Νεποτισμός του κερατά

Ο «αδερφός» μου έστειλε ένα μεσαιωνικό κείμενο-καταγγελία:

AMA DEN SE LENE XRISTIANAKH, XESE MESA...

Κύριε Πρύτανη, του Πανεπιστημίου Αθηνών, απαντήστε.

Στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κοσμήτωρ είναι η Ελένη Χριστινάκη, καθηγητής ο Παναγιώτης Χριστινάκης. Από κει και πέρα παρακολουθήστε την πορεία της οικογένειας:

Η κόρη Ειρήνη Χριστινάκη έλαβε διδακτορικό τον Αύγουστο του 2004 από τον πατέρα της Παναγιώτη Χριστινάκη τότε Πρόεδρο του Τμήματος που ήταν επιβλέπων του διδακτορικού της, έχοντας αποτύχει στις προσπάθειές της για διδακτορικό στη Νομική Αθηνών και στη Νομική Θράκης. Σε λίγους μήνες εκλέγεται... κατ΄ ευθείαν επίκουρη καθηγήτρια, παρακάμπτοντας το νόμο που απαιτεί κάποια χρόνια διδασκαλίας σε ΑΕΙ μετά την απόκτηση του διδακτορικού. Χαρακτηρίστηκε διεθνούς κύρους επιστήμων!!! και άκουσον άκουσον μέσα σε τρία χρόνια το 2008 σε ηλικία 35 ετών γίνεται τακτική ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!!!, παρακάμπτοντας πάλι το νόμο.

Στη συνέχεια ο γαμπρός Χριστινάκη, Αθανάσιος Γλάρος και σύζυγος της Ειρήνης Χριστινάκη εκλέγεται επίκουρος καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Ο αδελφός του γαμπρού Χριστινάκη, Γεώργιος Γλάρος ετοιμάζεται και αυτός για άλλη θέση στο ίδιο Τμήμα.

Η άλλη κόρη του Χριστινάκη, Όλγα Χριστινάκη, ετοιμάζεται και αυτή για τη Σχολή και πήρε θέμα διδακτορικού με επιβλέπουσα την αδελφή της, Ειρήνη Χριστινάκη.

Ο άλλος γιος Χριστινάκη, Επαμεινώνδας Χριστινάκης, πτυχιούχος Παιδαγωγικής Ακαδημίας, δάσκαλος στην Κύπρο, χωρίς πτυχίο Θεολογίας και χωρίς μάστερ που είναι απαραίτητο, γίνεται και αυτός υποψήφιος διδάκτωρ και στην επιβλέπουσα επιτροπή ορίζεται πάλι ο καθηγητής Χριστινάκης.

Κύριε Πρύτανη τι έχετε να πείτε στους φοιτητές που αξίζουν και αγωνίζονται τίμια αλλά δεν έχουν το προνόμιο να είναι παιδιά καθηγητών;

Τι έχετε να πείτε στους χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς; Γιατί συμφωνείτε με την προκλητική συμπεριφορά της οικογένειας Χριστινάκη;

ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΩΘΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΟΜΠΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΗ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ! ΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΕ ΛΙΓΗ ΝΤΡΟΠΗ ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ...

Οι καθηγητάδες στα σχολειά διδάσκουν ασύστολα το πέρας του μεσαίωνα και την έλευση της δημοκρατίας.

Ψάχνοντας τόσα χρόνια μέσα στα ψεύδη των «δόκιμων» βιβλίων και παλεύοντας να μη διδάξω ψεύδη στους μαθητές μου, αμφέβαλλα για το τέλος του μεσαίωνα και οι μαθητές μου απορούσαν με τις απόψεις μου.

Ένα μικρό τεκμήριο των απόψεών μου είναι το κείμενο αυτό.