Μας δουλεύουν άγρια και μας τ’ αρπάζουν όλα.
Το κράτος, που δεν έχει χρήμα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, βρίσκει όλα αυτά τα δισεκατομμύρια Ευρώ και τα δίνει στις τράπεζες.
Την ώρα που η φτωχολογιά ορμάει στα σκουπίδια για να βρει φαγητό.
Την ώρα που τα παιδιά μας ζουν με το απόθεμα των γονιών τους.
Πριν μήνες μας πανικόβαλαν με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Αυτό το καημένο όμως κατέβασε την τιμή του και μας λύτρωσε. Μόνο οι τράπεζες «έχασαν» απ’ αυτή τη μείωση της τιμής του και γι’ αυτό το κράτος τις επιχορηγεί.
Το πετρέλαιο αποδείχτηκε φιλότιμο, αφιλότιμο είναι το κράτος ανά τους αιώνες.
Εγώ απλά θέλω να βροντοφωνάξω για άλλη μια φορά:
Καληνύχτα, Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θ’ αλλάξει ποτέ!
2 σχόλια:
Μια λύση θα ήταν να κάνουμε εθνικό έρανο για να βοηθήσουμε τις τράπεζες, όπως μας βοηθούσαν αυτές πάντα, όταν είχαν κέρδη. Αλληλεγγύη, ε;
Κάθε φορά πληρώνουμε τα κέρδη τους.... Να μην πληρώσουμε και την κρίση τους όμως....
Δημοσίευση σχολίου