Από indymedia
Κράτος και ΜΜΕ ασελγούν σε έναν νεκρό 15χρονο πρόσφυγα
Το βράδυ της Κυριακής 28 Μάρτη ένα 15χρονο παιδί, πρόσφυγας από το Αφγανιστάν σκοτώθηκε μετά από έκρηξη που σημειώθηκε στα Πατήσια, ενώ η 11χρονη αδελφή και η μητέρα του τραυματίστηκαν και νοσηλεύονται. Η έκρηξη, σύμφωνα με τους μπάτσους, προκλήθηκε από μηχανισμό αποτελούμενο από σιδερένιο σωλήνα και εκρηκτική ύλη, τον οποίον βρήκαν στα σκουπίδια τα οποία έψαχναν καθημερινά προσπαθώντας να επιβιώσουν στη "γη της επαγγελίας", μακρυά από την πατρίδα τους την οποία αναγκάστηκαν να αφήσουν μη μπορώντας να επιβιώσουν εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού πολέμου που οι σύγχρονοι σταυροφόροι έχουν κηρύξει. Συμμέτοχος στην κατοχή του Αφγανιστάν είναι και το ελληνικό κράτος.
Η "γη της επαγγελίας" των σταυροφόρων προσφέρει απλόχερα στους πρόσφυγες αλλά και στους οικονομικούς μετανάστες δουλικές συνθήκες εργασίας, αστυνομικούς βασανισμούς και εξευτελισμούς, πείνα, ή εναλλακτικά μια θέση στη κοινωνία του καταναλωτικού ονείρου, της επίπλαστης ευμάρειας με αντάλλαγμα την υποταγή και ενσωμάτωση στο σύστημα.
Αμέσως μετά την έκρηξη έπιασε δουλειά η τρομοδημοσιογραφία και τα παράγωγά της, ο ιδιοτελής κιτρινισμός της blogoσφαιρας.Το σενάριο στήθηκε. Πριν ακόμα δοθούν στη δημοσιότητα στοιχεία, είχε έρθει η καταδίκη! Τη χυδαιολογία συμπλήρωσε παρέμβαση του Χρυσοχοΐδη, σε μια ακόμη προσπάθεια να παραπλανήσει και να δημιουργήσει συναίνεση στην κρατική καταστολή και την ανελευθερία.
Στο επικοινωνιακό λοιπόν κομμάτι, το καθεστώς μοίρασε τις αρμοδιότητες της παραπληροφόρησης, ή πάρθηκαν ακόμη και από μόνες τους από φιλήσυχους και ευαίσθητους δημοσιογράφους ή σταρ της TV, που άδραξαν την ευκαιρία να συκοφαντήσουν τα κινήματα και τον ένοπλο αγώνα.
H Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς, η οποία κατονομάστηκε από όλους τους παραπάνω σαν υπεύθυνη, με ανακοίνωση ΜΗ Ανάληψης, καταρρίπτει ένα ένα τα σημεία στα οποία στηρίχτηκε η παραπληροφόρηση και ο επικοινωνικός πόλεμος του καθεστώτος. Η ανακοίνωση απορρίπτεται, αφού χαλάει το μαγείρεμα και το κυνήγι μαγισσών στο οποίο είναι πρόθυμοι να επιδοθούν.
Μετά την κοινωνία των ρουφιάνων, σειρά έχει η κοινωνία των πολιτών-δικαστών που καταδικάζουν χωρίς στοιχεία οποιονδήποτε του υποδειχθεί! Όλοι οι παραπάνω απόλυτα συντεταγμένοι με τις επιταγές της εξουσίας, θυμούνται επιλεκτικά τους μετανάστες και αναφέρονται σ΄ αυτούς με οίκτο, μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν συναισθηματική φόρτιση και τελικά κλίμα, ενώ αντίθετα στις αμέτρητες επιθέσεις, δολοφονίες και βασανισμούς μεταναστών από την κρατική καταστολή στη "γη της επαγγελίας..." δεν άνοιξαν ποτέ το στόμα τους να καταδικάσουν κανέναν. Τα κοράκια κάνουν πολιτική πάνω στο πτώμα του παιδιού και η κυριαρχία καλύπτει τα εγκλήματά της προσφέροντας σπίτι και εισόδημα στην οικογένεια. Οι μετανάστες είναι άξιοι ζωής-επιβίωσης μόνο όταν μπορούν να χρησιμοποιηθούν επικοινωνιακά.
Αυτό δεν είναι απλά επικοινωνιακός πόλεμος, είναι αλητεία!
4 σχόλια:
"σύμφωνα με τους μπάτσους,"...
Eκεί σταματώ...δεν πάω παραπέρα.
Η αρχή είναι "το ήμισυ του παντός".
Έχουμε μάθει να βλέπουμε τα πράγματα όπως εμείς θέλουμε. Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε είναι να αποδεχόμαστε –σύμφωνα πάντα με τα πιστεύω μας- αυτά και μόνο αυτά που θα θέλαμε να έχουν συμβεί. Αποκλείουμε οποιαδήποτε άλλη εκδοχή ή γνώμη και υιοθετούμε τα της αντίληψής μας βγάζοντας βιαστικά συμπεράσματα. Αν τα στοιχεία που προκύπτουν είναι της αρεσκείας μας τα δεχόμαστε, αν δεν είναι τα απορρίπτουμε σαν κατασκευασμένα.
Υ Γ 1 : Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να αναλάβει κάποιος την ευθύνη για μια τόσο μεγάλη απώλεια.
Υ Γ 2 : Αν το θύμα ήταν "μπάτσος" δε θα γινόντανε αυτό το μπάχαλο των ανακοινώσεων αποδοχής ή μη, αντιθέτως κάποιοι θα το επικροτούσαν-χειροκροτούσαν.
Απαντώντας και στους δύο:
1. Το κείμενο δεν είναι δικό μου και η λέξη «μπάτσος» δεν μπορεί να θεωρηθεί αρνητική ως προς την ανάγνωση ενός κειμένου.
2. Όλοι μας δημοσιεύουμε κείμενα που δε μας εκφράζουν. Το έχετε κάνει και οι δυο σας.
3. Αν το θύμα ήταν «μπάτσος» ξέρετε καλά πως εγώ τουλάχιστο θα αμολούσα τους κεραυνούς μου εναντίον των «εκ του ασφαλούς δολοφόνων». Το έχω κάνει ήδη...
4. Περίμενα σχόλια αρνητικά στο κείμενο κι όχι στη δημοσίευσή του.
Δάσκαλε, τα σχόλια αφορούν το κείμενο. Αναφέρομαι σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο γιατί θα ήταν πολύ εγωιστικό να βγάλω τον εαυτό μου από το "καλούπι".
Δημοσίευση σχολίου