Κερασιάς συνέχεια…

Αγρότισσα η πεθερά μου και μεγάλη στα χρόνια.
Άκουσε προχτές αυτά που έλεγα για την κερασιά
κι αμέσως πετάχτηκε και ξεστόμισε:
- Έτσ’ φουσκώνουν τα δέντρα του χειμώνα.
Δεν αντιμίλησα γιορτάρες μέρες.

Σήμερα βγήκε ο μικρός γιος στην αυλή
κι έφερε το μαντάτο:
- Άνθισαν λουλούδια στην κερασιά!
Αναμενόμενο για μένα κι οδυνηρό.

Στο χτήμα του γείτονα οι μυγδαλιές,
χωρίς να έχουν ρίξει τα παλιά τους φύλλα,
έχουν αρχίσει να βγάζουν τα καινούρια.

Στο Σέσκλο άνθισαν οι παπαρούνες, Δεκέμβρη μήνα.

Ξέχασαν την αγρανάπαυσή τους τα δέντρα,
ξέχασαν και τη χειμέρια νάρκη τους.
Πόσο θ’ αντέξουν χωρίς ύπνο;

Υ.Γ.
Ας μη στενοχωριούνται οι αστοί.
Τέλος του Γενάρη θα φάνε κεράσια ντόπια…