Τον κουβάλησαν με χειροπέδες τον μικρό.
Στα δικαστήρια.
Εξύβριση αρχής το έγκλημά του.
Εκείνο το «άγαμοι θύται»…
Ο μικρός ήταν σοκαρισμένος.
Δεν είχε εμπεδώσει ακόμη τη δύναμη των οργάνων,
ούτε τα κόμπλεξ κάποιων ένστολων.
Πρώτη του φορά θα αντιμετώπιζε και τη Θέμιδα.
Αναίτια.
Η δικαστίνα κατάλαβε αμέσως το «παράπτωμα».
Ζήτησε από το όργανο να αποσύρει τη μήνυση.
Το όργανο ήταν πρόθυμο,
όμως το αφεντικό του, ο υπαστυνόμος,
δεν του επέτρεπε να φερθεί ανθρώπινα.
Ο μικρός απολογήθηκε με σθένος
και είπε όλη την αλήθεια.
Αυτή που είχα καταγράψει κι εγώ
πριν λογοκριθώ από την οικογένεια.
Η δικαστίνα ξαναζήτησε μάταια από το όργανο
να ανακαλέσει τη μήνυση.
Το αφεντικό του όμως ήταν ανένδοτο.
Το δικαστήριο αποσύρθηκε.
Σε μισή ώρα η δικαστίνα ανακοίνωσε την «ποινή».
- Αθώος ο κατηγορούμενος λόγω αμφιβολιών.
Αθώος μετά βεβαιότητας εννοούσε.
Η Δικαιοσύνη βλέπει όταν δεν καθοδηγείται.
Το ίδιο μπορούν να δουν και οι μπάτσοι.
Όταν τους επιτρέψουν να νιώσουν άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου