Καληνύχτα, Κεμάλ

Πέμπτη, 25 Μαρτίου 2010
»Μια σταγόνα ιστορία: Πού πήγαν οι χρυσές λίρες;

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Να σας εκνευρίσω λιγάκι σήμερα, ανήμερα της εθνικής μας εορτής; Εκτός αν προτιμάτε απλώς να γελάσετε πικρά. Διότι ο κατάλογος που ακολουθεί, κάτι θα σας θυμίσει από το σήμερα που κυριαρχείται από ξένους κερδοσκόπους και Έλληνες απατεωνίσκους. Πολλά επίσης θα σάς εξηγήσει, καθότι ένα κράτος που γεννιέται χρεωμένο, πού λέτε ότι θα καταλήξει;


Λοιπόν:
Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή, «συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών, δια την χρηματοδότησιν του αγώνος». Ρίξτε μια ματιά στην.. κατανομή αυτού του δανείου:


- Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών, δηλαδή αυτομάτως τα 2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!). Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.


Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:
- Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
- Μεσιτικά 68.000 λίρες
- Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
- Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
- Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.



Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την κατασκευή δύο φρεγατών. Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία, που ήρθε στην Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831 στο λιμάνι τού Πόρου, όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα τού Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο στόλο. (Δεν το ξέρατε ούτε αυτό, έτσι;)


Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι πολεμικών πλοιαρίων. Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση. Συνεχίζουμε:

- Για μισθοδοσία φιλέλληνα(;) Κόχραν 37.000 λίρες
- Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
- Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες



Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες, έφθασαν τελικά στην Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες. Αντί αυτά τα ελάχιστα που απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά των Τούρκων, κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους Μοραΐτες και τους Ρουμελιώτες. Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και πληρωνόντουσαν από τα λεφτά του δανείου. Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του γεγονότος ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες. Ο Γκούρας για παράδειγμα, είχε ένα σώμα εκατόν πενήντα ενόπλων, αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους. Το ίδιο και οι αντίπαλοι του.



Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης, έδωσε εντολή στον Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή (να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας.) της περιουσίας του κράτους. Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και εξαιρετικά σύντομο. Περιείχε μία μόλις πρόταση:

«Κύριε Κυβερνήτα, εις το ταμείον του κράτους ευρέθη έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον».

Ομιλία Δασκάλου για την 25 Μαρτίου

Αυτά τα λόγια απηύθυνε ένας φωτισμένος δάσκαλος στους μαθητές του, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου - δυστυχώς δεν μου έστειλαν το όνομά του και δεν γνωρίζω σε ποιόν να στείλω τα συγχαρήκια για την ντομπροσύνη και την ομορφιά των λόγων του.

Απολαύστε και σεις αυτά που είπε σε 17χρονα παιδιά ...



Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ßιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.

Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία
Ή και περισσότερα χρόνια,
Θα σου µιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,
Οι µαθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές
Δε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ' επανάληψη.
Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που µε σόκαρε, που µε έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος
Το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.

Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλάßει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη..
Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα,
Για να µας πει την ιστορία του ßίου του,
Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,
το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,
Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλßανικά µάθαµε σαν µπέσα,
Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.
Να αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,
Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.

Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου,
του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.
Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που
Αύριο θα κάνετε.

Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαι
Πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.
Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν ßλέπω την εποχή µας
Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
Μόνο σε εσάς ελπίζω,
Στην ειλικρινή σας διάθεση
να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολεµήσετε,
να νικήσετε.
Μη µας απογοητεύσετε.

Είναι κι αυτή μια άποψη

Ο Bill Gates σε μια ομιλία του σε ένα γυμνάσιο, μίλησε για 11 κανόνες ζωής που δεν έμαθαν και δεν θα μάθουν στο σχολείο. Μιλάει για το πως οι «προοδευτικοί» δάσκαλοι δημιούργησαν μια γενιά χωρίς αίσθηση της πραγματικότητας και πως αυτή αντίληψη προετοιμάζει τα παιδιά να αποτύχουν στον πραγματικό κόσμο.

Κανόνας 1: Η ζωή δεν είναι δίκαιη - συνήθισέ το!

Κανόνας 2: Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την αυτό-εκτίμησή σου. Περιμένει πρώτα να επιτύχεις εσύ ο ίδιος κάτι ΠΡΙΝ αισθανθείς καλά με τον εαυτό σου.

Κανόνας 3: Δεν θα κερδίσεις 60.000 ευρώ το χρόνο τελειώνοντας το σχολείο. Δεν πρόκειται να γίνεις αντιπρόεδρος με δωρεάν αυτοκίνητο και κινητό τηλέφωνο μέχρι να τα κερδίσεις και τα δύο.

Κανόνας 4: Εάν νομίζεις ότι ο καθηγητής σου είναι σκληρός, περίμενε μέχρι να δεις το αφεντικό.

Κανόνας 5: Το γύρισμα των μπιφτεκιών δεν σου μειώνει την αξιοπρέπεια. Οι παππούδες σου είχαν μια διαφορετική λέξη για αυτή την εργασία: την έλεγαν ευκαιρία.

Κανόνας 6: Εάν τα μου σκέψεις, ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ. Γι' αυτό μην κλαψουρίζεις για τα δικά σου λάθη, αλλά μάθε από αυτά.

Κανόνας 7: Πριν γεννηθείς, οι γονείς σου δεν ήταν τόσο βαρετοί όσο είναι σήμερα. Έγιναν έτσι πληρώνοντας τους λογαριασμούς σου, καθαρίζοντας τα ρούχα σου και ακούγοντάς σε να λες πόσο «cool» είσαι. Πριν λοιπόν σώσεις τα δάση από τα παράσιτα της γενιάς των γονιών σου, προσπάθησε να καθαρίσεις τη ντουλάπα στο δωμάτιό σου.

Κανόνας 8: Το σχολείο μπορεί να έχει βρει τον τρόπο να εξαλείψει τις διαφορές μεταξύ κερδισμένων και χαμένων, αλλά η ζωή ΟΧΙ. Μερικά σχολεία έχουν απορρίψει τις αρνητικές βαθμολογίες και θα σου δώσουν όσες ευκαιρίες θέλεις για να βρεις τη σωστή απάντηση. Αυτή η κατάσταση δεν μοιάζει ούτε στο ελάχιστο με την πραγματική ζωή.

Κανόνας 9: Η ζωή δεν είναι χωρισμένη σε εξάμηνα. Δεν υπάρχουν ολόκληρα καλοκαίρια διακοπών και πολύ λίγοι υπάλληλοι είναι διατεθειμένοι να σε βοηθήσουν να «βρεις» τον εαυτό σου. Αυτό μπορείς να το κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου.

Κανόνας 10: Η τηλεόραση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η πραγματική ζωή. Στη πραγματική ζωή οι άνθρωποι είναι στις δουλείες τους και όχι στα μπαρ και στα καφενεία.

Κανόνας 11: Να είσαι ευγενικός με τους σπασίκλες. Στο τέλος μάλλον θα καταλήξεις να δουλεύεις για έναν από αυτούς.

Θα πούμε το ψωμί αντίδωρο

Ψάχνω τόσους μήνες να βρω κάποιον Πασόκο

που θα έκανε κριτική στα οικονομικά μέτρα

και στην οικονομική καταστροφή της χώρας.

Άκουγα μόνο τα γνωστά για τις ευθύνες της Ν.Δ.

και άχνα για τις ευθύνες του κάλπικου σοσιαλισμού.

Χτες βράδυ βρέθηκα με δυο σπλήνες πράσινες

κι αρχίσαμε να συζητάμε.

Πολλοί ήταν στην παρέα και οι δυο σπλήνες

ήταν καλωδιωμένες η μια δίπλα στην άλλη.

Δεν ανησυχούσαν για την οικονομική καταστροφή,

το πρόβλημά τους ήταν ο νέος παπάς του χωριού.

Αυτός ο παπάς έκανε παρατήρηση σε μια γιαγιά

επειδή αυτή άρπαξε διπλό αντίδωρο απ’ το πανέρι.

Ενοχλήθηκαν οι Πασόκοι με το αδίκημα της γιαγιάς,

ή με την αναίδεια του παπά;

Το δεύτερο τους ενόχλησε απ’ ότι κατάλαβα.

Οι Πασόκοι μ’ αυτά θ’ ασχολούνται στο μέλλον.

Θα φροντίζουν να παίρνουμε διπλό αντίδωρο.

Θα διορίζουν δικούς τους επιτρόπους στους ναούς.

Οι επίτροποι αυτοί θα φροντίζουν να πούμε

ΤΟ ΨΩΜΙ ΑΝΤΙΔΩΡΟ…

Δημοσίευση εν βρασμώ ψυχής

ΔΙΚΗ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ:

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Oργή και θλίψη μας προκάλεσε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Αμαρύνθου. Ήταν τον Οκτώβριο του 2006, που η ανήλικη αλλοδαπή μαθήτρια είχε καταγγείλει τον ομαδικό βιασμό της από 4 συμμαθητές της, ενώ 3 συμμαθήτριες βιντεοσκοπούσαν το «κατόρθωμά» τους.

Τρεισήμισι χρόνια αργότερα, η υπόθεση αναβίωσε στο δικαστήριο, αλλά για εμάς είναι φανερό ότι δεν έγινε δυνατόν να βγει στο φως η αλήθεια. Κατά τη διαδικασία κατέθεσαν περίπου 40 μάρτυρες υπέρ των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικοί, ενώ από την πλευρά της καταγγέλλουσας δεν υπήρξε κανείς και καμία μάρτυρας, εκτός βέβαια της μητέρας της. Και μάλιστα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε καν να υποβληθεί το πόρισμα της εξέτασης της καταγγέλλουσας από εγκεκριμένη κλινική ψυχολογίας διαπιστευμένη με διεθνή στάνταρ. Οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κατηγορούμενες, ανέφεραν σημεία και τέρατα εναντίον της, σε βαθμό πραγματικού βασανιστηρίου (που το δικαστήριο δεν απέτρεψε) ενώ μέσα στην αίθουσα κυριαρχούσαν συνθήκες κατατρομοκράτησης, ώστε να μην τολμήσει κανένας και καμία να προσέλθει ως μάρτυρας για να καταθέσει αντικρούοντας τις αδιανόητες κατηγορίες.

Τις προηγούμενες από τη δίκη ημέρες, κάποιες και κάποιοι από τους κατηγορούμενους είχαν δώσει και συνεντεύξεις για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ενώ είχαν φροντίσει, από την πρώτη ημέρα της καταγγελίας κιόλας, να εξαφανιστεί το βίντεο.

Στη σύγχρονη ξενοφοβική και ρατσιστική Ελλάδα είναι προφανές ότι κυριάρχησε το κλίμα να «προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά έναντι της ξένης».

Στη σύγχρονη σεξιστική Ελλάδα εξακολουθεί να κυριαρχεί η άποψη ότι το θύμα του βιασμού «τα ήθελε», ότι ο βιασμός δεν είναι ξένος προς τη «γυναικεία φύση», και υπάρχουν δυστυχώς πολλές σχετικές αποδείξεις και από άλλες καταγγελίες βιασμών που εκδικάζονται δικαστήρια. Η μικρή μαθήτρια από τη Βουλγαρία τιμωρείται για το πολλαπλό έγκλημά της: 1) είναι φτωχή (είναι γνωστό ότι ήταν εργαζόμενη και παράλληλα αριστούχα μαθήτρια) 2) είναι ξένη και 3) είναι γυναίκα. Την καθορίζει, δηλαδή, «διαφορετικότητα» τάξης φυλής και φύλου, και παρ’ όλα αυτά τολμά να καταγγείλει ότι έπεσε θύμα βιασμού. Το ότι το θύμα κατέληξε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο δεν φαίνεται να αξιολογείται από τους κρίνοντες και να αίρει κάθε έννοια «συναίνεσής» της στην «ασέλγεια» που διαπράχθηκε σε βάρος της.

Υπενθυμίζουμε ότι, 11 γυναικείες συλλογικότητες είχαν οργανώσει διαδήλωση στην Αμάρυνθο στις 4-11-2006, στην οποία είχαν συμμετάσχει εκατοντάδες γυναίκες και είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο, όπως αναφερόταν και στην τότε ανακοίνωση: «Επειδή δεν ξεχνούμε ότι ο βιασμός μπορεί να συμβεί σε κάθε γυναίκα, νέα ή μεσήλικα ή ακόμα υπερήλικα, το πρωί ή το βράδυ, σε πολυσύχναστες ή ερημικές περιοχές, συχνότερα μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η εποχή που, όταν η γυναίκα που έπεφτε θύμα βιασμού έπρεπε να δικαστεί και να καταδικαστεί από την κοινωνία και καμιά φορά και από τα δικαστήρια σαν να ήταν η ίδια ένοχη, πρέπει να πάψει να αναβιώνει, πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».

Επίσης υπενθυμίζουμε ότι υπήρξε ευρύτατη συμπαράσταση από πολύ περισσότερους φορείς, καθώς και από θεσμικά πρόσωπα. Η επιτροπή αλληλεγγύης που είχε σχηματισθεί τότε, φρόντισε για κάλυψη των πολύπλευρων αναγκών που δημιούργησε η δίωξη και ο εξοβελισμός της νεαρής μαθήτριας και της μητέρας της, για κατοικία, δουλειά και σχολείο.

Σήμερα, μετά τρεισήμισι χρόνια, οι καθηγητές και ο διευθυντής γνωστού ιδιωτικού σχολείου το οποίο της έδωσε υποτροφία και απ’ όπου αποφοίτησε, διαβεβαιώνουν τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για το άμεμπτο ήθος της σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής της.

Πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση της υπόθεσης Αμαρύνθου εντάσσεται στο κλίμα συγκάλυψης της βίας κατά των γυναικών και της κατίσχυσης της οικογενειακής ή κοινωνικής (στην προκειμένη περίπτωση) «συνοχής» έναντι του δικαιώματος των γυναικών για αυτονομία του σώματος και σεβασμό της αξιοπρέπειας, και αναβιώνει επικυρώνοντας το πατριαρχικό δικαίωμα για τον έλεγχο του σώματος των γυναικών.

Επαναβεβαιώνουμε σήμερα την αλληλεγγύη μας προς την νεαρή, ενήλικη πλέον, παθούσα και καταγγέλλουσα, και ζητούμε την αποδοχή του αιτήματός της για έφεση της εκδοθείσας απόφασης.

Αθήνα, 12 Απριλίου 2010

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ · Παγκόσμια Πορεία Γυναικών · Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας · Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη · Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών · Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας · Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης · Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών · Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος · Ομάδα φύλου Νεολαίας ΣΥΝ · Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ · Τομέας Γυναικών ΠΑΣΟΚ · Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Οικολόγων Πρασίνων

Δική μου «απολογία»:

Την προώθησα με μέιλ στους φίλους την επιστολή.

Οι φίλοι είναι περισσότεροι απ’ τους αναγνώστες του blog

κι αυτό δεν είναι παράπονο.

Το «γνώθι σαυτόν» δεν το έχω χάσει ακόμη.

Κάποιος απ’ αυτούς θεώρησε φυσικό

να χρησιμοποιήσει τις διευθύνσεις των φίλων

και να καταθέσει το μισογυνισμό του

και το ρατσισμό του με τον πιο χυδαίο τρόπο.

Αναγκάζομαι να δημοσιεύσω την επιστολή στο blog

για να καταθέσει τις απόψεις του εδώ

και να πάρει τις δέουσες απαντήσεις.

Ανέκδοτο ή πραγματικότητα;

ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ Ο Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΑΥΤΗ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Η ΚΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΚΛΠ ΚΛΠ..

ΗΛΘΕ Η ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΕΛΒΕΤΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ

ΑΠΟ ΔΩ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΑΥΤΟΣ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ...

ΤΟΤΕ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΚΡΥΦΟΓΕΛΑΕΙ.

- ΓΙΑΤΙ ΓΕΛΑΣ;; ΤΟΝ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΕΛΒΕΤΟΣ

- ΜΑ ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ, ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΥΡΓΟ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΘΑΛΑΣΣΑ....

- ΜΗΝ ΓΕΛΑΣ, ΤΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΕΛΒΕΤΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΕΣΥ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΣΟΥ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ , ΕΓΩ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣΑ............

Υ.Γ. δικό μου.

Θα γελάσατε φυσικά με την απάντηση του Ελβετού.

Εγώ γέλασα όμως με τις γεωγραφικές γνώσεις

του Γιωργάκη του Μαργαριταρένιου…

Μια πράξη γενναία μέσα στην κρίση.

Είχαμε ξεκινήσει μαζί τη συνδικαλιστική μας πορεία με τον Ντούρο.

Μέσα από διαφορετικά στρατόπεδα.

Το ΠΑΣΟΚ είχε καταφέρει να κομματικοποιήσει το συνδικαλισμό…

Πάλεψε αγνά ο Ντούρος, αλλά και δογματικά.

Άργησε να καταλάβει πόσο μακριά απ’ το σοσιαλισμό βρισκόταν ο τυχοδιωκτισμός του ΠΑΣΟΚ.

Τον αφήσαμε αυτόν τον τυχοδιωκτισμό αλώβητο.

Οι λίγοι που τον πολέμησαν έμειναν εκτός τειχών…

Σήμερα όμως ο Ντούρος ορθώνει το ανάστημά του.

Υποβάλλει την παραίτησή του απ’ τη θέση του διευθυντή.

Παραθέτω την αίτηση παραίτησής του.

Και τον συγχαίρω καθυστερημένα και χωρίς άλλα σχόλια.

Τα σχόλια δικά σας.

ΠΡΟΣ : 1^Ο Γραφείο Δευτεροβάθμιας

Εκπαίδευσης Ν. Μαγνησίας

Ενταύθα

Θέμα: Αίτηση παραίτησης. ( 1^η )

Παρακαλώ να δεχθείτε την αίτηση παραίτησής μου για τους παρακάτω λόγους:

1^ον. Το τελευταίο διάστημα κάθε έννοια νομιμότητας, που προστατεύει τους αδυνάτους, έχει καταρρακωθεί καθώς νόμοι του περασμένου αιώνα – αποτέλεσμα αγώνων και θυσιών πολλών γενεών – ( επίδομα αδείας, εορτών κ.τ.λ.) καταργούνται « εν μιά νυκτί» και ταυτόχρονα για πρώτη φορά, στην ιστορία της εξαρτημένης μισθωτής εργασίας μεταπολεμικά, μειώνονται οι ονομαστικές αποδοχές των Δημοσίων Υπαλλήλων και μάλιστα δραστικά.

2^ον. Η αναξιοπιστία των πολιτικών και συνεκδοχικά των κυβερνώντων έχει πλέον περισσέψει, αφού άλλα υπόσχονται προεκλογικά – για να υφαρπάξουν την ψήφο – (αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού) και εντελώς τα αντίθετα πράττουν μετεκλογικά κοροϊδεύοντας και εξαπατώντας κατά τον πιο ωμό και απροκάλυπτο τρόπο, πρώτα απ΄ όλα τους ψηφοφόρους τους και βεβαίως κι εμένα ως πολίτη.

3^ον. Ενώ προηγήθηκαν, σχετικά πρόσφατα, τρεις (3) τον αριθμό νόμοι (Σουφλιά, Ρέπα, Πετραλιά) που υποτίθεται έλυναν κάθε φορά το Ασφαλιστικό, φαίνεται ότι δεν ήρκεσαν και χρειάζονται άλλοι τρεις καινούργιοι (ένας για το Δημόσιο, ένας για τον ιδιωτικό τομέα και ........ ένας για τους ένστολους). Η καταξίωση της ισονομίας και της ισοπολιτείας !

4^ον. Ο δημόσιος διάλογος, το μόνο δημοκρατικό μέσο επίλυσης σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων, δεν υπάρχει έστω και προσχηματικά (θνησιγενής ήταν ακόμη και η περιβόητη δημόσια διαβούλευση). Ο δημοκρατικός διάλογος έχει αντικατασταθεί από την τρομοκρατία των Μέσων Μαζικής ενημέρωσης και τα έξυπνα «παπαγαλάκια» τους που δίκην κυβερνητικού εκπροσώπου ανακοινώνουν κάθε βράδυ μαζί με τις «φαμίλιες» τους τα επόμενα μέτρα που πρόκειται να εφαρμόσει η κυβέρνηση. Ο μόνος – μυστικός - διάλογος που γίνεται είναι αυτός που πραγματοποιείται μεταξύ της νόμω κρατούσης Ελληνικής πολιτείας από τη μια μεριά και των Βρυξελλάνθρωπων και διεθνών τραπεζιτών (τοκογλύφων) από την άλλη.

5^ον. Για πρώτη φορά, στα 34 χρόνια υπηρεσίας μου, αισθάνομαι τόσο ανυπεράσπιστος, καθώς δεν περιμένω τίποτα πλέον από τις κατευθυνόμενες, συμβιβασμένες και γιαυτό παράλυτες συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ).

Επιπλέον, αδυνατώ να προσφύγω στη δικαιοσύνη (εγχώρια και Ευρωπαϊκή) - λόγω οικονομικού κόστους - για όσα αδικήματα διαπράχθηκαν ήδη ή πρόκειται να διαπραχθούν εις βάρος μου.

6^ον. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα προϊούσας παρακμής και κρίσης θεσμών, δομών και αξιών νιώθω εξαιρετικά προδομένος, ταπεινωμένος και ηθικά πλήρως εξουθενωμένος αδυνατώντας στο εξής να προσφέρω όσες υπηρεσίες πρόσφερα σ’ ένα κράτος που δεν διαφέρει και πολύ από έναν κοινό ψεύτη και κλέφτη και το οποίο ανυποψίαστα και με περισσή αφέλεια υπηρέτησα 34 ολόκληρα χρόνια ως δάσκαλός και 28 μήνες ως στρατιώτης, θητεία την οποία καλούμαι τώρα να εξαγοράσω.

7^ον. Φοβούμαι ότι ο καινούργιος ασφαλιστικός νόμος – πέρα από την ανασφάλεια και τον τρόμο που θα ενσπείρει – θα συσσωρεύσει άμεσα νέες αδικίες από τις οποίες δεν μπορεί παρά κάποιες να εγγίξουν κι εμένα. Αναρωτιέμαι αν άραγε η σύνταξη που θα πάρω - αν το θέλει ο Θεός - θα είναι αυτή που θα δικαιούμαι αυτή τη στιγμή ή κάποια άλλη μειωμένη που θα προβλέπει ο νέος νόμος αμέσως μετά την ψήφισή του. Η πικρή μου πείρα δεν μου επιτρέπει να εμπιστευτώ πλέον τις διαβεβαιώσεις και τα γνωστά ΔΕΝ -τρία ή περισσότερα - των κάθε φορά κυβερνώντων.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, εξωθούμαι - παρά την θέλησή μου - σε παραίτηση από τη θέση του Διευθυντή του 8^ου Γυμνασίου Βόλου καθώς δεν επιθυμώ να γίνω συνένοχος στο έγκλημα της ονομαστικής μείωσης των αποδοχών των συναδέλφων μου (κοινώς κλέψιμο) υπογράφοντας τις σχετικές μισθοδοτικές καταστάσεις ως εκκαθαριστής αποδοχών. Κάτι τέτοιο θεωρώ ότι είναι νομικά μετέωρο - η κλεπταποδόχος εγκύκλιος δεν έχει κοινοποιηθεί ακόμη στα σχολεία – και κυρίως ηθικά ανεπίτρεπτο και ως εκ τούτου αρνούμαι να το πράξω.

Τέλος το αμείλικτο ερώτημα αυτή τη στιγμή που πηγαία νομίζω ξεπηδάει από κάθε ανθρώπινη ψυχή και είναι ανάγκη τίμια και ειλικρινά να απαντηθεί από όλους είναι:

Άραγε δεν δικαιούται ένας άνθρωπος - μισθωτός - σ΄ αυτόν τον ψεύτικο κόσμο, λίγο πριν πεθάνει, να ζήσει ήρεμα και ήσυχα και κυρίως με αξιοπρέπεια ;

Βόλος 14 - 4 - 2010 Ευπειθέστατος Δια Βίου υπήκοος Υμών

Χρήστος Ντούρος

Διευθυντής 8^ου Γυμνασίου Βόλου

Αριθμός Πρωτοκόλλου κατάθεσης στη Διευθ. 1167/15-4-2010

Αμερικανική δοκιμή προκάλεσε το σεισμό στην Αϊτή;

Πληροφορία που προήλθε από τον ρωσικό στόλο, αναφέρει ότι ο σεισμός της Αϊτής προκλήθηκε από δοκιμή νέου αμερικανικού «σεισμικού όπλου», το οποίο δοκιμάστηκε με το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί εναντίον του Ιράν. Παρόμοια αποκάλυψη έκανε και ο πρόεδρος της Βενεζουέλα Ούγκο Τσάβεζ, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για υπόγεια αμερικανική δοκιμή ενόψει του πολέμου με το Ιράν.

Πληροφορία του τηλεοπτικού σταθμού Russia Today, αναφέρει ότι και η Μόσχα έχει κατηγορηθεί για την κατοχή και χρήση παρόμοιου όπλου.

Το 2002 ηγέτης πολιτικού κόμματος στη Γεωργία είχε κατηγορήσει τη Ρωσία ότι επίτηδες προκάλεσε σεισμική δόνηση στη Γεωργία.

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι τον προηγούμενο μήνα ανάλογη «σεισμική δοκιμή» είχαν πραγματοποιήσει οι ΗΠΑ και στον Ειρηνικό, με αποτέλεσμα να προκληθεί σεισμική δόνηση μεγέθους 6.5 Ρίχτερ, που έγινε αισθητή και στην πόλη Εύρηκα της Καλιφόρνια.

Με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώνεται η υποψία πως "κάτι γνώριζαν οι ΗΠΑ" και για το λόγο αυτό είχαν "προτοποθετήσει" στο νησί τον υποδιοικητή του Νότιου Στόλου ναύαρχο P. K. Keen. Για να βρίσκεται εκεί και να επιβλέψει στην διακίνηση της βοήθειας που "αν χρειαζόταν" θα έστελνα εκεί οι ΗΠΑ.

Οι δοκιμές αυτές εντάσσονται στο πρόγραμμα High Frequency Active Auroral Research Program (HAARP), που μπορεί να προκαλέσει καιρικές ανωμαλίες, όπως πλημμύρες, ξηρασίες και τυφώνες.

Μελετητές, έχουν συνδέσει το πρόγραμμα αυτό με το ενδεχόμενο να είχε δοκιμαστεί και στην πρόκληση του σεισμού 7,8 Ρίχτερ που είχε σημειωθεί στην κινεζική πόλη Sichuan στις 12 Μαΐου 2008.

Το πρόγραμμα αυτό δοκιμάζεται στις ΗΠΑ από το 1970 και αρχικά είχε επικεντρωθεί στη δημιουργία "shockwave bombs".

Η Ρωσία είχε ήδη καταγγείλει τον αμερικανικό στρατό ότι χρησιμοποιεί παρόμοια όπλα και ότι τα είχε χρησιμοποιήσει προκαλώντας τον φονικό σεισμό των 7,2 Ρίχτερ στο Αφγανιστάν, το Μάρτιο του 2002.

Στα μέσα του 1990 στην Κρατική Δούμα της Ρωσίας είχε γίνει επερώτηση από 90 βουλευτές που υποστήριζαν ότι οι ΗΠΑ δημιουργούν ένα νέο γεωφυσικό όπλο που μπορεί να προκαλέσει αναταράξεις στον φλοιό της Γης με υψηλής συχνότητας ραδιοκύματα.

Προς τους νταβατζήδες και τις πόρνες τους

Ο Τζόν Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετηστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του πρίν βγεί στη σύνταξη, είπε, όταν κάποιος απο τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο :

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….

Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».

Πηγή « Η ανύποτη ιστορία της εργασίας», του Richard O. Bayer, εκδόσεις United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY 1979.

Γράφει η Ήρα σήμερα. Εγώ ασφυκτιώ...

Κάποτε, με ξενοιασιά, αφέλεια θες, πίστευα πως το αύριο θα είναι καλύτερο, κάτι παραπάνω θα έχει, κάτι καλύτερο θα έρθει. {Ίσως με αυτό το πλευρό κοιμόμασταν όλοι μας. Μας αποκοίμιζαν με το δόλωμα της ελευθερίας τάχα, της δημοκρατίας τάχα, των ατομικών δικαιωμάτων, της διεθνούς αλληλεγγύης, του διεθνισμού, του φιλειρηνισμού (τάχα!!!) και άλλες τέτοιες μπαρούφες.} Λίγο παραπάνω οικονομική άνεση περιμέναμε για να βουλώσει καμιά τρύπα, λίγο παραπάνω ελεύθερος χρόνος να κοιτάξουμε τον εαυτό μας, λίγο να μπορούμε να ξεφύγουμε από το μαγγανοπήγαδο της καθημερινότητας. και ήρθε μια στιγμή που απάνω που είπαμε να ξεφύγουμε από τις μεγάλες ευθύνες του να έχεις μικρά παιδιά, ότι τώρα θα ζήσουμε λίγο καλύτερα, να σου τα χειρότερα. Κάποτε πήγαινα στην Κυψέλη και έβλεπα το σπίτι που έζησα. Πήγαινα βόλτα στη Φωκίωνος Νέγρη όπου όλη η αριστοκρατία της εποχής, κατέβαινα στην Πατησίων, Πλατεία Αμερικής, Αγ. Παντελεήμονα, στα Εξάρχεια , πήγαινα στην Ομόνοια και όπου αλλού ήθελα χωρίς πρόβλημα. Τώρα φοβάμαι να κυκλοφορήσω και εντός της πολυκατοικίας. Μας ρίξανε το δόλωμα του καταναλωτισμού: εμείς λέει, δεν ήμασταν απ' αυτούς του Ανατολικού Μπλοκ, που στήνονταν στις ουρές για λίγο ψωμί, ούτε πουλιόμασταν για ένα μπλουτζίν ή ένα καλσόν. Πηγαίναμε στην υπεραγορά (ελληνιστί σούπερ μάρκετ) και αδειάζαμε τα ράφια. Καινούρια σπίτια με δάνειο, πολυτελή αυτοκίνητα και τζίπ με δάνειο, διακοπές με δάνειο και αύριο έχει ο Θεός. . Μόνο που όλα αυτά δεν ήταν δουλειά κανενός Θεού αλλά παγίδα του διαβόλου. Των κυκλωμάτων που λυμαίνονται τον πλανήτη. Αυτοί μας ρίξανε το δόλωμα και εμείς το χάψαμε. Tο χάψανε οι πολιτικοί μας και δεσμεύτηκαν εν γνώσει τους στα αφεντικά, για να έχουν την καρέκλα τους και τις απολαβές τους. Μας αποκοίμιζαν και μας παρέσυραν σε όλη αυτή τη νοοτροπία όλοι, με πρώτη και καλύτερη την τηλεόραση. Αυτή πήρε τη θέση της εστίας και του εικονοστασιού των παλαιοτέρων χρόνων, έγινε το κέντρο του σπιτιού και της οικογένειας και ανέκαθεν μας προωθούσε μέσω της διαφήμισης και των προτύπων ζωής την κατανάλωση και την επιθυμία ικανοποίησης πραγματικών αλλά κυρίως μη πραγματικών αναγκών. Τα περιοδικά με το λάιφ στάιλ, οι 'επώνυμοι" με τα καμώματά τους, η αποβλάκωση με κάθε μέσο. Παίρναμε ως αγρότες τις επιδοτήσεις και τις τρώγαμε χωρίς να κάνουμε κάτι για βελτίωση της Γεωργίας. Από πάνω μας όριζαν τα αφεντικά και τι θα καλλιεργούμε, διότι γίναμε εξαρτώμενοι. Πουληθήκαμε κατά το κοινώς λεγόμενον. Τα αφεντικά όμως, γιατί μας δάνειζαν τη στιγμή που ήξεραν ότι δεν μπορεί η φτωχή (;) μας χώρα να αποπληρώσει; Λέω φτωχή διότι δεν έχει ρευστό (μας το κλέψανε κι αυτό) . Μπορεί να πληρώσει όμως με άλλο τρόπο, και ΑΥΤΟΣ ο τρόπος είναι που ενδιαφέρει τα αφεντικά. Είναι η αρπαγή του εθνικού μας πλούτου. Τα ορυκτά μέταλλα και άλλες πολύτιμες ουσίες όπως και το πετρέλαιο εκτιμώνται σε 3-4 τετράκις εκατομμύρια δολάρια σε αξία. Είναι και άλλα για τα οποία δεν έχουμε ιδέα: τα μοναδικά βότανα και γενικά η μοναδική χλωρίδα της χώρας μας. Ο νέος Codex Alιmentarius απαγορεύει ακόμη και να καλλιεργείς χαμομήλι και μέντα στον κήπο σου. Όλα θα περνάνε από τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των φαρμακευτικών εταιρειών. Όλα τα λαχανικά θα ακτινοβολούνται, δήθεν για λόγους υγιεινής αλλά στην πραγματικότητα για να χάνουν τα πολύτιμα συστατικά τους. Βιταμινούχες τροφές κλπ θα απαγορεύονται ως επιβλαβείς. Άρα ο στόχος των αφεντικών είναι όχι το (έτσι κι αλλιώς χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα) ρευστό χρήμα αλλά αυτός ο ίδιος Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΣ , τον οποίον από τη βλακεία μας επί 180 χρόνια έχουμε καταφέρει να υποθηκεύσουμε εξ ολοκλήρου. Το υπέδαφός μας και όλος ο άλλος εκμεταλλεύσιμος πλούτος ανήκει στους Ρότσιλντ, και κατά δεύτερο λόγο στα παρακλάδια τους. Μας λένε ότι ο κάθε Έλληνας χρωστάει κάμποσες χιλιάδες δολάρια, που σύντομα θα μας πουν ότι είναι και εκατομμύρια. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αν γινόταν καλή χρήση του εθνικού μας πλούτου, όχι μόνο δεν θα χρωστούσαμε πουθενά, αλλά στον κάθε Έλληνα θα αναλογούσαν (γράφε ανήκαν) επιπλέον άλλες τόσες χιλιάδες δολάρια. Ή και εκατομμύρια. Οι διεθνιστές μας κάνανε να φοβόμαστε να δηλώσουμε ότι είμαστε Έλληνες. Μόνο σαν ‘διαφορετικοί’ έχουμε δικαιώματα να μιλάμε. Ποιος πολιτικός, από αυτούς που τρέχουν στο νοσοκομείο για τον (όντως αδικοχαμένο έφηβο Αφγανό) πήγε στο σπίτι της οικογένειας στη Σκιάθο, που ένας άλλος Αφγανός φονιάς τους έκλεισε το σπίτι; Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Η Κούνεβα έχει τώρα και σπίτι χαριστικό και απ’ όλα. Οι δικοί μας αδικοχαμένοι, αστυνομικοί και απλοί περαστικοί που σκοτώθηκαν, πώς αποζημιώθηκαν; (αν μπορεί να λεχθεί κάτι τέτοιο).Τρώμε φάπες από όλους. Έχουμε μια Τουρκία μόνιμο βραχνά. Αν αύριο γίνει το μπαμ επειδή έτσι θα βολέψει τα σχέδια κάποιων, το παιδί σου και το παιδί μου θα πάει να σκοτωθεί. Οι «άλλοι» θα πάνε στα Παρίσια στα Λονδίνα, σε Ελβετίες και Αμερικές, όπου έχουν εξασφαλίσει πολυτελείς κατοικίες και καταθέσεις. Ναι, αυτούς που ψηφίσαμε για εντολοδόχους και εκτελεστές των σχεδίων της Νέας Τάξης. Πολύ αργά για κλάματα. Μόνο ξυπνήστε και παλέψτε, έστω και τώρα, αφήστε ο καθένας τη βόλεψή του, το τομάρι του, τη ζωούλα του. Δύσκολα πράγματα. Αχ βρε Έλληνες, αεί παίδες…(πολύ επιεικώς, παντοτινά κορόιδα και βλάκες). Μόνο η πίστη μπορεί να μας κρατήσει ζωντανούς μέχρις ότου ετοιμαστούν οι συνθήκες για την αληθινή ανατροπή, και όχι αυτή που προπαγανδίζουν οι πεμπτοφαλαγγίτες πληρωμένοι ταραχοποιοί με τις κουκούλες και τις μολότοφ.

Για όσους επιμένουν να δανείζονται από τράπεζες

"ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Αριθμό ταυτότητας και πατρώνυμο, παρακαλώ;
- Για ποιον λόγο;
- Γιατί σκοπεύω να σας...κάνω μήνυση, κυρία Αγκαθούρα.

Για παρενόχληση.
- Δεν είμαι υποχρεωμένη να σας δώσω τα στοιχεία μου.
- Δεν είμαι υποχρεωμένος τότε να σας απαντήσω. (κλείσιμο)

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Εξαρτάται.
- Τι εννοείται «εξαρτάται»;
- Από το ποιος τον ζητεί.
- Συγγνώμη, αυτό δεν είναι το τηλέφωνο του κ. Παπαδόπουλου;
- Πιθανότατα. Ποιος τον ζητεί;
- Αγκαθούρα. Από την Kleftobank.
- Τότε δεν είμαι ο κ. Παπαδόπουλος.
- Μπορώ να μιλήσω στον κ. Παπαδόπουλο;
- Αμα θέλετε, εγώ θα σας εμποδίσω;
- Με συγχωρείτε, τι συμπεριφορά είναι αυτή;
- Αν ξαναπάρεις, να δεις που θα την έχω χειροτερέψει.

ΣΑΔΟΜΑΖΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Από την Kleftobank τηλεφωνώ, κύριε Παπαδόπουλε, Αγκαθούρα.
- Α, υπέροχα.
- Σχετικά με το δάνειό σας...
- Ναι, τι έπαθε;
- Έχετε καθυστερήσει 6 ημέρες την πληρωμή του.
- Και μία σήμερα 7.
- Πότε υπολογίζετε ότι θα μπορέσετε να καταθέσετε το ποσό;
- Όταν το καταθέσω, θα το δείτε στον υπολογιστή σας.
- Πρέπει να μου πείτε μια ημερομηνία.
- Δε θέλω να σας πω. Θα το δείτε κατατεθειμένο.
- Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι αυτή συμπεριφορά.
- Βρε, άντε μου στο διάολο, που θα μου μάθεις και συμπεριφορά, αλογομούρα.
- Η συνομιλία μας, κύριε Παπαδόπουλε, καταγράφεται και θα μεταβιβαστεί στους υπεύθυνους.
- Και πώς θα τους πεις ακριβώς, κούκλα μου; «Με είπαν ******* στο τηλέφωνο επειδή κάνω το επάγγελμα μιας *******ς»; (κλείσιμο)

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

(Απαντάμε στο κινητό έχοντας δει το νούμερο τηλεφώνου)

- Ψησταριά το «Ωραίο Λιόπεσι». Λέγετε.
- (Το κλείνει η Αγκαθούρα, σαστισμένη.)

ΝΤΑΝΤΑΪΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Με ακούτε, κύριε Παπαδόπουλε;
- Όχι.

ΚΑΨΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Σας ακούω.
- Αγκαθούρα από την Κleftobank.
- Καλησπέρα, κυρία Αγκαθούρα, σας περίμενα.
- Έγινε κάποια κατάθεση μήπως;
- Αχ, δυστυχώς, δεν πρόλαβα.
- Αύριο θα τα καταφέρετε;
- Να σας πω, τι φοράτε αυτήν τη στιγμή;
- Συγγνώμη;
- Θα ήθελα να πάρετε το ακουστικό και να το ακουμπήσετε πάνω σας και σιγά-σιγά να το κατεβάσετε προς τα κάτω και μετά, με μία κίνηση, αργή, αλλά σταθερή, με τρυφερότητα και δυναμισμό συνάμα, να το σπρώξετε μέσα σας.
- Πώς μιλάτε έτσι, κύριε Παπαδόπουλε;
- Δεν είμαι ο Παπαδόπουλος, αλλά σε άναψα ... , ε;"