόγιο ελληνάρα...
Το σάλιο σου γαργάρα και έδινες τη μιζούλα στον πολεοδόμο, στον ικατζή που σου έκανε τον έλεγχο στην επιχειρησούλα σου,
στον εφοριακό που ανακάλυψε τις δικές σου λαμογιές... Κάλλιο να πληρώσεις 10 σε αυτόν παρά 50 στο κράτος.
Πού ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών για να τους παρακαλέσεις να βολέψουν το σπλάχνο σου,
το άχρηστο σπλάχνο σου, που δεν κατάφερε να κάνει τίποτα περισσότερο στη ζωούλα του από το να γλύφει κατουρημένες ποδιές και βρώμικους κώλους...
Πού ήσουν όταν ανταγωνιζόσουν στις συγκεντρώσεις των προβάτων (ωπ! κομμάτων ήθελα να πω),
με τους λοιπούς "συντρόφους" για το ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη σημαία...
Πού ήσουν όταν ξελαρυγγιαζόσουν λαμόγιο για το δίκαιο του λαού, πηδώντας πάνω κάτω μόλις έβλεπες φακό
για να σιγουρευτείς ότι θα σε δει ο πολιτευτής που θα σε βάλει εποχιακό, συμβασιούχο στο δήμο...
άλλος ένας στην πλάτη των υπολοίπων που θα καθαρίζει φασόλια στο οκτάωρό του
(όχι ρε!!! πλέον μπαίνεις στο φέισμπουκ, έχεις εξελιχθεί)
Πού ήσουν μικρομεγαλεπιχειρηματία όταν μαγείρευες τα δικά σου βιβλία για να πληρώσεις λιγότερα,
για να πάρεις το τέρας SUV που θα κάλυπτε τη μικροτσούτσουνη ύπαρξή σου με το μέγεθός του...
Πού ήσουν μαντάμ σουσού όταν γελούσες σαν ηλιθία στη δασκάλα του παιδιού σου που μαλακίες έμαθε,
μαλακίες το μαθαίνει, όταν αναγνώριζες τις μαλακίες που κάνουν στο παιδί αλλά πού να τρέχεις τώρα έχεις κι άλλες δουλειές...
Άλλωστε το παιδί θα το στείλουμε στο Λονδίνο να σπουδάσει...
εκεί θα καλυφθούν όλες οι ανεπάρκειες του δικού μας εκπαιδευτικού συστήματος...
Πού ήσουν συνδικαλιστή της πλάκας και του ελέους
όταν με τη δύναμη που σου δίνει το ότι βολεύτηκες σε μια γαμημένη δημόσια επιχείρηση,
κατέβαζες τους διακόπτες μιας ολόκληρης χώρας,
δημιουργώντας τόσα προβλήματα,
ίσα για να διαμαρτυρηθείς /εκβιάσεις για τα δικά σου μικροσυμφέροντα...
Πού ήσουν όταν το ελληνικό όνειρο έσκασε μύτη;
αγόραζες πορτοκαλιές εφημερίδες λαμόγιο και έπαιζες χρηματιστήριο λες και είναι λοταρία...
Πού ήσουν όταν εταιρείες ανύπαρκτες, με ένα γραφειάκι 2χ3 και 1 άτομο προσωπικό,
χτύπαγαν λίμιτ απ κάθε μέρα...
Πού ήσουν όταν έπαιρνες μετοχοδάνεια και υποθήκευες τα χωραφάκια του παππού,
πιστεύοντας ότι θα γίνεις πλούσιος σε ένα μήνα (και πολύ λέω)...
Πού ήσουν όταν το χέρι σου πετάει τα σκουπίδια, δεξιά και αριστερά μέσα στο δάσος,
όταν γεμίζεις τις παραλίες αποτσίγαρα και πλαστικά ποτήρια φραπέ (όχι φραπέ ρε πια, φρέντο έλεος, πού ζεις;)
Πού ήσουν όταν το παιδί σου ουρλιάζει στο αυτί του διπλανού,
αδιαφορώντας για την ύπαρξή του (όλοι να καούν ρε, εγώ θα φάω τα κεφτεδάκια μου και είμαι μια χαρά... γκρααααααου)
Πού ήσουν όταν έβλεπες τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα μετά το άλλο...
όταν οι θρησκευτικοί "άρχοντες"
αποδεικνύονταν κοσμικότεροι των κοσμικών απατεώνων...
σταμάτησες να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις, να συμμετέχεις στα κοινά της εκκλησίας προς ένδειξιν της αηδίας σου;
σιγά ρε.. όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη...
Πού ήσουν όταν η χώρα σου καιγόταν απ' άκρη σε άκρη...
πού ήσουν όταν λίγο έλειψε να χαθεί η Ολυμπία,
πήρες το τριχίλιαρο πρόβατο και έσκασες...
τουμπεκί ψιλοκομμένο... και ναι! τους ξαναψήφισες.. ξανά και ξανά και ξανά...
Πού ήσουν όταν τα ροζ πλημμύρισαν τη ζωή σου...
έσκυψες κι εσύ στην κλειδαρότρυπα αυτό έκανες..
τι είπε, τι έκανε, πήρε καλά την πίπα;
και για το πάπλωμα κουβέντα κανείς... για την ταμπακέρα σιωπή...
Όλοι βολεμένοι στον μικρόκοσμό τους.. .ποιος θα έχει την πιο μεγάλη τζιπούκλα,
την πιο γαμάτη γκόμενα, την πιο σικ γυναίκα, τα πιο όμορφα παιδιά...
τις πιο καλές σπουδές, το πιο γαμάτο σπίτι, το πιο μεγάλο τζάκι, το πιο άνετο σαλόνι,
το πιο βαθύ καναπέ, την πιο μεγάλη πλασμα(τική) τηλεόραση, το πιο σύγχρονο ηχοσύστημα...
τις πιο σικάτες διακοπές, τις πιο χλιδάτες αποδράσεις, τις πιο γκλαμουράτες εξόδους...
Και δανειζόσουν λαμόγιο, δανειζόσουν...
όχι χρήμα...
χρόνο δανειζόσουν...
Και απλά ο χρόνος τέλειωσε...
Κάποτε θα ερχόταν η ώρα... νομοτελειακό είναι....
Τώρα μη φωνάζεις λαμόγιο, απατεωνίσκε...
Αποδέξου και μη φωνάζεις...
Γιατί ΦΤΑΙΣ για ΟΛΑ...
ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ...
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ...
Καιρός είναι να κάνουμε μια καλή αυτοκριτική...
να πούμε εγώ φταίω και να δούμε πώς θα καθαρίσουμε
τα σκατά που ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ...
που εμείς ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΟΥΝ...
Σταμάτα λοιπόν τις κορώνες,
κατέβασε τους τόνους της "δίκαιης αγανάκτησής" σου
& σκέψου τη δική σου συμμετοχή, τα δικά σου λάθη...
ΕΛΛΗΝΑΡΑ ε ΕΛΛΗΝΑΡΑ !!!!!!!
Έχω βουλιάξει κι εγώ μες τη συλλογική κατήφεια, μες την κατάθλιψη...
Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι, αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μου,
για το γκρέμισμα των ονείρων μου και των μακρυχρόνιων προσπαθειών μου...
Αλλά ακόμα και αυτά καλύπτονται από την βαθιά μου οργή...
Πού ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ;
Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εσύ, εαυτέ μου;
Πού ήσουν όταν μας κορόιδευαν, μας ξεπουλούσαν,
μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη κι εσύ τα κυνηγούσες;
Πού ήσουν όταν ο γιατρός σου ζητούσε το φακελάκι για να σε κάνει καλά
και αντί να τον καταγγείλεις τον πούστη, τον πλήρωνες αποκαλώντας τον "γιατρέ μου"
Πού ήσουν όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να γίνονται μοντελάκια ζωής στην τηλεόραση
και να κόπτονται για το κοινό καλό και το δίκαιο, δηλώνοντας 10,000 ευρώ εισόδημα...
"Πόσο καλά τα λέει ο πούστης..." έλεγες
Πού ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία αντί να του δώσεις γροθιά στη μούρη του καργιόλη
αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της πολυπόθητης οικοδομής μικρό λαμόγιο ελληνάρα...
Το σάλιο σου γαργάρα και έδινες τη μιζούλα στον πολεοδόμο, στον ικατζή που σου έκανε τον έλεγχο στην επιχειρησούλα σου,
στον εφοριακό που ανακάλυψε τις δικές σου λαμογιές... Κάλλιο να πληρώσεις 10 σε αυτόν παρά 50 στο κράτος.
Πού ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών για να τους παρακαλέσεις να βολέψουν το σπλάχνο σου,
το άχρηστο σπλάχνο σου, που δεν κατάφερε να κάνει τίποτα περισσότερο στη ζωούλα του από το να γλύφει κατουρημένες ποδιές και βρώμικους κώλους...
Πού ήσουν όταν ανταγωνιζόσουν στις συγκεντρώσεις των προβάτων (ωπ! κομμάτων ήθελα να πω),
με τους λοιπούς "συντρόφους" για το ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη σημαία...
Πού ήσουν όταν ξελαρυγγιαζόσουν λαμόγιο για το δίκαιο του λαού, πηδώντας πάνω κάτω μόλις έβλεπες φακό
για να σιγουρευτείς ότι θα σε δει ο πολιτευτής που θα σε βάλει εποχιακό, συμβασιούχο στο δήμο...
άλλος ένας στην πλάτη των υπολοίπων που θα καθαρίζει φασόλια στο οκτάωρό του
(όχι ρε!!! πλέον μπαίνεις στο φέισμπουκ, έχεις εξελιχθεί)
Πού ήσουν μικρομεγαλεπιχειρηματία όταν μαγείρευες τα δικά σου βιβλία για να πληρώσεις λιγότερα,
για να πάρεις το τέρας SUV που θα κάλυπτε τη μικροτσούτσουνη ύπαρξή σου με το μέγεθός του...
Πού ήσουν μαντάμ σουσού όταν γελούσες σαν ηλιθία στη δασκάλα του παιδιού σου που μαλακίες έμαθε,
μαλακίες το μαθαίνει, όταν αναγνώριζες τις μαλακίες που κάνουν στο παιδί αλλά πού να τρέχεις τώρα έχεις κι άλλες δουλειές...
Άλλωστε το παιδί θα το στείλουμε στο Λονδίνο να σπουδάσει...
εκεί θα καλυφθούν όλες οι ανεπάρκειες του δικού μας εκπαιδευτικού συστήματος...
Πού ήσουν συνδικαλιστή της πλάκας και του ελέους
όταν με τη δύναμη που σου δίνει το ότι βολεύτηκες σε μια γαμημένη δημόσια επιχείρηση,
κατέβαζες τους διακόπτες μιας ολόκληρης χώρας,
δημιουργώντας τόσα προβλήματα,
ίσα για να διαμαρτυρηθείς /εκβιάσεις για τα δικά σου μικροσυμφέροντα...
Πού ήσουν όταν το ελληνικό όνειρο έσκασε μύτη;
αγόραζες πορτοκαλιές εφημερίδες λαμόγιο και έπαιζες χρηματιστήριο λες και είναι λοταρία...
Πού ήσουν όταν εταιρείες ανύπαρκτες, με ένα γραφειάκι 2χ3 και 1 άτομο προσωπικό,
χτύπαγαν λίμιτ απ κάθε μέρα...
Πού ήσουν όταν έπαιρνες μετοχοδάνεια και υποθήκευες τα χωραφάκια του παππού,
πιστεύοντας ότι θα γίνεις πλούσιος σε ένα μήνα (και πολύ λέω)...
Πού ήσουν όταν το χέρι σου πετάει τα σκουπίδια, δεξιά και αριστερά μέσα στο δάσος,
όταν γεμίζεις τις παραλίες αποτσίγαρα και πλαστικά ποτήρια φραπέ (όχι φραπέ ρε πια, φρέντο έλεος, πού ζεις;)
Πού ήσουν όταν το παιδί σου ουρλιάζει στο αυτί του διπλανού,
αδιαφορώντας για την ύπαρξή του (όλοι να καούν ρε, εγώ θα φάω τα κεφτεδάκια μου και είμαι μια χαρά... γκρααααααου)
Πού ήσουν όταν έβλεπες τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα μετά το άλλο...
όταν οι θρησκευτικοί "άρχοντες"
αποδεικνύονταν κοσμικότεροι των κοσμικών απατεώνων...
σταμάτησες να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις, να συμμετέχεις στα κοινά της εκκλησίας προς ένδειξιν της αηδίας σου;
σιγά ρε.. όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη...
Πού ήσουν όταν η χώρα σου καιγόταν απ' άκρη σε άκρη...
πού ήσουν όταν λίγο έλειψε να χαθεί η Ολυμπία,
πήρες το τριχίλιαρο πρόβατο και έσκασες...
τουμπεκί ψιλοκομμένο... και ναι! τους ξαναψήφισες.. ξανά και ξανά και ξανά...
Πού ήσουν όταν τα ροζ πλημμύρισαν τη ζωή σου...
έσκυψες κι εσύ στην κλειδαρότρυπα αυτό έκανες..
τι είπε, τι έκανε, πήρε καλά την πίπα;
και για το πάπλωμα κουβέντα κανείς... για την ταμπακέρα σιωπή...
Όλοι βολεμένοι στον μικρόκοσμό τους.. .ποιος θα έχει την πιο μεγάλη τζιπούκλα,
την πιο γαμάτη γκόμενα, την πιο σικ γυναίκα, τα πιο όμορφα παιδιά...
τις πιο καλές σπουδές, το πιο γαμάτο σπίτι, το πιο μεγάλο τζάκι, το πιο άνετο σαλόνι,
το πιο βαθύ καναπέ, την πιο μεγάλη πλασμα(τική) τηλεόραση, το πιο σύγχρονο ηχοσύστημα...
τις πιο σικάτες διακοπές, τις πιο χλιδάτες αποδράσεις, τις πιο γκλαμουράτες εξόδους...
Και δανειζόσουν λαμόγιο, δανειζόσουν...
όχι χρήμα...
χρόνο δανειζόσουν...
Και απλά ο χρόνος τέλειωσε...
Κάποτε θα ερχόταν η ώρα... νομοτελειακό είναι....
Τώρα μη φωνάζεις λαμόγιο, απατεωνίσκε...
Αποδέξου και μη φωνάζεις...
Γιατί ΦΤΑΙΣ για ΟΛΑ...
ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ...
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ...
Καιρός είναι να κάνουμε μια καλή αυτοκριτική...
να πούμε εγώ φταίω και να δούμε πώς θα καθαρίσουμε
τα σκατά που ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ...
που εμείς ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΟΥΝ...
Σταμάτα λοιπόν τις κορώνες,
κατέβασε τους τόνους της "δίκαιης αγανάκτησής" σου
& σκέψου τη δική σου συμμετοχή, τα δικά σου λάθη...
ΕΛΛΗΝΑΡΑ ε ΕΛΛΗΝΑΡΑ !!!!!!!
Σάββατο, Μαΐου 29, 2010
Η αρχή του μισού ανδρός
Έτσι τον είχα βαφτίσει πριν πολλά χρόνια.
Παραφθορά της Θουκυδίδειας ρήσης για τον Περικλή.
Έγραφε ο Θουκυδίδης για τη δημοκρατία του Περικλέους:
«Ήταν μεν δημοκρατία,
στην ουσία όμως ήταν η αρχή του ενός ανδρός».
Ο μισός ανήρ μίλησε.
Δεν κατονόμασε τη δικιά του κλεψιά,
ούτε των συγκλεπτών του.
Μισός ανήρ παραμένει.
Οργή και θλίψη Σημίτη για "τις αθλιότητες" συνεργατών του έστω και με καθυστέρηση
Έστω και με καθυστέρηση ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ανακάλυψε επ ευκαιρίας της εξεταστικής για την Siemens τις "παρανομίες και τις αθλιότητες" των τότε στελεχών της κυβέρνησής του και εκφράζει τη θλίψη και την οργή του με σχετική ανακοίνωση. Η δήλωση του Κώστα Σημίτη έχει ως εξής:
«Η Βουλή ανταποκρίθηκε με την σύσταση των Εξεταστικών Επιτροπών στην αυτονόητη απαίτηση της ελληνική κοινωνίας για διαλεύκανση σειράς υποθέσεων που δηλητηρίασαν την πολιτική ζωή του τόπου, έβλαψαν την λειτουργία της δημοκρατίας, ζημίωσαν δημόσια περιουσία και σκίασαν πρόσωπα.
Η πρόοδος των εργασιών των εξεταστικών επιτροπών φέρνει στο φως παρανομίες και αθλιότητες για το επιβαλλόμενο ήθος σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Θλίβομαι και εξοργίζομαι, επειδή τέτοιες πράξεις εκκολάφθηκαν και κατά την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ 1996-2001. Πράξεις που προσβάλλουν το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας, αμαυρώνουν τα έργα της τότε κυβέρνησης και τις προσπάθειες όλων όσων εργάσθηκαν και προσέφεραν για μια καλύτερη Ελλάδα. Πράξεις ασυμβίβαστες με τους αγώνες μας και την ηθική μας.
Συγκαλύπτουν ότι τα χρόνια αυτά έγινε ένα σημαντικό έργο τόσο για την ανόρθωση της οικονομίας, όπως το δείχνει η ένταξη στην ΟΝΕ, τα μεγάλα δημόσια έργα, οι επιδόσεις σε πολλούς άλλους τομείς και για το κύρος της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον κόσμο. Όλη η Ελλάδα δεν είναι μια διεφθαρμένη χώρα. Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Με θάρρος και επιμονή πρέπει να αποκαταστήσουμε την ποιότητα μιας κοινωνίας που επιδιώκει ο ελληνικός λαός και κάθε πολίτης που σέβεται τον εαυτό του.
Θέλω να πιστεύω ότι η διαδικασία των Εξεταστικών Επιτροπών θα ενισχύσει το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα και το κράτος δικαίου και δεν θα αφήσει περιθώρια για αντιπαραθέσεις εντυπώσεων και συμψηφισμούς σκοπιμοτήτων».
Παραφθορά της Θουκυδίδειας ρήσης για τον Περικλή.
Έγραφε ο Θουκυδίδης για τη δημοκρατία του Περικλέους:
«Ήταν μεν δημοκρατία,
στην ουσία όμως ήταν η αρχή του ενός ανδρός».
Ο μισός ανήρ μίλησε.
Δεν κατονόμασε τη δικιά του κλεψιά,
ούτε των συγκλεπτών του.
Μισός ανήρ παραμένει.
Οργή και θλίψη Σημίτη για "τις αθλιότητες" συνεργατών του έστω και με καθυστέρηση
Έστω και με καθυστέρηση ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ανακάλυψε επ ευκαιρίας της εξεταστικής για την Siemens τις "παρανομίες και τις αθλιότητες" των τότε στελεχών της κυβέρνησής του και εκφράζει τη θλίψη και την οργή του με σχετική ανακοίνωση. Η δήλωση του Κώστα Σημίτη έχει ως εξής:
«Η Βουλή ανταποκρίθηκε με την σύσταση των Εξεταστικών Επιτροπών στην αυτονόητη απαίτηση της ελληνική κοινωνίας για διαλεύκανση σειράς υποθέσεων που δηλητηρίασαν την πολιτική ζωή του τόπου, έβλαψαν την λειτουργία της δημοκρατίας, ζημίωσαν δημόσια περιουσία και σκίασαν πρόσωπα.
Η πρόοδος των εργασιών των εξεταστικών επιτροπών φέρνει στο φως παρανομίες και αθλιότητες για το επιβαλλόμενο ήθος σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Θλίβομαι και εξοργίζομαι, επειδή τέτοιες πράξεις εκκολάφθηκαν και κατά την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ 1996-2001. Πράξεις που προσβάλλουν το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας, αμαυρώνουν τα έργα της τότε κυβέρνησης και τις προσπάθειες όλων όσων εργάσθηκαν και προσέφεραν για μια καλύτερη Ελλάδα. Πράξεις ασυμβίβαστες με τους αγώνες μας και την ηθική μας.
Συγκαλύπτουν ότι τα χρόνια αυτά έγινε ένα σημαντικό έργο τόσο για την ανόρθωση της οικονομίας, όπως το δείχνει η ένταξη στην ΟΝΕ, τα μεγάλα δημόσια έργα, οι επιδόσεις σε πολλούς άλλους τομείς και για το κύρος της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον κόσμο. Όλη η Ελλάδα δεν είναι μια διεφθαρμένη χώρα. Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Με θάρρος και επιμονή πρέπει να αποκαταστήσουμε την ποιότητα μιας κοινωνίας που επιδιώκει ο ελληνικός λαός και κάθε πολίτης που σέβεται τον εαυτό του.
Θέλω να πιστεύω ότι η διαδικασία των Εξεταστικών Επιτροπών θα ενισχύσει το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα και το κράτος δικαίου και δεν θα αφήσει περιθώρια για αντιπαραθέσεις εντυπώσεων και συμψηφισμούς σκοπιμοτήτων».
ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΥΣ...
Πόσα παίρνουν και δεν "βγαίνουν"
οι μισθοσυντήρητοι βουλευτές μας;
Ένας νεοεκλεγείς βουλευτής βγάζει σ’ ένα ΜΗΝΑ
όσα βγάζει ένας μέσος ιδιωτικός υπάλληλος σε ένα ΧΡΟΝΟ !!!
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
αποκαλύπτει τις μηνιαίες αποδοχές,
μετά την παρακράτηση φόρου και ασφαλίστρων.
Εάν οποιοσδήποτε αμφισβητεί ή έχει να προσθέσει κάτι
ας επικοινωνήσει μαζί μας...
Μπορεί τίτλοι ευγενείας ή διάκρισης να μην απονέμονται
και να μην αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες,
μηδενός εξαιρουμένου, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα,
τα προνόμια των βουλευτών, όμως,
τα οποία συνιστούν οι κάθε λογής παροχές,
επιδόματα και ατέλειες που τους προσφέρονται,
προφανώς δεν συνάδουν με μια άλλη ρητή συνταγματική επιταγή,
που ορίζει ότι οι έλληνες πολίτες συνεισφέρουν
χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη,
ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Η «έκπληξη» που περίμενε τους νεοεκλεγέντες βουλευτές,
οι οποίοι διάβηκαν εσχάτως το κατώφλι του Κοινοβουλίου,
ήταν το δίχως άλλο τα προνόμια,
που διαχρονικά απολαμβάνουν και εκκινούν
από τη βουλευτική αποζημίωση
και τις φορολογικές «διευκολύνσεις»
και φθάνουν ως το επίδομα οικογενειακών βαρών,
την ατέλεια των κινητών τηλεφώνων
και τη χρονομίσθωση πολυτελών αυτοκινήτων υψηλού κυβισμού.
Η βουλευτική αποζημίωση
Θυμάστε το σάλο που είχε ξεσπάσει
για τις υπέρογκες αυξήσεις των δικαστικών;
Όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές δικαιούνται αποζημίωση
ίση με το σύνολο των πάσης φύσεως μηνιαίων αποδοχών
του ανώτατου δικαστικού λειτουργού,
δηλαδή περί τις 8.500 Ευρώ,
ενώ ως γνωστόν με κάθε αύξηση των αποδοχών των δικαστικών
αυξάνεται και ο βασικός μισθός τους,
ως εκ τούτου έχουν να ελπίζουν
και οι εκπρόσωποι του λαού σε καμιά αυξησούλα.
Οι κρατήσεις στις οποίες υπόκειται η βουλευτική αποζημίωση
είναι 6,67% για τον κλάδο σύνταξης
και ως 20% υπέρ κόμματος
(κάθε βουλευτής δηλώνει εγγράφως το ποσοστό
που επιθυμεί να παρακρατείται
και το οποίο πρέπει να συμπίπτει με το ποσοστό
που έχει ζητήσει το κόμμα του:
η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν ορίσει την κράτηση αυτή σε 10%,
ενώ το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ σε 20%,
ενώ υπέρ του Δημοσίου για υγειονομική περίθαλψη είναι 2,55%
(200 Ευρώ περίπου)
και υπέρ του Λογαριασμού Αλληλοβοηθείας Βουλευτών
και Ευρωβουλευτών παρακρατούνται τρία Ευρώ τον μήνα
(και 30 Ευρώ εφάπαξ από τους νεοεκλεγέντες).
Κατά τα λοιπά και οι εθνικοί αντιπρόσωποι
λαμβάνουν δώρο Χριστουγέννων
ίσο με το ύψος των μηνιαίων απολαβών τους,
δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας κατά το ήμισυ.
Όσον αφορά τη φορολογία της βουλευτικής αποζημίωσης
γίνεται αυτοτελώς και σε ολόκληρο το ποσό,
δηλαδή το εισόδημά τους αυτό δεν προστίθεται
κατά την εκκαθάριση στα άλλα εισοδήματα που έχουν
και για τα οποία φορολογούνται.
Για τη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές
και στα θερινά τμήματα της Βουλής
οι παρόντες στις συνεδριάσεις των επιτροπών
λαμβάνουν αποζημίωση που κυμαίνεται από 500
έως και 5000 Ευρώ για τα μέλη των αποστολών της Βουλής
στο εξωτερικό
που επίσης δικαιούνται αποζημίωση
δίχως βέβαια να φορολογούνται τα ποσά αυτά.
Επίσης σε όσους βουλευτές έχουν αναστείλει
την άσκηση του επαγγέλματός τους,
όπως επιβάλλει άλλωστε το ασυμβίβαστο,
καταβάλλονται κανονικά οι εισφορές
κατά τη διάρκεια της βουλευτικής θητείας τους
για κύρια σύνταξη, επικουρική ασφάλιση
και πρόνοια στους ασφαλιστικούς φορείς
που υπάγονταν (από 1.1.2003)
προτού εκλεγούν και μάλιστα με χρήματα
που βαρύνουν εξ ολοκλήρου τον προϋπολογισμό της Βουλής,
δηλαδή τον Έλληνα φορολογούμενο.
Οι παροχές για τα έξοδα
Οι βουλευτές λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου,
το οποίο κατανέμεται ως εξής:
Για τους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς
είναι ίσο με το 20% της αποζημίωσής τους
(έξτρα δηλαδή άλλα 1500 Ευρώ περίπου)
και για τους βουλευτές της περιφέρειας είναι ίσο με το 25%
(δηλαδή άλλα 2.000 Ευρώ περίπου).
Ποσά τα οποία επίσης είναι αφορολόγητα.
Επίσης τους παρέχεται επίδομα οικογενειακών βαρών
βάσει δήλωσης για την οικογενειακή κατάστασή τους
ισχύει ό,τι για τους δημόσιους υπαλλήλους:
10% για τον έγγαμο και 5% για κάθε παιδί.
Αναφορικά με τα έξοδα κίνησης στους βουλευτές Επικρατείας,
Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς,
αλλά και σε όσους οι περιφέρειες διαθέτουν
αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα
καταβάλλεται το ποσό των 450 Ευρώ,
στους βουλευτές των οποίων οι περιφέρειες
είναι πιο κοντά στην πρωτεύουσα
καταβάλλονται 600 Ευρώ και σε όσους οι περιφέρειες
βρίσκονται μακριά καταβάλλονται 750 Ευρώ,
ενώ στους βουλευτές Κυκλάδων και Δωδεκανήσου
καταβάλλεται το ποσό των 1..000 Ευρώ.
Για τις μετακινήσεις τους με τον σιδηρόδρομο
ή τα υπεραστικά λεωφορεία
ή τα πλοία των εσωτερικών γραμμών υπάρχει ατέλεια
ενώ για τους βουλευτές της περιφέρειας
διατίθενται ετησίως 104 εντολές μετακίνησής τους αεροπορικώς.
Όσον αφορά τα αυτοκίνητα που παρέχονται στους βουλευτές,
αυτό γίνεται μέσω σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης
με εταιρεία Leasing έτσι ώστε να τα αλλάζουν συνεχώς
και να κυκλοφορούν πάντα με καινούργια μοντέλα.
Οι ατέλειες και τα έσοδα
Για τις γνωστές επιστολές που λαμβάνουν οι πολίτες
από τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους
καταβάλλεται στους βουλευτές κάθε μήνα ποσό
που αντιστοιχεί σε 1.000 επιστολές
και διπλασιάζεται φυσικά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.
Όσον αφορά τα τηλέφωνα που χρησιμοποιούν ατελώς,
υπάρχουν και εδώ κάποιες διαβαθμίσεις:
στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών,
Α' και Β' Πειραιώς παρέχονται επτά τηλεφωνικές συνδέσεις,
ενώ στους υπολοίπους, οκτώ.
Η ατέλεια βαρύνει βεβαίως τη Βουλή
μέχρι του συνολικού ποσού των 13.500 Ευρώ ετησίως
για κάθε βουλευτή και για το σύνολο των συνδέσεων,
ενώ καλύπτει και γραμμή Internet.
Σχετικά με την κινητή τηλεφωνία κάθε βουλευτής
δικαιούται μία γραμμή σύνδεσης
με εταιρεία της επιλογής του και η Βουλή τού καλύπτει
μηνιαίως ως 250 Ευρώ πλέον των παγίων τελών.
Οι εξ επαρχίας βουλευτές για τη στέγασή τους
δικαιούνται να μένουν σε ξενοδοχείο
ή να μισθώνουν οικία στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας
και να λαμβάνουν μηνιαίως άλλα 1.500 Ευρώ.
Τέλος, η Βουλή μισθοδοτεί
και έναν επιστημονικό συνεργάτη για κάθε βουλευτή,
ο οποίος και τον προσλαμβάνει με την προϋπόθεση ότι θα
απασχολείται πλήρως.
Επίσης κάθε βουλευτής έχει το δικαίωμα
να αποσπά τρεις συνεργάτες από το Δημόσιο,
ενώ του διατίθεται και ένας αστυνομικός
για την προσωπική φρούρησή του.
Συμπερασματικά, τα μηνιαία βασικά έσοδα ενός βουλευτή
κυμαίνονται από 8.500 έως 10.000 Ευρώ κατά μέσο όρο
(καθαρές απολαβές),
αναλόγως των συμμετοχών του στις επιτροπές,
των χρημάτων που παρακρατούνται
υπέρ του κόμματος, κ.ο.κ.
Δηλαδή μόνο οι βασικές απολαβές ενός βουλευτή
ετησίως κυμαίνονται μεταξύ 102.000 - 120.000 Ευρώ.
Ο διακανονισμός 35 εκατομμύρια Ευρώ για τηλεφωνικά τέλη!
Μια μεγάλη οικονομική εκκρεμότητα
η οποία οδεύει προς ευνοϊκή για τους
«μπαταχτσήδες» βουλευτές ρύθμιση
είναι τα τηλεφωνικά χρέη που άφησαν
κατά την περασμένη κοινοβουλευτική περίοδο.
Πρόκειται για υπέρογκα ποσά που το 2005,
επί Προεδρίας της κυρίας Άννας Μπενάκη-Ψαρούδα,
έφθαναν στα 35.000.000 Ευρώ(!)
τα οποία αναλαμβάνει να ξεχρεώσει
η Βουλή με διακανονισμό.
Πρόκειται φυσικά για χρήματα
που θα βαρύνουν τον προϋπολογισμό της Βουλής,
δηλαδή τους Έλληνες φορολογουμένους.
Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στους βουλευτές
να προμηθευτούν με χρήματα της Βουλής
τηλεπικοινωνιακό υλικό και εξοπλισμό πληροφορικής.
Τώρα έχουμε μια πληρέστερη εικόνα
των βασικών αποδοχών ενός βουλευτή
Είναι πολλά...;;;;;;
Πάντως, στους βουλευτές φαίνονται λίγα.
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί "σκίζονται" για τον ψήφο σας ;;;;
Μα, φυσικά, για το καλό του τόπου!
Βέβαια όλα τα παραπάνω ισχύουν για όλους τους βουλευτές,
αυτοί που αναλαμβάνουν υφυπουργοί και υπουργοί
έχουν αυτονόητα περισσότερα προνόμια.
Επίσης εννοείται πως κανείς τους
ποτέ δεν θα σκεφτεί το προσωπικό συμφέρον
δηλαδή τίποτα έξτρα.... ρουσφετάκια,
σκανδαλάκια και τέτοια αποτρόπαια...
Και μετά κάποιοι εκφράζουν την απορία τους
για την σαθρότητα του πολιτικού συστήματος…
οι μισθοσυντήρητοι βουλευτές μας;
Ένας νεοεκλεγείς βουλευτής βγάζει σ’ ένα ΜΗΝΑ
όσα βγάζει ένας μέσος ιδιωτικός υπάλληλος σε ένα ΧΡΟΝΟ !!!
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
αποκαλύπτει τις μηνιαίες αποδοχές,
μετά την παρακράτηση φόρου και ασφαλίστρων.
Εάν οποιοσδήποτε αμφισβητεί ή έχει να προσθέσει κάτι
ας επικοινωνήσει μαζί μας...
Μπορεί τίτλοι ευγενείας ή διάκρισης να μην απονέμονται
και να μην αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες,
μηδενός εξαιρουμένου, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα,
τα προνόμια των βουλευτών, όμως,
τα οποία συνιστούν οι κάθε λογής παροχές,
επιδόματα και ατέλειες που τους προσφέρονται,
προφανώς δεν συνάδουν με μια άλλη ρητή συνταγματική επιταγή,
που ορίζει ότι οι έλληνες πολίτες συνεισφέρουν
χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη,
ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Η «έκπληξη» που περίμενε τους νεοεκλεγέντες βουλευτές,
οι οποίοι διάβηκαν εσχάτως το κατώφλι του Κοινοβουλίου,
ήταν το δίχως άλλο τα προνόμια,
που διαχρονικά απολαμβάνουν και εκκινούν
από τη βουλευτική αποζημίωση
και τις φορολογικές «διευκολύνσεις»
και φθάνουν ως το επίδομα οικογενειακών βαρών,
την ατέλεια των κινητών τηλεφώνων
και τη χρονομίσθωση πολυτελών αυτοκινήτων υψηλού κυβισμού.
Η βουλευτική αποζημίωση
Θυμάστε το σάλο που είχε ξεσπάσει
για τις υπέρογκες αυξήσεις των δικαστικών;
Όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές δικαιούνται αποζημίωση
ίση με το σύνολο των πάσης φύσεως μηνιαίων αποδοχών
του ανώτατου δικαστικού λειτουργού,
δηλαδή περί τις 8.500 Ευρώ,
ενώ ως γνωστόν με κάθε αύξηση των αποδοχών των δικαστικών
αυξάνεται και ο βασικός μισθός τους,
ως εκ τούτου έχουν να ελπίζουν
και οι εκπρόσωποι του λαού σε καμιά αυξησούλα.
Οι κρατήσεις στις οποίες υπόκειται η βουλευτική αποζημίωση
είναι 6,67% για τον κλάδο σύνταξης
και ως 20% υπέρ κόμματος
(κάθε βουλευτής δηλώνει εγγράφως το ποσοστό
που επιθυμεί να παρακρατείται
και το οποίο πρέπει να συμπίπτει με το ποσοστό
που έχει ζητήσει το κόμμα του:
η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν ορίσει την κράτηση αυτή σε 10%,
ενώ το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ σε 20%,
ενώ υπέρ του Δημοσίου για υγειονομική περίθαλψη είναι 2,55%
(200 Ευρώ περίπου)
και υπέρ του Λογαριασμού Αλληλοβοηθείας Βουλευτών
και Ευρωβουλευτών παρακρατούνται τρία Ευρώ τον μήνα
(και 30 Ευρώ εφάπαξ από τους νεοεκλεγέντες).
Κατά τα λοιπά και οι εθνικοί αντιπρόσωποι
λαμβάνουν δώρο Χριστουγέννων
ίσο με το ύψος των μηνιαίων απολαβών τους,
δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας κατά το ήμισυ.
Όσον αφορά τη φορολογία της βουλευτικής αποζημίωσης
γίνεται αυτοτελώς και σε ολόκληρο το ποσό,
δηλαδή το εισόδημά τους αυτό δεν προστίθεται
κατά την εκκαθάριση στα άλλα εισοδήματα που έχουν
και για τα οποία φορολογούνται.
Για τη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές
και στα θερινά τμήματα της Βουλής
οι παρόντες στις συνεδριάσεις των επιτροπών
λαμβάνουν αποζημίωση που κυμαίνεται από 500
έως και 5000 Ευρώ για τα μέλη των αποστολών της Βουλής
στο εξωτερικό
που επίσης δικαιούνται αποζημίωση
δίχως βέβαια να φορολογούνται τα ποσά αυτά.
Επίσης σε όσους βουλευτές έχουν αναστείλει
την άσκηση του επαγγέλματός τους,
όπως επιβάλλει άλλωστε το ασυμβίβαστο,
καταβάλλονται κανονικά οι εισφορές
κατά τη διάρκεια της βουλευτικής θητείας τους
για κύρια σύνταξη, επικουρική ασφάλιση
και πρόνοια στους ασφαλιστικούς φορείς
που υπάγονταν (από 1.1.2003)
προτού εκλεγούν και μάλιστα με χρήματα
που βαρύνουν εξ ολοκλήρου τον προϋπολογισμό της Βουλής,
δηλαδή τον Έλληνα φορολογούμενο.
Οι παροχές για τα έξοδα
Οι βουλευτές λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου,
το οποίο κατανέμεται ως εξής:
Για τους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς
είναι ίσο με το 20% της αποζημίωσής τους
(έξτρα δηλαδή άλλα 1500 Ευρώ περίπου)
και για τους βουλευτές της περιφέρειας είναι ίσο με το 25%
(δηλαδή άλλα 2.000 Ευρώ περίπου).
Ποσά τα οποία επίσης είναι αφορολόγητα.
Επίσης τους παρέχεται επίδομα οικογενειακών βαρών
βάσει δήλωσης για την οικογενειακή κατάστασή τους
ισχύει ό,τι για τους δημόσιους υπαλλήλους:
10% για τον έγγαμο και 5% για κάθε παιδί.
Αναφορικά με τα έξοδα κίνησης στους βουλευτές Επικρατείας,
Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β' Πειραιώς,
αλλά και σε όσους οι περιφέρειες διαθέτουν
αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα
καταβάλλεται το ποσό των 450 Ευρώ,
στους βουλευτές των οποίων οι περιφέρειες
είναι πιο κοντά στην πρωτεύουσα
καταβάλλονται 600 Ευρώ και σε όσους οι περιφέρειες
βρίσκονται μακριά καταβάλλονται 750 Ευρώ,
ενώ στους βουλευτές Κυκλάδων και Δωδεκανήσου
καταβάλλεται το ποσό των 1..000 Ευρώ.
Για τις μετακινήσεις τους με τον σιδηρόδρομο
ή τα υπεραστικά λεωφορεία
ή τα πλοία των εσωτερικών γραμμών υπάρχει ατέλεια
ενώ για τους βουλευτές της περιφέρειας
διατίθενται ετησίως 104 εντολές μετακίνησής τους αεροπορικώς.
Όσον αφορά τα αυτοκίνητα που παρέχονται στους βουλευτές,
αυτό γίνεται μέσω σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης
με εταιρεία Leasing έτσι ώστε να τα αλλάζουν συνεχώς
και να κυκλοφορούν πάντα με καινούργια μοντέλα.
Οι ατέλειες και τα έσοδα
Για τις γνωστές επιστολές που λαμβάνουν οι πολίτες
από τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους
καταβάλλεται στους βουλευτές κάθε μήνα ποσό
που αντιστοιχεί σε 1.000 επιστολές
και διπλασιάζεται φυσικά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.
Όσον αφορά τα τηλέφωνα που χρησιμοποιούν ατελώς,
υπάρχουν και εδώ κάποιες διαβαθμίσεις:
στους βουλευτές Επικρατείας, Α' και Β' Αθηνών,
Α' και Β' Πειραιώς παρέχονται επτά τηλεφωνικές συνδέσεις,
ενώ στους υπολοίπους, οκτώ.
Η ατέλεια βαρύνει βεβαίως τη Βουλή
μέχρι του συνολικού ποσού των 13.500 Ευρώ ετησίως
για κάθε βουλευτή και για το σύνολο των συνδέσεων,
ενώ καλύπτει και γραμμή Internet.
Σχετικά με την κινητή τηλεφωνία κάθε βουλευτής
δικαιούται μία γραμμή σύνδεσης
με εταιρεία της επιλογής του και η Βουλή τού καλύπτει
μηνιαίως ως 250 Ευρώ πλέον των παγίων τελών.
Οι εξ επαρχίας βουλευτές για τη στέγασή τους
δικαιούνται να μένουν σε ξενοδοχείο
ή να μισθώνουν οικία στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας
και να λαμβάνουν μηνιαίως άλλα 1.500 Ευρώ.
Τέλος, η Βουλή μισθοδοτεί
και έναν επιστημονικό συνεργάτη για κάθε βουλευτή,
ο οποίος και τον προσλαμβάνει με την προϋπόθεση ότι θα
απασχολείται πλήρως.
Επίσης κάθε βουλευτής έχει το δικαίωμα
να αποσπά τρεις συνεργάτες από το Δημόσιο,
ενώ του διατίθεται και ένας αστυνομικός
για την προσωπική φρούρησή του.
Συμπερασματικά, τα μηνιαία βασικά έσοδα ενός βουλευτή
κυμαίνονται από 8.500 έως 10.000 Ευρώ κατά μέσο όρο
(καθαρές απολαβές),
αναλόγως των συμμετοχών του στις επιτροπές,
των χρημάτων που παρακρατούνται
υπέρ του κόμματος, κ.ο.κ.
Δηλαδή μόνο οι βασικές απολαβές ενός βουλευτή
ετησίως κυμαίνονται μεταξύ 102.000 - 120.000 Ευρώ.
Ο διακανονισμός 35 εκατομμύρια Ευρώ για τηλεφωνικά τέλη!
Μια μεγάλη οικονομική εκκρεμότητα
η οποία οδεύει προς ευνοϊκή για τους
«μπαταχτσήδες» βουλευτές ρύθμιση
είναι τα τηλεφωνικά χρέη που άφησαν
κατά την περασμένη κοινοβουλευτική περίοδο.
Πρόκειται για υπέρογκα ποσά που το 2005,
επί Προεδρίας της κυρίας Άννας Μπενάκη-Ψαρούδα,
έφθαναν στα 35.000.000 Ευρώ(!)
τα οποία αναλαμβάνει να ξεχρεώσει
η Βουλή με διακανονισμό.
Πρόκειται φυσικά για χρήματα
που θα βαρύνουν τον προϋπολογισμό της Βουλής,
δηλαδή τους Έλληνες φορολογουμένους.
Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στους βουλευτές
να προμηθευτούν με χρήματα της Βουλής
τηλεπικοινωνιακό υλικό και εξοπλισμό πληροφορικής.
Τώρα έχουμε μια πληρέστερη εικόνα
των βασικών αποδοχών ενός βουλευτή
Είναι πολλά...;;;;;;
Πάντως, στους βουλευτές φαίνονται λίγα.
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί "σκίζονται" για τον ψήφο σας ;;;;
Μα, φυσικά, για το καλό του τόπου!
Βέβαια όλα τα παραπάνω ισχύουν για όλους τους βουλευτές,
αυτοί που αναλαμβάνουν υφυπουργοί και υπουργοί
έχουν αυτονόητα περισσότερα προνόμια.
Επίσης εννοείται πως κανείς τους
ποτέ δεν θα σκεφτεί το προσωπικό συμφέρον
δηλαδή τίποτα έξτρα.... ρουσφετάκια,
σκανδαλάκια και τέτοια αποτρόπαια...
Και μετά κάποιοι εκφράζουν την απορία τους
για την σαθρότητα του πολιτικού συστήματος…
Παρασκευή, Μαΐου 28, 2010
Το μπουρδέλο η Βουλή
Γίνεται λοιπόν συνεδρίαση στη Βουλή μετά την ανακοίνωση των σκληρών
οικονομικών μέτρων και λέει ο Παπανδρέου ότι πρέπει να πάρουν μέτρα για την
τόνωση του ηθικού των βουλευτών για να μπορέσουν να κάνουν την δουλειά τους
καλύτερα. Λέει λοιπόν ότι πρέπει να αλλάξουν τις μοκέτες στην Βουλή κι από
κόκκινες να τις κάνουν μπλε. Ψηφίζουν λοιπόν και το αποφασίζουν.
Προτείνει ο Σαμαράς να στολιστεί η αίθουσα της Βουλής με ελληνικές σημαίες
για να ενισχυθεί το εθνικό φρόνημα. Ψηφίζουν και το αποδέχονται. Προτείνει
τέλος ο Καρατζαφέρης πριν απο κάθε συνεδρίαση της Βουλής να παίζει ο εθνικός
ύμνος.
Ψηφίζουν κι αυτο και το κατοχυρώνουν. Όση ώρα ψηφίζουν τις αλλαγές, είναι
μια γριούλα, καθαρίστρια στη Βουλή, που κάθεται στην πόρτα και κοιτάει με
απορία και απόγνωση τον Παπανδρέου.
Ο Γιώργος την βλέπει και αφού τελειώνει η ψηφοφορία, πηγαίνει προς το μέρος
της και την ρωτά...."Γιαγιούλα, γιατί όση ώρα ψηφίζαμε για τις αλλαγές στη
Βουλή, εσύ με κοιτούσες με απορία;"
Και με άνεση η γριούλα απαντά "Πριν διοριστώ με μέσο στη Βουλή, ήμουν
καθαρίστρια σε ένα μπουρδέλο. Όταν οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά, αλλάζαμε
τις πουτάνες κι όχι τις μοκέτες!"
οικονομικών μέτρων και λέει ο Παπανδρέου ότι πρέπει να πάρουν μέτρα για την
τόνωση του ηθικού των βουλευτών για να μπορέσουν να κάνουν την δουλειά τους
καλύτερα. Λέει λοιπόν ότι πρέπει να αλλάξουν τις μοκέτες στην Βουλή κι από
κόκκινες να τις κάνουν μπλε. Ψηφίζουν λοιπόν και το αποφασίζουν.
Προτείνει ο Σαμαράς να στολιστεί η αίθουσα της Βουλής με ελληνικές σημαίες
για να ενισχυθεί το εθνικό φρόνημα. Ψηφίζουν και το αποδέχονται. Προτείνει
τέλος ο Καρατζαφέρης πριν απο κάθε συνεδρίαση της Βουλής να παίζει ο εθνικός
ύμνος.
Ψηφίζουν κι αυτο και το κατοχυρώνουν. Όση ώρα ψηφίζουν τις αλλαγές, είναι
μια γριούλα, καθαρίστρια στη Βουλή, που κάθεται στην πόρτα και κοιτάει με
απορία και απόγνωση τον Παπανδρέου.
Ο Γιώργος την βλέπει και αφού τελειώνει η ψηφοφορία, πηγαίνει προς το μέρος
της και την ρωτά...."Γιαγιούλα, γιατί όση ώρα ψηφίζαμε για τις αλλαγές στη
Βουλή, εσύ με κοιτούσες με απορία;"
Και με άνεση η γριούλα απαντά "Πριν διοριστώ με μέσο στη Βουλή, ήμουν
καθαρίστρια σε ένα μπουρδέλο. Όταν οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά, αλλάζαμε
τις πουτάνες κι όχι τις μοκέτες!"
Δευτέρα, Μαΐου 24, 2010
[ ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ ] Ο «πέμπτος καβαλάρης»
Του Ευγένιου Τριβιζά
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 18 Μαρτίου 2010
O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων. Αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην έναs ολόκληρoς λαός. Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών και εθνών.
Το αρκτικόλεξο «ΡΙGS», το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές και σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης και τις οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης.
Αν και ορισμένα έντυπα, όπως οι «Financial Τimes», και τράπεζες, όπως η Βarclays, κατόπιν καταγγελιών, όπως εκείνη του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών, απαγόρευσαν τη χρήση του, ο όρος κινδυνεύει να καθιερωθεί. Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πρακτικής. Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη συναισθηματική ταύτιση και να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα και γενοκτονίες.
Της γενοκτονίας της Ρουάντας για παράδειγμα είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής «αποκτήνωσης» των θυμάτων και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών. Η πιο ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ. Ένα από τα σκευάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη γενοκτονία των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν το παρασιτοκτόνο Ζyclon Β. Πολύ πριν, όμως, οι κρατούμενοι εξοντωθούν με παρασιτοκτόνα, είχε προηγηθεί η απομείωση της ανθρώπινης φύσης τους από τον ναζιστικό μηχανισμό προπαγάνδας.
Εκφράσεις όπως «αρουραίοι», «μολυσματικά ζωύφια» είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για τον χαρακτηρισμό τους. Και φυσικά όταν εκλαμβάνεις τους αντιπάλους σου όχι ως ανθρώπους αλλά ως κτήνη ή παράσιτα, δεν έχεις και πολλούς ενδοιασμούς για να τους εξοντώσεις προκειμένου να ανακυκλώσεις τις τρίχες ή το λίπος τους. Η λεκτική «αποκτηνωτική» βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο πραγματικής και όχι μόνο στη διεθνή σκηνή.
Σε έρευνά μου για τα εγκλήματα του όχλου είχα κάνει διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών υβριστικών εκφράσεων, εκείνων οι οποίοι αρνούνται τον ανδρισμό του αντιπάλου και εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ανθρώπινη φύση του και είχα διαπιστώσει ότι η πρώτη ανοίγει τον δρόμο σε ριτουαλιστική και η δεύτερη σε πραγματική βία(1) . Οι τραγικές συνέπειες της λεκτικής «αποκτήνωσης» είναι ο λόγος για τον οποίο οι ανθρωπολόγοι Μontagu και Μatson θεωρούν ότι οι διαδικασίες άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης συνανθρώπων είναι «ο πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως» . Θα ήταν υπερβολικό, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς ότι οι χρήστες του όρου «ΡΙGS» προετοιμάζουν το έδαφος για την οικονομική κατακρεούργηση των άσωτων «γουρουνιών» του Νότου.
Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μία εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο και το ηθικό και ο αντίπαλος το δόλιο και το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες.
Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο «πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως», προτού συνεχίσει τη νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής και της κοινής μας ανθρωπιάς.
Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι συγγραφέας-καθηγητής
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 18 Μαρτίου 2010
O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων. Αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην έναs ολόκληρoς λαός. Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών και εθνών.
Το αρκτικόλεξο «ΡΙGS», το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές και σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης και τις οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης.
Αν και ορισμένα έντυπα, όπως οι «Financial Τimes», και τράπεζες, όπως η Βarclays, κατόπιν καταγγελιών, όπως εκείνη του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών, απαγόρευσαν τη χρήση του, ο όρος κινδυνεύει να καθιερωθεί. Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πρακτικής. Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη συναισθηματική ταύτιση και να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα και γενοκτονίες.
Της γενοκτονίας της Ρουάντας για παράδειγμα είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής «αποκτήνωσης» των θυμάτων και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών. Η πιο ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ. Ένα από τα σκευάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη γενοκτονία των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν το παρασιτοκτόνο Ζyclon Β. Πολύ πριν, όμως, οι κρατούμενοι εξοντωθούν με παρασιτοκτόνα, είχε προηγηθεί η απομείωση της ανθρώπινης φύσης τους από τον ναζιστικό μηχανισμό προπαγάνδας.
Εκφράσεις όπως «αρουραίοι», «μολυσματικά ζωύφια» είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για τον χαρακτηρισμό τους. Και φυσικά όταν εκλαμβάνεις τους αντιπάλους σου όχι ως ανθρώπους αλλά ως κτήνη ή παράσιτα, δεν έχεις και πολλούς ενδοιασμούς για να τους εξοντώσεις προκειμένου να ανακυκλώσεις τις τρίχες ή το λίπος τους. Η λεκτική «αποκτηνωτική» βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο πραγματικής και όχι μόνο στη διεθνή σκηνή.
Σε έρευνά μου για τα εγκλήματα του όχλου είχα κάνει διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών υβριστικών εκφράσεων, εκείνων οι οποίοι αρνούνται τον ανδρισμό του αντιπάλου και εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ανθρώπινη φύση του και είχα διαπιστώσει ότι η πρώτη ανοίγει τον δρόμο σε ριτουαλιστική και η δεύτερη σε πραγματική βία(1) . Οι τραγικές συνέπειες της λεκτικής «αποκτήνωσης» είναι ο λόγος για τον οποίο οι ανθρωπολόγοι Μontagu και Μatson θεωρούν ότι οι διαδικασίες άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης συνανθρώπων είναι «ο πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως» . Θα ήταν υπερβολικό, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς ότι οι χρήστες του όρου «ΡΙGS» προετοιμάζουν το έδαφος για την οικονομική κατακρεούργηση των άσωτων «γουρουνιών» του Νότου.
Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μία εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο και το ηθικό και ο αντίπαλος το δόλιο και το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες.
Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο «πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως», προτού συνεχίσει τη νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής και της κοινής μας ανθρωπιάς.
Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι συγγραφέας-καθηγητής
Να πώς μιλάει ένας πολιτικάντης καλλιτέχνης…
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ:«ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ»
Σε δύσκολες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, σε εποχές αμφιβολιών, αναζητήσεων και αγωνίας, όχι για το αύριο αλλά για το σήμερα, ξεπήδησαν δημιουργοί που αποτύπωσαν τη στιγμή και βοήθησαν τους Έλληνες να καταλάβουν τι τους συμβαίνει. Τους έδωσαν πυξίδα και όραμα. Στα χρόνια της δικτατορίας, της Μεταπολίτευσης αλλά και μετά ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν ένας από αυτούς. Τα τραγούδια του έγιναν το «σάουντρακ της ζωής» χιλιάδων Ελλήνων. Σε μια περίοδο που πολλά πράγματα «αλλάζουν με ορμή» η άποψή του έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.
- Και τώρα τι κάνουμε, κύριε Σαββόπουλε; Τώρα που το μεταπολιτευτικό όνειρο θρυμματίστηκε σε χιλιάδες κομμάτια...
- Ακούσατε το καινούργιο; Στα στριπτιζάδικα της Βουλγαρίας γράφει “προσεχώς Ελληνίδες”. Μου τηλεφώνησαν κι ένα άλλο από τη Θεσσαλονίκη: η ψησταριά γράφει “φάτε την μπριζόλα σας τώρα, τον χειμώνα θα τη νοικιάζουμε”».
- Δηλαδή, βουλιάζουμε;
- «Εξαρτάται. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μετά από ολονύκτια κραιπάλη. Την επομένη πίνουμε έναν πικρό καφέ σκέτο, μετά ρίχνουμε έναν ποδαρόδρομο να κάψουμε τοξίνες και το βράδυ νωρίς στο σπίτι».
- Τι γίνεται όμως με αυτούς που δεν έχουν ούτε «τοξίνες» να κάψουν, π.χ. τους συνταξιούχους;
- Μα το είπε σωστά ο Σημίτης: να δοθούν πίσω οι συντάξεις. Ας αναβάλουν τον “Καλλικράτη”. Σωστός ο “Καλλικράτης” αλλά διαβάζω ότι θα κοστίσει 5 δισ. ενώ κόβουν τις συντάξεις. Ας τον πάνε δύο χρόνια μετά».
- Το συγκεντρωμένο πλήθος φώναζε «κλέφτες-κλέφτες» έξω από τη Βουλή...
- «Όταν οι κλέφτες είναι χιλιάδες, ποιον να πρωτοπιάσεις; Το σύνθημα είναι άγριο αλλά εμείς πρέπει να το διαβάσουμε ως αίτημα για την αναβάθμιση της Βουλής. Δεν συμφωνώ με το άλλο, “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή”. Μου θύμισε τον μακαρίτη Ρένο Αποστολίδη που είχε μπουκάρει στη Βουλή με ανάλογα συνθήματα το ΄65 και έκλεισε η Βουλή και είδαμε τι καλά που ήταν μετά...».
- Να μην τιμωρηθεί κανείς;
- Να τιμωρηθεί. Να δούμε επιτέλους μεγαλόσχημους να οδηγούνται με χειροπέδες στην προφυλάκιση. Το 1922 τουφέκισαν τους έξι μετά από δίκη παρωδία. Εκτονώθηκε όμως η οργή του κόσμου. Δεν λέω να τουφεκίσουμε κανέναν, λέω ότι κοινωνία που δεν τιμωρεί αυτοκτονεί. Αυτό μας συμβαίνει, αυτοκτονούμε σιγά σιγά εδώ και χρόνια δια της ατιμωρησίας. Μεγαλύτερη σημασία έχει όμως πώς θα κλείσουμε την πόρτα σε νέες γενιές κλεφτών και αυτό γίνεται μόνο με σκληρή εφαρμογή του “πόθεν έσχες”. Να γίνει συνείδηση πια πως σε ό,τι μίζες ή λαμογιές ανακατευθείς θα πιαστείς».
- «Πώς να μην κλέψει ο Κοσκωτάς αφού ένα όραμα κονόμας και ευζωίας και ανόδου ήταν το μέτρο ολωνών μας» γράφατε το 1989. Είκοσι χρόνια μετά, πιστεύετε ότι φταίμε όλοι που φτάσαμε ως εδώ;
- Σιχαίνομαι το “εγώ σας τα ‘λεγα”. Αν θυμάστε παρακάτω, το τραγούδι έλεγε “κι εγώ που είμαι ο πιο φριχτός”. Ναι, λοιπόν, φταίμε όλοι αλλά όχι όλοι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο οι υδραυλικοί που δεν δίνουν απόδειξη με τις “παρέες” που την πέφτουν σε ένα “έργο πνοής” 2 δισ. ευρώ και το φτάνουν στα 12 δισ. Έτσι πάθαμε ασφυξία, μες στην απάτη ζήσαμε και συμμετείχαμε: τραγούδι και Καγέν. Και μπλόκα για τις επιδοτήσεις που πήγαιναν στα μπουζούκια».
- Εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις το επόμενο διάστημα;
- Μεγάλες. Φοβάμαι ότι θα αντιμετωπίζουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις διότι πλάι στους απελπισμένους θα κολλήσουν καθάρματα, πράκτορες, τρομοκράτες κτλ. Γι΄ αυτό είναι απαραίτητη η άμεση τιμωρία των ενόχων».
- Πώς σας φάνηκε η υπόθεση του συναδέλφου σας κ. Βοσκόπουλου;
- Απέναντι στον νόμο είμαστε όλοι ίδιοι- φίρμες και μη. Αλλά το πραγματικό σκάνδαλο εδώ είναι τι έκανε η Εφορία τόσα χρόνια. Διότι ο Τόλης- αν είναι σωστή η είδηση- ακολούθησε την πεπατημένη ως Έλληνας που φοροδιαφεύγει. Αλλά η Εφορία τι είπε; “Μην ανησυχείτε, θα το τακτοποιήσουμε”;».
- Η δική σας σχέση με τη ΔΟΥ σας;
- Εγώ ανήκω υπερηφάνως σε μια αισχρή μειοψηφία Νεοελλήνων που δηλώνει πάνω από 100.000 ευρώ εισόδημα τον χρόνο. Θα έχω δώσει σε φόρους, σαράντα πέντε χρόνια δουλεύω, πάνω από 1 εκατ. ευρώ. Επιπλέον ξέρω τι είναι να χρωστάς στην Εφορία. Το 1990 είχα μεγάλη οικονομική δυσκολία. Το “Κούρεμα” δεν είχε αρέσει στον κόσμο, είχε ενοχληθεί το κοινό. Έπαιζα σε άδειες καρέκλες και τα μαγαζιά πια δεν με θέλανε. Βρέθηκα να χρωστάω στην Εφορία 200.000 δρχ. και ένα πρωί βγαίνω από το σπίτι και απέναντι την είχε στήσει αστυνόμος. Με συλλαμβάνει και με πάει στον έφορα, ο οποίος μου φέρεται σκαιότατα και δεν μ’ αφήνει αν δεν καταβάλω αμέσως τουλάχιστον 30.000
δρχ. Τηλεφωνώ στην Άσπα, η οποία έτρεξε από δω κι από κει, μάζεψε κάτι λεφτά και έτσι μ΄ αφήσανε. Γελούσα αλλά ήταν για κλάματα».
- Πώς αξιολογείτε τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου;
- Συμπάσχω με τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεν έχει άλλο περιθώριο παρά να τρέχει να προλάβει την καταστροφή. Ταξίδεψε πολύ, χρησιμοποίησε το know how που διαθέτει ως παλιός υπουργός Εξωτερικών. Τώρα πρέπει να παλέψει εδώ, αντιμετωπίζουμε χάος. Να λέει την αλήθεια, να τιμωρήσει, αλλά πάνω απ΄ όλα να φτιάξει σχέδιο διότι φαίνεται ότι σχέδιο δεν υπάρχει. Το προεκλογικό πρόγραμμά του ανετράπη από τις περιστάσεις. Δεν αρκεί μια “επιστροφή στην Ιθάκη”, αυτά είναι μαθητικές εκθέσεις. Όταν ένας πολιτικός παίρνει τόσο σκληρά μέτρα συνήθως καίγεται. Αλλά τώρα, αν δει το μη παρέκει ως μια ευκαιρία για την ανόρθωση της χώρας, θα είναι ο πολιτικός του μέλλοντος. Με αυτή την ελπίδα τον στηρίζουμε».
- Η στάση του κ. Σαμαρά πώς σας φαίνεται;
- Δεν τον καταλαβαίνω. Λέει, και είναι προς τιμήν του, ότι γύρισε από την έρημο. Είναι αξιόλογος αλλά έχει γίνει δυσανάγνωστος. Για πρώτη φορά από ιδρύσεώς της η Νέα Δημοκρατία έχει πιάσει ποσοστό ΦΠΑ 23%. Επόμενο είναι. Πρέπει να διαχωρίσει ξεκάθαρα τη θέση του από την αποτρόπαια πενταετία του κ. Καραμανλή».
- Η Αριστερά προσφέρει λύσεις στο αδιέξοδο;
- Τόσα χρόνια η Αριστερά μάς έμαθε να ονειρευόμαστε χωρίς να κάνουμε τίποτε. Τώρα και το όνειρο θολώνει. Δεν χάνω όμως τις ελπίδες μου σε αυτήν».
Σε δύσκολες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, σε εποχές αμφιβολιών, αναζητήσεων και αγωνίας, όχι για το αύριο αλλά για το σήμερα, ξεπήδησαν δημιουργοί που αποτύπωσαν τη στιγμή και βοήθησαν τους Έλληνες να καταλάβουν τι τους συμβαίνει. Τους έδωσαν πυξίδα και όραμα. Στα χρόνια της δικτατορίας, της Μεταπολίτευσης αλλά και μετά ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν ένας από αυτούς. Τα τραγούδια του έγιναν το «σάουντρακ της ζωής» χιλιάδων Ελλήνων. Σε μια περίοδο που πολλά πράγματα «αλλάζουν με ορμή» η άποψή του έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.
- Και τώρα τι κάνουμε, κύριε Σαββόπουλε; Τώρα που το μεταπολιτευτικό όνειρο θρυμματίστηκε σε χιλιάδες κομμάτια...
- Ακούσατε το καινούργιο; Στα στριπτιζάδικα της Βουλγαρίας γράφει “προσεχώς Ελληνίδες”. Μου τηλεφώνησαν κι ένα άλλο από τη Θεσσαλονίκη: η ψησταριά γράφει “φάτε την μπριζόλα σας τώρα, τον χειμώνα θα τη νοικιάζουμε”».
- Δηλαδή, βουλιάζουμε;
- «Εξαρτάται. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μετά από ολονύκτια κραιπάλη. Την επομένη πίνουμε έναν πικρό καφέ σκέτο, μετά ρίχνουμε έναν ποδαρόδρομο να κάψουμε τοξίνες και το βράδυ νωρίς στο σπίτι».
- Τι γίνεται όμως με αυτούς που δεν έχουν ούτε «τοξίνες» να κάψουν, π.χ. τους συνταξιούχους;
- Μα το είπε σωστά ο Σημίτης: να δοθούν πίσω οι συντάξεις. Ας αναβάλουν τον “Καλλικράτη”. Σωστός ο “Καλλικράτης” αλλά διαβάζω ότι θα κοστίσει 5 δισ. ενώ κόβουν τις συντάξεις. Ας τον πάνε δύο χρόνια μετά».
- Το συγκεντρωμένο πλήθος φώναζε «κλέφτες-κλέφτες» έξω από τη Βουλή...
- «Όταν οι κλέφτες είναι χιλιάδες, ποιον να πρωτοπιάσεις; Το σύνθημα είναι άγριο αλλά εμείς πρέπει να το διαβάσουμε ως αίτημα για την αναβάθμιση της Βουλής. Δεν συμφωνώ με το άλλο, “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή”. Μου θύμισε τον μακαρίτη Ρένο Αποστολίδη που είχε μπουκάρει στη Βουλή με ανάλογα συνθήματα το ΄65 και έκλεισε η Βουλή και είδαμε τι καλά που ήταν μετά...».
- Να μην τιμωρηθεί κανείς;
- Να τιμωρηθεί. Να δούμε επιτέλους μεγαλόσχημους να οδηγούνται με χειροπέδες στην προφυλάκιση. Το 1922 τουφέκισαν τους έξι μετά από δίκη παρωδία. Εκτονώθηκε όμως η οργή του κόσμου. Δεν λέω να τουφεκίσουμε κανέναν, λέω ότι κοινωνία που δεν τιμωρεί αυτοκτονεί. Αυτό μας συμβαίνει, αυτοκτονούμε σιγά σιγά εδώ και χρόνια δια της ατιμωρησίας. Μεγαλύτερη σημασία έχει όμως πώς θα κλείσουμε την πόρτα σε νέες γενιές κλεφτών και αυτό γίνεται μόνο με σκληρή εφαρμογή του “πόθεν έσχες”. Να γίνει συνείδηση πια πως σε ό,τι μίζες ή λαμογιές ανακατευθείς θα πιαστείς».
- «Πώς να μην κλέψει ο Κοσκωτάς αφού ένα όραμα κονόμας και ευζωίας και ανόδου ήταν το μέτρο ολωνών μας» γράφατε το 1989. Είκοσι χρόνια μετά, πιστεύετε ότι φταίμε όλοι που φτάσαμε ως εδώ;
- Σιχαίνομαι το “εγώ σας τα ‘λεγα”. Αν θυμάστε παρακάτω, το τραγούδι έλεγε “κι εγώ που είμαι ο πιο φριχτός”. Ναι, λοιπόν, φταίμε όλοι αλλά όχι όλοι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο οι υδραυλικοί που δεν δίνουν απόδειξη με τις “παρέες” που την πέφτουν σε ένα “έργο πνοής” 2 δισ. ευρώ και το φτάνουν στα 12 δισ. Έτσι πάθαμε ασφυξία, μες στην απάτη ζήσαμε και συμμετείχαμε: τραγούδι και Καγέν. Και μπλόκα για τις επιδοτήσεις που πήγαιναν στα μπουζούκια».
- Εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις το επόμενο διάστημα;
- Μεγάλες. Φοβάμαι ότι θα αντιμετωπίζουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις διότι πλάι στους απελπισμένους θα κολλήσουν καθάρματα, πράκτορες, τρομοκράτες κτλ. Γι΄ αυτό είναι απαραίτητη η άμεση τιμωρία των ενόχων».
- Πώς σας φάνηκε η υπόθεση του συναδέλφου σας κ. Βοσκόπουλου;
- Απέναντι στον νόμο είμαστε όλοι ίδιοι- φίρμες και μη. Αλλά το πραγματικό σκάνδαλο εδώ είναι τι έκανε η Εφορία τόσα χρόνια. Διότι ο Τόλης- αν είναι σωστή η είδηση- ακολούθησε την πεπατημένη ως Έλληνας που φοροδιαφεύγει. Αλλά η Εφορία τι είπε; “Μην ανησυχείτε, θα το τακτοποιήσουμε”;».
- Η δική σας σχέση με τη ΔΟΥ σας;
- Εγώ ανήκω υπερηφάνως σε μια αισχρή μειοψηφία Νεοελλήνων που δηλώνει πάνω από 100.000 ευρώ εισόδημα τον χρόνο. Θα έχω δώσει σε φόρους, σαράντα πέντε χρόνια δουλεύω, πάνω από 1 εκατ. ευρώ. Επιπλέον ξέρω τι είναι να χρωστάς στην Εφορία. Το 1990 είχα μεγάλη οικονομική δυσκολία. Το “Κούρεμα” δεν είχε αρέσει στον κόσμο, είχε ενοχληθεί το κοινό. Έπαιζα σε άδειες καρέκλες και τα μαγαζιά πια δεν με θέλανε. Βρέθηκα να χρωστάω στην Εφορία 200.000 δρχ. και ένα πρωί βγαίνω από το σπίτι και απέναντι την είχε στήσει αστυνόμος. Με συλλαμβάνει και με πάει στον έφορα, ο οποίος μου φέρεται σκαιότατα και δεν μ’ αφήνει αν δεν καταβάλω αμέσως τουλάχιστον 30.000
δρχ. Τηλεφωνώ στην Άσπα, η οποία έτρεξε από δω κι από κει, μάζεψε κάτι λεφτά και έτσι μ΄ αφήσανε. Γελούσα αλλά ήταν για κλάματα».
- Πώς αξιολογείτε τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου;
- Συμπάσχω με τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεν έχει άλλο περιθώριο παρά να τρέχει να προλάβει την καταστροφή. Ταξίδεψε πολύ, χρησιμοποίησε το know how που διαθέτει ως παλιός υπουργός Εξωτερικών. Τώρα πρέπει να παλέψει εδώ, αντιμετωπίζουμε χάος. Να λέει την αλήθεια, να τιμωρήσει, αλλά πάνω απ΄ όλα να φτιάξει σχέδιο διότι φαίνεται ότι σχέδιο δεν υπάρχει. Το προεκλογικό πρόγραμμά του ανετράπη από τις περιστάσεις. Δεν αρκεί μια “επιστροφή στην Ιθάκη”, αυτά είναι μαθητικές εκθέσεις. Όταν ένας πολιτικός παίρνει τόσο σκληρά μέτρα συνήθως καίγεται. Αλλά τώρα, αν δει το μη παρέκει ως μια ευκαιρία για την ανόρθωση της χώρας, θα είναι ο πολιτικός του μέλλοντος. Με αυτή την ελπίδα τον στηρίζουμε».
- Η στάση του κ. Σαμαρά πώς σας φαίνεται;
- Δεν τον καταλαβαίνω. Λέει, και είναι προς τιμήν του, ότι γύρισε από την έρημο. Είναι αξιόλογος αλλά έχει γίνει δυσανάγνωστος. Για πρώτη φορά από ιδρύσεώς της η Νέα Δημοκρατία έχει πιάσει ποσοστό ΦΠΑ 23%. Επόμενο είναι. Πρέπει να διαχωρίσει ξεκάθαρα τη θέση του από την αποτρόπαια πενταετία του κ. Καραμανλή».
- Η Αριστερά προσφέρει λύσεις στο αδιέξοδο;
- Τόσα χρόνια η Αριστερά μάς έμαθε να ονειρευόμαστε χωρίς να κάνουμε τίποτε. Τώρα και το όνειρο θολώνει. Δεν χάνω όμως τις ελπίδες μου σε αυτήν».
Ληστεία
Κάπου στα βόρεια προάστια ένας καλοντυμένος κύριος περπατάει αμέριμνος τη νύχτα...
Ξαφνικά, πίσω από ένα δέντρο, πετάγεται ένας μασκοφορεμένος, του κολλάει ένα πιστόλι στα πλευρά
και του ψιθυρίζει:
"Τα λεφτά σου και γρήγορα"...
"Μα τι λες;" αντιδράει ο κύριος, "ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Εγώ είμαι ο Τάδε Ταδόπουλος, βουλευτής και πρώην Υπουργός!!!"...
"Ε, τότε αλλάζει", λέει ο μασκοφορεμένος, "τα λεφτά ΜΟΥ και γρήγορα, κουφάλα" !!!!!!!!!!!
Ξαφνικά, πίσω από ένα δέντρο, πετάγεται ένας μασκοφορεμένος, του κολλάει ένα πιστόλι στα πλευρά
και του ψιθυρίζει:
"Τα λεφτά σου και γρήγορα"...
"Μα τι λες;" αντιδράει ο κύριος, "ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Εγώ είμαι ο Τάδε Ταδόπουλος, βουλευτής και πρώην Υπουργός!!!"...
"Ε, τότε αλλάζει", λέει ο μασκοφορεμένος, "τα λεφτά ΜΟΥ και γρήγορα, κουφάλα" !!!!!!!!!!!
Κυριακή, Μαΐου 23, 2010
Προτάσεις κατά της κρίσης
Είχα πριν μήνες προτείνει κάποια πράγματα.
Η κρίση ήταν προ των πυλών ακόμη.
Σήμερα όλες οι «πύλες» μας είναι ανοιχτές.
Την κρίση επωμίστηκαν καίρια οι μισθωτοί.
Όχι όλοι βέβαια.
Άλλο να κόβεις 100 Ευρώ απ’ αυτόν που παίρνει 1000,
άλλο να κόβεις 500 απ’ αυτόν που παίρνει 5000.
Βαρέθηκα επίσης να βλέπω τους μισθωτούς
να βγαίνουν μόνοι συνεχώς στους δρόμους.
Καιρός να βγουν στους δρόμους κι όλοι εκείνοι
οι «φιλήσυχοι» πολίτες που κωφεύουν.
Δεν περιμένω βέβαια ν’ αντιδράσουν
όλοι εκείνοι οι βολεμένοι πασοκάνθρωποι…
---------------------------------------------------------
Αγριεύω μέρα με τη μέρα.
Αγριεύω και με τη μούγκα των πολιτικών
και με την αδράνεια των πολιτών.
Κυρίως η δεύτερη μ’ ενοχλεί,
επειδή επαληθεύει τους παλιούς
συνδικαλιστικούς μου φόβους.
Φοβάμαι αυτή τη μεσαία τάξη,
που διαβρώθηκε απ’ την πασοκική μαεστρία
και σήμερα λουφάζει κι αναμετρά
όσα με λαμογιές κονόμησε τριάντα χρόνια.
Φοβάμαι τη σιγή του πνευματικού ανθρώπου,
που αλλοτριώθηκε κι αυτός με το χρήμα.
Νιώθω Μόνος!
Όπως κι Άλλοι!
Καληνύχτα, Κεμάλ…
Η κρίση ήταν προ των πυλών ακόμη.
Σήμερα όλες οι «πύλες» μας είναι ανοιχτές.
Την κρίση επωμίστηκαν καίρια οι μισθωτοί.
Όχι όλοι βέβαια.
Άλλο να κόβεις 100 Ευρώ απ’ αυτόν που παίρνει 1000,
άλλο να κόβεις 500 απ’ αυτόν που παίρνει 5000.
Βαρέθηκα επίσης να βλέπω τους μισθωτούς
να βγαίνουν μόνοι συνεχώς στους δρόμους.
Καιρός να βγουν στους δρόμους κι όλοι εκείνοι
οι «φιλήσυχοι» πολίτες που κωφεύουν.
Δεν περιμένω βέβαια ν’ αντιδράσουν
όλοι εκείνοι οι βολεμένοι πασοκάνθρωποι…
---------------------------------------------------------
Αγριεύω μέρα με τη μέρα.
Αγριεύω και με τη μούγκα των πολιτικών
και με την αδράνεια των πολιτών.
Κυρίως η δεύτερη μ’ ενοχλεί,
επειδή επαληθεύει τους παλιούς
συνδικαλιστικούς μου φόβους.
Φοβάμαι αυτή τη μεσαία τάξη,
που διαβρώθηκε απ’ την πασοκική μαεστρία
και σήμερα λουφάζει κι αναμετρά
όσα με λαμογιές κονόμησε τριάντα χρόνια.
Φοβάμαι τη σιγή του πνευματικού ανθρώπου,
που αλλοτριώθηκε κι αυτός με το χρήμα.
Νιώθω Μόνος!
Όπως κι Άλλοι!
Καληνύχτα, Κεμάλ…
Σάββατο, Μαΐου 22, 2010
Ο ψεύτης και ο κλέφτης όλο τον χρόνο χαίρονται
Του Σταµάτη Φασουλή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 19 Μαΐου 2010
Είναι όµως και κάτι Ελληνες που µέσα στο κακό και την αντάρα της αγοράς, σφιγµένοι στη ζώνη µε τις καινούργιες τρύπες, κάθονται στη γωνιά αµίλητοι, περίλυποι έως θανάτου σαν να περιµένουν στην ουρά να πάρουν µε το δελτίο τη χαρά.
Δεν έφταιξαν σε τίποτα. Τόσα χρόνια µέτραγαν τη ζωή τους όχι µε τη σέσουλα του λαµόγιου, όχι µε το σταγονόµετρο της µιζέριας, αλλά µε της ψυχής τους τον καηµό. Δεν ανακατεύτηκαν ούτε µε τους πολιτικούς ούτε µε τους εργολάβους. Ούτε µε την εξουσία ούτε µε τους αντιεξουσιαστές. Δεν χώθηκαν στο Δηµόσιο µε τη βοήθεια του εκάστοτε κοµµατόσκυλου, δεν άφησαν ποτέ τα χείλη τους να πάρουν το σχήµα του παραπόνου. Κρατήθηκαν χρόνια στη ζωή µε την ελπίδα και το χαµόγελο, µε την πίστη στο αύριο και στους νέους, µε την αγάπη στη γνώση και την καρδιά στο αίσθηµα, µε εκδροµή κι απόδραση την τέχνη, µε όπλο το φως το ελληνικό και µόνη τους παρηγοριά τη γλώσσα, τη λαλιά τους.
Οι άλλοι τους είπαν «κουλτουριάρηδες» παλιά κι αργότερα επειδή η «κουλτούρα» και µόνο σαν ήχος θάµπωνε τα φρεσκοασπρισµένα τους τα δόντια, τους αποκαλούσαν ειρωνικά «ευαίσθητους». Κάτι σαν τραυµατικούς παρίες της ζωής που µόνο µε συγκατάβαση µπορούν να τους δουν από το απάνθρωπο ύψος του Καγιέν ή από τα κάγκελα της φυλακής - καριέρας τους. Κι όµως, αυτοί οι καταχρηστικά «ευαίσθητοι», που δεν καταχράστηκαν ούτε καν την εµπιστοσύνη τους προς το αύριο, όπως έκαναν όλοι οι υπόλοιποι, είναι οι µόνοι που βλέπω να είναι σε στενάχωρη θέση.
Δεν έφταιξαν σε τίποτα κι όµως µόνο αυτοί κυκλοφορούν µε τη θλίψη στο βλέµµα και το βαθύ ερωτηµατικό που κάνει ένοχο το βήµα «µήπως εγώ είµαι ο φταίχτης; Κι αν ναι, πού έφταιξα; Σε τι;». Ολοι οι άλλοι βγαίνουν στην αγορά ουρλιάζοντας οι ηµιάγριοι και µε το δάχτυλο σηκωµένο δείχνουν και... «να τος», λένε, «να τος ο κλέφτης, πιάστε τον. Τον φοροφυγά, τον έτσι, τον αλλιώς, τον αρχιµαφιόζο» και δείχνουν τον απέναντι. Μόνο που απέναντί τους έχουν έναν τεράστιο καθρέφτη.
Ετσι µένουν µόνοι στη γωνία σαν ένοχοι οι αθώοι που οι αλήτες λένε «ευαίσθητους». Αυτοί και οι γέροντες της σύνταξης να πληρώνουν για όλα. Ωραία µέρα µάς ξηµερώνει και ελληνική. Με τους αθώους στον πάγκο και τους ενόχους να νοµοθετούν και να καταδικάζουν.
Ο Ζαν Λικ Γκοντάρ χθες δήλωσε ότι δεν θα παραστεί στο Φεστιβάλ των Καννών «εξαιτίας προβληµάτων τύπου Ελλάδας» (de type grec). Παλιά τον έλεγαν «κουλτουριάρη», τώρα ούτε ευαίσθητο νοµίζω θα καταδεχτούνε. Το πολύ πολύ να ρωτήσουν, όπως για όλους τους αθώους: «Ποιος είναι αυτός µωρέ µαλάκα;».
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 19 Μαΐου 2010
Είναι όµως και κάτι Ελληνες που µέσα στο κακό και την αντάρα της αγοράς, σφιγµένοι στη ζώνη µε τις καινούργιες τρύπες, κάθονται στη γωνιά αµίλητοι, περίλυποι έως θανάτου σαν να περιµένουν στην ουρά να πάρουν µε το δελτίο τη χαρά.
Δεν έφταιξαν σε τίποτα. Τόσα χρόνια µέτραγαν τη ζωή τους όχι µε τη σέσουλα του λαµόγιου, όχι µε το σταγονόµετρο της µιζέριας, αλλά µε της ψυχής τους τον καηµό. Δεν ανακατεύτηκαν ούτε µε τους πολιτικούς ούτε µε τους εργολάβους. Ούτε µε την εξουσία ούτε µε τους αντιεξουσιαστές. Δεν χώθηκαν στο Δηµόσιο µε τη βοήθεια του εκάστοτε κοµµατόσκυλου, δεν άφησαν ποτέ τα χείλη τους να πάρουν το σχήµα του παραπόνου. Κρατήθηκαν χρόνια στη ζωή µε την ελπίδα και το χαµόγελο, µε την πίστη στο αύριο και στους νέους, µε την αγάπη στη γνώση και την καρδιά στο αίσθηµα, µε εκδροµή κι απόδραση την τέχνη, µε όπλο το φως το ελληνικό και µόνη τους παρηγοριά τη γλώσσα, τη λαλιά τους.
Οι άλλοι τους είπαν «κουλτουριάρηδες» παλιά κι αργότερα επειδή η «κουλτούρα» και µόνο σαν ήχος θάµπωνε τα φρεσκοασπρισµένα τους τα δόντια, τους αποκαλούσαν ειρωνικά «ευαίσθητους». Κάτι σαν τραυµατικούς παρίες της ζωής που µόνο µε συγκατάβαση µπορούν να τους δουν από το απάνθρωπο ύψος του Καγιέν ή από τα κάγκελα της φυλακής - καριέρας τους. Κι όµως, αυτοί οι καταχρηστικά «ευαίσθητοι», που δεν καταχράστηκαν ούτε καν την εµπιστοσύνη τους προς το αύριο, όπως έκαναν όλοι οι υπόλοιποι, είναι οι µόνοι που βλέπω να είναι σε στενάχωρη θέση.
Δεν έφταιξαν σε τίποτα κι όµως µόνο αυτοί κυκλοφορούν µε τη θλίψη στο βλέµµα και το βαθύ ερωτηµατικό που κάνει ένοχο το βήµα «µήπως εγώ είµαι ο φταίχτης; Κι αν ναι, πού έφταιξα; Σε τι;». Ολοι οι άλλοι βγαίνουν στην αγορά ουρλιάζοντας οι ηµιάγριοι και µε το δάχτυλο σηκωµένο δείχνουν και... «να τος», λένε, «να τος ο κλέφτης, πιάστε τον. Τον φοροφυγά, τον έτσι, τον αλλιώς, τον αρχιµαφιόζο» και δείχνουν τον απέναντι. Μόνο που απέναντί τους έχουν έναν τεράστιο καθρέφτη.
Ετσι µένουν µόνοι στη γωνία σαν ένοχοι οι αθώοι που οι αλήτες λένε «ευαίσθητους». Αυτοί και οι γέροντες της σύνταξης να πληρώνουν για όλα. Ωραία µέρα µάς ξηµερώνει και ελληνική. Με τους αθώους στον πάγκο και τους ενόχους να νοµοθετούν και να καταδικάζουν.
Ο Ζαν Λικ Γκοντάρ χθες δήλωσε ότι δεν θα παραστεί στο Φεστιβάλ των Καννών «εξαιτίας προβληµάτων τύπου Ελλάδας» (de type grec). Παλιά τον έλεγαν «κουλτουριάρη», τώρα ούτε ευαίσθητο νοµίζω θα καταδεχτούνε. Το πολύ πολύ να ρωτήσουν, όπως για όλους τους αθώους: «Ποιος είναι αυτός µωρέ µαλάκα;».
Ορμάτε στους θεομπαίχτες
Της Μαριλης Mαργωμενου
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_15/05/2010_401129
Το «JK» εγκαταλείφθηκε. Η «Βιβλιοθήκη» ερήμωσε. Το τελευταίο κάστρο του κοινοβουλευτισμού, το «Da Capo», αδειάζει. Στις ρούγες του Κολωνακίου μόνο ο Αλέκος Παπαδόπουλος απέμεινε. Τα μεσημέρια επιμένει να τρώει στο «Κεντρικόν», κι αν κανείς του πει για τα ιπτάμενα μπουκάλια που παραμονεύουν εκεί έξω, απαντά λακωνικά: «Ο κρυπτόμενος πολιτικός δεν είναι πολιτικός».
Αλλά πώς να εμφανιστεί ο πολιτικός όταν ορδές καμουφλαρισμένων βαρβάρων τον σημαδεύουν; Ο Κ. Καραμανλής προ μηνός έμαθε περισσότερα από όσα θα ήθελε για την ψυχολογία του όχλου: μια κυρία τον εντόπισε να ξεκοκαλίζει τη σφυρίδα του στο «17» και εφόρμησε στο τραπέζι του μ’ ένα «φτου σου! Μόνο να τρως ξέρεις!» που ξεσήκωσε τους χαχανίζοντες θαμώνες. Πριν από δύο εβδομάδες, ο Απ. Κακλαμάνης πέρασε ένα πλήρες μισάωρο στη θαλπωρή ενός W. C. της στοάς Κοραή μέχρι να έρθουν τα ΜΑΤ ως ιππικό και να διώξουν τους ιθαγενείς απ’ έξω. Προ ημερών, η Α. Διαμαντοπούλου ίσα που πρόλαβε να ξεπορτίσει προτού οι μαινόμενοι εκπαιδευτικοί τη μαντρώσουν στο στούντιο της ΕΡΤ για να κάνουν μαζί της «διάλογο». Πλέον η εμφάνιση οποιουδήποτε πολιτευτή ξυπνά τον τραμπούκο που λουφάζει στο πολιτισμένο παρουσιαστικό του μέσου Αθηναίου.
Για τους πολιτικούς δεν διατίθεται όχι χλωρό, αλλά ούτε αποξηραμένο κλαρί, σαν κι αυτό στις ομπρέλες του Αστέρα Βουλιαγμένης. Εκεί εντόπισε τον Π. Δούκα ένας τύπος απ’ αυτούς που εγκαθίστανται στις ξαπλώστρες μόλις το πρώτο χελιδόνι φέρει την άνοιξη: «Σήκω φύγε! Προκαλείς!», του φώναξε. Ο έρμος ο κ. Δούκας δεν ήξερε αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει βλέποντας τον μπρονζέ εξηνταπεντάρη εξεγερμένο. Ψέλλισε κάτι σαν «μάλιστα... Μιλάς κι εσύ που δεν έχεις δουλέψει μια μέρα στη ζωή σου…», και μάζεψε την πετσέτα του, εγκαταλείποντας κάθε σκέψη για ρακέτες.
Στην Κω
Πλέον, πουθενά δεν είναι κανείς ασφαλής. Δεν είναι μόνο οι μαρτυρίες από τη νήσο Κω, που λένε ότι μια αγέλη πιτσιρικάδων κυνηγά ολημερίς τον Αρ. Παυλίδη και μόλις τον εντοπίσει τσιρίζει «Παιδιάαα! Ο Τέεελης!» και χοροπηδά γύρω του ξεδιάντροπα χωρίς καθόλου να φοβάται το παντοδύναμο δάχτυλο. Είναι και οι ιστορίες του Γ. Αλογοσκούφη που ο ίδιος επιμένει ότι δεν συνέβησαν ποτέ. Αλλά πώς να διαψεύσει τα «θα σ’ εκτελέσουμε σαν τον Πρωτοπαπαδάκη!» που άκουσε στο LSE, ή το κράξιμο των φοιτητών στην ΑΣΟΕΕ που του ετοίμασαν μέχρι και περιοδικό με ποικιλία ύβρεων;
Και οι επιθέσεις συνεχίζονται. Πού να φανταζόταν ο Φ. Σαχινίδης τι τον περίμενε το βράδυ που κατέφυγε στον «Σταυρό του Νότου» να ξεχαστεί; Τα φώτα έσβησαν και μια εξαγριωμένη φωνή τον κατακεραύνωσε απ’ την πίστα. «Οι υπουργοί της Μέρκελ», ούρλιαξε ο τραγουδιστής Μ. Πασχαλίδης, «θα καταστρέψουν την Ελλάδα»! Ο υφυπουργός, λουφαγμένος στο τραπέζι, προφανώς αναρωτιόταν τι ήθελε να βγει απ’ το σπίτι του – αλλά όπως ξέρει και ο Α. Τσοχατζόπουλος ούτε εκεί υπάρχει σωτηρία.
Ένα μήνα τώρα η μάντρα γύρω απ’ το σπίτι του έχει μετατραπεί σε τείχος των δακρύων: οι γείτονες βρίσκουν ολόγυρα πεταμένα χαρτάκια με μηνύματα, που η γκάμα τους κινείται ανάμεσα στο παλαιοπασοκικό «προδότη Άκη!» και στο νεοφιλελεύθερο «φέρε πίσω τα λεφτά!». Διόλου παράξενο που ο κ. Τσοχατζόπουλος σπανίως βγαίνει από τη μάντρα. Γιατί προφανώς έχει ακούσει και για τη συνάντηση του Γ. Βουλγαράκη με τους εξεγερμένους καφενόβιους. Ο πρώην υπουργός κατευθυνόταν στο «JK» όταν άκουσε το χιτ των ημερών «Πού είναι τα λεφτά, ρε;». Εν αντιθέσει με τον μέσο άνθρωπο που κάνει μεταβολή μόλις μυρίσει μπαρούτι, ο κ. Βουλγαράκης μάλλον βρήκε ευκαιρία να εφαρμόσει όσα μάθαινε τόσα χρόνια στο τατάμι. Κι έτσι, στράφηκε προς τον κύριο που εν μέσω καπουτσίνο και κρουασάν τον «στόλιζε» σαν μεταχρονολογημένο επιτάφιο. Αλλά σαν να επρόκειτο για ταινία του Μπρους Λι, δέκα ακόμα τύποι συσπειρώθηκαν γύρω απ’ τον επαναστάτη του καφέ. Και ο κ. Βουλγαράκης ανέκρουσε πρύμναν προτού τον πάρουν τα σκάγια...
Ατυχώς την ιστορία δεν πρόλαβε να τη μοιραστεί με τον Κ. Κουλούρη πριν εκείνος βγει στη Βαλαωρίτου. Ο παλαιός σοσιαλιστής αρχικά αγνόησε το τσούρμο των νεαρών που τον πήρε στο κατόπι. Αλλά στη συνέχεια ήταν δύσκολο να τους αγνοήσει, κυρίως γιατί ένας τους πλησίασε υπούλως και τον λάκτισε με φόρα στα οπίσθια! Ευτυχώς για τον κ. Κουλούρη, όρμησε ένας παλαιός συνδικαλιστής της ΔΕΗ να τον σώσει. Βλέπετε, ο συνδικαλιστής τον θυμόταν από τότε που μεγαλούργησε ως καταμετρητής της ΔΕΗ. Ενώ οι νεαροί τραμπούκοι γνώριζαν μονάχα την πρόσφατη πορεία του: απ’ το «GB» στο «Jimmy’s» και τούμπαλιν...
Υ.Γ. δικό μου.
Ντρέπομαι που πριν τέσσερις μέρες δεν απέβαλα το «Λαμπρό» Καρτάλη, το βουλευτή Μαγνησίας, από ένα αρχαιολογικό συνέδριο στο Βόλο.
Σεβάστηκα το Γιώργο Χουρμουζιάδη και δεν έφτασα στα άκρα.
Ορκίζομαι πως δε θα το ξανακάνω.
Ας μην τολμήσει κανείς απ’ τους πολιτικούς απατεώνες να εμφανιστεί σε δημόσια εκδήλωση. Ας κρυφτεί στο σπίτι του κι ας μετρά το βιος που αποκόμισε.
Την ίδια τύχη θα έχουν και οι εργατοπατέρες του συνδικαλισμού.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_15/05/2010_401129
Το «JK» εγκαταλείφθηκε. Η «Βιβλιοθήκη» ερήμωσε. Το τελευταίο κάστρο του κοινοβουλευτισμού, το «Da Capo», αδειάζει. Στις ρούγες του Κολωνακίου μόνο ο Αλέκος Παπαδόπουλος απέμεινε. Τα μεσημέρια επιμένει να τρώει στο «Κεντρικόν», κι αν κανείς του πει για τα ιπτάμενα μπουκάλια που παραμονεύουν εκεί έξω, απαντά λακωνικά: «Ο κρυπτόμενος πολιτικός δεν είναι πολιτικός».
Αλλά πώς να εμφανιστεί ο πολιτικός όταν ορδές καμουφλαρισμένων βαρβάρων τον σημαδεύουν; Ο Κ. Καραμανλής προ μηνός έμαθε περισσότερα από όσα θα ήθελε για την ψυχολογία του όχλου: μια κυρία τον εντόπισε να ξεκοκαλίζει τη σφυρίδα του στο «17» και εφόρμησε στο τραπέζι του μ’ ένα «φτου σου! Μόνο να τρως ξέρεις!» που ξεσήκωσε τους χαχανίζοντες θαμώνες. Πριν από δύο εβδομάδες, ο Απ. Κακλαμάνης πέρασε ένα πλήρες μισάωρο στη θαλπωρή ενός W. C. της στοάς Κοραή μέχρι να έρθουν τα ΜΑΤ ως ιππικό και να διώξουν τους ιθαγενείς απ’ έξω. Προ ημερών, η Α. Διαμαντοπούλου ίσα που πρόλαβε να ξεπορτίσει προτού οι μαινόμενοι εκπαιδευτικοί τη μαντρώσουν στο στούντιο της ΕΡΤ για να κάνουν μαζί της «διάλογο». Πλέον η εμφάνιση οποιουδήποτε πολιτευτή ξυπνά τον τραμπούκο που λουφάζει στο πολιτισμένο παρουσιαστικό του μέσου Αθηναίου.
Για τους πολιτικούς δεν διατίθεται όχι χλωρό, αλλά ούτε αποξηραμένο κλαρί, σαν κι αυτό στις ομπρέλες του Αστέρα Βουλιαγμένης. Εκεί εντόπισε τον Π. Δούκα ένας τύπος απ’ αυτούς που εγκαθίστανται στις ξαπλώστρες μόλις το πρώτο χελιδόνι φέρει την άνοιξη: «Σήκω φύγε! Προκαλείς!», του φώναξε. Ο έρμος ο κ. Δούκας δεν ήξερε αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει βλέποντας τον μπρονζέ εξηνταπεντάρη εξεγερμένο. Ψέλλισε κάτι σαν «μάλιστα... Μιλάς κι εσύ που δεν έχεις δουλέψει μια μέρα στη ζωή σου…», και μάζεψε την πετσέτα του, εγκαταλείποντας κάθε σκέψη για ρακέτες.
Στην Κω
Πλέον, πουθενά δεν είναι κανείς ασφαλής. Δεν είναι μόνο οι μαρτυρίες από τη νήσο Κω, που λένε ότι μια αγέλη πιτσιρικάδων κυνηγά ολημερίς τον Αρ. Παυλίδη και μόλις τον εντοπίσει τσιρίζει «Παιδιάαα! Ο Τέεελης!» και χοροπηδά γύρω του ξεδιάντροπα χωρίς καθόλου να φοβάται το παντοδύναμο δάχτυλο. Είναι και οι ιστορίες του Γ. Αλογοσκούφη που ο ίδιος επιμένει ότι δεν συνέβησαν ποτέ. Αλλά πώς να διαψεύσει τα «θα σ’ εκτελέσουμε σαν τον Πρωτοπαπαδάκη!» που άκουσε στο LSE, ή το κράξιμο των φοιτητών στην ΑΣΟΕΕ που του ετοίμασαν μέχρι και περιοδικό με ποικιλία ύβρεων;
Και οι επιθέσεις συνεχίζονται. Πού να φανταζόταν ο Φ. Σαχινίδης τι τον περίμενε το βράδυ που κατέφυγε στον «Σταυρό του Νότου» να ξεχαστεί; Τα φώτα έσβησαν και μια εξαγριωμένη φωνή τον κατακεραύνωσε απ’ την πίστα. «Οι υπουργοί της Μέρκελ», ούρλιαξε ο τραγουδιστής Μ. Πασχαλίδης, «θα καταστρέψουν την Ελλάδα»! Ο υφυπουργός, λουφαγμένος στο τραπέζι, προφανώς αναρωτιόταν τι ήθελε να βγει απ’ το σπίτι του – αλλά όπως ξέρει και ο Α. Τσοχατζόπουλος ούτε εκεί υπάρχει σωτηρία.
Ένα μήνα τώρα η μάντρα γύρω απ’ το σπίτι του έχει μετατραπεί σε τείχος των δακρύων: οι γείτονες βρίσκουν ολόγυρα πεταμένα χαρτάκια με μηνύματα, που η γκάμα τους κινείται ανάμεσα στο παλαιοπασοκικό «προδότη Άκη!» και στο νεοφιλελεύθερο «φέρε πίσω τα λεφτά!». Διόλου παράξενο που ο κ. Τσοχατζόπουλος σπανίως βγαίνει από τη μάντρα. Γιατί προφανώς έχει ακούσει και για τη συνάντηση του Γ. Βουλγαράκη με τους εξεγερμένους καφενόβιους. Ο πρώην υπουργός κατευθυνόταν στο «JK» όταν άκουσε το χιτ των ημερών «Πού είναι τα λεφτά, ρε;». Εν αντιθέσει με τον μέσο άνθρωπο που κάνει μεταβολή μόλις μυρίσει μπαρούτι, ο κ. Βουλγαράκης μάλλον βρήκε ευκαιρία να εφαρμόσει όσα μάθαινε τόσα χρόνια στο τατάμι. Κι έτσι, στράφηκε προς τον κύριο που εν μέσω καπουτσίνο και κρουασάν τον «στόλιζε» σαν μεταχρονολογημένο επιτάφιο. Αλλά σαν να επρόκειτο για ταινία του Μπρους Λι, δέκα ακόμα τύποι συσπειρώθηκαν γύρω απ’ τον επαναστάτη του καφέ. Και ο κ. Βουλγαράκης ανέκρουσε πρύμναν προτού τον πάρουν τα σκάγια...
Ατυχώς την ιστορία δεν πρόλαβε να τη μοιραστεί με τον Κ. Κουλούρη πριν εκείνος βγει στη Βαλαωρίτου. Ο παλαιός σοσιαλιστής αρχικά αγνόησε το τσούρμο των νεαρών που τον πήρε στο κατόπι. Αλλά στη συνέχεια ήταν δύσκολο να τους αγνοήσει, κυρίως γιατί ένας τους πλησίασε υπούλως και τον λάκτισε με φόρα στα οπίσθια! Ευτυχώς για τον κ. Κουλούρη, όρμησε ένας παλαιός συνδικαλιστής της ΔΕΗ να τον σώσει. Βλέπετε, ο συνδικαλιστής τον θυμόταν από τότε που μεγαλούργησε ως καταμετρητής της ΔΕΗ. Ενώ οι νεαροί τραμπούκοι γνώριζαν μονάχα την πρόσφατη πορεία του: απ’ το «GB» στο «Jimmy’s» και τούμπαλιν...
Υ.Γ. δικό μου.
Ντρέπομαι που πριν τέσσερις μέρες δεν απέβαλα το «Λαμπρό» Καρτάλη, το βουλευτή Μαγνησίας, από ένα αρχαιολογικό συνέδριο στο Βόλο.
Σεβάστηκα το Γιώργο Χουρμουζιάδη και δεν έφτασα στα άκρα.
Ορκίζομαι πως δε θα το ξανακάνω.
Ας μην τολμήσει κανείς απ’ τους πολιτικούς απατεώνες να εμφανιστεί σε δημόσια εκδήλωση. Ας κρυφτεί στο σπίτι του κι ας μετρά το βιος που αποκόμισε.
Την ίδια τύχη θα έχουν και οι εργατοπατέρες του συνδικαλισμού.
Πέμπτη, Μαΐου 20, 2010
Ισόβια θα τον πληρώνω;
Τον τάισα κι αυτόν κι όλη του την οικογένεια
κοντά δέκα χρόνια.
Δε χόρταινε ποτέ του.
Αδηφάγο Ζώο ήταν.
Κατάφερα κι έδιωξα το τσιμπούρι από πάνω μου.
Μα αυτό το «καημένο» πεινούσε.
Άρχισε να τρώει από παντού
και κυρίως απ’ το δημόσιο κορβανά.
Κατάγγειλα τα φαγοπότια του και θύμωσε.
Σκέφτηκε πως έχασε πολλά
από τον 20χρονο οστρακισμό του
από τον απλόχερο οίκο μου.
Ζήτησε να επανακτήσει τη χασούρα
των τελευταίων είκοσι χρόνων.
Ζήτησε, δικαστικά, να του δώσω 60.000 Ευρώ.
Τόσα θα έτρωγε στο σπιτικό μου 20 χρόνια…
Είμαι πολύ θυμωμένος αυτή τη στιγμή.
Τα τσιμπούρια πρέπει να εξοντώνονται.
Αυτό θα γίνει!
κοντά δέκα χρόνια.
Δε χόρταινε ποτέ του.
Αδηφάγο Ζώο ήταν.
Κατάφερα κι έδιωξα το τσιμπούρι από πάνω μου.
Μα αυτό το «καημένο» πεινούσε.
Άρχισε να τρώει από παντού
και κυρίως απ’ το δημόσιο κορβανά.
Κατάγγειλα τα φαγοπότια του και θύμωσε.
Σκέφτηκε πως έχασε πολλά
από τον 20χρονο οστρακισμό του
από τον απλόχερο οίκο μου.
Ζήτησε να επανακτήσει τη χασούρα
των τελευταίων είκοσι χρόνων.
Ζήτησε, δικαστικά, να του δώσω 60.000 Ευρώ.
Τόσα θα έτρωγε στο σπιτικό μου 20 χρόνια…
Είμαι πολύ θυμωμένος αυτή τη στιγμή.
Τα τσιμπούρια πρέπει να εξοντώνονται.
Αυτό θα γίνει!
Τετάρτη, Μαΐου 19, 2010
Γράφουν κι άλλοι τέτοια; Άρα δεν είμαι μόνος.
Στα μέσα του 1970, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του '"εθνάρχη" με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ' τα βαπτίσια του.
Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. 'Αυτοεξορισμένος' κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.
Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία. τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.
Στις αρχές του 1980 το... σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά. Μαζέψανε όλο τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο. Φθηνά εργατικά χέρια. Το Σπύρο τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα. Δεν κρατούσε πια 'δεξιές' εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο. Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή. Ο Σπύρος ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πατήσια, αλλά και παράγοντας σε ποδοσφαιρική ομάδα. Έδωσε το volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα από δερματίνη, χαμηλωμένη. Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που οργανώθηκε στο κόμμα.
Τον χώσανε οι κολητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο "μεγάλος", ο Ανδρέας, δεν γούσταρε την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο" ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού, αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν 'εξορία'. όχι. όχι Μακρόνησο. πιο δύσκολη, στην ξενιτειά. Παρίσια, Στοκχόλμες, Τορόντα, Μανχάταν. όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες, ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους.
Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα 'αλλαγή'. Πακέτα Ντελόρ. Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Σπύρος ζούσε καλά. Συνδικαλίζονταν στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλοτσέπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και πήγαινε να 'σηκώσει' το το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι υπουργεία.
Παραλιακή, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και γαρύφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.
Αρχές δεκαετίας του 1990. Ο γιος του Σπύρου μεγάλωσε και ήταν πια στο Λύκειο. Από το Γυμνάσιο όμως ήταν 'ενεργός' πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς που 'κατέβαινε' στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού. Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά από το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τέκνο του Σπύρου. Είχε μάθει τα κόλπα πως να βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα στους λεοφωρτζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι όλοι μια χαρά.
Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου άλλωστε είχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες στο κόμμα. Ο Σπύρος είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών αλλά δεν του κάτσε. Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου. αργότερα οι μπίζνες με ποιους θα γίνονταν άλλωστε. με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.
Στις αρχές του 1990 ο γιος του Σπύρου αφού πήγε δυο χρόνια διακοπές στην Αμερική και γύρισε με πτυχίο μάρκετινγκ. Έμαθε απ' έξω όλα τα καφέ του Γιέιλ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα αγγλικούλια του ήταν επιπέδου Ελεμέντρι, ίδια μ αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας .πρωθυπουργός.
Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με κάτι μαγειρεμένες επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπαμπά. Το μαγαζί πήγε καλά από την αρχή καθώς έπαιρνε 'αβέρτα' δημόσια έργα. Τουριστική προβολή Νομού τάδε 150.000, οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 900.000, έντυπα Περιφέρειας 1.200.000, κονκάρδες για το Δήμο 500.000 . . και πάει λέγοντας.
Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο. ελεύθερη τηλεόραση γαρ. Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη δουλειά. Με διαγωνισμό πάντα. Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά. Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν. Ένας έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε. Η πιο κερδοφόρα δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.
Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι. Έτσι κι ο γιος του Σπύρου. Άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο celica με το μπουρί από πίσω και πήρε μια καγιέν μαύρη. Την τούρμπο με φιμέ τζάμια επίσης. Αριθμός κυκλοφορίας ΑΜΡ-7777. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι και ένας κολλητός στο συγκοινωνιών του έδωσε το νούμερο. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία, γι αυτό και το καγιέν το 'έβαλε' στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο. Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.
Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι για φιγούρα. Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε. Ο μπαρμπα Σπύρος ήταν περήφανος για το βλαστάρι του. Είχε βγει στη σύνταξη από τα πενήντα του "δουλεύοντας" το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε σύμβουλο στο κρατικό κανάλι. Πολλά λεφτά! Και δεν πατούσε και το πόδι του εκεί. Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ΄ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά.
Έφερε και μια σάουνα αλλά την πήγε στο άλλο εξοχικό στην Αράχοβα. Από τη Μύκονο ερχόταν στην Αθήνα μόνο για τα συμβούλια με Υπουργούς, για να ζεσταθεί το κονέ. Έτσι κι αλλιώς με το σκάφος μια ώρα ήταν η Γλυφάδα από τη Μύκονο και τρως και καμιά αστακομακαρονάδα στο διάμεσο να διαπιστευτεί το στάτους. Και τα σκυλάδικα κοντά, λίγο αλλάξαν από το ηρωικό 80. Το κόλπο του χρηματιστηρίου τους άφησε πόλλλλλλλά κέρδη.
Ήταν μέσα στις κομπίνες που φούσκωναν ανύπαρκτες εταιρίες πιο γρήγορα κι από φαρίνα γιώτης. Όταν δόθηκε το σύνθημα, τα φράγκα μεταφέρθηκαν στην Ελβετία με τσουβάλια και είναι εκεί για τα γεράματα. Ο μπάρμπα Σπύρος έμαθε πως ο καλύτερος φίλος του στο πατρικό του δίπλα αυτοκτόνησε από την απόγνωση. Έχασε τα πάντα. ο Σημίτη που είχε ψηφίσει τον είχε διαβεβαιώσει πως το χρηματιστήριο θα τον κάνει πλούσιο και εκσυγχρονισμένο. Ο Σπύρος έστειλε στεφάνι μια που δεν μπόρεσε να πάει στην κηδεία, είχε επιτροπή.
Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών. Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια. Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές. ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα. Ο Σπύρος έχει ακόμα τη δάδα της φλόγας, την μετέφερε κι αυτός για 50 μέτρα. αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν 'καμένες' επειδή γυάλισε στον ήλιο το ολόχρυσο ρόλεξ και το δαχτυλίδι με την πράσινη πέτρα στο μικρό δάχτυλο με το μακρύ νύχι.
Κάπου σ' αυτή την εποχή έχασα τα ίχνη του Σπύρου και του γιου του. Είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα επιβίωσης. Έμαθα πως αγόρασαν σπίτια στο Σαν Φραντζίσκο και στο Λονδίνο για τις δύσκολες ώρες. Μάλλον είχαν την πληροφορία πως η Ελλάδα θα γίνει επικίνδυνος τόπος για την κάστα τους και έφυγαν νωρίς. Όπως οι καλοί κλέφτες, μια καλή μπάζα κι εξαφανιζόλ.
Οι κολλητοί τους όμως είναι ακόμα εδώ, άπληστοι, αδίστακτοι, ψεύτες απέναντι σε εκατομμύρια φτωχών πια Ελλήνων. Στις αρχές του 2010 ο τελευταίος της δυναστείας Παπανδρέου αποφάσισε να ποντάρει σε λάθος άλογο, και να κερδίσει τις εκλογές πέφτοντας στην παγίδα που έστησε ο ελληνικός λαός. Σπύρος και γιος ΑΕ ίσως τη γλυτώσουνε. Ίσως αποφύγουν αυτό που δεν απέφυγαν οι Λουδοβίκοι του παρελθόντος.
Στην Ελλάδα μπορεί το 95% να κοιμάται νανουρισμένο από το σκυλάδικο, τους πληρωμένους τελάληδες της δημοσιογραφίας, και τη χαζομάρα του μεσημεριού, αλλά το 5% είναι γνήσιο τέκνο του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή και του Αλεξάνδρου. Πιο γνήσιο δεν γίνεται.
Καλή σου τύχη Σπύρο. Χαιρετίσματα στο γιο και στην κυρά.
Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. 'Αυτοεξορισμένος' κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.
Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία. τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.
Στις αρχές του 1980 το... σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά. Μαζέψανε όλο τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο. Φθηνά εργατικά χέρια. Το Σπύρο τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα. Δεν κρατούσε πια 'δεξιές' εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο. Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή. Ο Σπύρος ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πατήσια, αλλά και παράγοντας σε ποδοσφαιρική ομάδα. Έδωσε το volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα από δερματίνη, χαμηλωμένη. Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που οργανώθηκε στο κόμμα.
Τον χώσανε οι κολητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο "μεγάλος", ο Ανδρέας, δεν γούσταρε την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο" ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού, αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν 'εξορία'. όχι. όχι Μακρόνησο. πιο δύσκολη, στην ξενιτειά. Παρίσια, Στοκχόλμες, Τορόντα, Μανχάταν. όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες, ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους.
Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα 'αλλαγή'. Πακέτα Ντελόρ. Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Σπύρος ζούσε καλά. Συνδικαλίζονταν στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλοτσέπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και πήγαινε να 'σηκώσει' το το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι υπουργεία.
Παραλιακή, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και γαρύφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.
Αρχές δεκαετίας του 1990. Ο γιος του Σπύρου μεγάλωσε και ήταν πια στο Λύκειο. Από το Γυμνάσιο όμως ήταν 'ενεργός' πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς που 'κατέβαινε' στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού. Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά από το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τέκνο του Σπύρου. Είχε μάθει τα κόλπα πως να βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα στους λεοφωρτζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι όλοι μια χαρά.
Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου άλλωστε είχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες στο κόμμα. Ο Σπύρος είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών αλλά δεν του κάτσε. Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου. αργότερα οι μπίζνες με ποιους θα γίνονταν άλλωστε. με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.
Στις αρχές του 1990 ο γιος του Σπύρου αφού πήγε δυο χρόνια διακοπές στην Αμερική και γύρισε με πτυχίο μάρκετινγκ. Έμαθε απ' έξω όλα τα καφέ του Γιέιλ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα αγγλικούλια του ήταν επιπέδου Ελεμέντρι, ίδια μ αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας .πρωθυπουργός.
Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με κάτι μαγειρεμένες επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπαμπά. Το μαγαζί πήγε καλά από την αρχή καθώς έπαιρνε 'αβέρτα' δημόσια έργα. Τουριστική προβολή Νομού τάδε 150.000, οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 900.000, έντυπα Περιφέρειας 1.200.000, κονκάρδες για το Δήμο 500.000 . . και πάει λέγοντας.
Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο. ελεύθερη τηλεόραση γαρ. Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη δουλειά. Με διαγωνισμό πάντα. Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά. Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν. Ένας έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε. Η πιο κερδοφόρα δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.
Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι. Έτσι κι ο γιος του Σπύρου. Άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο celica με το μπουρί από πίσω και πήρε μια καγιέν μαύρη. Την τούρμπο με φιμέ τζάμια επίσης. Αριθμός κυκλοφορίας ΑΜΡ-7777. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι και ένας κολλητός στο συγκοινωνιών του έδωσε το νούμερο. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία, γι αυτό και το καγιέν το 'έβαλε' στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο. Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.
Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι για φιγούρα. Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε. Ο μπαρμπα Σπύρος ήταν περήφανος για το βλαστάρι του. Είχε βγει στη σύνταξη από τα πενήντα του "δουλεύοντας" το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε σύμβουλο στο κρατικό κανάλι. Πολλά λεφτά! Και δεν πατούσε και το πόδι του εκεί. Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ΄ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά.
Έφερε και μια σάουνα αλλά την πήγε στο άλλο εξοχικό στην Αράχοβα. Από τη Μύκονο ερχόταν στην Αθήνα μόνο για τα συμβούλια με Υπουργούς, για να ζεσταθεί το κονέ. Έτσι κι αλλιώς με το σκάφος μια ώρα ήταν η Γλυφάδα από τη Μύκονο και τρως και καμιά αστακομακαρονάδα στο διάμεσο να διαπιστευτεί το στάτους. Και τα σκυλάδικα κοντά, λίγο αλλάξαν από το ηρωικό 80. Το κόλπο του χρηματιστηρίου τους άφησε πόλλλλλλλά κέρδη.
Ήταν μέσα στις κομπίνες που φούσκωναν ανύπαρκτες εταιρίες πιο γρήγορα κι από φαρίνα γιώτης. Όταν δόθηκε το σύνθημα, τα φράγκα μεταφέρθηκαν στην Ελβετία με τσουβάλια και είναι εκεί για τα γεράματα. Ο μπάρμπα Σπύρος έμαθε πως ο καλύτερος φίλος του στο πατρικό του δίπλα αυτοκτόνησε από την απόγνωση. Έχασε τα πάντα. ο Σημίτη που είχε ψηφίσει τον είχε διαβεβαιώσει πως το χρηματιστήριο θα τον κάνει πλούσιο και εκσυγχρονισμένο. Ο Σπύρος έστειλε στεφάνι μια που δεν μπόρεσε να πάει στην κηδεία, είχε επιτροπή.
Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών. Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια. Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές. ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα. Ο Σπύρος έχει ακόμα τη δάδα της φλόγας, την μετέφερε κι αυτός για 50 μέτρα. αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν 'καμένες' επειδή γυάλισε στον ήλιο το ολόχρυσο ρόλεξ και το δαχτυλίδι με την πράσινη πέτρα στο μικρό δάχτυλο με το μακρύ νύχι.
Κάπου σ' αυτή την εποχή έχασα τα ίχνη του Σπύρου και του γιου του. Είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα επιβίωσης. Έμαθα πως αγόρασαν σπίτια στο Σαν Φραντζίσκο και στο Λονδίνο για τις δύσκολες ώρες. Μάλλον είχαν την πληροφορία πως η Ελλάδα θα γίνει επικίνδυνος τόπος για την κάστα τους και έφυγαν νωρίς. Όπως οι καλοί κλέφτες, μια καλή μπάζα κι εξαφανιζόλ.
Οι κολλητοί τους όμως είναι ακόμα εδώ, άπληστοι, αδίστακτοι, ψεύτες απέναντι σε εκατομμύρια φτωχών πια Ελλήνων. Στις αρχές του 2010 ο τελευταίος της δυναστείας Παπανδρέου αποφάσισε να ποντάρει σε λάθος άλογο, και να κερδίσει τις εκλογές πέφτοντας στην παγίδα που έστησε ο ελληνικός λαός. Σπύρος και γιος ΑΕ ίσως τη γλυτώσουνε. Ίσως αποφύγουν αυτό που δεν απέφυγαν οι Λουδοβίκοι του παρελθόντος.
Στην Ελλάδα μπορεί το 95% να κοιμάται νανουρισμένο από το σκυλάδικο, τους πληρωμένους τελάληδες της δημοσιογραφίας, και τη χαζομάρα του μεσημεριού, αλλά το 5% είναι γνήσιο τέκνο του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή και του Αλεξάνδρου. Πιο γνήσιο δεν γίνεται.
Καλή σου τύχη Σπύρο. Χαιρετίσματα στο γιο και στην κυρά.
Τρίτη, Μαΐου 18, 2010
Μαϊμούδες & Wall Street !!
Μια φορά και έναν καιρό σ΄ ένα χωριό,
ένας άντρας, ο Χάρης,
ανακοίνωσε στους χωρικούς
ότι θα αγόραζε μαϊμούδες
προς 10 δολάρια τη μία.
Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν
Πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος
πήγαν και τις έπιασαν.
Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες
προς 10 δολάρια τη μία, όπως είπε.
Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε
και οι χωρικοί σταμάτησαν
να κυνηγάνε μαϊμούδες.
Ο Χάρης ξαναανακοινώνει
ότι θα αγόραζε μαϊμούδες
για 20 δολάρια τη μία.
Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν
και άλλες μαϊμούδες.
Σύντομα όμως οι μαϊμούδες
λιγόστεψαν κι άλλο,
οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.
Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι
ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες
θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια.
Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν.
Ο Χάρης τούς λέει:
- Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον
παρά ελάχιστες μαϊμούδες
γι' αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία.
Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη
για δουλειές θα αναλάβει την αγοροπωλησία
ο βοηθός μου.
Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς
και τους λέει.
- Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης.
Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες,
θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία
και όταν γυρίσει ο Χάρης
τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία.
Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν
όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν
όλες τις μαϊμούδες.
Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό
ούτε τον Χάρη.
Καλώς ήρθατε στη
Wall Street.
ένας άντρας, ο Χάρης,
ανακοίνωσε στους χωρικούς
ότι θα αγόραζε μαϊμούδες
προς 10 δολάρια τη μία.
Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν
Πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος
πήγαν και τις έπιασαν.
Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες
προς 10 δολάρια τη μία, όπως είπε.
Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε
και οι χωρικοί σταμάτησαν
να κυνηγάνε μαϊμούδες.
Ο Χάρης ξαναανακοινώνει
ότι θα αγόραζε μαϊμούδες
για 20 δολάρια τη μία.
Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν
και άλλες μαϊμούδες.
Σύντομα όμως οι μαϊμούδες
λιγόστεψαν κι άλλο,
οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.
Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι
ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες
θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια.
Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν.
Ο Χάρης τούς λέει:
- Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον
παρά ελάχιστες μαϊμούδες
γι' αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία.
Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη
για δουλειές θα αναλάβει την αγοροπωλησία
ο βοηθός μου.
Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς
και τους λέει.
- Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης.
Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες,
θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία
και όταν γυρίσει ο Χάρης
τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία.
Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν
όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν
όλες τις μαϊμούδες.
Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό
ούτε τον Χάρη.
Καλώς ήρθατε στη
Wall Street.
Σάββατο, Μαΐου 15, 2010
Tο σύστημα της "Χάϊδως" !!
Tο σύστημα της "Χάϊδως" !!
Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Η ΧΑΪΝΤΙ είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο. Προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις της, αποφασίζει να επιτρέψει στους πιστούς της πελάτες -οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνεργοι αλκοολικοί- να πίνουν όσο θέλουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα. Οποτε έχουν και όπως μπορούν. Η ίδια καταγράφει λεπτομερώς όλα τα ποτά που καταναλώνονται σε λογιστικά βιβλία και έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, χορηγεί δάνεια στους πελάτες της.
ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ πολύ γρήγορα αυτό το «σύστημα της Χάιντ» (που, στα ελληνικά, θα τη λέγαμε Χάιδω!), και πολύς κόσμος αρχίζει να πλημμυρίζει το ωραίο της μπαράκι. Εκμεταλλευόμενη την ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, τώρα που εκείνη τους απάλλαξε από το βάρος της άμεσης πληρωμής, η Χάιντι αυξάνει τις τιμές του κρασιού και της μπύρας, που είναι τα ποτά που καταναλώνονται περισσότερο. Ο όγκος των πωλήσεών της, βεβαίως, αυξάνεται θεαματικά.
ΕΝΑΣ νέος και δυναμικός σύμβουλος πελατών σε μια τοπική τράπεζα, αναγνωρίζει ως μελλοντικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της επιχείρησης το ποσό που θα προκύψει από την αποπληρωμή της πίστωσης που παίρνουν οι πελάτες και αυξάνει το δανειοληπτικό όριο της Χάιντι. Δεν έχει, ο τραπεζικός σύμβουλος, κανέναν λόγο ανησυχίας, καθ' ότι υπάρχουν ως εγγύηση τα ίδια τα χρέη των αλκοολικών. Στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, ειδικοί τραπεζικοί μετατρέπουν αυτό το περιουσιακό στοιχείο σε τραπεζικά προϊόντα με τις ονομασίες «Πιοτ-ομόλογα», «Αλκ-ομόλογα» και «Εμετ-ομόλογα». Αυτά τα προϊόντα εμπορεύονται κατόπιν στις παγκόσμιες αγορές. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι. περίεργες ονομασίες των ομολόγων και πώς αυτά είναι εγγυημένα. Ομως, καθώς οι τιμές τους αυξάνονται διαρκώς, μεγαλώνει η ζήτησή τους και γίνονται μπεστ-σέλερ τραπεζικά προϊόντα.
ΜΙΑ μέρα, παρ' όλο που οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν, ένα στέλεχος της τράπεζας, με ειδικότητα σε θέματα «μάνατζμεντ ρίσκου», αποφασίζει και η απόφασή του γίνεται δεκτή, ότι ήρθε καιρός, σιγά-σιγά, η τράπεζα να αρχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύτηκαν από τους πότες στο μπαρ της Χάιντι. Ομως, οι αλκοολικοί άνεργοι αδυνατούν, βεβαίως, να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, αφού είναι άνεργοι οι άνθρωποι, κάτι που δεν έκρυψαν ποτέ, ούτε από τη Χάιντι, ούτε από τους τραπεζίτες. Ταυτόχρονα και ως συνέπεια αυτού, η Χάιντι δεν μπορεί να είναι συνεπής προς τις δανειοληπτικές της υποχρεώσεις και κηρύττει χρεωκοπία.
To «Ποτ-ομόλογο» και το «Αλκ-ομόλογο» χάνουν το 95% της αξίας τους. Το «Εμετ-ομόλογο» πάει λίγο καλύτερα και πέφτει μόνον κατά 80%. Οι προμηθευτές του μπαρ της Χάιντι είχαν δώσει στην πελάτισσά τους, τον καιρό που όλα ήταν καλά κι ωραία, πολύ ελαστικούς όρους για την αποπληρωμή των χρεών της προς αυτούς, αλλά έχοντας επενδύσει και οι ίδιοι σε αυτά τα τραπεζικά ομόλογα, είναι τώρα μπροστά σε μια νέα, διαφορετική κατάσταση. Ο προμηθευτής των κρασιών χρεωκοπεί και εκείνος που της πουλούσε μπύρες εξαγοράζεται από έναν ανταγωνιστή του. Η τράπεζα, έπειτα από μαραθώνιες και δραματικές διαβουλεύσεις όλων των πολιτικών κομμάτων, σώζεται με γενναία χρηματική ένεση από το κράτος, το οποίο αποφασίζεται να βρεις τους πόρους αυτούς από έναν καινούργιο φόρο, που θα βαραίνει μόνον εκείνους που δεν καταναλώνουν αλκοόλ.
Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Η ΧΑΪΝΤΙ είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο. Προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις της, αποφασίζει να επιτρέψει στους πιστούς της πελάτες -οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνεργοι αλκοολικοί- να πίνουν όσο θέλουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα. Οποτε έχουν και όπως μπορούν. Η ίδια καταγράφει λεπτομερώς όλα τα ποτά που καταναλώνονται σε λογιστικά βιβλία και έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, χορηγεί δάνεια στους πελάτες της.
ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ πολύ γρήγορα αυτό το «σύστημα της Χάιντ» (που, στα ελληνικά, θα τη λέγαμε Χάιδω!), και πολύς κόσμος αρχίζει να πλημμυρίζει το ωραίο της μπαράκι. Εκμεταλλευόμενη την ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, τώρα που εκείνη τους απάλλαξε από το βάρος της άμεσης πληρωμής, η Χάιντι αυξάνει τις τιμές του κρασιού και της μπύρας, που είναι τα ποτά που καταναλώνονται περισσότερο. Ο όγκος των πωλήσεών της, βεβαίως, αυξάνεται θεαματικά.
ΕΝΑΣ νέος και δυναμικός σύμβουλος πελατών σε μια τοπική τράπεζα, αναγνωρίζει ως μελλοντικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της επιχείρησης το ποσό που θα προκύψει από την αποπληρωμή της πίστωσης που παίρνουν οι πελάτες και αυξάνει το δανειοληπτικό όριο της Χάιντι. Δεν έχει, ο τραπεζικός σύμβουλος, κανέναν λόγο ανησυχίας, καθ' ότι υπάρχουν ως εγγύηση τα ίδια τα χρέη των αλκοολικών. Στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, ειδικοί τραπεζικοί μετατρέπουν αυτό το περιουσιακό στοιχείο σε τραπεζικά προϊόντα με τις ονομασίες «Πιοτ-ομόλογα», «Αλκ-ομόλογα» και «Εμετ-ομόλογα». Αυτά τα προϊόντα εμπορεύονται κατόπιν στις παγκόσμιες αγορές. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι. περίεργες ονομασίες των ομολόγων και πώς αυτά είναι εγγυημένα. Ομως, καθώς οι τιμές τους αυξάνονται διαρκώς, μεγαλώνει η ζήτησή τους και γίνονται μπεστ-σέλερ τραπεζικά προϊόντα.
ΜΙΑ μέρα, παρ' όλο που οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν, ένα στέλεχος της τράπεζας, με ειδικότητα σε θέματα «μάνατζμεντ ρίσκου», αποφασίζει και η απόφασή του γίνεται δεκτή, ότι ήρθε καιρός, σιγά-σιγά, η τράπεζα να αρχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύτηκαν από τους πότες στο μπαρ της Χάιντι. Ομως, οι αλκοολικοί άνεργοι αδυνατούν, βεβαίως, να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, αφού είναι άνεργοι οι άνθρωποι, κάτι που δεν έκρυψαν ποτέ, ούτε από τη Χάιντι, ούτε από τους τραπεζίτες. Ταυτόχρονα και ως συνέπεια αυτού, η Χάιντι δεν μπορεί να είναι συνεπής προς τις δανειοληπτικές της υποχρεώσεις και κηρύττει χρεωκοπία.
To «Ποτ-ομόλογο» και το «Αλκ-ομόλογο» χάνουν το 95% της αξίας τους. Το «Εμετ-ομόλογο» πάει λίγο καλύτερα και πέφτει μόνον κατά 80%. Οι προμηθευτές του μπαρ της Χάιντι είχαν δώσει στην πελάτισσά τους, τον καιρό που όλα ήταν καλά κι ωραία, πολύ ελαστικούς όρους για την αποπληρωμή των χρεών της προς αυτούς, αλλά έχοντας επενδύσει και οι ίδιοι σε αυτά τα τραπεζικά ομόλογα, είναι τώρα μπροστά σε μια νέα, διαφορετική κατάσταση. Ο προμηθευτής των κρασιών χρεωκοπεί και εκείνος που της πουλούσε μπύρες εξαγοράζεται από έναν ανταγωνιστή του. Η τράπεζα, έπειτα από μαραθώνιες και δραματικές διαβουλεύσεις όλων των πολιτικών κομμάτων, σώζεται με γενναία χρηματική ένεση από το κράτος, το οποίο αποφασίζεται να βρεις τους πόρους αυτούς από έναν καινούργιο φόρο, που θα βαραίνει μόνον εκείνους που δεν καταναλώνουν αλκοόλ.
Ο καταλληλότερος αμερικανός πρωθυπουργός Ελλάδας.
Έβλεπα την εικόνα και δεν πίστευα στ’ αυτιά μου.
Ο Γιουρίκας μιλούσε αγγλικά στον Ερντογάν
και η μεταφράστρια μετέφραζε στα τούρκικα.
Ο Ερντογάν μιλούσε τούρκικα στο Γιουρίκα
και η μεταφράστρια μετέφραζε στα…αγγλικά.
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατά ο πανύβλαξ.
Και κανείς απ’ τους δημοσιοκάφρους δε βγήκε
να χλευάσει τα χάλια της πατρίδας μας.
Ο Γιουρίκας μιλούσε αγγλικά στον Ερντογάν
και η μεταφράστρια μετέφραζε στα τούρκικα.
Ο Ερντογάν μιλούσε τούρκικα στο Γιουρίκα
και η μεταφράστρια μετέφραζε στα…αγγλικά.
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατά ο πανύβλαξ.
Και κανείς απ’ τους δημοσιοκάφρους δε βγήκε
να χλευάσει τα χάλια της πατρίδας μας.
Δια βίου μόρφωση
Ως δάσκαλος το έλεγα συνεχώς στους μαθητές μου.
Βασική προϋπόθεση ήταν η μόρφωση,
αλλά με την εξασφάλιση των προς του ζην.
Η δια βίου μόρφωση αλλού στόχευε.
Χτες το σινάφι της Διαμαντοπούλου
έριξε το σύνθημα στους υποψήφιους φοιτητές.
Τους καθοδηγεί στο μέλλον της ανεργίας
και της «ελπιδοφόρου» απελπισίας.
Υποχρέωσε τους νέους να εμπεδώσουν
το αβέβαιο μέλλον τους και μάλιστα
να το καταγράψουν στην έκθεσή τους.
Ας καταλάβουν οι φίλοι μου
γιατί πολεμούσα το ΠΑΣΟΚ από το 1983.
Σήμερα δεν το πολεμάει κανείς.
Κατάφερε να ισοπεδώσει το λαϊκό κίνημα.
Βασική προϋπόθεση ήταν η μόρφωση,
αλλά με την εξασφάλιση των προς του ζην.
Η δια βίου μόρφωση αλλού στόχευε.
Χτες το σινάφι της Διαμαντοπούλου
έριξε το σύνθημα στους υποψήφιους φοιτητές.
Τους καθοδηγεί στο μέλλον της ανεργίας
και της «ελπιδοφόρου» απελπισίας.
Υποχρέωσε τους νέους να εμπεδώσουν
το αβέβαιο μέλλον τους και μάλιστα
να το καταγράψουν στην έκθεσή τους.
Ας καταλάβουν οι φίλοι μου
γιατί πολεμούσα το ΠΑΣΟΚ από το 1983.
Σήμερα δεν το πολεμάει κανείς.
Κατάφερε να ισοπεδώσει το λαϊκό κίνημα.
Παρασκευή, Μαΐου 14, 2010
«Πέντε λεπτά του ευρώ για κάθε ελληνική λέξη»
H Γερμανίδα ιστορικός και συγγραφέας Leonora Seeling εξεγέρθηκε με τα επιτιμητικά δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου για την Ελλάδα, και ζήτησε να επιβληθεί ένας έκτακτος, πολιτιστικός φόρος για τη δημοσιονομική διάσωση της χώρας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, η καθηγήτρια, που έχει διδάξει σε γερμανικά και γαλλικά πανεπιστήμια ιστορία των μαθηματικών και της φυσικής, εξέδωσε ένα βιβλιαράκι σε μορφή αγόρευσης προς τους πολίτες, που φέρει τον τίτλο: «5 σεντ, ώστε να σώσουμε την Ελλάδα».
Η καθηγήτρια πρότεινε την επιβολή -σε ευρωπαϊκό επίπεδο- ενός συμβολικού πολιτιστικού φόρου: όποιος χρησιμοποιεί σήμερα ελληνικές λέξεις να πληρώνει πέντε «ευτελή» λεπτά του ευρώ για κάθε μία από αυτές. Δηλαδή, μόλις ο Γερμανός πει Idee, ή ο Άγγλος ξεστομίσει idea, να κατακυρώνονται αμέσως 5 σεντ στον ελληνικό δημόσιο κορβανά. Το ίδιο για τις λέξεις "ψυχή", "δημοκρατία", "πολιτική", "μουσείο", "Ευρώπη", "ευρώ" και πάει λέγοντας.
Με πάθος και εμμονή αλλά και έκδηλη χαρά η κ. Ζέελινγκ υπολογίζει τα εκατομμύρια και τα δισεκατομμύρια που θα έμπαιναν στον άδειο ελληνικό "μπεζαχτά". Μάλιστα, είναι απόλυτα πεπεισμένη ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί οφείλουν αυτόν το φόρο στην Ελλάδα, χωρίς τα πνευματικά και επιστημονικά επιτεύγματα της οποίας, δε θα υπήρχε σήμερα ούτε ευρωπαϊκός πολιτισμός, ούτε ευρωπαϊκή τεχνολογία.
Το δεύτερο ζητούμενο της Γερμανίδας συγγραφέως είναι να συμμαζευτούν οι γερμανικές γραφίδες, που με τόσο δασκαλίστικο ύφος έσπευσαν να καταδικάσουν την ελληνική πρακτική και την ελληνική νοοτροπία. Για το λόγο αυτό, υπενθύμισε πως δίπλα στην αφελώς απροκάλυπτη ελληνική διαφθορά -τη «δημοκρατική διαφθορά», όπως την αποκαλεί- βρίσκεται η μεγαλόσχημη και υποκριτική διαφθορά της γερμανικής οικονομίας αλλά και της πολιτικής.
Για το λόγο αυτό, η κ. Ζέελινγκ έκανε τη σύγκριση των αποδοχών ενός Έλληνα δημόσιου υπαλλήλου, μαζί με τις περικοπές του 10%, με το υψηλότερο επίδομα που -υπό ορισμένες προϋποθέσεις- παίρνει ο Γερμανός άνεργος, πρότεινε τη μείωση των ελληνικών αγορών γερμανικών όπλων κατά 50% και άλλα πολλά. Σύμφωνα δε με τη «ΝΒ», η Λεονόρα Ζέελινγκ, τα έκανε όλα αυτά, διότι απλά «είναι μια μορφωμένη Γερμανίδα, που της πάτησαν τον κάλο, επειδή της προσέβαλαν την Ελλάδα».
DEUTSCHE WELLE
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, η καθηγήτρια, που έχει διδάξει σε γερμανικά και γαλλικά πανεπιστήμια ιστορία των μαθηματικών και της φυσικής, εξέδωσε ένα βιβλιαράκι σε μορφή αγόρευσης προς τους πολίτες, που φέρει τον τίτλο: «5 σεντ, ώστε να σώσουμε την Ελλάδα».
Η καθηγήτρια πρότεινε την επιβολή -σε ευρωπαϊκό επίπεδο- ενός συμβολικού πολιτιστικού φόρου: όποιος χρησιμοποιεί σήμερα ελληνικές λέξεις να πληρώνει πέντε «ευτελή» λεπτά του ευρώ για κάθε μία από αυτές. Δηλαδή, μόλις ο Γερμανός πει Idee, ή ο Άγγλος ξεστομίσει idea, να κατακυρώνονται αμέσως 5 σεντ στον ελληνικό δημόσιο κορβανά. Το ίδιο για τις λέξεις "ψυχή", "δημοκρατία", "πολιτική", "μουσείο", "Ευρώπη", "ευρώ" και πάει λέγοντας.
Με πάθος και εμμονή αλλά και έκδηλη χαρά η κ. Ζέελινγκ υπολογίζει τα εκατομμύρια και τα δισεκατομμύρια που θα έμπαιναν στον άδειο ελληνικό "μπεζαχτά". Μάλιστα, είναι απόλυτα πεπεισμένη ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί οφείλουν αυτόν το φόρο στην Ελλάδα, χωρίς τα πνευματικά και επιστημονικά επιτεύγματα της οποίας, δε θα υπήρχε σήμερα ούτε ευρωπαϊκός πολιτισμός, ούτε ευρωπαϊκή τεχνολογία.
Το δεύτερο ζητούμενο της Γερμανίδας συγγραφέως είναι να συμμαζευτούν οι γερμανικές γραφίδες, που με τόσο δασκαλίστικο ύφος έσπευσαν να καταδικάσουν την ελληνική πρακτική και την ελληνική νοοτροπία. Για το λόγο αυτό, υπενθύμισε πως δίπλα στην αφελώς απροκάλυπτη ελληνική διαφθορά -τη «δημοκρατική διαφθορά», όπως την αποκαλεί- βρίσκεται η μεγαλόσχημη και υποκριτική διαφθορά της γερμανικής οικονομίας αλλά και της πολιτικής.
Για το λόγο αυτό, η κ. Ζέελινγκ έκανε τη σύγκριση των αποδοχών ενός Έλληνα δημόσιου υπαλλήλου, μαζί με τις περικοπές του 10%, με το υψηλότερο επίδομα που -υπό ορισμένες προϋποθέσεις- παίρνει ο Γερμανός άνεργος, πρότεινε τη μείωση των ελληνικών αγορών γερμανικών όπλων κατά 50% και άλλα πολλά. Σύμφωνα δε με τη «ΝΒ», η Λεονόρα Ζέελινγκ, τα έκανε όλα αυτά, διότι απλά «είναι μια μορφωμένη Γερμανίδα, που της πάτησαν τον κάλο, επειδή της προσέβαλαν την Ελλάδα».
DEUTSCHE WELLE
Πέμπτη, Μαΐου 13, 2010
Ο Χάρυ Κλιν σχολιάζει με τον τρόπο του την επικαιρότητα και τα... μέτρα
• Με τον δικό του μοναδικό τρόπο ο γνωστός μας Χάρρυ Κλυν σχολιάζει τους... κυβερνητικούς σχεδιασμούς στην οικονομική κρίση και προσθέτει προτάσεις προς διευκόλυνση των κυβερνώντων
* Oι πολιτικοί, ασχέτως κόμματος, δε θεωρούν τον εαυτό τους ένα κομμάτι της Ελλάδας, γιατί θεωρούν την Ελλάδα ένα κομμάτι του εαυτού τους!
* Ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες θα διακόψουν την οχτάωρη στάση τους για τρίωρη προειδοποιητική εργασία!
* Δεν ήρθαν οι εταίροι μας για να μας ελέγξουν. Για να ξεσηκώσουν το σχέδιο ήρθαν. Όλοι θέλουν να κλέψουν, αλλά δεν ξέρουν τον τρόπο!
* Έτσι και συνεχίσει για κανένα χρόνο ακόμα τη βιόλα της λιτότητας και της άγριας φορολόγησης ο ΓΑΠ, βλέπω να ληστεύουμε τους Αλβανούς.
* Μη στεναχωριέστε καλοί φίλοι, κανένας δεν έχει ποτέ παραπονεθεί γιατί δεν άνοιξε το αλεξίπτωτό του: «καλή μας ελεύθερη πτώση».
* Τα φτηνά χέρια δίνουν ακριβό ξύλο!
* Γιωργάκης Παπανδρέου... Ανοιχτό μυαλό, σαν κονσέρβα! Δέκα χρονών είπε μπαμπά και φωταγωγήθηκε το Καστρί!
* Ποιος υπαρκτός σοσιαλισμός? Η Ελλάδα έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία. Είναι η μοναδική χώρα στην οποία εφαρμόζεται ο ανύπαρκτος σοσιαλισμός
* ΓΑΠ: O μόνος αριστερός(?) πολιτικός που όλα του πάνε δεξιά!
* 18-3-10 Ο Παπακωνσταντίνου στην TV αναγγέλλει το νομοσχέδιο. Mόλις τον είδα, αγριεύτηκα. Πίσω τα γυναικόπαιδα φώναξα, ο χάρος βγήκε παγανιά!
* Το ΠΑΣΟΚ Είναι σαν τον κουρασμένο σαραντάρη. Στην εφηβεία ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και στα σαράντα θέλει να αλλάξει τα έπιπλα στη βίλα του.
* Αισχροκέρδεια, κλεψιά και τω θεώ δόξα H γυναίκα μου νομίζει πως μισό κιλό φέτα ζυγίζει τριακόσια γραμμάρια!
* Στο σπίτι δεν τρώμε. Κατεβάζουμε τις μπριζόλες από το ιντερνέτ. Στην κόρη μου που μένει στην Αγγλία στείλαμε μια σπανακόπιτα με e-mail.
* Ούτε κενό εξουσίας, ούτε κενό οικονομίας ΚΕΝΟ ΛΑΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
* Η μόνη φορά που πάμε μπροστά στην Ελλάδα είναι όταν βάζουμε τα ρολόγια μας μια ώρα μπροστά!
* Aυτή η κυβέρνηση έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση.
* Πρέπει να το παραδεχτούμε ο Παπανδρέου κάνει ότι μπορεί... Kι αυτό ρε παιδιά, είναι εκείνο που με ανησυχεί.
* Όσο πάει και παχαίνει το φιλαράκι μου ο 'Πάγκαλος. Tις προάλλες στο λεωφορείο, ευγενικός σηκώθηκε και παραχώρησε τη θέση του σε 4 κυρίες... Σε όλα τα ασανσέρ που υπάρχουν στο υπουργείο έχουν κρεμάσει ταμπέλες: ΑΤΟΜΑ 5, ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΕΝΑΣ.
* Ο μικρός μου ο γιος είναι φτυστός εγώ, αλλά δεν πειράζει, αρκεί που το παιδί έχει την υγειά του.
* Αν σκεφτεί κανείς πόσο στοίχισε στον Αδάμ και στην Εύα ένα μήλο, τα φρούτα σήμερα είναι πάμφθηνα.
* Πρέπει να μου έχει γίνει μεγάλη πλύση εγκεφάλου. Αφού να φανταστείτε ότι τα όνειρά μου διακόπτονται από διαφημιστικές σφήνες.
* Ένα μυστήριο... Έρχεσαι από το σούπερ μάρκετ με δυο τσάντες και το βράδυ έχεις τρεις σακούλες σκουπίδια!
* Οι μόνοι που έχουνε μετρητό σήμερα, είναι οι ζητιάνοι.
* H κατάστασή μας έχει φτάσει στο απροχώρητο... Χθες σφάξαμε το γουρουνάκι-κουμπαρά της κόρης μου!
* Τις προ άλλες πήγα σε ένα διαγνωστικό κέντρο για τσεκ απ και το πρώτο πράγμα που μου εξετάσανε ήταν το πορτοφόλι μου!
* Ένα φίλος μου αγόρασε μια 600άρα Μερσεντές τοις μετρητοίς. Την βενζίνη αγοράζει με δόσεις!
* O Δαρβίνος έκανε λάθος, προσπαθώντας να αποδείξει ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο. Από τον γάιδαρο μάλλον κατάγεται...
* Μην πετάτε άσκοπα τα λεφτά σας από δω κι από κει, φυλάξτε τα. Ίσως κάποτε πάρουν αξία
* Aν έχετε αναπνευστικά προβλήματα θα σας συμβούλευα αντί σε γιατρό να πάτε καλύτερα σε συνεργείο αυτοκινήτων!
* Στον καιρό που ζούμε το πιο εύκολο πράγμα είναι να βγάλεις λεφτά. Και το πιο δύσκολο να ζήσεις με αυτά που βγάζεις
* Από εγκληματικότητα, αφήστε το καλύτερα. Παλιά φωνάζαμε, «αστυνομία Βοήθεια», τώρα φωνάζουμε, «βοήθεια η αστυνομία!»
* Τι γίνεται, ρε παιδιά, μ' αυτά τα χημικά και τα φυτοφάρμακα; Χθες έπλυνα μια ντομάτα και ξέβαψε!
* Υπάρχουν πολιτικοί που δεν τους άλλαξαν χαρακτήρα τα βουλευτιλίκια και τα υπουργιλίκια. Kαραγκιόζηδες ήταν και καραγκιόζηδες παρέμειναν...
* Αν νομίζεις ότι όλοι σε έχουν ξεχάσει, άφησε για δύο μήνες απλήρωτη την πιστωτική σου κάρτα.
* Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς οξυγόνο κάποια λεπτά, χωρίς νερό μέρες, χωρίς τροφή εβδομάδες και χωρίς ηθικούς φραγμούς μια ολόκληρη ζωή!
* Το έλεγα και δε με πίστευε κανένας, η χώρα δεν κινδυνεύει από τους συνήθεις υπόπτους, κινδυνεύει από τους συνήθεις πρωθυπουργούς!.
* Καλά έκανε ο ΓΑΠ και πήγε στις Ινδίες... Το άσκημο είναι που θα ξαναγυρίσει...
* Oι ηλίθιοι πολιτικοί και οι βλάκες ψηφοφόροι είναι γεννημένοι ο ένας για τον άλλον..
* Βρε τον Παπακωνσταντίνου ! Κάνει δηλώσεις στο Υπ. Οικονομικών και μοιράζουνε στους δημοσιογράφους τον καφέ της παρηγοριάς και παξιμαδάκια !
* Το χα πει εγώ. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις είναι σαν τους θανατοποινίτες. Με το που βγαίνουνε ζητάνε χάρη.
* Τι γίνεται ρε παιδιά; Δεκάδες θυμάτων σε κάθε έξοδο! Kι άν κατά τύχη δεν έχουμε θύματα ένα Σαββατοκύριακο, θα κάνουμε τζάκ πότ στο επόμενο!
* Η διαφορά μεταξύ ελληνικής οικονομίας και Τιτανικού: Στον Τιτανικό είχε και ορχήστρα
* Ελλάδα, η χώρα των δυο ταχυτήτων... Νεκρά και όπισθεν!
* Αν οι Έλληνες θέλουν να έχουν αυτά που δεν έχουν, πρέπει να κάνουν αυτά που δεν κάνουν...
* Όταν λέμε ακρίβεια, εννοούμε ακρίβεια! Nα φανταστείτε εμείς το ψυγείο μας, το κάναμε παπουτσοθήκη!
* ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟ Β: Παρκόμετρα στα σπίτια μας... Θα ρίχνεις 2 ευρώ για κάθε μισή ώρα που θα μένεις μέσα!
* Ο ΓΑΠ ποτέ δεν πίνει καφέ το πρωί... Φοβάται μην τον κρατήσει ξύπνιο όλη τη μέρα.
* Oι επιχειρήσεις βουλιάζουν. Tα ξενοδοχεία τώρα κλέβουν πετσέτες από τους πελάτες.
* Γιωργάκης μου θυμίζει τον δύτη που την ώρα που ανεβαίνει στην επιφάνεια, βλέπει το καράβι του να πηγαίνει στον πάτο!
* Ο μόνος τρόπος να μειωθεί η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι να κάνουν οι πολιτικοί λιγότερες δηλώσεις.
* Παπανδρέου: Θέλει να χτίσει τη νέα Ελλάδα, γι αυτό κατεδαφίζει την παλιά!!!
* Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί: 5.100 δημόσιοι υπάλληλοι στην κρατική ραδιοτηλεόραση χωρίς να υπάρχει κρατική ραδιοτηλεόραση!
* Δημόσιες υπηρεσίες: Τόσος πολύς κόσμος, που προσφέρει τόσα λίγα, ζητώντας διπλάσιο μισθό για να κάνει τη δουλειά του ακόμα χειρότερα!
* Κύριε Παπανδρέου, κύριε Σαμαρά από τα κόμματά σας να αρχίσετε τον πόλεμο κατά της διαφθοράς, αυτά είναι που κυβερνούν τριάντα χρόνια τώρα.
* Άνθρωπος πάνω από 60 κιλά, μπαίνει πια στο πόθεν έσχες...
* Μόλυνση Θερμαϊκού: Σε 2-3 χρόνια δε θα θεωρείται θαύμα να περπατάει κάποιος στην επιφάνεια της θάλασσας. Οποιοσδήποτε θα μπορεί να το κάνει.
* Παπακωνσταντίνου: Εξυπνότερος του Αϊνστάιν. Tον Αϊνστάιν βρεθήκανε και δέκα άνθρωποι που τον καταλάβανε, αυτόν δεν τον κατάλαβε ακόμα κανείς!
* Για έναν πολιτικό που με τις μεθόδους του χθες υπόσχεται ένα καλύτερο σήμερα, φυσικό είναι να μην υπάρχει αύριο.
* Είμαι ευτυχής που ζω σε μια δημοκρατική χώρα, όπου μπορεί κανείς να κάνει ελεύθερα οτιδήποτε θελήσει η κυβέρνηση!!!
* Επιστήμονες της NASA, προκειμένου να μελετήσουν τα όρια της αντοχής του ανθρώπου, ζήτησαν δείγμα Έλληνα συνταξιούχου!
* Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Ξέρετε πόσο στοιχίζει μία κηδεία σήμερα;
* Θα ήθελα να σας πω την ιστορία για τους 40 κλέφτες, αλλά προφανώς δεν σας ενδιαφέρει η πολιτική...
* Mακάριοι όσοι υπόσχονται πολλά και θυμούνται λίγα...
* Το οργανωμένο έγκλημα έχει διαφορετικά ονόματα από χώρα σε χώρα. Στην Αμερική ονομάζεται ΜAΦΙΑ, στην Ιταλία ΚΑΜΟΡΑ και στην Ελλάδα ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
* Γιωργάκης: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα;
-- Τα πλήθη: Βαρβαρότητα, Βαρβαρότητα
* Δεν υπάρχουν πλέον αριστεροί και δεξιοί. Εργαζόμενοι και άνεργοι υπάρχουν.
* Καιρός να καταλάβουμε ότι το μόνο που έχει μείνει όρθιο σ' αυτόν τον τόπο είναι τα ερπετά.
* Πρώτη φορά αποκτήσαμε δύο πρωθυπουργούς χωρίς να μπούμε στο κόπο να τους ψηφίσουμε! Και τα ονόματα αυτών Ντομινίκ Στρος Καν και Όλι Ρεν.
* Είμαι ευτυχής που ζω σε μια δημοκρατική χώρα, όπου μπορεί κανείς να κάνει ελεύθερα οτιδήποτε θελήσει το ΔΝΤ !
* Εμείς χρωστάμε, οι επιχειρήσεις χρωστάνε, το κράτος χρωστάει.
Τελικά που πήγαν τα λεφτά ρε παιδιά;
* Oι πολιτικοί, ασχέτως κόμματος, δε θεωρούν τον εαυτό τους ένα κομμάτι της Ελλάδας, γιατί θεωρούν την Ελλάδα ένα κομμάτι του εαυτού τους!
* Ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες θα διακόψουν την οχτάωρη στάση τους για τρίωρη προειδοποιητική εργασία!
* Δεν ήρθαν οι εταίροι μας για να μας ελέγξουν. Για να ξεσηκώσουν το σχέδιο ήρθαν. Όλοι θέλουν να κλέψουν, αλλά δεν ξέρουν τον τρόπο!
* Έτσι και συνεχίσει για κανένα χρόνο ακόμα τη βιόλα της λιτότητας και της άγριας φορολόγησης ο ΓΑΠ, βλέπω να ληστεύουμε τους Αλβανούς.
* Μη στεναχωριέστε καλοί φίλοι, κανένας δεν έχει ποτέ παραπονεθεί γιατί δεν άνοιξε το αλεξίπτωτό του: «καλή μας ελεύθερη πτώση».
* Τα φτηνά χέρια δίνουν ακριβό ξύλο!
* Γιωργάκης Παπανδρέου... Ανοιχτό μυαλό, σαν κονσέρβα! Δέκα χρονών είπε μπαμπά και φωταγωγήθηκε το Καστρί!
* Ποιος υπαρκτός σοσιαλισμός? Η Ελλάδα έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία. Είναι η μοναδική χώρα στην οποία εφαρμόζεται ο ανύπαρκτος σοσιαλισμός
* ΓΑΠ: O μόνος αριστερός(?) πολιτικός που όλα του πάνε δεξιά!
* 18-3-10 Ο Παπακωνσταντίνου στην TV αναγγέλλει το νομοσχέδιο. Mόλις τον είδα, αγριεύτηκα. Πίσω τα γυναικόπαιδα φώναξα, ο χάρος βγήκε παγανιά!
* Το ΠΑΣΟΚ Είναι σαν τον κουρασμένο σαραντάρη. Στην εφηβεία ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και στα σαράντα θέλει να αλλάξει τα έπιπλα στη βίλα του.
* Αισχροκέρδεια, κλεψιά και τω θεώ δόξα H γυναίκα μου νομίζει πως μισό κιλό φέτα ζυγίζει τριακόσια γραμμάρια!
* Στο σπίτι δεν τρώμε. Κατεβάζουμε τις μπριζόλες από το ιντερνέτ. Στην κόρη μου που μένει στην Αγγλία στείλαμε μια σπανακόπιτα με e-mail.
* Ούτε κενό εξουσίας, ούτε κενό οικονομίας ΚΕΝΟ ΛΑΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
* Η μόνη φορά που πάμε μπροστά στην Ελλάδα είναι όταν βάζουμε τα ρολόγια μας μια ώρα μπροστά!
* Aυτή η κυβέρνηση έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση.
* Πρέπει να το παραδεχτούμε ο Παπανδρέου κάνει ότι μπορεί... Kι αυτό ρε παιδιά, είναι εκείνο που με ανησυχεί.
* Όσο πάει και παχαίνει το φιλαράκι μου ο 'Πάγκαλος. Tις προάλλες στο λεωφορείο, ευγενικός σηκώθηκε και παραχώρησε τη θέση του σε 4 κυρίες... Σε όλα τα ασανσέρ που υπάρχουν στο υπουργείο έχουν κρεμάσει ταμπέλες: ΑΤΟΜΑ 5, ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΕΝΑΣ.
* Ο μικρός μου ο γιος είναι φτυστός εγώ, αλλά δεν πειράζει, αρκεί που το παιδί έχει την υγειά του.
* Αν σκεφτεί κανείς πόσο στοίχισε στον Αδάμ και στην Εύα ένα μήλο, τα φρούτα σήμερα είναι πάμφθηνα.
* Πρέπει να μου έχει γίνει μεγάλη πλύση εγκεφάλου. Αφού να φανταστείτε ότι τα όνειρά μου διακόπτονται από διαφημιστικές σφήνες.
* Ένα μυστήριο... Έρχεσαι από το σούπερ μάρκετ με δυο τσάντες και το βράδυ έχεις τρεις σακούλες σκουπίδια!
* Οι μόνοι που έχουνε μετρητό σήμερα, είναι οι ζητιάνοι.
* H κατάστασή μας έχει φτάσει στο απροχώρητο... Χθες σφάξαμε το γουρουνάκι-κουμπαρά της κόρης μου!
* Τις προ άλλες πήγα σε ένα διαγνωστικό κέντρο για τσεκ απ και το πρώτο πράγμα που μου εξετάσανε ήταν το πορτοφόλι μου!
* Ένα φίλος μου αγόρασε μια 600άρα Μερσεντές τοις μετρητοίς. Την βενζίνη αγοράζει με δόσεις!
* O Δαρβίνος έκανε λάθος, προσπαθώντας να αποδείξει ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο. Από τον γάιδαρο μάλλον κατάγεται...
* Μην πετάτε άσκοπα τα λεφτά σας από δω κι από κει, φυλάξτε τα. Ίσως κάποτε πάρουν αξία
* Aν έχετε αναπνευστικά προβλήματα θα σας συμβούλευα αντί σε γιατρό να πάτε καλύτερα σε συνεργείο αυτοκινήτων!
* Στον καιρό που ζούμε το πιο εύκολο πράγμα είναι να βγάλεις λεφτά. Και το πιο δύσκολο να ζήσεις με αυτά που βγάζεις
* Από εγκληματικότητα, αφήστε το καλύτερα. Παλιά φωνάζαμε, «αστυνομία Βοήθεια», τώρα φωνάζουμε, «βοήθεια η αστυνομία!»
* Τι γίνεται, ρε παιδιά, μ' αυτά τα χημικά και τα φυτοφάρμακα; Χθες έπλυνα μια ντομάτα και ξέβαψε!
* Υπάρχουν πολιτικοί που δεν τους άλλαξαν χαρακτήρα τα βουλευτιλίκια και τα υπουργιλίκια. Kαραγκιόζηδες ήταν και καραγκιόζηδες παρέμειναν...
* Αν νομίζεις ότι όλοι σε έχουν ξεχάσει, άφησε για δύο μήνες απλήρωτη την πιστωτική σου κάρτα.
* Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς οξυγόνο κάποια λεπτά, χωρίς νερό μέρες, χωρίς τροφή εβδομάδες και χωρίς ηθικούς φραγμούς μια ολόκληρη ζωή!
* Το έλεγα και δε με πίστευε κανένας, η χώρα δεν κινδυνεύει από τους συνήθεις υπόπτους, κινδυνεύει από τους συνήθεις πρωθυπουργούς!.
* Καλά έκανε ο ΓΑΠ και πήγε στις Ινδίες... Το άσκημο είναι που θα ξαναγυρίσει...
* Oι ηλίθιοι πολιτικοί και οι βλάκες ψηφοφόροι είναι γεννημένοι ο ένας για τον άλλον..
* Βρε τον Παπακωνσταντίνου ! Κάνει δηλώσεις στο Υπ. Οικονομικών και μοιράζουνε στους δημοσιογράφους τον καφέ της παρηγοριάς και παξιμαδάκια !
* Το χα πει εγώ. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις είναι σαν τους θανατοποινίτες. Με το που βγαίνουνε ζητάνε χάρη.
* Τι γίνεται ρε παιδιά; Δεκάδες θυμάτων σε κάθε έξοδο! Kι άν κατά τύχη δεν έχουμε θύματα ένα Σαββατοκύριακο, θα κάνουμε τζάκ πότ στο επόμενο!
* Η διαφορά μεταξύ ελληνικής οικονομίας και Τιτανικού: Στον Τιτανικό είχε και ορχήστρα
* Ελλάδα, η χώρα των δυο ταχυτήτων... Νεκρά και όπισθεν!
* Αν οι Έλληνες θέλουν να έχουν αυτά που δεν έχουν, πρέπει να κάνουν αυτά που δεν κάνουν...
* Όταν λέμε ακρίβεια, εννοούμε ακρίβεια! Nα φανταστείτε εμείς το ψυγείο μας, το κάναμε παπουτσοθήκη!
* ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟ Β: Παρκόμετρα στα σπίτια μας... Θα ρίχνεις 2 ευρώ για κάθε μισή ώρα που θα μένεις μέσα!
* Ο ΓΑΠ ποτέ δεν πίνει καφέ το πρωί... Φοβάται μην τον κρατήσει ξύπνιο όλη τη μέρα.
* Oι επιχειρήσεις βουλιάζουν. Tα ξενοδοχεία τώρα κλέβουν πετσέτες από τους πελάτες.
* Γιωργάκης μου θυμίζει τον δύτη που την ώρα που ανεβαίνει στην επιφάνεια, βλέπει το καράβι του να πηγαίνει στον πάτο!
* Ο μόνος τρόπος να μειωθεί η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι να κάνουν οι πολιτικοί λιγότερες δηλώσεις.
* Παπανδρέου: Θέλει να χτίσει τη νέα Ελλάδα, γι αυτό κατεδαφίζει την παλιά!!!
* Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί: 5.100 δημόσιοι υπάλληλοι στην κρατική ραδιοτηλεόραση χωρίς να υπάρχει κρατική ραδιοτηλεόραση!
* Δημόσιες υπηρεσίες: Τόσος πολύς κόσμος, που προσφέρει τόσα λίγα, ζητώντας διπλάσιο μισθό για να κάνει τη δουλειά του ακόμα χειρότερα!
* Κύριε Παπανδρέου, κύριε Σαμαρά από τα κόμματά σας να αρχίσετε τον πόλεμο κατά της διαφθοράς, αυτά είναι που κυβερνούν τριάντα χρόνια τώρα.
* Άνθρωπος πάνω από 60 κιλά, μπαίνει πια στο πόθεν έσχες...
* Μόλυνση Θερμαϊκού: Σε 2-3 χρόνια δε θα θεωρείται θαύμα να περπατάει κάποιος στην επιφάνεια της θάλασσας. Οποιοσδήποτε θα μπορεί να το κάνει.
* Παπακωνσταντίνου: Εξυπνότερος του Αϊνστάιν. Tον Αϊνστάιν βρεθήκανε και δέκα άνθρωποι που τον καταλάβανε, αυτόν δεν τον κατάλαβε ακόμα κανείς!
* Για έναν πολιτικό που με τις μεθόδους του χθες υπόσχεται ένα καλύτερο σήμερα, φυσικό είναι να μην υπάρχει αύριο.
* Είμαι ευτυχής που ζω σε μια δημοκρατική χώρα, όπου μπορεί κανείς να κάνει ελεύθερα οτιδήποτε θελήσει η κυβέρνηση!!!
* Επιστήμονες της NASA, προκειμένου να μελετήσουν τα όρια της αντοχής του ανθρώπου, ζήτησαν δείγμα Έλληνα συνταξιούχου!
* Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Ξέρετε πόσο στοιχίζει μία κηδεία σήμερα;
* Θα ήθελα να σας πω την ιστορία για τους 40 κλέφτες, αλλά προφανώς δεν σας ενδιαφέρει η πολιτική...
* Mακάριοι όσοι υπόσχονται πολλά και θυμούνται λίγα...
* Το οργανωμένο έγκλημα έχει διαφορετικά ονόματα από χώρα σε χώρα. Στην Αμερική ονομάζεται ΜAΦΙΑ, στην Ιταλία ΚΑΜΟΡΑ και στην Ελλάδα ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
* Γιωργάκης: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα;
-- Τα πλήθη: Βαρβαρότητα, Βαρβαρότητα
* Δεν υπάρχουν πλέον αριστεροί και δεξιοί. Εργαζόμενοι και άνεργοι υπάρχουν.
* Καιρός να καταλάβουμε ότι το μόνο που έχει μείνει όρθιο σ' αυτόν τον τόπο είναι τα ερπετά.
* Πρώτη φορά αποκτήσαμε δύο πρωθυπουργούς χωρίς να μπούμε στο κόπο να τους ψηφίσουμε! Και τα ονόματα αυτών Ντομινίκ Στρος Καν και Όλι Ρεν.
* Είμαι ευτυχής που ζω σε μια δημοκρατική χώρα, όπου μπορεί κανείς να κάνει ελεύθερα οτιδήποτε θελήσει το ΔΝΤ !
* Εμείς χρωστάμε, οι επιχειρήσεις χρωστάνε, το κράτος χρωστάει.
Τελικά που πήγαν τα λεφτά ρε παιδιά;
Απάντηση στο Σίλλερ
'' Καταραμένε Έλληνα!
Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα εσύ μπροστά μου ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση.....
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;''
Σίλλερ (1759-1805) Γερμανός συγγραφέας και ποιητής.
Η απάντηση δε στην ανόητη ερώτηση '' αυτά ήταν παλιά, τώρα τι κάνετε;'', είναι η αυτονόητη:
'' Ξεκουραζόμαστε! Μετά από τόση προσπάθεια και τόση δημιουργία το οφείλαμε στον εαυτό μας.''
Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα εσύ μπροστά μου ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση.....
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;''
Σίλλερ (1759-1805) Γερμανός συγγραφέας και ποιητής.
Η απάντηση δε στην ανόητη ερώτηση '' αυτά ήταν παλιά, τώρα τι κάνετε;'', είναι η αυτονόητη:
'' Ξεκουραζόμαστε! Μετά από τόση προσπάθεια και τόση δημιουργία το οφείλαμε στον εαυτό μας.''
Τετάρτη, Μαΐου 12, 2010
Διακήρυξη, Ανοιχτή Επιστολή στους Συνέλληνες
Μαλάκα ελληνικέ κοπρολαέ,
Σταμάτα για μια φορά το ροχαλητό σου.
Πρίν λίγες μέρες ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ των πωλητικών για να σε ‘παγώσουν’ και να σε αποπροσανατολίσουν, δολοφόνησαν 4 έλληνες σε κάποια αστεία ‘διαδήλωση’ που πατρονάρισε ένα μέρος, τάχα ‘αντίθετοι’ των κυνοβουλευτικών αλητών.
Έλα να δούμε κάποια πράγματα κι αν συμφωνής ότι έτσι είναι, ΞΕΡΕΙΣ από ένστικτο επιβίωσης τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνης ΤΩΡΑ. Απλώς ακολούθησε το ένστικτό σου.
Έχουμε και λέμε:
Όταν πούλησαν οι γαμημένοι πωλητικοί σου την Κύπρο, τους τη χάρισες. Δεν βαρυέσαι, ‘μια Κύπρος είναι’, κάποιες δεκάδες χιλιάδες νεκροί και κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, νέβερ μάϊντ.
Ομοίως, όταν οι γαμημένοι [= πωλητικοί σου, δειμοκράτες, κυνοβουλευτικοί] ξεπούλησαν τους Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριους, Τενέδιους, Αιγαίο γενικά, Βόρειο Ήπειρο, Μετανάστες έλληνες, τον όπου γής ελληνισμό, αιγυπτιώτες, παλαιστινούς έλληνες κτλ, πάλι έκανες την πάπχια. Επρόκειτο για ‘τουρκόσπορους’, για ‘ρωσοπρόστυχους’, κάποια εκατομμύρια δηλαδή χαμένων θυμάτων του εβραιοσταλινισμού.
Η κωλοαθήνα σου έλληνα δεν κινδύνευε. Ότι έγινε εκεί με τους ζκόμπηδες, παπαντρέηδες, ταγματαλήτες, ράληδες δωσιλόγους, είναι μια παλιά ξεχασμένη ιστορία.
Έκανες κάποιες φιέστες και χαζοδίκες για τον Οτσαλάν και το χαρέμι του, για την Σερβία και το Ιράκ, την Παλαιστίνη και το Τουμπουκτού.
Τώρα μαλάκα πήρε φωτχιά ο κώλος σου.
Αυτές οι σκατόφατσες που έχεις απέναντί σου, όλοι τους μηδενός εξαιρουμένου, σε κάνανε πεσκέσι στους εβραίους. Φάγανε σε μίζες συνειδητά τα όνειρά σου, τις συντάξεις, τους μισθούς σου, τον όποιο πλούτο επί αιώνες η οικογένειά σου κατόρθωσε με αίμα να κρατήση από τις συνεχείς ληστρικές επιδρομές τους.
Δεν είναι μόνο αυτό.Φέρανε τους τσιφούτηδες του ΔΝΤ μέσα στην ίδια την χώρα σε προσχεδιασμένη δολοφονία σου ενώ ζητούν και την βιολογική σου εξαφάνιση, οι κρυπτοεβραίοι παπαντρέοι - μινέηκος, οι μασονοκαραμαναλήτες ζαχοπουλάνθρωποι, οι δρακουμέλ γκαντέμηδες κι οι συνοδοιπόροι τους δωσίλογοι πάσης φύσεως μιζάνθρωποι.
Δίχως να σε ρωτήσουν πέρασαν εκατομμύρια εξαχρειωμένους αλήτες εισβολείς στην χώρα που τους ελληνοποιούν [!] αβέρτα κουβέρτα και σε σένα δείχνουν τον δρόμο της εξορίας από την πατρίδα σου για να επιβιώσης, επειδή αυτοί τα έφαγαν όλα και για να συνεχίσουν να τρώνε οι γαμημένοι πήραν κάποια ψευτοδάνεια ξανά [!] με τα οποία ξεπούλησαν κι ό,τι δεν είχε ξεπουληθεί ακόμα.
Τι περιμένεις ρε μαλάκα;
Δεν θα ξεσηκωθής να σπάσης στο βρωμόξυλο όποιο λαμόγιο το παίζει ακόμα ‘πωλητικός’ τριγύρω σου; Επειδή έχει λέει ακαταδίωκτο, ‘ασυλίες’ του κώλου και τριτοκοσμικά ‘προνόμια’ μυγοχεσμάτων;
Είναι λίγο να εφαρμώσης το ‘πίσσα και πούπουλα’ [= διαπόμπευση]. Είναι λίγο να εφαρμώσης το ‘γαμίσι και πρόστιμο’ [= να γυρίση απλώς τα κλεμμένα].
Χρειάζεται ‘ΚΡΕΜΑΣΜΑ ανάποδα’ σαν τον Μουσσολίνι και την πουτάνα του που έκανε ο γειτονικός ιταλικός λαός. Κι αν κάποιος απ’ αυτούς τους ξεφτίλες ‘δεν είναι και τόσο λαμόγιο’, το λιγότερο που πρέπει να του συμβή είναι εκείνο που επεφύλαξε ο ρουμανικός λαός στους φάκεν Τσιασούσκου.
ΤΩΡΑ μαλάκα. Ως αύριο οι γαμημένοι αυτοί θα σε έχουνε αντικαταστήσει με εισαγόμενους ‘ελληνοποιηθέντες’ άρον άρον και σύ θα είσαι ψωμοζήτουλος στα μπάρ του Μονάχου.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ. Άμεσα λαϊκά δικαστήρια στις πλατείες κάθε ελληνικής πόλης, τώρα που υπάρχουν ακόμα έλληνες. Τώρα ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΦΤΑΣΑΝ να ολοκληρώσουν τα σχέδια αφελληνισμού μας. Γίνετε επιτροπές σε κάθε πόλη, δικάστε κι εκτελέστε με λιντσάρισμα κάθε ‘τοπικό’ σας αλήτη που το παιξε πωλητικός, διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα και το καταχράστηκε αποδεδειγμένα.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ. Εσείς μαλάκες Αθηναίοι. Είστε 4-5 εκατομμύρια εξαθλιωμένων. Τι περιμένετε ρέ; Όχι να σπάτε βιτρίνες κακομοίρηδων που σας ωθούν οι πράκτορες του συστήματος κουκουλοφόροι άγνωστοι και γνωστοί. ΔΙΚΗ και ΚΑΤΑΔΙΚΗ στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά στο Σύμβολο της Κλεπτοκρατίας, το Μπουρδέλλο της Βουλής που είναι το μόνο που πρέπει όχι απλώς να καή, αλλά να γίνη στάχτη.
Στάχτη και μπούρμπουλη οι καργιόληδες. Εκεί μέσα στο μπουρδέλο αυτό σχεδίασαν τον θάνατό μας, υπέγραψαν άπειρες προδοτικές συμφωνίες, δισεκατομμύρια για τους εβραίους τραπεζίτες και χρέη για τον λαό. Εκεί μέσα οι διαβολάνθρωποι μας έκαψαν και μέσα εκεί πρέπει να γίνουνε στάχτη κι αυτοί και τα σχέδιά τους ώστε να εξαφανιστή για πάντα η μνήμη και η μπόχα της προδοσίας τους.
Οι παπούδες μας δεν είχαν και δεν χρειάζονταν τέτχοια μπουρδέλλα. Συγκεντρώνονταν στις πλατείες και στις αγορές όπου ο κελευστής προέτρεπε το ‘τις βούλεται αγορεύειν’. Τούτο είναι δημοκρατία. Η καρικατούρα που σου παρουσιάζουν οι δοσίλογοι των εβραίων τραπεζιτών, οι κλέφτες και βρωμεροί πωλητικοί είναι δειμοκρατία, από το ελληνικό ‘δείμος’ [= τρόμος], δηλαδή ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Να μην προλάβουν να φύγουν. Πρώτα θα εκτελεστούν και τα μολεμένα κουφάργια τους άς τα στείλουμε εμείς όξω μην μαγαρίζουν άλλο τα προδομένα μας χώματα. Εάν ωστόσο κάποιοι φύγουν, ας αναλάβουν οι έλληνες του εξωτερικού να τους εκτελέσουν με τον πιο πρόσφορο τρόπο, έτσι όπως εκτέλεσαν οι αρμένιοι τους δικούς τους φονιάδες και προδότες.
Λοιπόν; Θες να τους τη χαρίσης για άλλη μια φορά μαλάκα; Κάντο και θα είναι η τελευταία. Μετά απ’ αυτό, σε λίγους μήνες απλώς δεν θα υπάρχης. Θα έχης εσύ εξαφανιστεί και τα παιδιά σου κι η δουλειά σου κι η γειτονιά σου. Αυτοί, φρόντισαν να’χουν οφσώρ, καταθέσεις, δούλους φτηνούς εισαγόμενους, ήσυχους υπήκοους και πλούσια πόστα στο μπουρδέλο της Νέας Τάξης.
Εσύ μαλάκα το μόνο που σου επιτρέπουν προσωρινα να έχης είναι η βλακεία σου, ώσπου να σε καταγαμήσουν εντελώς και να τα τινάξης ανέστιος και κατεστραμμένος.
Κρέμασέ τους τώρα και φιλοσοφείς μετά. Πρώτα κρέμασμα και μετά κουβεντολόϊ. Βουβός άρχισε να τοποθετείς ΚΡΕΜΑΛΕΣ στο Σύνταγμα και σε κάθε ελληνική πόλη.
Κρεμάλες στις καρδιές και στα όνειρά σας. Οραματιστήτε τους κρεμασμένους ανάποδα να αιωρούνται και οι φωτογραφίες τους να τρομοκρατούν τους υποψήφιους μπάσταρδους του μέλλοντος. Διότι μόνο εάν τους κρεμάσουμε θα υπάρξη μέλλον.
Τρόχισε μαχαίρια μαλάκα, αν δεν ξέρης να κρεμάς, και σεις οι γυναίκες αφήστε τα νύχια σας να είναι μακρουλά και τρώτε τυρί να σκληρύνουν για να ξεσχίσετε τους μπινέδες με τα νύχια σας, με τα δόντια σας, μ’ ότι κρατάτε και δεν κρατάτε.
Τώρα τους γαμημένους, τώρα!
*
Δεν χρειάζεται ΥΠΟΓΡΑΦΗ το κείμενο. Είναι καιρός δράσης κι όχι υπογραφών. Θα υπογράψουμε αφού ξεπαστρεφτεί κι ο τελευταίος γαμημένος μπάσταρδος πωλητικός που ευθύνεται για την μεγάλη απόπειρα εξαφάνισης του ελληνικού έθνους, για το μεγαλλίτερο έγκλημα που έγινε από ηγέτες δωσίλογους απέναντι στον μωρόπιστο ελλαδικό λαό.
Δράστε ατομικά, δράστε συλλογικά, δράστε χαοτικά, δράστε με τάξη. Όπως θέλετε δράστε. Αρκεί να πληρώσουν οι υπεύθυνοι ντόπχιοι αλήτες σύν τα αφεντικά τους που ειδικά για τους δεύτερους θα αναλάβουν οι έλληνες του εξωτερικού.
Στο παιγνίδι του φόνου της ελληνικής φυλής άμεσα σχετίζονται και γι’ αυτό τους στοχοποιούμε: ο σιχαμένος εβραίος Τρισέ, ο αηδειαστικός εβραίος Μέρντωχ, ο καταραμένος εβραίος Μπάφετ, κι οι υπόλοιποι τσιφούτηδες της συμμορίας: ο Σόρος, Γκόλντμαν – Ζάξ, Μπενράκε, Στρός Κοέν –και κάποιοι εβραίοι δευτεροκλασσάτοι, μυγοχέσματα τύπου Μέρκελ και Σαρκοζύ.
Υ.Γ.
Μην εξαγριωθείτε με την παρούσα ανάρτηση.
Εξαγριωθείτε με την αφασία μας.
Σταμάτα για μια φορά το ροχαλητό σου.
Πρίν λίγες μέρες ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ των πωλητικών για να σε ‘παγώσουν’ και να σε αποπροσανατολίσουν, δολοφόνησαν 4 έλληνες σε κάποια αστεία ‘διαδήλωση’ που πατρονάρισε ένα μέρος, τάχα ‘αντίθετοι’ των κυνοβουλευτικών αλητών.
Έλα να δούμε κάποια πράγματα κι αν συμφωνής ότι έτσι είναι, ΞΕΡΕΙΣ από ένστικτο επιβίωσης τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνης ΤΩΡΑ. Απλώς ακολούθησε το ένστικτό σου.
Έχουμε και λέμε:
Όταν πούλησαν οι γαμημένοι πωλητικοί σου την Κύπρο, τους τη χάρισες. Δεν βαρυέσαι, ‘μια Κύπρος είναι’, κάποιες δεκάδες χιλιάδες νεκροί και κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, νέβερ μάϊντ.
Ομοίως, όταν οι γαμημένοι [= πωλητικοί σου, δειμοκράτες, κυνοβουλευτικοί] ξεπούλησαν τους Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριους, Τενέδιους, Αιγαίο γενικά, Βόρειο Ήπειρο, Μετανάστες έλληνες, τον όπου γής ελληνισμό, αιγυπτιώτες, παλαιστινούς έλληνες κτλ, πάλι έκανες την πάπχια. Επρόκειτο για ‘τουρκόσπορους’, για ‘ρωσοπρόστυχους’, κάποια εκατομμύρια δηλαδή χαμένων θυμάτων του εβραιοσταλινισμού.
Η κωλοαθήνα σου έλληνα δεν κινδύνευε. Ότι έγινε εκεί με τους ζκόμπηδες, παπαντρέηδες, ταγματαλήτες, ράληδες δωσιλόγους, είναι μια παλιά ξεχασμένη ιστορία.
Έκανες κάποιες φιέστες και χαζοδίκες για τον Οτσαλάν και το χαρέμι του, για την Σερβία και το Ιράκ, την Παλαιστίνη και το Τουμπουκτού.
Τώρα μαλάκα πήρε φωτχιά ο κώλος σου.
Αυτές οι σκατόφατσες που έχεις απέναντί σου, όλοι τους μηδενός εξαιρουμένου, σε κάνανε πεσκέσι στους εβραίους. Φάγανε σε μίζες συνειδητά τα όνειρά σου, τις συντάξεις, τους μισθούς σου, τον όποιο πλούτο επί αιώνες η οικογένειά σου κατόρθωσε με αίμα να κρατήση από τις συνεχείς ληστρικές επιδρομές τους.
Δεν είναι μόνο αυτό.Φέρανε τους τσιφούτηδες του ΔΝΤ μέσα στην ίδια την χώρα σε προσχεδιασμένη δολοφονία σου ενώ ζητούν και την βιολογική σου εξαφάνιση, οι κρυπτοεβραίοι παπαντρέοι - μινέηκος, οι μασονοκαραμαναλήτες ζαχοπουλάνθρωποι, οι δρακουμέλ γκαντέμηδες κι οι συνοδοιπόροι τους δωσίλογοι πάσης φύσεως μιζάνθρωποι.
Δίχως να σε ρωτήσουν πέρασαν εκατομμύρια εξαχρειωμένους αλήτες εισβολείς στην χώρα που τους ελληνοποιούν [!] αβέρτα κουβέρτα και σε σένα δείχνουν τον δρόμο της εξορίας από την πατρίδα σου για να επιβιώσης, επειδή αυτοί τα έφαγαν όλα και για να συνεχίσουν να τρώνε οι γαμημένοι πήραν κάποια ψευτοδάνεια ξανά [!] με τα οποία ξεπούλησαν κι ό,τι δεν είχε ξεπουληθεί ακόμα.
Τι περιμένεις ρε μαλάκα;
Δεν θα ξεσηκωθής να σπάσης στο βρωμόξυλο όποιο λαμόγιο το παίζει ακόμα ‘πωλητικός’ τριγύρω σου; Επειδή έχει λέει ακαταδίωκτο, ‘ασυλίες’ του κώλου και τριτοκοσμικά ‘προνόμια’ μυγοχεσμάτων;
Είναι λίγο να εφαρμώσης το ‘πίσσα και πούπουλα’ [= διαπόμπευση]. Είναι λίγο να εφαρμώσης το ‘γαμίσι και πρόστιμο’ [= να γυρίση απλώς τα κλεμμένα].
Χρειάζεται ‘ΚΡΕΜΑΣΜΑ ανάποδα’ σαν τον Μουσσολίνι και την πουτάνα του που έκανε ο γειτονικός ιταλικός λαός. Κι αν κάποιος απ’ αυτούς τους ξεφτίλες ‘δεν είναι και τόσο λαμόγιο’, το λιγότερο που πρέπει να του συμβή είναι εκείνο που επεφύλαξε ο ρουμανικός λαός στους φάκεν Τσιασούσκου.
ΤΩΡΑ μαλάκα. Ως αύριο οι γαμημένοι αυτοί θα σε έχουνε αντικαταστήσει με εισαγόμενους ‘ελληνοποιηθέντες’ άρον άρον και σύ θα είσαι ψωμοζήτουλος στα μπάρ του Μονάχου.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ. Άμεσα λαϊκά δικαστήρια στις πλατείες κάθε ελληνικής πόλης, τώρα που υπάρχουν ακόμα έλληνες. Τώρα ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΦΤΑΣΑΝ να ολοκληρώσουν τα σχέδια αφελληνισμού μας. Γίνετε επιτροπές σε κάθε πόλη, δικάστε κι εκτελέστε με λιντσάρισμα κάθε ‘τοπικό’ σας αλήτη που το παιξε πωλητικός, διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα και το καταχράστηκε αποδεδειγμένα.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ. Εσείς μαλάκες Αθηναίοι. Είστε 4-5 εκατομμύρια εξαθλιωμένων. Τι περιμένετε ρέ; Όχι να σπάτε βιτρίνες κακομοίρηδων που σας ωθούν οι πράκτορες του συστήματος κουκουλοφόροι άγνωστοι και γνωστοί. ΔΙΚΗ και ΚΑΤΑΔΙΚΗ στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά στο Σύμβολο της Κλεπτοκρατίας, το Μπουρδέλλο της Βουλής που είναι το μόνο που πρέπει όχι απλώς να καή, αλλά να γίνη στάχτη.
Στάχτη και μπούρμπουλη οι καργιόληδες. Εκεί μέσα στο μπουρδέλο αυτό σχεδίασαν τον θάνατό μας, υπέγραψαν άπειρες προδοτικές συμφωνίες, δισεκατομμύρια για τους εβραίους τραπεζίτες και χρέη για τον λαό. Εκεί μέσα οι διαβολάνθρωποι μας έκαψαν και μέσα εκεί πρέπει να γίνουνε στάχτη κι αυτοί και τα σχέδιά τους ώστε να εξαφανιστή για πάντα η μνήμη και η μπόχα της προδοσίας τους.
Οι παπούδες μας δεν είχαν και δεν χρειάζονταν τέτχοια μπουρδέλλα. Συγκεντρώνονταν στις πλατείες και στις αγορές όπου ο κελευστής προέτρεπε το ‘τις βούλεται αγορεύειν’. Τούτο είναι δημοκρατία. Η καρικατούρα που σου παρουσιάζουν οι δοσίλογοι των εβραίων τραπεζιτών, οι κλέφτες και βρωμεροί πωλητικοί είναι δειμοκρατία, από το ελληνικό ‘δείμος’ [= τρόμος], δηλαδή ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Να μην προλάβουν να φύγουν. Πρώτα θα εκτελεστούν και τα μολεμένα κουφάργια τους άς τα στείλουμε εμείς όξω μην μαγαρίζουν άλλο τα προδομένα μας χώματα. Εάν ωστόσο κάποιοι φύγουν, ας αναλάβουν οι έλληνες του εξωτερικού να τους εκτελέσουν με τον πιο πρόσφορο τρόπο, έτσι όπως εκτέλεσαν οι αρμένιοι τους δικούς τους φονιάδες και προδότες.
Λοιπόν; Θες να τους τη χαρίσης για άλλη μια φορά μαλάκα; Κάντο και θα είναι η τελευταία. Μετά απ’ αυτό, σε λίγους μήνες απλώς δεν θα υπάρχης. Θα έχης εσύ εξαφανιστεί και τα παιδιά σου κι η δουλειά σου κι η γειτονιά σου. Αυτοί, φρόντισαν να’χουν οφσώρ, καταθέσεις, δούλους φτηνούς εισαγόμενους, ήσυχους υπήκοους και πλούσια πόστα στο μπουρδέλο της Νέας Τάξης.
Εσύ μαλάκα το μόνο που σου επιτρέπουν προσωρινα να έχης είναι η βλακεία σου, ώσπου να σε καταγαμήσουν εντελώς και να τα τινάξης ανέστιος και κατεστραμμένος.
Κρέμασέ τους τώρα και φιλοσοφείς μετά. Πρώτα κρέμασμα και μετά κουβεντολόϊ. Βουβός άρχισε να τοποθετείς ΚΡΕΜΑΛΕΣ στο Σύνταγμα και σε κάθε ελληνική πόλη.
Κρεμάλες στις καρδιές και στα όνειρά σας. Οραματιστήτε τους κρεμασμένους ανάποδα να αιωρούνται και οι φωτογραφίες τους να τρομοκρατούν τους υποψήφιους μπάσταρδους του μέλλοντος. Διότι μόνο εάν τους κρεμάσουμε θα υπάρξη μέλλον.
Τρόχισε μαχαίρια μαλάκα, αν δεν ξέρης να κρεμάς, και σεις οι γυναίκες αφήστε τα νύχια σας να είναι μακρουλά και τρώτε τυρί να σκληρύνουν για να ξεσχίσετε τους μπινέδες με τα νύχια σας, με τα δόντια σας, μ’ ότι κρατάτε και δεν κρατάτε.
Τώρα τους γαμημένους, τώρα!
*
Δεν χρειάζεται ΥΠΟΓΡΑΦΗ το κείμενο. Είναι καιρός δράσης κι όχι υπογραφών. Θα υπογράψουμε αφού ξεπαστρεφτεί κι ο τελευταίος γαμημένος μπάσταρδος πωλητικός που ευθύνεται για την μεγάλη απόπειρα εξαφάνισης του ελληνικού έθνους, για το μεγαλλίτερο έγκλημα που έγινε από ηγέτες δωσίλογους απέναντι στον μωρόπιστο ελλαδικό λαό.
Δράστε ατομικά, δράστε συλλογικά, δράστε χαοτικά, δράστε με τάξη. Όπως θέλετε δράστε. Αρκεί να πληρώσουν οι υπεύθυνοι ντόπχιοι αλήτες σύν τα αφεντικά τους που ειδικά για τους δεύτερους θα αναλάβουν οι έλληνες του εξωτερικού.
Στο παιγνίδι του φόνου της ελληνικής φυλής άμεσα σχετίζονται και γι’ αυτό τους στοχοποιούμε: ο σιχαμένος εβραίος Τρισέ, ο αηδειαστικός εβραίος Μέρντωχ, ο καταραμένος εβραίος Μπάφετ, κι οι υπόλοιποι τσιφούτηδες της συμμορίας: ο Σόρος, Γκόλντμαν – Ζάξ, Μπενράκε, Στρός Κοέν –και κάποιοι εβραίοι δευτεροκλασσάτοι, μυγοχέσματα τύπου Μέρκελ και Σαρκοζύ.
Υ.Γ.
Μην εξαγριωθείτε με την παρούσα ανάρτηση.
Εξαγριωθείτε με την αφασία μας.
Τρίτη, Μαΐου 11, 2010
"ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ...... κατά την κρίση σας"……
Το συμπερασμα ειναι ...απλο, εχουμε Αμερικανικη Κυβερνηση και απλως προστατευει τα συμφεροντα της!!!!.
(και αν αυτο δεν ειναι γνωστο στον Ελληνικο Λαο, που επρεπε να ειναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ απο εικοσαετια, τοτε τι…… ειναι;;;; ΚΙ’ ΟΜΩΣ την ψηφισατε μολις πριν εξη μηνες!!!!) Γιαννης Δημητρουλας Μελβουρνη Αυστραλιας
Καλημέρα σας και... επειδή όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει,
νομίζω ότι πρέπει να τα υπενθυμίζουμε συνεχώς και να είμαστε σε επιφυλακή ! ! !
Θα επιβάλουμε στους υπεύθυνους να μας δώσουν "λογαριασμό"...
Σπαθάτου Αδαμαντία
Κλωτσιές που θέλουμε....
Πληροφορίες αναφέρουν ότι μέσα στο μαύρο της οικονομικό χάλι η Ελλάδα
και στα πρόθυρα πτωχεύσεως, δέχτηκε προ καιρού προτάσεις
1. Από την Κίνα η οποία λέγοντας ότι θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα, μας
προτείνει
α. Να μας ξεπληρώσει όλο το δημόσιο χρέος, χωρίς
αντάλλαγμα (τι είναι το χρέος της Ελλάδας για τις οικονομικές δυνατότητες
της Κίνας;)
β. Να μας δανείσει ότι ποσό αναγκαιο για την
λειτουργία της χώρας μέχρι το καλοκαίρι, με 1% (έναντι 6,7% των Γερμανών)
γ. Να μας στείλει όσους τουρίστες θέλουμε ή έστω όσους
έχουμε την υποδομή να φιλοξενήσουμε.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Ο Χ Ι, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
2. Από την Ρωσία για οιαδήποτε βοήθεια, οικονομική και μη με προυπόθεση
να ενεργοποιηθεί η συμφωνία του περίφημου αγωγού και να της δοθεί η
δυνατότης επισκευής πολεμικών της πλοίων στην Σύρο (όπως ήταν και
παλαιότερα με τα «εμπορικά» της πλοία).
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Ο Χ Ι, ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ
3. Από τα Εμιράτα
α. Να τους δοθεί το ανενεργό αεροδρόμιο του Ελληνικού,
το οποίο αφού το εκσυγχρονίσουν πλήρως, να το χρησιμοποιούν για τα lear
jet των Εμίρηδων (εννοείται με ενοίκιο)
β. Να τους δοθεί μέρος της παραλίας κάτω από το
αεροδρόμιο, για να κατασκευάσουν μαρίνα, όπου να ελιμενίζονται θαλαμηγοί
των Εμίρηδων (δηλαδή να μπορούν να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο και
περνώντας απέναντι, να φεύγουν με την θαλαμηγό τους για κρουαζιέρες στο
Αιγαίο)
γ. Να τους παραχωρηθεί η Ν/Ε περιοχή του Περάματος (η
οποία είναι ανενεργή και όσοι εργάζονταν εκεί είναι σήμερα άνεργοι),
προκειμένου να κατασκευάσουν σύγχρονο ναυπηγείο, όπου θα κατασκευάζουν
δικές τους θαλαμηγούς
δ. Να τους παραχωρηθεί μέρος στο Φάληρο, όπου να
προσδέσει μεγάλη υπερπολυτελής θαλαμηγός - Casino (πλωτό casino).
Εννοείται ότι εκτός των άλλων καταβάλουν στο Ελληνικό κράτος ποσοστά από
τα κέρδη.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Κ Α Μ Ι Α. Εδώ και καιρό, βρίσκεται
κλειδωμένο στα συρτάρια της Κατσέλη (σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων
απάντησε με μισόλογα του τύπου ότι δεν πρόκειται για κάτι
ενδιαφέρον!!!!!)
Μην ξεχνάμε τις προτάσεις που έχουν γίνει από ειδικούς και έχουν
αναφερθεί σε προηγούμενο mail (κατάργηση για συγκεκριμένο χρονικό
διάστημα του «πόθεν έσχες» και Τειρεσία, κρατικοποίηση casino, κλπ) που
σε ελάχιστο χρόνο θα πλημμύριζαν την Ελλάδα με χρήμα
Και σαν επίλογος όλων αυτών, προφανώς συνεχίζει να υφίσταται το γνωστό
προ 10ετιών θέμα του τεράστιου ορυκτού πλούτου της χώρας μας, για τον
οποίο όποιος τολμούσε να μιλήσει, χαρακτηριζόταν από γραφικός έως
ψυχοπαθής (τώρα τελευταία άρχισαν επιτέλους τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το
θέμα). Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΝΙΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΙ
ΧΡΥΣΟ, ΟΥΡΑΝΙΟ, ΟΣΜΙΟ, ΒΩΞΙΤΗ.. ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΤΗΣ ΤΟ ΤΡΑΓΙΟ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: ΣΕ ΟΛΑ Ο Χ Ι
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ...... κατά την κρίση σας
(και αν αυτο δεν ειναι γνωστο στον Ελληνικο Λαο, που επρεπε να ειναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ απο εικοσαετια, τοτε τι…… ειναι;;;; ΚΙ’ ΟΜΩΣ την ψηφισατε μολις πριν εξη μηνες!!!!) Γιαννης Δημητρουλας Μελβουρνη Αυστραλιας
Καλημέρα σας και... επειδή όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει,
νομίζω ότι πρέπει να τα υπενθυμίζουμε συνεχώς και να είμαστε σε επιφυλακή ! ! !
Θα επιβάλουμε στους υπεύθυνους να μας δώσουν "λογαριασμό"...
Σπαθάτου Αδαμαντία
Κλωτσιές που θέλουμε....
Πληροφορίες αναφέρουν ότι μέσα στο μαύρο της οικονομικό χάλι η Ελλάδα
και στα πρόθυρα πτωχεύσεως, δέχτηκε προ καιρού προτάσεις
1. Από την Κίνα η οποία λέγοντας ότι θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα, μας
προτείνει
α. Να μας ξεπληρώσει όλο το δημόσιο χρέος, χωρίς
αντάλλαγμα (τι είναι το χρέος της Ελλάδας για τις οικονομικές δυνατότητες
της Κίνας;)
β. Να μας δανείσει ότι ποσό αναγκαιο για την
λειτουργία της χώρας μέχρι το καλοκαίρι, με 1% (έναντι 6,7% των Γερμανών)
γ. Να μας στείλει όσους τουρίστες θέλουμε ή έστω όσους
έχουμε την υποδομή να φιλοξενήσουμε.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Ο Χ Ι, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
2. Από την Ρωσία για οιαδήποτε βοήθεια, οικονομική και μη με προυπόθεση
να ενεργοποιηθεί η συμφωνία του περίφημου αγωγού και να της δοθεί η
δυνατότης επισκευής πολεμικών της πλοίων στην Σύρο (όπως ήταν και
παλαιότερα με τα «εμπορικά» της πλοία).
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Ο Χ Ι, ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ
3. Από τα Εμιράτα
α. Να τους δοθεί το ανενεργό αεροδρόμιο του Ελληνικού,
το οποίο αφού το εκσυγχρονίσουν πλήρως, να το χρησιμοποιούν για τα lear
jet των Εμίρηδων (εννοείται με ενοίκιο)
β. Να τους δοθεί μέρος της παραλίας κάτω από το
αεροδρόμιο, για να κατασκευάσουν μαρίνα, όπου να ελιμενίζονται θαλαμηγοί
των Εμίρηδων (δηλαδή να μπορούν να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο και
περνώντας απέναντι, να φεύγουν με την θαλαμηγό τους για κρουαζιέρες στο
Αιγαίο)
γ. Να τους παραχωρηθεί η Ν/Ε περιοχή του Περάματος (η
οποία είναι ανενεργή και όσοι εργάζονταν εκεί είναι σήμερα άνεργοι),
προκειμένου να κατασκευάσουν σύγχρονο ναυπηγείο, όπου θα κατασκευάζουν
δικές τους θαλαμηγούς
δ. Να τους παραχωρηθεί μέρος στο Φάληρο, όπου να
προσδέσει μεγάλη υπερπολυτελής θαλαμηγός - Casino (πλωτό casino).
Εννοείται ότι εκτός των άλλων καταβάλουν στο Ελληνικό κράτος ποσοστά από
τα κέρδη.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Κ Α Μ Ι Α. Εδώ και καιρό, βρίσκεται
κλειδωμένο στα συρτάρια της Κατσέλη (σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων
απάντησε με μισόλογα του τύπου ότι δεν πρόκειται για κάτι
ενδιαφέρον!!!!!)
Μην ξεχνάμε τις προτάσεις που έχουν γίνει από ειδικούς και έχουν
αναφερθεί σε προηγούμενο mail (κατάργηση για συγκεκριμένο χρονικό
διάστημα του «πόθεν έσχες» και Τειρεσία, κρατικοποίηση casino, κλπ) που
σε ελάχιστο χρόνο θα πλημμύριζαν την Ελλάδα με χρήμα
Και σαν επίλογος όλων αυτών, προφανώς συνεχίζει να υφίσταται το γνωστό
προ 10ετιών θέμα του τεράστιου ορυκτού πλούτου της χώρας μας, για τον
οποίο όποιος τολμούσε να μιλήσει, χαρακτηριζόταν από γραφικός έως
ψυχοπαθής (τώρα τελευταία άρχισαν επιτέλους τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το
θέμα). Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΝΙΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΙ
ΧΡΥΣΟ, ΟΥΡΑΝΙΟ, ΟΣΜΙΟ, ΒΩΞΙΤΗ.. ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΤΗΣ ΤΟ ΤΡΑΓΙΟ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: ΣΕ ΟΛΑ Ο Χ Ι
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ...... κατά την κρίση σας
Κ. Καβάφη
«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη•
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.»
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη•
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.»
Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε
Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.
Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη
Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα
Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;
Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στὰ ψέματα παίζαμε!
Μ. Αναγνωστάκης
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε
Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.
Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη
Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα
Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;
Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στὰ ψέματα παίζαμε!
Μ. Αναγνωστάκης
Δευτέρα, Μαΐου 10, 2010
Πάντα καχύποπτος. Εγώ.
Χρόνια τώρα με προβληματίζει το γεγονός
πώς δε συλλαμβάνεται κανένας μπάχαλος,
που δρα με άνεση ενώπιον αστυνομικών δυνάμεων,
που καταφέρνει ακόμη και το θάνατο να σπέρνει.
Απ’ την άλλη μπορούν και εξαρθρώνουν
ομάδες τρομοκρατικές,
που λειτουργούν με πλήρη μυστικότητα.
Μήπως κάποιοι μπάχαλοι
κρύβονται πίσω από πολιτικές πλάτες
και τα έμμισθα όργανά τους;
Αναρωτιέμαι χλευάζοντας
και είμαι σίγουρος πως οι γνωστοί-άγνωστοι
είναι απόλυτα γνωστοί.
Αν δεν είναι γνωστοί αυτό σημαίνει
πως η αστυνομία δρα επιλεκτικά.
πώς δε συλλαμβάνεται κανένας μπάχαλος,
που δρα με άνεση ενώπιον αστυνομικών δυνάμεων,
που καταφέρνει ακόμη και το θάνατο να σπέρνει.
Απ’ την άλλη μπορούν και εξαρθρώνουν
ομάδες τρομοκρατικές,
που λειτουργούν με πλήρη μυστικότητα.
Μήπως κάποιοι μπάχαλοι
κρύβονται πίσω από πολιτικές πλάτες
και τα έμμισθα όργανά τους;
Αναρωτιέμαι χλευάζοντας
και είμαι σίγουρος πως οι γνωστοί-άγνωστοι
είναι απόλυτα γνωστοί.
Αν δεν είναι γνωστοί αυτό σημαίνει
πως η αστυνομία δρα επιλεκτικά.
Κυριακή, Μαΐου 09, 2010
Μέγας Κούλογλου
Ο Γιόχαν, ο Φίσερ, ο Γιάννης, ο Μπάμπης κι ο Φρανς
ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ
Υπάρχουν περισσότερα άτομα στην τραγωδία, αλλά για λόγους συντομίας ας τα κάνουμε 5. Ο Γιόχαν είναι Γερμανός βιομήχανος όπλων και ο Φίσερ κάποιος υπουργός στην κυβέρνηση του Βερολίνου που υποστηρίζει τα συμφέροντα του προηγούμενου. Ο Γιάννης είναι ένας Έλληνας δημόσιος υπάλληλος που μόλις έχασε τον 14ο μισθό του από τα έκτακτα μέτρα της κυβέρνησης.
Ο φουκαράς ο Μπάμπης είναι ιδιωτικός υπάλληλος που, όπως όλοι οι Έλληνες συνάδελφοι του, είναι υποχρεωμένος να δουλεύει περισσότερες ώρες από κάθε άλλον Ευρωπαίο εργαζόμενο ,σύμφωνα με τις επίσημες ευρω-στατιστικές. Παρότι αμείβεται πολύ χαμηλότερα από τους συμπολίτες του Ευρωπαίους, ο Μπάμπης θα ακολουθήσει αναπόφευκτα την μοίρα του Γιάννη, χάνοντας και αυτός τον 14ο μισθό του.
Και τέλος, ο Φρανς είναι εργάτης στη φάμπρικα του Γιόχαν, σαν κι αυτούς τους εργάτες που κατασκευάζουν όπλα και τανκς στη γνωστή μπαλάντα του Γιάννη Νεγρεπόντη και του Μάνου Λοΐζου. Είναι από αυτούς που διαβάζουν το «Focus», το γερμανικό περιοδικό που την προηγούμενη εβδομάδα κόντεψε να προκαλέσει ελληνογερμανικό πόλεμο με ένα εξώφυλλο που παρουσίαζε όλους τους Έλληνες ως απατεώνες και την Bild που εξαπέλυσε παρόμοιες κατηγορίες.
Επηρεασμένος από τις φυλλάδες, ο εργάτης Φρανς πράγματι πιστεύει ότι το πρόβλημα που απειλεί την σταθερότητα του ευρώ και τη δική του περιορισμένη ευημερία έγκειται στην τεμπελιά των διεφθαρμένων Γιάννη και Μπάμπη, την ίδια στιγμή που οι δύο τελευταίοι τα έχουν πάρει με τον Φρανς που θίγει το εθνικό τους φιλότιμο. Τότε είναι που ο Γιόχαν κι ο Φίσερ τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, καθώς έχουν καταφέρει να αποπροσανατολίσουν την κουβέντα.
Γιατί μπορεί οι κυβερνήσεις του Γιάννη και του Μπάμπη να τα έκαναν θάλασσα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά μια σημαντική αιτία για το έλλειμμα και το χρέος της Ελλάδας είναι ότι κατέχει το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας είναι οι υψηλότερες της Ε.Ε., ενώ κατέχουν τη δεύτερη θέση στην κατάταξη των νατοϊκών χωρών, μετά τις ΗΠΑ, που στο κάτω κάτω έχουν από βάσεις μέχρι διαστημόπλοια και διεξάγουν διάφορους πολέμους ανά τον πλανήτη. Το 2008 η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων εισαγωγέων εξοπλισμών στον κόσμο μαζί με τη Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα, την Ινδία και την Τουρκία.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που ο πολιτικός Φίσερ πιέζει την ελληνική κυβέρνηση να πάρει αυστηρά μέτρα, ο βιομήχανος Γιόχαν τής πουλάει όπλα. Να τι έγραφε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα μια σπάνια ανταπόκριση της εφημερίδας «Neue Rheinische Zeitung» από την Αθήνα, που αντιμετώπιζε με καχυποψία τα σενάρια περί ελληνικής χρεοκοπίας: «Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας μπαινοβγαίνουν καθημερινά κύριοι με ριγέ κοστούμια και χαρτοφύλακες - οι εκπρόσωποι π.χ. της εταιρείας Krauss-Maffei- Wegmann, οι οποίοι πάσαραν προσφάτως στους Έλληνες 170 Leopard 2, δηλαδή ό,τι καλύτερο και ακριβότερο προσφέρει η εταιρεία...
..Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, κατά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα, θύμισε στους Έλληνες την εξόφληση μιας παλιάς υπόσχεσης, δηλαδή την αγορά 60 μαχητικών αεροσκαφών τύπου Eurofighter από το κονσόρτσιουμ EADS», συνέχιζε το άρθρο, υπενθυμίζοντας ότι «την περασμένη εβδομάδα ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Γάλλος Πρόεδρος διαπραγματεύθηκαν την αντικατάσταση του στόλου των ελληνικών Mirage από μαχητικά αεροσκάφη τύπου Rafale, και ότι σύμφωνα με την ελληνική εφημερίδα "Το Έθνος" συζητήθηκε και η αγορά γαλλικών ελικοπτέρων Super Puma NH-90».
Έτσι εξηγείται η συμπεριφορά του Σαρκοζί που αγκάλιαζε και φιλούσε τον Παπανδρέου λες και ήταν η ..Κάρλα Μπρούνι αλλά και η επαμφοτερίζουσα στάση της Μέρκελ που θέλει να τιμωρήσει την σπάταλη Ελλάδα χωρίς όμως να την χάσει από πελάτη για τις πολεμικές της βιομηχανίες. Αγοράσαμε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αγοράζοντας όπλα. Ο 14ος μισθός έπεσε σαν ήρωας κάτω απ’ τα τανκς.
Αντί να φλερτάρει με την πολιτική αυτοκτονία κόβοντας τον 14 μισθό και επιβάλλοντας αδιέξοδα μέτρα που θα βαθύνουν την ύφεση της οικονομίας και θα διογκώσουν τα προβλήματα της αντί να τα λύσουν, η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτό που μόλις προχθές έγραφε ένα σχετικό άρθρο-παρέμβαση στην τουρκική «Hürriyet»: «Τα δικά μου αδέλφια του Αιγαίου... Τώρα κλυδωνίζονται... Βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση... Ξέρετε γιατί; Διότι για χρόνια ολόκληρα κάποιοι μετέτρεψαν σε εχθρό τις δύο ακτές του Αιγαίου», με το άρθρο να καταλήγει: «Φίλε μου, εάν οι δύο πλευρές του Αιγαίου δεν συμφιλιωθούν, ούτε κι εμείς πρόκειται να δούμε μια άσπρη μέρα...».
Ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να πάει τώρα στον Ερντογάν (που αντιμετωπίζει προβλήματα με τον στρατό του και επίσης θέλει να τον περιορίσει) προτείνοντας ένα μορατόριουμ στους εξοπλισμούς των δύο χωρών. Θα εκνευρίζονταν φυσικά ο Γιόχαν κι ο Φίσερ και η Μέρκελ και ο Σαρκοζί αλλά αφού ζητούσαν οικονομίες θα μπορούσαν να τις έχουν. Χώρια τα γερμανικά τανκς και αεροπλάνα, μόνο οι 6 φρεγάτες από τη Γαλλία, θα κοστίσουν περίπου 2,5 δις ευρώ.. Τα έσοδα που υπολογίζεται ότι θα έχει το ελληνικό ταμείο από την περικοπή του 14ου μισθού φθάνουν στο 1,5 με 1,8 δις..
Υ.Γ.
Η παραπλάνηση της κοινής γνώμης
από κάποιον που σοδεύει χιλιάδες Ευρώ το μήνα
από τον κρατικό κορβανά.
Αϊ σιχτίρ, απατεώνα της «δημοσιογραφίας».
ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ
Υπάρχουν περισσότερα άτομα στην τραγωδία, αλλά για λόγους συντομίας ας τα κάνουμε 5. Ο Γιόχαν είναι Γερμανός βιομήχανος όπλων και ο Φίσερ κάποιος υπουργός στην κυβέρνηση του Βερολίνου που υποστηρίζει τα συμφέροντα του προηγούμενου. Ο Γιάννης είναι ένας Έλληνας δημόσιος υπάλληλος που μόλις έχασε τον 14ο μισθό του από τα έκτακτα μέτρα της κυβέρνησης.
Ο φουκαράς ο Μπάμπης είναι ιδιωτικός υπάλληλος που, όπως όλοι οι Έλληνες συνάδελφοι του, είναι υποχρεωμένος να δουλεύει περισσότερες ώρες από κάθε άλλον Ευρωπαίο εργαζόμενο ,σύμφωνα με τις επίσημες ευρω-στατιστικές. Παρότι αμείβεται πολύ χαμηλότερα από τους συμπολίτες του Ευρωπαίους, ο Μπάμπης θα ακολουθήσει αναπόφευκτα την μοίρα του Γιάννη, χάνοντας και αυτός τον 14ο μισθό του.
Και τέλος, ο Φρανς είναι εργάτης στη φάμπρικα του Γιόχαν, σαν κι αυτούς τους εργάτες που κατασκευάζουν όπλα και τανκς στη γνωστή μπαλάντα του Γιάννη Νεγρεπόντη και του Μάνου Λοΐζου. Είναι από αυτούς που διαβάζουν το «Focus», το γερμανικό περιοδικό που την προηγούμενη εβδομάδα κόντεψε να προκαλέσει ελληνογερμανικό πόλεμο με ένα εξώφυλλο που παρουσίαζε όλους τους Έλληνες ως απατεώνες και την Bild που εξαπέλυσε παρόμοιες κατηγορίες.
Επηρεασμένος από τις φυλλάδες, ο εργάτης Φρανς πράγματι πιστεύει ότι το πρόβλημα που απειλεί την σταθερότητα του ευρώ και τη δική του περιορισμένη ευημερία έγκειται στην τεμπελιά των διεφθαρμένων Γιάννη και Μπάμπη, την ίδια στιγμή που οι δύο τελευταίοι τα έχουν πάρει με τον Φρανς που θίγει το εθνικό τους φιλότιμο. Τότε είναι που ο Γιόχαν κι ο Φίσερ τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, καθώς έχουν καταφέρει να αποπροσανατολίσουν την κουβέντα.
Γιατί μπορεί οι κυβερνήσεις του Γιάννη και του Μπάμπη να τα έκαναν θάλασσα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά μια σημαντική αιτία για το έλλειμμα και το χρέος της Ελλάδας είναι ότι κατέχει το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας είναι οι υψηλότερες της Ε.Ε., ενώ κατέχουν τη δεύτερη θέση στην κατάταξη των νατοϊκών χωρών, μετά τις ΗΠΑ, που στο κάτω κάτω έχουν από βάσεις μέχρι διαστημόπλοια και διεξάγουν διάφορους πολέμους ανά τον πλανήτη. Το 2008 η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων εισαγωγέων εξοπλισμών στον κόσμο μαζί με τη Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα, την Ινδία και την Τουρκία.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που ο πολιτικός Φίσερ πιέζει την ελληνική κυβέρνηση να πάρει αυστηρά μέτρα, ο βιομήχανος Γιόχαν τής πουλάει όπλα. Να τι έγραφε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα μια σπάνια ανταπόκριση της εφημερίδας «Neue Rheinische Zeitung» από την Αθήνα, που αντιμετώπιζε με καχυποψία τα σενάρια περί ελληνικής χρεοκοπίας: «Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας μπαινοβγαίνουν καθημερινά κύριοι με ριγέ κοστούμια και χαρτοφύλακες - οι εκπρόσωποι π.χ. της εταιρείας Krauss-Maffei- Wegmann, οι οποίοι πάσαραν προσφάτως στους Έλληνες 170 Leopard 2, δηλαδή ό,τι καλύτερο και ακριβότερο προσφέρει η εταιρεία...
..Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, κατά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα, θύμισε στους Έλληνες την εξόφληση μιας παλιάς υπόσχεσης, δηλαδή την αγορά 60 μαχητικών αεροσκαφών τύπου Eurofighter από το κονσόρτσιουμ EADS», συνέχιζε το άρθρο, υπενθυμίζοντας ότι «την περασμένη εβδομάδα ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Γάλλος Πρόεδρος διαπραγματεύθηκαν την αντικατάσταση του στόλου των ελληνικών Mirage από μαχητικά αεροσκάφη τύπου Rafale, και ότι σύμφωνα με την ελληνική εφημερίδα "Το Έθνος" συζητήθηκε και η αγορά γαλλικών ελικοπτέρων Super Puma NH-90».
Έτσι εξηγείται η συμπεριφορά του Σαρκοζί που αγκάλιαζε και φιλούσε τον Παπανδρέου λες και ήταν η ..Κάρλα Μπρούνι αλλά και η επαμφοτερίζουσα στάση της Μέρκελ που θέλει να τιμωρήσει την σπάταλη Ελλάδα χωρίς όμως να την χάσει από πελάτη για τις πολεμικές της βιομηχανίες. Αγοράσαμε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αγοράζοντας όπλα. Ο 14ος μισθός έπεσε σαν ήρωας κάτω απ’ τα τανκς.
Αντί να φλερτάρει με την πολιτική αυτοκτονία κόβοντας τον 14 μισθό και επιβάλλοντας αδιέξοδα μέτρα που θα βαθύνουν την ύφεση της οικονομίας και θα διογκώσουν τα προβλήματα της αντί να τα λύσουν, η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτό που μόλις προχθές έγραφε ένα σχετικό άρθρο-παρέμβαση στην τουρκική «Hürriyet»: «Τα δικά μου αδέλφια του Αιγαίου... Τώρα κλυδωνίζονται... Βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση... Ξέρετε γιατί; Διότι για χρόνια ολόκληρα κάποιοι μετέτρεψαν σε εχθρό τις δύο ακτές του Αιγαίου», με το άρθρο να καταλήγει: «Φίλε μου, εάν οι δύο πλευρές του Αιγαίου δεν συμφιλιωθούν, ούτε κι εμείς πρόκειται να δούμε μια άσπρη μέρα...».
Ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να πάει τώρα στον Ερντογάν (που αντιμετωπίζει προβλήματα με τον στρατό του και επίσης θέλει να τον περιορίσει) προτείνοντας ένα μορατόριουμ στους εξοπλισμούς των δύο χωρών. Θα εκνευρίζονταν φυσικά ο Γιόχαν κι ο Φίσερ και η Μέρκελ και ο Σαρκοζί αλλά αφού ζητούσαν οικονομίες θα μπορούσαν να τις έχουν. Χώρια τα γερμανικά τανκς και αεροπλάνα, μόνο οι 6 φρεγάτες από τη Γαλλία, θα κοστίσουν περίπου 2,5 δις ευρώ.. Τα έσοδα που υπολογίζεται ότι θα έχει το ελληνικό ταμείο από την περικοπή του 14ου μισθού φθάνουν στο 1,5 με 1,8 δις..
Υ.Γ.
Η παραπλάνηση της κοινής γνώμης
από κάποιον που σοδεύει χιλιάδες Ευρώ το μήνα
από τον κρατικό κορβανά.
Αϊ σιχτίρ, απατεώνα της «δημοσιογραφίας».
Ψάξτε να βρείτε ομοιότητες με το Ελληνικό πολιτικό μπουρδέλο.
Προειδοποίηση-τρόμος της πρόεδρου της Αργεντινής για το ΔΝΤ: "Θα τελειώσουν άσχημα στην Ελλάδα"!
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=12035&Itemid=131
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=12035&Itemid=131
Φταίω και για το φόνο;
της Τζένης Κωστοπούλου
Πέθαναν από ασφυξία μέσα σ’ ένα κατάστημα τράπεζας που πούλαγε, μεταξύ άλλων, στους πελάτες του τη νεοκλασική του κομψότητα. Μόνο που η αισθητική αντίληψη και το υψηλό ενοίκιο ξεχνούν μερικές φορές να συμπεριλάβουν στα δεδομένα τους την πρόβλεψη του κινδύνου. Πέθαναν από ασφυξία ενώ ήδη ασφυκτιούσαν μέσα σε κοστούμια με βάτες, δεμένοι με γραβάτες και ορκισμένοι στην ευαίσθητη σύμβαση εργασίας τους να μοιράζουν χαμόγελα σε ξινούς, καχύποπτους, μονόχνωτους, προκατειλημμένους και λοιπούς πελάτες… Πώλησαν ευσυνείδητα τα τραπεζικά προϊόντα για να ’χουν να δώσουν το καλή αναφορά όταν το μεσημέρι θα περνούσε η λίστα με τη σοδειά του καθενός… «κάρτες τρεις, ασφάλειες τέσσερις, ταμιευτήρια δύο…» . Γύριζαν στο σπίτι με άγχος γιατί οι «στόχοι» του καταστήματος συνέχεια ανέβαιναν κι ο διευθυντής κι ο διευθυντής του διευθυντή κι όλοι οι διευθυντές των διευθυντών έκοβαν τελευταίως κώλους … Δύσκολη εποχή η εποχή της οικονομικής κρίσης…
Ήταν όλοι τους πάνω από 30. Ως παιδιά πρόλαβαν να αποθηκεύσουν στο ασυνείδητό τους τη βραχνάδα της φωνής του Ανδρέα Παπανδρέου όταν μιλούσε για «περήφανα νιάτα» και «τιμημένα γερατειά»… Γέλασαν με τα ανέκδοτα για τη γκαντεμοφροσύνη του Μητσοτάκη και πάγωσαν με τις ανάλγητες απόψεις του. Χαιρέτισαν την έλευση του Κώστα Σημίτη που θα ήταν το κάτι διαφορετικό. Το κάτι καλοκουρδισμένο σε όλους τους τομείς εκτός από την άρθρωση του λόγου. Ανακουφίστηκαν αργότερα όταν ο Κώστας Καραμανλής ανέκοψε τη φόρα με την οποία καταπίνονταν αμάσητα τα πλαίσια στήριξης… Ύστερα είδαν κι αυτόν τον άντρα να πέέέέέέέφτει, να πέέέέέέέέφτει… , να πέέέέέέέέφτει….
Ευρώπη, ευημερία, χρηματιστήριο, χρηματοοικονομικά, δουλειά σε τράπεζα… Πόσοι και πόσοι δεν έδωσαν συγχαρητήρια στον πατέρα τους «που βρήκε το παιδί τόσο καλή δουλειά»… Σπανίως βλέπει ο κόσμος πίσω από τη βιτρίνα. Αυτή η βιτρίνα δεν επέτρεψε να κατέβουν τα ρολά την Τετάρτη το μεσημέρι. Η ιδιωτική τράπεζα δεν είναι δημόσιο για να κλείσει έτσι εύκολα το μαγαζί. Η ιδιωτική τράπεζα είναι το αντίθετο του δημοσίου. Είναι ο ίσιος δρόμος, ο σωστός, ο πουριτανικός. Τον ευαγγελίζεται κι ο νυν πρωθυπουργός…
Έτσι, πέθαναν από ασφυξία μέσα στην τράπεζα…
Όμως μια στιγμή… Ώπα! Ώπα! Τι γίνεται; Τι πάτε πάλι να μου φορτώσετε; Κύριε πρόεδρε δεν τους σκότωσα εγώ. Εγώ αυτούς τους ανθρώπους τους καταλάβαινα. Ήταν σαν και μένα. Πάντα διέκρινα τη θλίψη πίσω από το στήσιμό τους στα γραφεία… Τι θέλετε να πείτε; Ότι δεν ευθύνομαι μόνο για το δημοσιονομικό έλλειμμα αλλά και για το φόνο των τριών αθώων; Εγώ; Εγώ; Γιατί; Επειδή βγήκα επιτέλους μετά από τόσα χρόνια θυμωμένη στο δρόμο; Επειδή δε με πείθουν αυτά που μου λένε; Επειδή έπαψα να παρακολουθώ τι κάνει η Τζούλια; Επειδή δεν μπορώ να συμβιβαστώ με το ότι κόψανε τη σύνταξη της μάνας μου που κουφάθηκε να σηκώνει μια ζωή τηλέφωνα και της γιαγιάς μου που κατατρύπησε τα χέρια της να καρικώνει και να στριφώνει; Αυτό με κάνει φονιά; Το ότι ξύπνησα με έκανε φονιά;
Πρέπει πάντα να βγαίνει το χαμερπές τέρας της παρέλκυσης μαζί μου στο δρόμο;
Ε όχι! Αυτό δεν το δέχομαι. Ψάξτε αλλού το δολοφόνο. Όχι στο προφανές…
Πέθαναν από ασφυξία μέσα σ’ ένα κατάστημα τράπεζας που πούλαγε, μεταξύ άλλων, στους πελάτες του τη νεοκλασική του κομψότητα. Μόνο που η αισθητική αντίληψη και το υψηλό ενοίκιο ξεχνούν μερικές φορές να συμπεριλάβουν στα δεδομένα τους την πρόβλεψη του κινδύνου. Πέθαναν από ασφυξία ενώ ήδη ασφυκτιούσαν μέσα σε κοστούμια με βάτες, δεμένοι με γραβάτες και ορκισμένοι στην ευαίσθητη σύμβαση εργασίας τους να μοιράζουν χαμόγελα σε ξινούς, καχύποπτους, μονόχνωτους, προκατειλημμένους και λοιπούς πελάτες… Πώλησαν ευσυνείδητα τα τραπεζικά προϊόντα για να ’χουν να δώσουν το καλή αναφορά όταν το μεσημέρι θα περνούσε η λίστα με τη σοδειά του καθενός… «κάρτες τρεις, ασφάλειες τέσσερις, ταμιευτήρια δύο…» . Γύριζαν στο σπίτι με άγχος γιατί οι «στόχοι» του καταστήματος συνέχεια ανέβαιναν κι ο διευθυντής κι ο διευθυντής του διευθυντή κι όλοι οι διευθυντές των διευθυντών έκοβαν τελευταίως κώλους … Δύσκολη εποχή η εποχή της οικονομικής κρίσης…
Ήταν όλοι τους πάνω από 30. Ως παιδιά πρόλαβαν να αποθηκεύσουν στο ασυνείδητό τους τη βραχνάδα της φωνής του Ανδρέα Παπανδρέου όταν μιλούσε για «περήφανα νιάτα» και «τιμημένα γερατειά»… Γέλασαν με τα ανέκδοτα για τη γκαντεμοφροσύνη του Μητσοτάκη και πάγωσαν με τις ανάλγητες απόψεις του. Χαιρέτισαν την έλευση του Κώστα Σημίτη που θα ήταν το κάτι διαφορετικό. Το κάτι καλοκουρδισμένο σε όλους τους τομείς εκτός από την άρθρωση του λόγου. Ανακουφίστηκαν αργότερα όταν ο Κώστας Καραμανλής ανέκοψε τη φόρα με την οποία καταπίνονταν αμάσητα τα πλαίσια στήριξης… Ύστερα είδαν κι αυτόν τον άντρα να πέέέέέέέφτει, να πέέέέέέέέφτει… , να πέέέέέέέέφτει….
Ευρώπη, ευημερία, χρηματιστήριο, χρηματοοικονομικά, δουλειά σε τράπεζα… Πόσοι και πόσοι δεν έδωσαν συγχαρητήρια στον πατέρα τους «που βρήκε το παιδί τόσο καλή δουλειά»… Σπανίως βλέπει ο κόσμος πίσω από τη βιτρίνα. Αυτή η βιτρίνα δεν επέτρεψε να κατέβουν τα ρολά την Τετάρτη το μεσημέρι. Η ιδιωτική τράπεζα δεν είναι δημόσιο για να κλείσει έτσι εύκολα το μαγαζί. Η ιδιωτική τράπεζα είναι το αντίθετο του δημοσίου. Είναι ο ίσιος δρόμος, ο σωστός, ο πουριτανικός. Τον ευαγγελίζεται κι ο νυν πρωθυπουργός…
Έτσι, πέθαναν από ασφυξία μέσα στην τράπεζα…
Όμως μια στιγμή… Ώπα! Ώπα! Τι γίνεται; Τι πάτε πάλι να μου φορτώσετε; Κύριε πρόεδρε δεν τους σκότωσα εγώ. Εγώ αυτούς τους ανθρώπους τους καταλάβαινα. Ήταν σαν και μένα. Πάντα διέκρινα τη θλίψη πίσω από το στήσιμό τους στα γραφεία… Τι θέλετε να πείτε; Ότι δεν ευθύνομαι μόνο για το δημοσιονομικό έλλειμμα αλλά και για το φόνο των τριών αθώων; Εγώ; Εγώ; Γιατί; Επειδή βγήκα επιτέλους μετά από τόσα χρόνια θυμωμένη στο δρόμο; Επειδή δε με πείθουν αυτά που μου λένε; Επειδή έπαψα να παρακολουθώ τι κάνει η Τζούλια; Επειδή δεν μπορώ να συμβιβαστώ με το ότι κόψανε τη σύνταξη της μάνας μου που κουφάθηκε να σηκώνει μια ζωή τηλέφωνα και της γιαγιάς μου που κατατρύπησε τα χέρια της να καρικώνει και να στριφώνει; Αυτό με κάνει φονιά; Το ότι ξύπνησα με έκανε φονιά;
Πρέπει πάντα να βγαίνει το χαμερπές τέρας της παρέλκυσης μαζί μου στο δρόμο;
Ε όχι! Αυτό δεν το δέχομαι. Ψάξτε αλλού το δολοφόνο. Όχι στο προφανές…
Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
Για πολλούς απ' όσους βλέπουν απολύτως ψυχρά το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, που μετέτρεψε το δημόσιο χρέος των 25 δισ. ευρώ, που είχε η χώρα, σε 350 δισ. με τις απανωτές δανειοδοτήσεις με υψηλούς τόκους και με τη μορφή βούρκου που σε καταπίνει, η πιο λογική απάντηση της Ελλάδας σ' αυτό που ωραιοποιημένα λέγεται αγορές -αλλά είναι εγκληματίες- θα έπρεπε να ήταν η στάση πληρωμών με παράλληλη εθνικοποίηση των τραπεζών.
Εκεί να δεις σοκ και δέος. Μπορεί οι ελληνικές τράπεζες να ζημιώνονταν με 60 δισ. ευρώ περίπου και οι πολίτες να καλούνταν να τα βγάλουν πέρα με αιματηρές περικοπές, αλλά θα το έκαναν για την Ελλάδα ρε γαμώτο και όχι για να τοκογλυφήσει ακόμα περισσότερο η κυρία Μέρκελ και η παρέα της με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Τώρα, η χώρα θα φεσωθεί άλλα 120 δισ., επιπλέον των 350 δισ., και θα μείνει υποθηκευμένη για την επόμενη 15ετία. Ούτε 3ετία, ούτε 5ετία.
Τι παράγει η χώρα για να γεννήσει χρήμα και να αποπληρώσει το χρέος; Τίποτε. Ολίγον τουρισμό και τ' αγόρι της. Τι θα παράγει αύριο; Ούτε τουρισμό, και τ' αγόρια όλο και λιγοστεύουν ως είδος.
Τι θα κέρδιζε με τη στάση πληρωμών; Αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Τα 350 δισ. θα γίνονταν 240 δισ. και θα έτρεχε η Γερμανία και η Γαλλία να μας σώσουν παρακαλετά για να μη μείνουν οι τράπεζές τους με 120 δισ. ελληνικών ομολόγων, που θα άξιζαν πια 80 και αν. Δεν είναι τόσο απλό όπως το γράφω. Αλλά αυτό είναι το ρεζουμέ.
Ας κέρδιζε ο κύριος Πόλσον και οι συμμορίτες του είδους, που ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας. Θα γέμιζε σκουπίδια ομόλογα η παγκόσμια αγορά, που θα έτρεχε να σώσει την τοκογλυφία της μαζί με το μέλλον της Ελλάδας. Ενώ τώρα, τρέχει η Ελλάδα παρακαλετά και αυτομαστιγωνόμενη, ζητώντας συγγνώμη, που ήταν μια πρόστυχη, μια ψεύτρα, μια αλανιάρα. Ζητώντας συγγνώμη από τις πουτάνες πολυτελείας, που την προστυχιά τους, την ψευτιά τους, την αλανιά τους, την πουλάνε στους επαρχιώτες -σαν την Ελλάδα- για τίτλους ευγενείας.
Η Ελλάδα έχει την ατυχία να μην έχει ούτε ηγέτη, ούτε στελέχη, ούτε οικονομικούς παράγοντες, που να μπορούν να κάνουν και να διαχειριστούν μια τέτοια κίνηση, που απαιτεί θράσος, γενναιότητα, οικονομική ευελιξία καθόλου δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας και, κυρίως, διεθνή στηρίγματα.
Τίποτε απ' όλα αυτά δεν έχει η Ελλάδα. Αντιθέτως, έχει στρατιές ρουσφετολογικά αργόμισθων, που όχι μόνο τρώνε τα σπλάχνα της οικονομίας, αλλά και κάθε προόδου.
Έχει στρατιές από κλέφτες και φοροφυγάδες στον ιδιωτικό τομέα, που συσσωρεύουν πλούτο, ενώ στερούν πλούτο από το δημόσιο ταμείο, χάριν του οποίου σιτίζονται.
Έχει στρατιές από αργοκίνητους μηχανισμούς, εργάτες και υπαλλήλους, που ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα και εμποδίζουν κάθε εξέλιξη.
Έχει στρατιές από εξουσιαστές στους δήμους, τις κοινότητες, τις νομαρχίες, τις περιφέρειες και στη Βουλή, που όχι μόνο σπαταλάνε χρόνο, χρήμα, ιδέες, ανθρώπους για τα μικροσυμφέροντά τους, αλλά χειρίζονται το δημόσιο χρήμα λες και το βρήκαν στο δρόμο.
Η χρεοκοπία της χώρας δεν είναι το κατώτερο στάδιο, όπως θέλει να λέει ο πρωθυπουργός. Το κατώτερο στάδιο είναι η ηθική χρεοκοπία της χώρας, που έχει ήδη συντελεστεί. Και στην οποία συμμετέχει και ο πρωθυπουργός εδώ και 35 χρόνια.
Αυτή η ηθική χρεοκοπία είναι που θα εμποδίσει και τώρα τη χώρα να πάρει ανάσα, όσα δισ. και αν της δανείσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι. Μέχρι να χρεοκοπήσει πλήρως κλαίγοντας.
Θα αρκούσε οι φοροφυγάδες να πληρώσουν τους φόρους τους. Τα 30 δισ. βεβαιωμένα και τα εκατοντάδες άγνωστα από τους κάθε λογής επαγγελματίες, αεριτζήδες και κεφαλαιούχους της παραοικονομίας. Αυτό θα αρκούσε. Στην πιο φτωχή χώρα των πιο πλούσιων κατοίκων!
Ποιος θα μαζέψει αυτό το διαφεύγον χρήμα; Ποιος θα βάλει κανόνες ανταγωνισμού παροχής ποιότητας υπηρεσιών στο λησταρχείο του τουρισμού; Ποιος θα μαζέψει, επιτέλους, τη χρυσοφόρο ναυτιλία στα εργαστήρια και τις υπηρεσίες της πατρίδας της; Ποιος θα κυνηγήσει τις διαρκείς κερδοσκοπικές αυξήσεις στα είδη διατροφής και τα πωλήματα του πανάκριβου ελληνικού εμπορίου; Ποιος θα βάλει τάξη στους ανεκμετάλλευτους γεωργικούς θησαυρούς της ελληνικής γης;
Τελικά, ποιος θα πει στους πολίτες «εντάξει, σας διαφθείραμε. Δεν συμφέρει. Κομμένο».
Η κυβέρνηση που, ανίκανη να συλλάβει τους κλέφτες, μειώνει τις συντάξεις των πιο ανυπεράσπιστων πολιτών της;
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
Για πολλούς απ' όσους βλέπουν απολύτως ψυχρά το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, που μετέτρεψε το δημόσιο χρέος των 25 δισ. ευρώ, που είχε η χώρα, σε 350 δισ. με τις απανωτές δανειοδοτήσεις με υψηλούς τόκους και με τη μορφή βούρκου που σε καταπίνει, η πιο λογική απάντηση της Ελλάδας σ' αυτό που ωραιοποιημένα λέγεται αγορές -αλλά είναι εγκληματίες- θα έπρεπε να ήταν η στάση πληρωμών με παράλληλη εθνικοποίηση των τραπεζών.
Εκεί να δεις σοκ και δέος. Μπορεί οι ελληνικές τράπεζες να ζημιώνονταν με 60 δισ. ευρώ περίπου και οι πολίτες να καλούνταν να τα βγάλουν πέρα με αιματηρές περικοπές, αλλά θα το έκαναν για την Ελλάδα ρε γαμώτο και όχι για να τοκογλυφήσει ακόμα περισσότερο η κυρία Μέρκελ και η παρέα της με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Τώρα, η χώρα θα φεσωθεί άλλα 120 δισ., επιπλέον των 350 δισ., και θα μείνει υποθηκευμένη για την επόμενη 15ετία. Ούτε 3ετία, ούτε 5ετία.
Τι παράγει η χώρα για να γεννήσει χρήμα και να αποπληρώσει το χρέος; Τίποτε. Ολίγον τουρισμό και τ' αγόρι της. Τι θα παράγει αύριο; Ούτε τουρισμό, και τ' αγόρια όλο και λιγοστεύουν ως είδος.
Τι θα κέρδιζε με τη στάση πληρωμών; Αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Τα 350 δισ. θα γίνονταν 240 δισ. και θα έτρεχε η Γερμανία και η Γαλλία να μας σώσουν παρακαλετά για να μη μείνουν οι τράπεζές τους με 120 δισ. ελληνικών ομολόγων, που θα άξιζαν πια 80 και αν. Δεν είναι τόσο απλό όπως το γράφω. Αλλά αυτό είναι το ρεζουμέ.
Ας κέρδιζε ο κύριος Πόλσον και οι συμμορίτες του είδους, που ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας. Θα γέμιζε σκουπίδια ομόλογα η παγκόσμια αγορά, που θα έτρεχε να σώσει την τοκογλυφία της μαζί με το μέλλον της Ελλάδας. Ενώ τώρα, τρέχει η Ελλάδα παρακαλετά και αυτομαστιγωνόμενη, ζητώντας συγγνώμη, που ήταν μια πρόστυχη, μια ψεύτρα, μια αλανιάρα. Ζητώντας συγγνώμη από τις πουτάνες πολυτελείας, που την προστυχιά τους, την ψευτιά τους, την αλανιά τους, την πουλάνε στους επαρχιώτες -σαν την Ελλάδα- για τίτλους ευγενείας.
Η Ελλάδα έχει την ατυχία να μην έχει ούτε ηγέτη, ούτε στελέχη, ούτε οικονομικούς παράγοντες, που να μπορούν να κάνουν και να διαχειριστούν μια τέτοια κίνηση, που απαιτεί θράσος, γενναιότητα, οικονομική ευελιξία καθόλου δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας και, κυρίως, διεθνή στηρίγματα.
Τίποτε απ' όλα αυτά δεν έχει η Ελλάδα. Αντιθέτως, έχει στρατιές ρουσφετολογικά αργόμισθων, που όχι μόνο τρώνε τα σπλάχνα της οικονομίας, αλλά και κάθε προόδου.
Έχει στρατιές από κλέφτες και φοροφυγάδες στον ιδιωτικό τομέα, που συσσωρεύουν πλούτο, ενώ στερούν πλούτο από το δημόσιο ταμείο, χάριν του οποίου σιτίζονται.
Έχει στρατιές από αργοκίνητους μηχανισμούς, εργάτες και υπαλλήλους, που ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα και εμποδίζουν κάθε εξέλιξη.
Έχει στρατιές από εξουσιαστές στους δήμους, τις κοινότητες, τις νομαρχίες, τις περιφέρειες και στη Βουλή, που όχι μόνο σπαταλάνε χρόνο, χρήμα, ιδέες, ανθρώπους για τα μικροσυμφέροντά τους, αλλά χειρίζονται το δημόσιο χρήμα λες και το βρήκαν στο δρόμο.
Η χρεοκοπία της χώρας δεν είναι το κατώτερο στάδιο, όπως θέλει να λέει ο πρωθυπουργός. Το κατώτερο στάδιο είναι η ηθική χρεοκοπία της χώρας, που έχει ήδη συντελεστεί. Και στην οποία συμμετέχει και ο πρωθυπουργός εδώ και 35 χρόνια.
Αυτή η ηθική χρεοκοπία είναι που θα εμποδίσει και τώρα τη χώρα να πάρει ανάσα, όσα δισ. και αν της δανείσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι. Μέχρι να χρεοκοπήσει πλήρως κλαίγοντας.
Θα αρκούσε οι φοροφυγάδες να πληρώσουν τους φόρους τους. Τα 30 δισ. βεβαιωμένα και τα εκατοντάδες άγνωστα από τους κάθε λογής επαγγελματίες, αεριτζήδες και κεφαλαιούχους της παραοικονομίας. Αυτό θα αρκούσε. Στην πιο φτωχή χώρα των πιο πλούσιων κατοίκων!
Ποιος θα μαζέψει αυτό το διαφεύγον χρήμα; Ποιος θα βάλει κανόνες ανταγωνισμού παροχής ποιότητας υπηρεσιών στο λησταρχείο του τουρισμού; Ποιος θα μαζέψει, επιτέλους, τη χρυσοφόρο ναυτιλία στα εργαστήρια και τις υπηρεσίες της πατρίδας της; Ποιος θα κυνηγήσει τις διαρκείς κερδοσκοπικές αυξήσεις στα είδη διατροφής και τα πωλήματα του πανάκριβου ελληνικού εμπορίου; Ποιος θα βάλει τάξη στους ανεκμετάλλευτους γεωργικούς θησαυρούς της ελληνικής γης;
Τελικά, ποιος θα πει στους πολίτες «εντάξει, σας διαφθείραμε. Δεν συμφέρει. Κομμένο».
Η κυβέρνηση που, ανίκανη να συλλάβει τους κλέφτες, μειώνει τις συντάξεις των πιο ανυπεράσπιστων πολιτών της;
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)