Έχουν περάσει τριάντα χρόνια από τότε.
Είχαμε ιδρύσει την ΑΣΚ,
την Ανεξάρτητη Κίνηση Καθηγητών.
Εδώ στη Μαγνησία μόνο.
Άτομα απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους,
από δεξιά μέχρι πολύ αριστερά.
Μας άκουγαν όλοι με προσοχή τότε.
Μετά πήγαιναν και ψήφιζαν τα κομματόσκυλα.
Θυμήθηκα μια πρόταση που είχαμε κάνει τότε
στους «δασκάλους του Γένους».
Προτείναμε να μην πληρώνουμε τα ταμεία
και να μας δίνουν τα λεφτά στο χέρι.
Είχαμε δει από τότε τα κομματικά λαμόγια
να ορμάνε πάνω στα χρήματα αυτά
και να ισχυρίζονται πως τα επενδύουν για μας.
Η πρόταση δεν εισακούστηκε, όπως και καμιά άλλη.
Ο συνδικαλισμός βάδιζε με γοργά κομματικά βήματα.
Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά;
Φταίει το νέο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό.
Αυτό που εμπνεύστηκαν τα νέα «σοσιαλιστικά» ρεμάλια.
Ποιος θα προλάβει να βγει στη σύνταξη, αν βρει δουλειά;
ΓΗΡΑΣΚΩ ΑΕΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ,
όπως έγραφα προφητικά πριν δεκαπέντε χρόνια.
Οι δοσίλογοι του ΠΑΣΟΚ με χλεύαζαν τότε.
Ίσως να με χλευάζουν και σήμερα.
Είναι χορτάτοι αυτοί και με μπάζες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου